Vragen hoofdstuk 8: - Pearson Education

Vragen hoofdstuk 8:
Externe verslaggeving
Open vragen
1. Wat zijn stakeholders van een onderneming?
Antwoord:
Externe verslaggeving is, zoals de naam al aangeeft, gericht op het verschaffen
van informatie aan partijen buiten de onderneming. Deze zogeheten stakeholders
zijn belangrijk voor de onderneming, aangezien ze allen in meer of mindere mate
een relatie hebben met de onderneming.
Dit kunnen zijn:
- de overheid;
- werknemers;
- investeerders;
- aandeelhouders.
De overheid, specifiek de belastingdienst, zal informatie willen over de winst van
de onderneming om vervolgens daar haar deel van op te eisen via de
belastingwet.
De werknemers willen uiteraard weten hoe het bedrijf ervoor staat. Dit is ook
wettelijk geregeld in de wet op de ondernemingsraden.
Mogelijke investeerders kijken naar solvabiliteit en rentabiliteit en kunnen op basis
van de verkregen financiële informatie beslissingen nemen. Dit zijn financiële
kengetallen (ratio’s) die in hoofdstuk 4 (paragraaf 4.5) al uitgebreid zijn behandeld.
De belangrijkste groep wordt echter gevormd door de aandeelhouders. De
aandeelhouders zijn de eigenaren van het bedrijf en wensen op de hoogte te
worden gehouden (wanneer ze niet de leiding van de onderneming zijn) over de
financiële situatie van de onderneming. De leiding van een nv of bv heeft daarin
ook de wettelijke plicht om dat te doen.
2. Beschrijf wat publicatieplicht voor een onderneming inhoudt.
Antwoord:

Het vrijgeven van informatie aan derden, dus aan iedereen, is geregeld in de
publicatieplicht. De publicatieplicht is van toepassing op de coöperatie, de
onderlinge waarborgmaatschappij,
de naamloze vennootschap, de besloten vennootschap, de commanditaire
vennootschap
en een vennootschap onder firma waarvan alle vennoten die volledig aansprakelijk
zijn, kapitaalvennootschappen naar buitenlands recht zijn. Ook stichtingen en
verenigingen die een onderneming in stand houden, vallen onder bepaalde
voorwaarden onder de publicatieplicht.
Afhankelijk van de omvang van de rechtspersoon kent de wet vrijstellingen en
vereenvoudigingen in de publicatiestukken ten opzichte van de inrichtingsstukken.
Met inrichtingsstukken wordt de statutaire jaarrekening bedoeld, met
publicatiestukken worden de bij de Kamer van Koophandel te deponeren stukken
bedoeld.
Publicatieplicht van rechtspersonen omvat het verplicht bij het handelsregister
deponeren van publicatiestukken. Deze publicatiestukken bestaan in het algemeen
uit de jaarrekening, het jaarverslag (veelal directieverslag of bestuursverslag
genoemd) en de overige gegevens. De publicatieplicht is door de overheid
ingesteld om tegemoet te komen aan de behoefte die het maatschappelijk verkeer
heeft aan informatie over het functioneren van de onderneming.
Deze behoefte bestaat niet alleen bij aandeelhouders, maar ook bij andere
belanghebbenden, zoals crediteuren, beleggers en landelijke en regionale
overheden. In de jaarrekening en het jaarverslag legt het bestuur van de
onderneming verantwoording af over het gevoerde beleid.
Ten aanzien van verzekeringsmaatschappijen, banken en
beleggingsmaatschappijen
geldt specifieke regelgeving, die hier verder niet zal worden uitgewerkt.
Het bestuur van de rechtspersoon is verantwoordelijk voor de inhoud en het tijdig
opstellen van de jaarrekening en het jaarverslag, alsmede voor het opstellen en
tijdig deponeren van de publicatiestukken.
Zoals hierboven al gemeld, bestaan de te publiceren stukken uit:

- de jaarrekening;
- het jaarverslag van de directie;
- de aan de jaarrekening en het jaarverslag toe te voegen overige gegevens.
3. Beschrijf waar de jaarrekening uit bestaat.
Antwoord:
De jaarrekening bestaat uit de enkelvoudige jaarrekening en de geconsolideerde
jaarrekening. De enkelvoudige jaarrekening bestaat uit:
- de balans;
- de winst-en-verliesrekening;
- de toelichting op deze stukken.
De balans met toelichting geeft getrouw, duidelijk en stelselmatig de omvang en de
samenstelling van het vermogen (activa en passiva) aan het einde van het
verslagjaar weer.
De winst-en-verliesrekening met toelichting geeft op dezelfde wijze de omvang en
de samenstelling van het resultaat van het verslagjaar weer. Het jaarverslag geeft
onder andere een getrouw beeld van de toestand op de balansdatum, de gang van
zaken gedurende het boekjaar en de verwachte gang van zaken na het boekjaar.
De ‘overige gegevens’ bevatten onder andere de resultaatbestemming en de
accountantsverklaring.
De geconsolideerde jaarrekening wordt vrijgegeven door ondernemingen met
dochterondernemingen; geconsolideerd betekent dan dat de onderneming de
informatie over het gehele concern weergeeft. In het kader van transparantie
worden ook vaak kasstroomoverzichten (cash flow statements) aangeboden.
4. Wat wordt verstaan onder de IFRS?
Antwoord:
Beursgenoteerde ondernemingen zijn vanaf boekjaar 2005 verplicht hun
geconsolideerde jaarrekening op te stellen op basis van de door de International

Accounting Standards Board (IASB) vastgestelde en door de Europese Commissie
goedgekeurde standaarden; dit zijn de zogeheten International Financial Reporting
Standards (IFRS). Deze worden nader behandeld in paragraaf 8.6.
Ook voor niet-beursgenoteerde ondernemingen is het toegestaan IFRS toe te
passen voor boekjaren die aanvangen op of na 1 januari 2005. Naast IFRS mogen
de Nederlandse niet-beursgenoteerde ondernemingen ook de Nederlandse
verslaggevingsregels toepassen. Deze regels zijn opgenomen in titel 9 van boek 2
van het Burgerlijk Wetboek.
5. Wat wordt verstaan onder het toerekeningsprincipe?
Antwoord:
De jaarrekening geeft de in een periode behaalde opbrengsten tegenover de in die
periode gemaakte kosten. Het toerekeningsprincipe schrijft voor dat de
opbrengsten en kosten aan de juiste periode worden toegerekend. Dit principe valt
weer uiteen in:
- het realisatieprincipe (gaat over opbrengsten); de omzet dient geboekt te
worden als er zowel verkoop als levering heeft plaatsgevonden en de
verwachting aanwezig is dat de gelden worden ontvangen;
- het matchingprincipe (gaat over opbrengsten); de kosten worden
toegerekend aan de periode waarin de daaruit voortvloeiende opbrengsten
ontstaan.
6. Wat wordt verstaan onder het continuïteitsprincipe?
Antwoord:
Een jaarrekening wordt opgesteld met het idee dat de onderneming zal blijven
bestaan. Dit heet een going-concern-veronderstelling.
Als er sprake is van een liquidatie van de onderneming, dan dient de jaarrekening
op basis van de liquidatiewaarde te worden opgesteld.
7. Naast de grondbeginselen zijn vier kwaliteitskenmerken van belang voor het
opstellen van een jaarrekening. Welke zijn dat en beschrijf ze kort.

Antwoord:
Deze kwaliteitskenmerken zijn:
1. begrijpelijkheid:
Op welk niveau dient de jaarrekening opgesteld te worden? Voor een leek of voor
een bedrijfseconoom? Door de complexiteit lijkt de laatste groep het niveau te
bepalen. Het is wel zo dat de jaarrekening zo overzichtelijk mogelijk moet worden
opgesteld.
2. relevantie:
Dit houdt in dat er nuttige informatie in de jaarrekening staat, teneinde een goed
beeld van de financiële situatie van een onderneming te kunnen opmaken.
3. betrouwbaarheid:
De lezer van de jaarrekening mag ervan uitgaan dat de weergegeven informatie
betrouwbaar van aard is. Dit houdt tevens controleerbaarheid in door een externe
accountant.
4. vergelijkbaarheid:
Dit kan gebeuren op basis van tijdsvergelijkingen met andere jaren of zelfs met
andere bedrijven.

MULTIPLE CHOICE VRAGEN
1. De jaarrekening bestaat uit:
A. de balans, de winst- en verliesrekening en de toelichting op deze stukken.
B. de openingsbalans en cash flow statement.
C. de eindbalans en de winst- en verliesrekening.
D. de winst- en verliesrekening, cash flow statement en de balans.
Antwoord: A
2. Vaste activa zijn onder te verdelen in:
A. Immateriële vaste activa, materiële vaste activa en financiële vaste activa.
B. Immateriële vaste activa en materiële vaste activa.
C. Vlottende materiële vaste activa en materiële vaste activa.
D. Geen van bovenstaande antwoorden is goed.
Antwoord: A
3. Immateriële vaste activa zijn:
A. Dit zijn tastbare bedrijfsmiddelen.
B. Dit zijn vlottende bedrijfsmiddelen
C. Dit zijn alle bedrijfsmiddelen
D. Dit zijn niet-tastbare bedrijfsmiddelen.
Antwoord: D
4. Voorbeelden van immateriële vaste activa zijn:
A. goodwill, octrooien en concessies.
B. lease auto’s, gebouwen en machines
C. deelnemingen in andere bedrijven.
D. Geen van bovenstaande antwoorden is goed.
Antwoord: A
5. Voorbeelden van vlottende activa zijn:
A. voorraden.

B. vorderingen.
C. effecten.
D. alle voorgaande antwoorden zijn goed.
Antwoord: D
6. Wat is een omschrijving van het eigen vermogen?
A. Het eigen vermogen moet worden beschouwd als het verschil tussen de
vaste activa en het totale vreemde vermogen.
B. Het eigen vermogen moet worden beschouwd als het verschil tussen de
vlottende activa en het totale vreemde vermogen.
C. Het eigen vermogen moet worden beschouwd als het verschil tussen de
materiële vaste activa en het totale vreemde vermogen.
D. Het eigen vermogen moet worden beschouwd als het verschil tussen de
activa en het totale vreemde vermogen.
Antwoord:
D
7. Wat is bepalend voor het maken van voorzieningen?
A. Voorzieningen treft een ondernemingen wanneer een onderneming in de
toekomst kosten denkt te gaan maken voor bijvoorbeeld groot onderhoud.
B. Voorzieningen worden gemaakt wanneer activiteiten over een aantal jaren
worden uitgespreid.
C. Men spreekt van voorzieningen als in de nabije toekomst grote
bedrijfsactiviteiten worden voorspeld of voorzien.
D. Alle bovenstaande antwoorden zijn fout.
Antwoord: B
8. Wat zijn langlopende schulden?
A. Langlopende schulden zijn schulden die langer dan één productieperiode
beslaan.
B. Langlopende schulden zijn schulden die langer dan één jaar beslaan.
C. Langlopende schulden zijn schulden die langer dan drie jaar beslaan
D. Langlopende schulden zijn schulden die drie tot vijf jaar beslaan.
Antwoord: B

9. Wat zijn voorbeelden van kortlopenden schulden?
A. crediteuren en het rekening-courantkrediet.
B. eigen vermogen en een hypotheek.
C. voorraden en debiteuren.
D. aandelen en vlottende activa.
Antwoord: A
10. De winst-en-verliesrekening kan, net zoals de balans, op twee manieren worden
opgesteld. Deze heten:
A. de liquiditeitsbegroting en de functionele winst-en-verliesrekening
B. de categorale en de functionele winst-en-verliesrekening
C. de exploitatiebegroting en de functionele winst-en-verliesrekening
D. alle bovenstaande antwoorden zijn goed.
Antwoord: B
Winstbepaling is essentieel voor een onderneming. Binnen de externe verslaggeving
dient een waarheidsgetrouw beeld van de winst te worden opgegeven. Vermogen en
winst staan in directe relatie met elkaar. Wordt een andere manier van waarderen
gebruikt, dan zal dat invloed hebben op zowel de winst als het vermogen van een
onderneming.
Winst kan worden vastgesteld als het bedrag dat onttrokken kan worden zonder dat de
onderneming daarna slechter af is dan aan het begin van de periode.
11. Wat is het algemene uitgangspunt in externe verslaggeving bij het bepalen van
winst?
A. Uitgaven en winst staan in directe relatie met elkaar.
B. Variabele kosten en winst staan in directe relatie met elkaar.
C. Constante kosten en winst staan in directe relatie met elkaar.
D. Vermogen en winst staan in directe relatie met elkaar.
Antwoord: D
A. het historisch-uitgave-prijsstelsel (hup) en het vervangingswaardestelsel.
B. het historisch-unit-perspectief (hup) en het vervangingswaardestelsel.

C. het progressief vervangingswaardestelsel en het vervangingswaardestelsel.
D. het degressief vervangingswaardestelsel en het vervangingswaardestelsel.
Antwoord: A
13. Wat is de IFRS?
A. IFRS, de International Financial Reporting Standards, is de overkoepelende
internationale organisatie van accountants.
B. IFRS, de International Financial Reporting Standards, geeft weer hoe het
midden- en klein bedrijf zich internationaal moet voorbereiden op extrene
verslaggeving.
C. IFRS, de International Financial Reporting Standards, is een set van
afspraken over hoe bedrijven hun jaarverslag moeten presenteren.
D. Alle bovenstaande antwoorden zijn correct.
Antwoord: C