Broedvogels in Vlaanderen 2006-2007 - Instituut voor Natuur- en ...

De Grauwe Vliegenvanger doet het al lange tijd niet goed in Vlaanderen. Door de start van het ABV-project kunnen we daar
voor het eerst een meer gefundeerde uitspraak over doen.
The Spotted Flycatcher is showing decreasing numbers for a long time already. The Common Bird Census (started in 2007)
now allows us to present more detailed data.
Ontwikkelingen in grote landschapstypes
De gegevens uit het ABV- en BBV-project laten ons toe
met enige voorzichtigheid een beeld te schetsen van de
ontwikkelingen in bepaalde grootschalige landschapstypes.
Voor een aantal typische soorten per landschapstype
werd daartoe de trend voor de periode 2000-2007
gebruikt. Voor de keuze van de soorten per landschapstype
verwijzen we naar Vermeersch et al. (2004). Enkel
soorten waarvoor we over betrouwbare trends beschikken,
werden opgenomen in Tabel 1. Voor BBV-soorten
houdt dit in dat minstens nauwkeurigheidsniveau 3 moet
bereikt zijn (zie Tabel 3 in het volgende hoofdstuk). Voor
ABV-soorten werden enkel soorten genomen die in minstens
20 met de broedvogelatlas gemeenschappelijke
steekproefhokken werden geteld. De gemiddelde resultaten
moeten voorzichtig geïnterpreteerd worden
aangezien sommige kritische soorten (bv. Fluiter als
bosvogel) ontbreken door een gebrek aan voldoende
nauwkeurige data.
Bossoorten doen het in het algemeen vrij goed in Vlaanderen.
Ook in de periode van de broedvogelatlas was dit
al duidelijk. Het ouder wordende bosbestand in Vlaanderen
draagt daartoe bij door een groter voedselaanbod
en meer nestgelegenheid. Lokaal meer natuurgericht
bosbeheer met een toenemende tolerantie ten aanzien
van (staand) dood hout heeft ongetwijfeld ook een positief
effect. Nochtans zijn er de nodige uitzonderingen.
Lange afstandstrekkers zoals Grauwe Vliegenvanger
en Fluiter scoren erg slecht en de cijfers wijzen op een
doorzettende afname van de populatie. De lichte afname
van soorten als Goudhaan en Kuifmees passen nog in
de voor die soorten kenmerkende jaarlijkse aantalsfluctuaties.
De gemiddelde trend voor bossoorten ligt in de
lijn van de Europese waarden en ook de soorten die er
in negatieve zin uitsteken doen het in onze buurlanden
en elders in Europa niet beter (cfr. Fluiter en Grauwe
Vliegenvanger, Birdlife International 2004).
Heidesoorten scoren gemiddeld heel wat slechter dan
de bossoorten. Niet alleen een eens zo typische soort
voor dit habitattype als de Tapuit scoort slecht. Ook
Boomleeuwerik lijkt over z’n piek van de atlasperiode
(2000-2002) heen. Soorten die in heidegebieden hoge
dichtheden halen, maar er niet uniek aan gebonden
zijn zoals Kneu en Fitis nemen eveneens beduidend af.
Na 2009 moet op basis van een complete eerste ABV-
:: 15 ::