Klik hier voor het verhaal van enkele oud-leerlingen - Heilig Graf

“Ik heb het Heilig Graf ervaren als een aangename en vertrouwde thuis waar ik mij
met veel mensen verbonden voelde en waar ik veel heb geleerd, niet alleen op
Naam:
Lieve Gevers
Geboortejaar:
1947
Afstudeerjaar in het Heilig Graf:
1965
Studierichting: Latijns-
Wetenschappelijke
Huidig beroep:
intellectueel gebied maar ook op het vlak van (levens)cultuur, religie en menselijke
omgang. Ik heb er intens geleefd en ben er heel gelukkig geweest.
Mijn vorming in het Heilig Graf heeft er zeker toe bijgedragen dat ik de bekwaamheid
en het vertrouwen had om te worden wie ik ben. Ik ben aan de K.U.Leuven geschiedenis
gaan studeren en heb na enkele jaren in het onderwijs gekozen voor een
wetenschappelijke loopbaan. Ik behaalde een doctoraat in de geschiedenis en was
tot mijn emeritaat in 2010 hoogleraar Kerkgeschiedenis aan de Faculteit Theologie en
Religiewetenschappen aan de K.U.Leuven.
Hoogleraar-emeritus
Kerkgeschiedenis K.U.Leuven
Er werd in het Heilig Graf veel belang gehecht aan groepsvorming en creativiteit.
Veel aandacht ging ook naar een brede menselijke en culturele vorming. Er was zin
voor traditie, maar niet minder aandacht voor aanpassing en vernieuwing. Er was ook
ruimte voor een eigentijdse spiritualiteit.
groepsvorming
creativiteit
vernieuwing
Ik kreeg heel wat waarden mee die me maken tot wie ik ben: aandacht voor mens en
religie, sociaal bewustzijn, culturele interesse, vrouwelijk zelfbewustzijn, weetgierigheid,
zelfredzaamheid, openheid en vriendschap.
Het Heilig Graf is voor mij een school als een thuis, die borg staat voor een brede
intellectuele, menselijke en culturele vorming.
De vorming die we in het Heilig Graf kregen was erop gericht om ons te doen uitgroeien
tot zelfbewuste, zelfstandige, eigentijdse en geëngageerde vrouwen.
We werden niet alleen opgeleid in respect voor de traditie, maar ook gestimuleerd tot
openheid en kritische zin. Er werd tijdens onze vorming heel wat ruimte gecreëerd
voor persoonlijk werk, eigen inbreng en discussie. We raakten bedreven in het maken
van boekbesprekingen en samenvattingen, het voorbereiden van voordrachten en
het deelnemen aan groepsgesprekken.
Er zat ook evolutie in onze roeping tot engagement. In de eerste jaren dat ik in het
Graf zat, zetten we ons enthousiast in voor de missieweek. In onze latere humaniorajaren
raakten we ons steeds meer bewust van de onrechtvaardige verhoudingen
in de wereld en leerden we spreken van ontwikkelingslanden in plaats van onderontwikkelde
landen. Ik heb er een tijdlang aan gedacht om – liefst samen met
de man die ik nog zou tegenkomen – als ontwikkelingshelper naar een ver land te
vertrekken. Ik heb later in Leuven ook een tijdje vanuit onze faculteit meegewerkt aan
UCOD, de universitaire organisatie voor ontwikkelingshulp. Uiteindelijk heb ik een
heel andere roeping gevolgd met de wetenschappelijke loopbaan waarvoor ik heb
gekozen….
brede intellectuele,
menselijke en
culturele vorming
Het omkijken naar mijn jaren in het Heilig Graf vervult mij met een gevoel van grote
dankbaarheid. De leerkrachten die ons hebben gevormd deden dat niet enkel met
een heel grote inzet, maar ook met grote deskundigheid en menselijkheid. Ik ben gelukkig
en fier om het stukje Heilig Gaf dat ik mijn hele leven in mijzelf blijf meedragen.”
13