voor een betere stad - Leefbaar Rotterdam

Speech Marco Pastors bij
verkiezing tot lijsttrekker
Op 22 november werd Marco Pastors tijdens een Algemene
Ledenvergadering unaniem gekozen tot lijsttrekker.
Hieronder kunt u zijn bevlogen speech nog eens nalezen.
Lieve mensen,
Een kleine vier jaar geleden was Leefbaar
Rotterdam de enige partij waarvan Pim
Fortuyn de verkiezingen levend meemaakte.
Met deze verantwoordelijkheid hebben de
mensen van Leefbaar de afgelopen vier jaar
hun werk gedaan. We hebben de wijken in
onze stad veiliger gemaakt, het Centraal
Station en het openbaar vervoer.
Er wordt gecontroleerd wie waar woont,
huisjesmelkers worden aangepakt en er
wordt weer gebouwd. Fraude met uitkeringen
is moeilijker geworden, er wordt weer geïnvesteerd
in mensen en wijken, er komt een
inkomenseis voor vestigers van buiten en
er wordt ook weer wat van mensen
terugverwacht.
Taboe
De afgelopen maanden is gebleken dat wij nog steeds nodig zijn. Andere
partijen in de Rotterdamse politiek zeggen al een paar jaar dat veiligheid
passé is. En dat je gewoon mag praten over integratie en Islam. Maar met
uitzondering van de VVD hebben ze mij uit het college gegooid. Met zijn
allen hebben ze laten zien dat én de oude politiek én het taboe er nog
steeds zijn. Waar in het verleden echter de media automatisch met de oude
politiek leken mee te waaien, hoorden we nu echter een ander geluid. En
dat geluid werd versterkt door mensen uit de stad en het land, die steun
voor Leefbaar Rotterdam en mij uitspraken.
Doen wat we zeggen
De oude politieke partijen hoopten dat Leefbaar na de verkiezingen van
2002 weg zou zakken. Maar het lijkt het erop dat de komende verkiezingen
wéér gaan over de keuze waarover het in 2002 óók ging: wil deze stad met
de kin omhoog vooruit en de problemen aanpakken, of moeten we weer met
het hoofd gebogen onze mond houden en van de problemen wegkijken..
Daar mogen we als Leefbaar Rotterdam trots op zijn. Wij hebben de
afgelopen jaren bewezen dat we zeggen wat we denken en doen wat we
zeggen. Toch hebben de andere partijen geprobeerd ons ervan te weerhouden
te zeggen wat we denken. En daar waren ze zo druk mee, dat ze
geen tijd hadden om zelf ook eens iets te gaan doen.
Gedraai
Het is onvoorstelbaar hoe weinig andere partijen met ideeën komen. En áls
ze eens een keer een idee hebben, trekken ze het snel weer in. De PvdA
wilde mij uit het college gooien, twee dagen later weer niet, maar uiteindelijk
toch weer wel… Wat een gedraai. Het lijkt wel of ze zich er rot van
schrikken, en dat zegt eigenlijk alles al. En hoewel het er even op leek of ze
er met onze ideeën van door wilden gaan, maakte het krampachtige debat
rond mijn aftreden, precies duidelijk waar iedereen staat.
Nieuwe ideeën
In het nieuwe verkiezingsprogramma heeft leefbaar Rotterdam weer volop
nieuwe ideeën. Zoals het bundelen van gemeentelijke handhavingsdiensten,
het aanpakken van niet geïntegreerde religieuze groepen, het korten
op de bijstandsuitkering van ouders die niet goed voor hun kinderen
zorgen, het doorpakken op integratie, het aanpakken van subsidies, de
deelgemeentepolitiek, het kiezen van de volgende burgemeester,
ambtenaren die verplicht vriendelijk moeten zijn, maar ook het gratis
parkeren voor bewoners in hun eigen wijk.
Maar we moeten vooral doorgaan met wat we nu al aan het doen zijn. De
stad weer teruggeven aan mensen die hard aan de slag zijn voor zichzelf,
hun naasten en hun buurt. En de stad terugpakken van die mensen die
misbruik maken van onze voorzieningen en hun medeburgers.
Rotterdam is ónze stad
We nemen afscheid van de stad met achterstandswijken, we worden de
stad met de wijken waar het goed is voor gezinnen met alle kleuren,
religies en inkomens.
Rotterdam is ónze stad, de stad van Pim, en de stad waar in 2002 één op de
drie mensen op hem hebben gestemd. De stad waar met iedereen die mee
wil doen, wordt bepaald hoe het verder moet. Maar waar ook knopen
worden doorgehakt als het te lang duurt, en waar wordt opgetreden als er
niet wordt meegewerkt!
Trots
Rotterdam is een echte Nederlandse stad. En Nederland is niet alleen groot
geworden met het poldermodel, zoals de oude politiek ons wil doen
geloven, maar ook met ontdekkingsreizen, veroveren, uitvinden en handel
drijven, met risico’s nemen en er opuit trekken. Dat kenmerkt de
Nederlandse volksaard, en Rotterdam is daar bij uitstek een voorbeeld van.
Die trots, die jarenlang is weggestopt onder de multiculturele mythe, waar
immigranten arm en dom werden gehouden in achterstandswijken, die
trots moet weer terugkomen. Dat was onze drijfveer toen we begonnen en
dat is onze drijfveer ook vandaag.
Laten we trots zijn op ons land, trots op onze stad, trots op Pim, de grootste
Rottterdammer aller tijden. En laten we van Rotterdam met al zijn
burgers uit alle windstreken
de meest
Nederlandse stad van
het land maken. De stad
die ervoor gaat zorgen
dat iedereen in ons land
straks kan zeggen dat-ie
er trots op is
Nederlander te zijn.
Win een reis naar Provesano
Het was u natuurlijk meteen al opgevallen dat op de voor- en de achterpagina van deze krant, de
nieuwe en de oude verkiezingsposters van Leefbaar Rotterdam staan.
Dat hebben we niet voor niets gedaan. Wat Leefbaar Rotterdam de afgelopen vier jaar heeft gedaan,
is niets minder dan het uitvoeren van het politiek testament van Pim Fortuyn, de man die in 2002
Nederland en Rotterdam op zijn kop zette. Daarom siert hij de achterpagina. Op de voorkant ziet u
de nummers 1, 2 en 3 van onze kandidatenlijst nu: Marco Pastors (midden), wethouder Marianne
van den Anker en fractievoorzitter Ronald Sørensen.
Nadat u deze krant heeft gelezen, kunt u de voor- en achterpagina als één
grote DUBBELPOSTER voor uw raam hangen. Zo geeft u duidelijk aan dat wat vier
jaar geleden begonnen is, ook de komende vier jaar moet worden doorgezet.
En op die manier dingt u ook mee naar een reis voor twee personen naar Provesano, het
Italiaanse dorp waar Pim Fortuyn zijn tweede huis had. Leefbaar Rotterdam zal in de laatste dagen
voor de verkiezingen op originele wijze de winnaar trekken.
Het enige wat u moet doen, is de poster voor uw raam hangen.
Doet u mee
Gerard en Dina komen familie bezoeken in Rotterdam:
‘De kunst is om geen
agressie op te wekken’
Gratis parkeren
De aandacht die Stadstoezicht nu besteedt aan
parkeercontrole is buiten alle proporties. In veel
woonwijken moet overdag voor parkeren betaald
worden, terwijl er dan genoeg vrije parkeerplaatsen
zijn. ’s Avonds is parkeren gratis, maar
is er geen plek te vinden. Dit is niet aan
Rotterdammers uit te leggen.
Leefbaar Rotterdam vindt dat bewoners in hun
eigen wijk gratis moeten kunnen parkeren.
Betaald parkeren mag nooit een melkkoe van
de gemeente zijn. Rotterdammers moeten zelf
kunnen bepalen of er in hun wijk betaald
parkeren moet zijn of niet.
Door Ronald Sørensen
Het is te gek voor woorden, maar dit is precies
wat Marco Pastors is overkomen.
Terwijl heel Nederland op televisie Franse
jongeren brandbommen en stenen zag gooien,
onder de uitroep dat hun god de grootste is,
mocht Marco niet zeggen dat criminele moslims
hun daden vergoelijken door naar hun godsdienst
te verwijzen.
Crimineel gedrag ten opzichte van ‘ongelovigen’
is voor sommige moslims klaarblijkelijk niet zo’n
probleem. De hele Rotterdamse bevolking weet
het en van meer dan 70% mag het gezegd worden,
maar van het politiek correcte deel van de
‘Wij wonen nu niet meer in Rotterdam, maar we
hebben ons hier nooit echt onveilig gevoeld.
Ergens is het jammer dat hier nu camera’s moeten
hangen, maar blijkbaar is het nodig en dan is
het goed dat het ook gebeurt. De toegenomen
controle op de tram vinden wij een vooruitgang.
Het is de kunst voor de controleurs om geen
agressie op te wekken, maar ik geloof dat ze
dat aardig aanvoelen.’
Hoe een wethouder ontslagen werd
“Blijkbaar mag je de
dingen nog steeds niet
bij de naam noemen…”
Kunt u zich voorstellen dat u wordt ontslagen omdat u met uw collega’s praat over iets wat u
de vorige avond op de televisie heeft gezien Vast niet. Nog vreemder zou het worden als uw
chef zou zeggen: “Ik ben het wel met je eens hoor, maar we mogen nu eenmaal niet praten
over de Moslim Omroep!”
‘Coolsingel’ mocht het niet, en Marco werd uit
het college gezet! Ze waren het voor een groot
deel wel met Marco’s woorden eens, maar die
had het toch niet mogen zeggen!
Het zijn vooral de goedwillende moslims die
zich te pletter ergeren aan het in hun ogen
godslasterlijke gedrag van geloofsgenoten.
Het mocht echter niet baten. Barbertje (Marco)
moest hangen! Dat één van zijn beulen (collegawethouder
Geluk van het CDA) hem de beste
wethouder sinds de tweede wereldoorlog
noemde, maakte het ontslag alleen maar
schrijnender.