Boomblad jaargang 10 - nummer 1 - Bosgroepen.be
Boomblad jaargang 10 - nummer 1 - Bosgroepen.be
Boomblad jaargang 10 - nummer 1 - Bosgroepen.be
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
BOSINFO<br />
Sneeuwklokjes, de eerste signalen van prille lente…<br />
(Artikel door Clint Callens, coördinator Bosgroep IJzer & Leie)<br />
Na de koude, donkere en schijnbaar<br />
levensloze winterperiode is het altijd uitkijken<br />
naar de eerste tekenen van ‘leven’<br />
in het bos, de eerste signalen dat de lente<br />
in aantocht is. Een pas ontloken bloem van<br />
een sneeuwklokje <strong>be</strong>hoort tot die signalen.<br />
Zoals de naam al doet vermoeden, verschijnen<br />
en bloeien sneeuwklokjes tijdens de<br />
winter en het vroege voorjaar. Dit is echter<br />
niet helemaal correct. Het gewone sneeuwklokje,<br />
Galanthus nivalis, die in Vlaanderen<br />
voorkomt in kasteeltuinen, parken en bossen,<br />
bloeit gewoonlijk van januari tot maart<br />
afhankelijk van de weersomstandigheden.<br />
Galanthus nivalis, het gewone sneeuwklokje.<br />
Galanthus re -<br />
g i n a e - o l g a e ,<br />
het Griekse<br />
sneeuwklokje.<br />
Maar naast het gewone<br />
sneeuwklokje<br />
zijn er echter nog<br />
19 andere sneeuwklokjessoorten<br />
waarvan<br />
een groot deel<br />
eveneens tijdens de<br />
winter en het vroege<br />
voorjaar bloeien,<br />
een kleiner deel<br />
daarentegen bloeit<br />
al tijdens de herfst<br />
(septem<strong>be</strong>r en okto<strong>be</strong>r)<br />
waaronder de in<br />
Griekenland voorkomende<br />
soort Galanthus<br />
reginae-olgae.<br />
Het plantengeslacht<br />
Galanthus, die <strong>be</strong>hoort tot de Narcisfamilie<br />
(Amaryllidaceae) komt van nature voor<br />
in Zuid-Europa tot Azië. Het enige in Vlaanderen<br />
voorkomende sneeuwklokje, het gewone<br />
sneeuwklokje heeft als oorspronkelijk<br />
verspreidingsgebied Zuid- en Midden-Europa<br />
maar werd lang geleden (Middeleeuwen)<br />
geïntroduceerd in Vlaanderen en omstreken,<br />
meestal in parken, kasteeltuinen en<br />
bossen waar de soort sindsdien verwilderd<br />
en ‘ingeburgerd’ is. Het gewone sneeuwklokje<br />
wordt daarom een stinzenplant genoemd<br />
maar kan dus niet <strong>be</strong>schouwd worden<br />
als een inheemse soort.<br />
Sneeuwklokjes zijn doorlevende bolgewassen<br />
die een voorkeur heb<strong>be</strong>n voor een licht<br />
zure en humusrijke grond in de halfschaduw<br />
tot schaduw. Dat <strong>be</strong>tekent echter niet<br />
dat ze geen licht nodig heb<strong>be</strong>n. Tijdens het<br />
voorjaar, hun groeiseizoen, heb<strong>be</strong>n ze volop<br />
licht nodig om op relatief korte tijd te verschijnen,<br />
te bloeien en om zaden te produceren<br />
om dan terug onder de grond te verdwijnen<br />
gedurende een groot gedeelte van<br />
het jaar (ongeveer 8 maanden). Tijdens deze<br />
dormantieperiode (slaaptoestand) blijven<br />
ze wel nog een tijdje ondergronds actief<br />
met het produceren van wortels en bijbollen<br />
hoewel bovengronds daarvan dus niets<br />
te zien is.<br />
Sneeuwklokjes produceren 2 tot 3 langwerpige,<br />
helder tot blauwgroene bladeren. De<br />
enkele witte bloemen staan op een lange,<br />
b l a d l o z e<br />
s t e n g e l<br />
en <strong>be</strong>staan<br />
uit<br />
6 tepalen<br />
of bloemd<br />
e k b l a -<br />
den. De 3<br />
b u i t e n s t e<br />
zijn wit<br />
hoewel er<br />
ook varia<strong>be</strong>le<br />
hoeveelheden<br />
Sneeuwklokje<br />
met groene tepalen.<br />
<strong>Boomblad</strong> januari/februari/maart 2012<br />
7
Change language