ideaal oktober 2005.pdf - PvdA Rotterdam

Campagne
‘Wij willen een stad waar ervaring en kennis van
de vorige generatie niet verloren gaat, maar
wordt gekoppeld aan de ambities en de passie
van de nieuwe generatie Rotterdammers.’
Ingekorte versie speech
14 oktober 2005
Dien Vellekoop is 94 jaar en een monument
van de Rotterdamse sociaaldemocratie.
Ze was in 2002 intens
ontgoocheld toen bijna 60% van de
bewoners van haar verzorgingshuis op
Pim Fortuyn bleek te hebben gestemd.
Twintig jaar geleden kreeg ze op 1 mei
de gouden PvdA speld, omdat ze 50
jaar lid van de partij was. Ze leek bijna
te beduusd om een dankwoord uit
te spreken, maar pakte toen toch de
microfoon aan en zei: ‘Ik heb er geen
woorden voor, maar we gaan door.’
We gaan door, we moeten door. Er is
hard gewerkt de afgelopen jaren om
het vertrouwen van de Rotterdammers
terug te winnen. En we zijn er nog niet.
Want in 2002 is veel verloren gegaan.
Maar ik heb de afgelopen weken gemerkt
hoeveel kracht en energie er in
de PvdA aanwezig is.
Vandaag is voor mij een mooie halte
in een lange tocht door Rotterdam
die in 1952 begon. Ik heb overal in de
stad gewoond. Toen de stadsvernieuwingsmachine
goed op gang kwam,
verdwenen mijn oude huizen van de
kaart door samenvoeging, sloop of renovatie.
In een wereldstad is stilstand
immers achteruitgang.
Ik woon nu op de Goudsesingel en ik
vervolg mijn tocht door Rotterdam.
Mijn campagne had als motto: ‘Bruggen
Bouwen.’ Als ik naar de uitslag
kijk, hoop ik dat ik dat doel heb weten
te bereiken. Niet alleen, maar met jullie.
Ik wil als lijsttrekker niet bovenaan
de partij staan, maar er middenin.
Wouter Bos bij Dien Vellekoop
De lastige opdracht om het vertrouwen
van de kiezers terug te winnen
kunnen we met succes aangaan als
we de zorgen van mensen goed begrijpen
en hun problemen aanpakken.
En vooral als we perspectief laten
zien. Door problemen op te zoeken en
er niet met een boog omheen te lopen.
Door lastige zaken te benoemen. Door
te laten zien dat in Rotterdam niet alleen
bruggen nodig zijn tussen Noord
en Zuid, maar ook tussen mensen en
groepen in deze stad.
Er is de afgelopen jaren veel veranderd
in Rotterdam. Mensen hebben nieuwe
zorgen. We moeten nieuwe keuzen
maken en nieuwe kansen bieden.
Wij kiezen voor een sociaal Rotterdam.
Waar we het sociale isolement
doorbreken van oudere Rotterdammers
die heel veel moeite hebben om
iedere maand de eindjes aan elkaar te
knopen. Wij willen geen stad die lijdzaam
toekijkt hoe mensen afhankelijk
worden van voedselbanken en gratisspullen
winkels.
Wij willen een stad waar ervaring en
kennis van de vorige generatie niet
verloren gaat, maar wordt gekoppeld
aan de ambities en de passie van de
nieuwe generatie Rotterdammers.
Wij kiezen voor een Rotterdam waarin
jongeren zich thuis voelen. Dat is een
stad waarin we zuinig zijn op goede en
goedkope woningen, want jongeren
hebben recht op betaalbare woonruimte.
Dat is de stad waar de gemeente
jongeren een stageplaats garandeert.
Het is onacceptabel dat ze
die mis lopen omdat werkgevers een
stage lastig vinden of omdat er regelrecht
gediscrimineerd wordt.
Wij kiezen voor een veilig Rotterdam.
Hard optreden tegen overlast. Op
oktober 2005