Een kerk voor allemaal - Kerk in Actie

Kerkinactie) ons vertelde dat we ons konden
verzetten lieten we alles maar gebeuren, we
hadden geen hoop. Maar nu! Als christenen
moeten we een rol spelen! Wij moeten hoop
geven! We maken dat vrouwen zich bewust
worden van hun conflicten, thuis, in de
gemeenschap en in de regio. We verzamelen
materiaal over de wreedheden die tegen
vrouwen worden begaan. We praten met
vrouwen en vluchtelingen en met lokale
(kerk)leiders en we maken ze duidelijk dat
juist vrouwen een belangrijke bijdrage
kunnen leveren aan de vrede.’
In Kitgum vertellen vrouwen soortgelijke
verhalen. Gladys, net als Elda, van Kitgum
Women’s Peace Initiative vertelde:
‘Kwetsbare mensen moeten zelf aan
het woord komen, anderen moeten
hen geen woorden in de mond leggen.
Vrouwen moeten een stem hebben in
vredesprocessen. Maar daarvoor moeten
zij eerst leren praten over wat hen is
overkomen. Ze moeten de schaamte voorbij.
De terreuracties zijn nu zo hevig dat bijna
dat ze de situatie moest accepteren en hard
moest werken en kinderen moest leren
respect te hebben voor het leven. En dat doet
ze nu, als hoofdonderwijzeres van een lagere
school met een project ‘ Kinderstemmen
voor vrede’.
Actieve inzet kerken
‘Wij moeten hoop geven’, Het is het credo
van alle organisaties waar Kerkinactie mee
samenwerkt in Noord Oeganda. Ze geven
krachtige signalen af en zijn heel concreet
aan het werk om directe nood te lenigen.
Ook de kerken spelen hierin een actieve rol.
Enerzijds door concrete activiteiten op te
zetten rondom de opvang van oorlogswezen,
de ondersteuning van vluchtelingen en
noodhulp. Anderzijds door zich duidelijk uit te
spreken tegen het conflict en voor vrede en
democratisering.
Een van de partners van Kerkinactie in
Oeganda is de Orthodoxe Kerk. Een relatief
kleine,onafhankelijke en jonge kerk. Gesticht
aan het begin van de 20ste eeuw en ontstaan
de kerken het zwijgen op te leggen, laten zij
zich de mond niet snoeren.
Krachtig spreken
Op 2 juni 2004 deed de Oegandese Raad
van Kerken een oproep aan de regering
om een einde te maken aan het conflict
met behulp van ‘mediation’ (bemiddeling)
door een onafhankelijke derde partij. In de
oproep wordt president Museveni tevens
aangespoord geen wijzigingen aan te
brengen in de grondwet waardoor hij voor
de derde keer president van Oeganda zou
kunnen worden. Ook geven de kerken aan
een actieve rol te willen spelen in de politieke
bewustwording van en informatie aan
mensen en een vreedzaam samenleven van
christenen en moslims te willen bevorderen.
Het is een krachtig spreken van de kerk,
tegen een oorlog die al veel te lang duurt.
Kerken met durf en visie.
Tijdens mijn reis, in brieven en in emails
worden mij voortdurend drie vragen gesteld:
De eerste is: vertel onze verhalen! Laat de
wereld weten wat hier gebeurt. De tweede
‘Vrouwen moeten een stem hebben in vredesprocessen’
iedereen naar de steden gevlucht is. De
scholen zijn allemaal dicht, behalve die in
de steden. De ziekenhuisjes zijn afgebrand.
Vrouwen worden verkracht, mensen worden
vermoord, kinderen worden ontvoerd.’ Als
ik met haar praat verbaas ik me over haar
kracht, haar vaste overtuiging dat er vrede
móet komen. Als ik naar haar eigen verhaal
vraag en waar ze die moed toch vandaan
haalt vertelt ze over haar ontvoerde broertje
en haar vermoorde man, maar ook over hoe
ze werd opgevangen en zich realiseerde
uit onvrede met het koloniale karakter van
de Anglicaanse Kerk. De Orthodoxe Kerk is
inmiddels niet meer weg te denken uit het
politieke debat. In de Oegandese Raad van
Kerken (UJCC) waarin onder meer ook de
Rooms-Katholieke en de Anglicaanse Kerk
vertegenwoordigd zijn, is de orthodoxe
aartsbisschop zelfs de belangrijkste
woordvoerder. Keer op keer spreekt de
UJCC zich uit tegen de oorlog en tegen
het onrechtmatig handelen van president
Museveni. En ondanks toenemende druk om
is: beïnvloed jouw overheid en de publieke
opinie zodat de wereld niet meer machteloos
toekijkt. Daar probeert Kerkinactie door
middel van het lobby-proces aan bij te
dragen. De derde vraag is: bid voor ons.
Een vraag waar wij alleen nog maar positief
op kunnen reageren. Een vraag aan alle
kerken in Nederland en aan alle mensen die
samen die kerk vormen.
Elise Kant is werkzaam bij het team Afrika van
Kerkinactie.
Studieweekend ‘Zichtbaar
cryptisch’
Kunstenaars leveren commentaar op de
werkelijkheid met de schilderijen en beelden
die ze maken. Ze doen dat in een taal die niet
altijd direct verstaanbaar is. Kennelijk is de
vreemde taal die ze gebruiken voor hen de
enige mogelijkheid om te kunnen zeggen
wat ze willen zeggen. Toch zoeken zij met
hun werk het contact en de communicatie
met de kijker. Ze zoeken het gesprek in een
vreemde taal. De uitnodiging aan de kijker
BERICHTEN
is of hij of zij zich wil verdiepen in de specifieke
taal van deze kunstenaar en op zoek wil
gaan naar wat hij of zij wil zeggen. Over deze
dialoog gaat het tijdens het studieweekend
‘Zichtbaar cryptisch’, dat wordt gehouden op
zaterdag 27 en zondag 28 november a.s. op
Hydepark in Doorn. Het weekend is bestemd
voor iedereen die het leuk vindt om te kijken
naar en te praten over moderne kunst met de
mogelijkheid iets te ontdekken over de tijd
waarin we leven of over zichzelf.
Tijdens het weekend wordt een bezoek
gebracht aan het Centraal Museum te
Utrecht en afhankelijk van het aanbod een
galerie voor moderne kunst. Deskundige
begeleiding wordt gegeven door Harbert
Booij en Geertje de Vries. Drs. Harbert
Booij is kunstenaar, theoloog en docent
aan Hogeschool Windesheim. Drs. Geertje
de Vries is predikant en bereidt een proefschrift
voor over de betekenis van moderne
kunst voor het geloofsonderricht. Op zondagmorgen
is er een korte viering in de kapel
van Hydepark. De bijeenkomst duurt van
zaterdag 10.30 uur tot zondag 14.00 uur.
Kosten: Q 135 all in. Er kunnen 20 mensen
deelnemen.
Inschrijven per e-mail:
h.monteban@hydepark.nl.
17