Rapport Economische betekenis van historische buitenplaatsen en ...

erekend. De prijs van een kg CO 2 is vastgesteld op EUR 0,05/kg CO 2 (Eijgenraam et al.
2000).
4.11. Koolstofvastlegging/tegengaan van klimaatverandering
Het groen van de buitenplaatsen en landgoederen draagt bij aan bescherming tegen klimaatverandering
door het vastleggen van koolstof. Het gaat hierbij om koolstof die voor
langere tijd in bodem of biomassa wordt vastgelegd. De koolstof die in een (korte) jaarlijkse
cyclus omgaat, bijvoorbeeld in landbouwproducten, wordt buiten beschouwing gelaten.
Weliswaar wordt hier koolstof vastgelegd, maar deze komt ook snel weer vrij. Er vindt met
andere woorden geen opbouw van koolstofvastlegging plaats.
De koolstofvastlegging vindt plaats in de opbouw van organisch materiaal in de bodem van
natuurlijke graslanden. Dit is doorgerekend als een eenmalige baat van 2 ton C per ha (Minami
et al, 1993), aangezien koolstofopbouw in de bodems van heide/grasland niet oneindig
is. Ook vindt koolstofvastlegging plaats in de biomassa van bomen. Gemiddeld legt
loofbos 1,39 ton C per ha per jaar vast. Naaldbos legt gemiddeld 2,39 ton C per ha per jaar
vast (Sikkema en Nabuurs, 1994). Omdat we voor de buitenplaatsen en landgoederen niet
precies weten wat de verhouding loofbos/naaldbos is nemen we het gemiddelde van deze
getallen (1,78 ton C per ha per jaar).
De baten van koolstofvastlegging worden berekend op basis prijzen die in de internationale
emissiehandel in CO 2 worden gehanteerd. Het prijskaartje is EUR 49,50 per ton C (Trees
for travel, 2007).
4.12. Bijdrage aan luchtkwaliteit
Vegetatie kan gebiedsgericht ingezet worden om de luchtkwaliteit te verbeteren. Dat wil
zeggen dat grote oppervlakten groen (bijvoorbeeld een stadspark of een stadsbos) in staat
zijn om fijn stof af te vangen en daarmee de luchtkwaliteit te verbeteren. Hierbij wordt dus
niet direct een bron als wegverkeer aangegrepen maar wordt een algemene verlaging van
de (achtergrond)concentratie beoogd (Wesseling, et al, 2011). In de Verenigde Staten is
onderzoek gedaan naar deze effecten van grootschalige inzet van vegetatie. Voor een aantal
steden en gebieden is een systematische analyse gemaakt van de effecten van het ‘Urban
Forest’. Voor de regio rond de stad New York zijn de bomen in kaart gebracht en de effecten
op de luchtkwaliteit in het gebied geschat. Deze studie vond afnames in de concentratie
PM10 van 0,51 % op dagen dat er blad aan de boom zat. Echter, in parken met
100 % bedekking van het oppervlak door bomen, werd een verbetering van de luchtkwaliteit
van gemiddeld 13 % voor fijn stof gevonden 1 (Nowak en Heisler, 2010). Ook de studie
door Bealey (2007) waar de effecten zijn geschat van het opvullen van open ruimtes in de
stad met vegetatie, vindt hogere percentages afname van fijn stof. Volgens dit onderzoek
zijn reducties in concentraties van 2,5 % tot 7 % mogelijk als 25 % van de beschikbare
ruimte in de stad wordt opgevuld met vegetatie. Uit deze onderzoeken blijkt dat grote oppervlakten
met bomen (bos of park) achtergrondconcentraties van fijn stof gemiddeld met
zo’n 6,4 % verlagen.
1
Deze 13 % werd alleen gehaald als er blad aan de bomen zat en moet dus gecorrigeerd worden om de gemiddelde
concentratie afname per jaar te berekenen. Gemiddeld is er in Nederland ongeveer 45 % loofbos (bron: Meetnet
Functievervulling Bos 2001-2005): en hebben loofbomen 5 maanden per jaar blad. Gemiddeld per jaar is de
concentratie afname van PM10 door bos uit dit onderzoek = (0,42 x 0,45 + 1,0 x 0,55) x 13 % = 9,6 %.
28
Witteveen+Bos, AH605-2/tutr/005 definitief 02 d.d. 19 juli 2012, Economische betekenis van historische buitenplaatsen en landgoederen in de
provincies Utrecht, Overijssel en Gelderland