Zorgwijzer 12 - Zorgnet Vlaanderen

Dag van de verpleegkunde
“Al van in de lagere school was er voor mij maar
één beroep dat ik later wou doen: verpleegkundige.
Lang heb ik over mijn studies dus niet moeten
nadenken. Op 1 juli zal ik hier 30 jaar werken.
Een hele tijd, maar de job heeft me nog nooit
teleurgesteld.
De eerste 21 jaar heb ik in de operatiezaal gewerkt.
Je ziet en leert daar heel veel, maar het blijft vrij
technisch. Ik miste het menselijk contact. Negen
jaar geleden kreeg ik de kans om me te specialiseren
in de behandeling van en het omgaan met
patiënten met chronische en acute pijn. Ik heb de
kans met beide handen gegrepen.
Sindsdien ben ik echt met mensen bezig. Ik help
ze, praat met ze en bied een luisterend oor. Dat
moet je leren. Maar het geeft zeer veel voldoening.
Pijnpatiënten zijn je daarvoor ook heel dankbaar.
Uit die dankbaarheid put ik de kracht om verder
te doen; een goede afloop is hier immers niet gegarandeerd.
Door mijn werk geloof ik mensen veel vlugger dan
vroeger. Pijnpatiënten worstelen immers weleens
met het probleem dat ze niet geloofd worden.
Daarom is leren luisteren zo ontzettend belangrijk
in pijnbestrijding.
Ik ben zeer trots op mijn beroep, zeker op wat ik nu
doe. Ik heb deze dienst ook zelf uit de grond mogen
stampen. Ik heb mijn weg moeten zoeken. Ik
heb opleidingen kunnen volgen en heb zo steeds
meer opgebouwd en structuur aangebracht. Dit is
een heel dankbare job. Een job om fier op te zijn.”
“Een job om fier
op te zijn”
Soula Bois, verpleegkundige AZ Sint-Lucas Brugge
29 | mei 2010