ONederlands Tijdschrift voor - Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie

Bas van Dun en Taco Gosens ■
Figuur 2. Saggitale MRI T1 gewogen opname: Hematoom
zichbaar met daarin de musculus semimembranosis
opgekruld. Frontaal MRI T2 gewogen opname:
Hematoom zichbaar met daarin de musculus semimembranosis
opgekruld.
Figuur 3. De stomp van de semimembranosis (zwarte pijl)
en het tuber ischium zijn vrijgeprepareerd (witte pijl).
Röntgenfoto van het bekken was normaal en er was geen
avulsiefractuur bij de aanhechting van de hamstrings te zien.
Er werd een MRI gemaakt waarop een volledige avulsie van
de semimembranosis origo werd gezien, welke opgekruld
in het hematoom lag (Figuur 2). De overige inserties van
de hamstrings (biceps femoris en semitendinosus) waren
intact. Het betrof hier dus formeel een graad 2 ruptuur:
Een partiële ruptuur van de proximale hamstring bestaande
uit een volledige avulsie van de proximale semimembranosispees.
6 Er is door ons slechts 1 case report gevonden
waarin dergelijk letsel en behandeling werd beschreven. 19
Figuur 4. Na het aviveren van zowel pees als tuber ischium
werd de pees spanningsloos gerefixeerd (witte pijl).
Vanwege de wens om terug te keren op het oude niveau van
actief amateursporter werd de optie van operatief herstel
aangeboden. Patiënte verkoos chirurgische refixatie boven
een conservatief beleid omdat in de eerste 2 weken na het
ongeval er geen verbetering was opgetreden.
De ingreep vond plaats 15 dagen na het ongeval onder
algehele narcose in buikligging onder profylactische antibiotica.
Er werd een incisie in de bilplooi gemaakt.
Afwisselend stomp en scherp werden zowel de stomp van
de semimembranosis als het tuber ischium vrijgeprepareerd
(Figuur 3). De n. ischiadicus en oppervlakkige tak van de
n. cutaneus femoris posterior werden geïdentificeerd. Er
werden twee botankers in het tuber ischium aangebracht.
Na het aviveren van zowel pees als tuber ischium werd de
pees spanningsloos gerefixeerd (Figuur 4).
Na de eerste zes weken partieel te hebben belast met twee
krukken mocht patiënte haar activiteiten weer langzaam
gaan opbouwen. Na drie maanden was ze weer in staat om
lichte sport activiteiten te doen en stond ze weer op de
crosstrainer.
Controle MRI na zes maanden liet een normaal anatomisch
verloop van de musculus semimembranosus zien. Er was
integratie van de spier met de ramus inferior. (Figuur 5)
Patiënte voelde nog wel stijfheid, maar kon weer sporten.
Hardlopen was echter op dat moment nog niet mogelijk.
Een jaar na de operatie was patiënte volledig hersteld op
haar amateur sport niveau bestaande uit hardlopen, paardrijden
en hockey.
Discussie
Hamstringblessures zijn de meest voorkomende
musculotendineuze letsels bij sporters. 2,10,15
Dergelijk letsel wordt vaker beschreven bij
waterskiërs. 7,10,14,17 Onverwacht excentrisch aanspannen
van de spieren en verschil in aanspannen
tussen de hamstringspieren onderling dragen bij
aan de kwetsbaarheid van de hamstrings. 7,15,18
Vaak betreft het een verrekking (graad 1) of partiële
ruptuur (graad 2) die conservatief kan worden
behandeld. 5,6 Een minder voorkomend letsel is
Vol
19
mrt
’12
Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie, Vol 19, Nr 1, maart 2012 ■ 21