Migrantenkerken en arMoede in nederland, een - Kerk in Actie

6
documenteerden behoren.
Ook wordt gewezen op de schuldenproblematiek, die
mede ontstaat als gevolg van lage inkomens en hoge
woonlasten.
Samenwerking
Is er op enigerlei manier samenwerking met andere
kerken? Daarbij moet men onderscheid maken tussen
het lokale en het landelijk niveau. We krijgen het
volgende beeld.
Op lokaal niveau is er twee maal sprake van een
lidmaatschap van de lokale/regionale Raad van Kerken.
Het Armeens Apostolisch Kerkgenootschap is
lid van de Raad van Kerken Almelo. Datzelfde geldt
voor de Gereja Kristen Indonesia. De New Song kerk
is lid van het Religieus Beraad Tilburg. De Seventhday
Adventist International Church kent geen formele
banden met andere kerken. Wel neemt de voorganger
deel aan de maandelijkse gebedsbijeenkomsten
van voorgangers waar elkaars noden gedeeld
worden en soms ook opgelost.
Wat betreft de landelijke samenwerkingsverbanden
moet vermeld worden dat drie kerken lid zijn van de
landelijke Raad van Kerken, de Rooms-Katholieke
Kerk, het Armeens Apostolisch Kerkgenootschap
en de Koptisch Orthodoxe Kerk. De Seventh-day
Adventist International Church is kandidaat-lid. Het
Armeens Apostolisch Kerkgenootschap en de Gereja
Kristen Indonesia zijn lid van SKIN. De eerste heeft
ook contact met de Nederlandse Zendingsraad. De
tweede heeft een samenwerkingsverband met de
Protestantse Kerk in Nederland. De Seventh Day
Adventist International Church werkt landelijk samen
met het Leger des Heils.
Uit de interviews is niet op te maken of en in hoeverre
de landelijke samenwerkingsverbanden op lokaal
niveau doorwerken. De landelijke Raad van Kerken
is vooral via de landelijke werkgroep De Arme Kant
van Nederland/EVA betrokken bij de armoedeproblematiek.
Ook kan niet gezegd worden of en in
hoeverre de lokale samenwerking ook armoedevraagstukken
betreft. Het wordt niet vermeld, en ook
uit de vermelding van activiteiten blijkt niet dat men
wat betreft armoede interkerkelijk samenwerkt.
Contacten met burgerlijke gemeente en maatschappelijke
organisaties en instanties
De meeste kerken hebben geen contacten met
de burgerlijke gemeente. Wel zijn er in Rotterdam
informele contacten met deelgemeenten, omdat een
lid van de kerk daar deel vanuit maakt (twee maal
genoemd). Hier worden dus informele contacten benut.
In enige kerken wordt deelname aan activiteiten
in samenwerking met anderen gericht op concrete
vraagstukken (lover boys, prostitutie, ondersteuning
van kinderen, vrijwillige terugkeer van illegalen). Er
zijn contacten met instanties die voortvloeien uit de
begeleiding van mensen naar die instanties. Soms is
er samenwerking met het welzijnswerk.
Een specifiek probleem is dat officiële programma's
zich niet richten op ongedocumenteerden, terwijl
onder hen wel grote noden zijn.
Enige afsluitende opmerkingen
Dit verkennende onderzoek naar activiteiten van
migrantenkerken ter bestrijding van materiële noden
vond plaats om daar meer inzicht in te krijgen en
om met aanbevelingen te komen voor kerken zelf
en voor de inbreng die zij hebben in het gesprek
met overheden en maatschappelijke organisaties.
Duidelijk is geworden dat het woord 'armoede' met
omzichtigheid gebruikt moet worden vanwege de uiteenlopende
beelden en opvattingen die dit oproept.
Duidelijk is ook dat onder de kerkleden zich veel
mensen bevinden die financiële problemen hebben.
Vaak zijn deze problemen verbonden met andere,
die te maken hebben met de breedheid van vragen
waarmee migranten zich geconfronteerd zien in de
Nederlandse samenleving, inclusief psychologische
en geestelijke aspecten en bij ongedocumenteerden
de juridische belemmeringen.
Het is wenselijk dat binnen migrantenkerken nadere
bezinning plaatsvindt op het te voeren beleid als het
gaat om mensen in financiële en andere problemen.
Samenwerking met andere kerken (migrantenkerken
en Nederlandse kerken) is in dat kader van belang
om zo gebruik te kunnen maken van elkaars expertise
en inzichten.
Het is goed om daarbij de sterke punten te zien
om deze des te beter te kunnen benutten en uit te
bouwen. Zo is er een breed scala van activiteiten:
financiële en materiële hulpverlening, advies en
informatie, geestelijke begeleiding en dienstverlening
en praktische hulp. Voor een deel vindt deze via de
kerkelijke kanalen plaats; veel gebeurt informeel.
Kerken bieden hiervoor de netwerken, omdat zij een
belangrijk knooppunt in de desbetreffende gemeenschappen
vormen. De gehanteerde procedures zijn
flexibel en laagdrempelig. Wel is een belemmeringdat
mensen op grond van een besef van eigenwaarde
niet om hulp vragen. Nadere bezinning hierop is
nodig om de daaruit voortvloeiende ‘stille armoede’
zoveel mogelijk terug te dringen. Een belangrijk knelpunt
is voorts het ontbreken van voldoende financiële
middelen. In hoeverre kunnen kerken elkaar hierin
bijstaan, zijn er mogelijkheden om fondsen aan te
spreken en overheidsgelden te verkrijgen?