You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN<br />
Frank<br />
Dierens EN<br />
Luc Nuyens<br />
regisseren ‘De bank’<br />
bij Theater Stap<br />
HHH<br />
GRATIS<br />
MAANDBLAD<br />
H<br />
H H<br />
Frans Van Giel,<br />
de ‘schilder van<br />
de Kempen’, in het<br />
Jakob Smitsmuseum<br />
nr. 60 – MAART <strong>2015</strong><br />
www.suikerkrant.be<br />
www.facebook.be/suikerkrant<br />
José Navas:<br />
“Dansen is een drug. Het<br />
geeft een adrenalinerush<br />
tot in je tenen.”<br />
‘Het boek<br />
der kampen’<br />
van Ludo Van Eck is<br />
opnieuw uitgegeven<br />
MET DANK AAN<br />
Kunstenfestival<br />
Stormopkomst<br />
van 25 tot<br />
29 <strong>maart</strong> in<br />
de Warande<br />
Balen, 1971: het ontstaan<br />
van de mythe van<br />
Panamarenko’s<br />
Aeromodeller
Verantwoordelijke<br />
uitgever<br />
Kempense cultuurpromotie vzw<br />
Redactieadres<br />
Oranjemolenstraat 35,<br />
2300 Turnhout<br />
roel@suikerkrant.be<br />
Zakelijke leiding<br />
en distributie<br />
Leen Verwaest<br />
0495 53 54 80<br />
leen@suikerkrant.be<br />
Adres Kempense<br />
cultuurpromotie vzw<br />
Otterstraat 8 bus 3,<br />
2300 Turnhout<br />
Oplage<br />
11.000 exemplaren<br />
Verspreidingsgebied<br />
Arrondissement Turnhout (Arendonk,<br />
Baarle-Hertog, Balen, Beerse, Dessel,<br />
Geel, Grobbendonk, Herentals,<br />
Herenthout, Herselt, Hoogstraten,<br />
Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille,<br />
Meerhout, Merksplas, Mol, Olen, Oud-<br />
Turnhout, Ravels, Retie, Rijkevorsel,<br />
Turnhout, Vorselaar, Vosselaar,<br />
Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den<br />
berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen,<br />
Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven,<br />
Zundert, Goirle, Reusel.<br />
Verdeelpunten<br />
zie website<br />
Redactie<br />
Roel Sels<br />
Stijn Janssen<br />
Redactiemedewerkers<br />
Ivo Verheyen<br />
Floor Deckx<br />
Dries Luyten<br />
Foto's<br />
Bart Van der Moeren<br />
Vormgeving<br />
Dimitri Paeleman<br />
Opmaak advertenties<br />
Els Vandervoort<br />
Advertenties<br />
Sabine Clijmans<br />
0496 87 42 52<br />
sabine@suikerkrant.be<br />
Drukkerij<br />
DKZet (Hapert, NL)<br />
DE CULTUURKRANT VAN DE KEMPEN<br />
Website<br />
www.suikerkrant.be<br />
www.facebook.com/suikerkrant<br />
Pech<br />
Er is hoop. Twee derde van de kankers<br />
wordt niet veroorzaakt door een<br />
ongezonde manier van leven, maar door<br />
brute pech. Voor mensen als ik, die er<br />
een niet te gezonde levenswandel op<br />
nahouden, is dat goed nieuws. Toen ik het<br />
vernam, maakte ik nog enig voorbehoud.<br />
Dergelijke berichten worden immers<br />
al te vaak de wereld ingestuurd door<br />
kettingrokende alcoholverslaafden die<br />
op een dieet van frieten, pizza en kebab<br />
leven en die met zichzelf in het reine<br />
willen komen middels het verkondigen<br />
van halve waarheden en hele leugens<br />
die ze in de loop der jaren zelf zijn gaan<br />
geloven. Niet deze keer. Dat tegenslag<br />
de voornaamste oorzaak van kanker is,<br />
is de conclusie van jarenlang onderzoek<br />
aan de John Hopkins Universiteit in<br />
Baltimore in de Verenigde Staten. Het<br />
‘devastating news’ sierde de coverpagina<br />
van tientallen wetenschappelijke<br />
magazines, medische vakbladen en<br />
kranten. Bij die gespecialiseerde<br />
tijdschriften zou je je twijfels nog kunnen<br />
hebben, maar bij de populaire kranten<br />
niet. “Als het in de gazet gestaan heeft,<br />
is het waar,” verdedigde een bevriende<br />
journalist zichzelf ooit, toen een lezer<br />
hem er eens van beschuldigde dat hij<br />
een artikel volledig uit zijn duim gezogen<br />
had. Verbouwereerd droop de lezer af. De<br />
gevleugelde woorden van mijn collega zijn<br />
sinds die dag een eigen leven gaan leiden<br />
en worden door krantenjournalisten nog<br />
regelmatig gebezigd wanneer ze met<br />
de rug tegen de muur staan en er geen<br />
ander verweer meer mogelijk is. “Als het<br />
in de gazet gestaan heeft, is het waar”.<br />
We hebben het ook op de muur van ons<br />
redactielokaal van Suiker geschreven.<br />
Net als de zin die alleen in de Kempen<br />
verstaanbaar is: “Ik zen hier nie gère.”<br />
Maar dit volledig terzijde. We hadden het<br />
ROEL<br />
SELS<br />
over de oorzaak van kanker.<br />
Nu we weten dat kanker in de eerste<br />
plaats te wijten is aan pech, is het<br />
van belang te onderzoeken wat pech<br />
precies is. In een woordenboek kom je<br />
er niet achter. Pech is iets wat geen<br />
enkel woordenboek nader verklaart.<br />
Er worden alleen synoniemen gegeven:<br />
tegenslag, tegenspoed en ongeluk. Ga je<br />
daar op zoek naar een verklaring, kom<br />
je terug bij pech uit. Als een omleiding<br />
die je perfect terug naar het begin van de<br />
omleiding leidt. Dat ons taalgebied maar<br />
liefst vier woorden voor pech heeft, geeft<br />
stof tot nadenken. Blijkbaar hebben wij<br />
in ons verleden zoveel ellende gekend<br />
dat één woord niet meer volstaat om<br />
alle miserie te kunnen omschrijven. Dat<br />
staat in schril contrast met de Engelsen.<br />
Zij hebben er geen enkel woord voor.<br />
Zij spreken van ‘slecht geluk’ als ze het<br />
over pech hebben. Maar per definitie<br />
zijn zij dus gelukkig. Ze maken alleen<br />
een onderscheid tussen goed en slecht<br />
geluk. Obelix wist het al. Rare jongens,<br />
die Britten.<br />
De kern van de zaak: kanker wordt<br />
veroorzaakt door pech en pech is iets<br />
waarvoor verschillende synoniemen<br />
bestaan, maar waaraan je uiteindelijk<br />
je eigen betekenis of interpretatie<br />
moet geven. En interpretaties zijn er<br />
duizenden. De beste is volgens mij die<br />
van schrijver Colin Bowles. “Pech is als<br />
je jaren na de oorlog gedood wordt door<br />
een onontplofte bom en je naam verkeerd<br />
in de krant verschijnt.”<br />
Ik begrijp perfect wat Bowles wil zeggen<br />
en vindt zijn definitie zeer accuraat, ook<br />
al gaat ze voorbij aan één wet. Er bestaat<br />
niet zoiets als een naam die verkeerd in<br />
de krant verschijnt.<br />
Als het in de gazet gestaan heeft, is het<br />
waar.<br />
MUZIEK<br />
3 Sam Vloemans<br />
3 Muze Jazz Orchestra<br />
13 Habib Koité<br />
15 Guy Davis<br />
15 Axelle Red<br />
26 Morrissey<br />
26 Dayna Kurtz<br />
26 Laibach<br />
26 Abba Gold<br />
DANS<br />
10 José Navas<br />
THEATER<br />
12 Luc Nuyens en Frank Dierens<br />
13 Sermoen & Compagnie Lodewijk<br />
13 Judas Theaterproducties<br />
13 Tableau 1<br />
15 Kaaiman<br />
HUMOR / COMEDY<br />
15 Xander De Rycke<br />
26 Begijn Le Bleu<br />
BOEKEN / LITERATUUR<br />
15 Herman Brusselmans en Tim Foncke<br />
18 Heruitgave ‘Het boek der kampen’<br />
BEELDENDE KUNSTEN<br />
10 Panamarenko’s Aeromodeller<br />
in Balen (1971)<br />
20 Frans Van Giel<br />
22 Carolin Lerch<br />
FILM<br />
30 Gluckauf<br />
31 Still Alice<br />
31 Hungry hearts<br />
31 The imitation game<br />
31 Birdman<br />
31 The drop<br />
ARCHITECTUUR<br />
8 (Zorg)wonen<br />
CULINAIR<br />
4 Koffie-Café Antonis<br />
FESTIVAL<br />
28 Kunstenfestival Stormopkomst<br />
COLUMNS<br />
2 Roel Sels<br />
4 Wim Paeshuyse<br />
24 Stijn Janssen<br />
2 - Maart <strong>2015</strong>
All<br />
that<br />
Jazz<br />
Jean-Paul Estiévenart Trio<br />
GEEL – Waalse jazz: we horen er<br />
in Vlaanderen weinig van en dat<br />
is jammer, want over de taalgrens<br />
gebeuren er boeiende dingen op<br />
jazzvlak. Een gezelschap dat daar<br />
hoge toppen scheert is het Jean-<br />
Paul Estiévart Trio. De band speelt<br />
voornamelijk eigen composities, al<br />
sluipt er regelmatig ook coverwerk in<br />
van bandidool John Coltrane.<br />
Spilfiguur is trompettist Jean-Paul<br />
Estiévart. Hij laat zich begeleiden<br />
door een verbazingwekkend sterke<br />
ritmesectie met Sam Gerstmans op<br />
contrabas en Antoine Pierre op drums.<br />
Jean-Paul Estiévenart Trio, maandag<br />
9 <strong>maart</strong>, 20.15u, cultuurcafé De Halle,<br />
Markt 1, Geel, 10 euro.<br />
Houben’s Factory<br />
KASTERLEE – Saxofonist Steve<br />
Houben concerteert in jazzclub<br />
Houtum Street. Voor de gelegenheid<br />
brengt hij zijn zoon mee: trompettist<br />
Greg Houben. De band wordt verder<br />
nog versterkt door Jacques Pirotton<br />
op gitaar, Sam Gerstmans op bas en<br />
Armando Luongo aan de drums. Dit<br />
kwintet noemt zich ‘Houben’s Factory’<br />
en speelt vooral eigen composities, die<br />
vaak wel geïnspireerd zijn op klassieke<br />
jazzstandards. Wie de muzikale<br />
dialogen tussen vader en zoon Houben<br />
wil zien, mag dit bijzondere concert niet<br />
missen.<br />
Houben’s Factory, maandag 2 <strong>maart</strong>,<br />
21u, Houtum Street, Houtum 39 in<br />
Kasterlee, 10 euro.<br />
Sam Vloemans: ‘New light’<br />
RIJKEVORSEL, MOL – Sam Vloemans<br />
speelt opnieuw een paar ‘halve’<br />
thuiswedstrijden in de Kempen. Hij<br />
werd weliswaar geboren op Curaçao,<br />
maar verhuisde op jonge leeftijd al naar<br />
Meer, bij Hoogstraten. Van Curaçao<br />
naar Meer: het kan tegenzitten in een<br />
mensenleven.<br />
Trompettist en percussionist Sam<br />
Vloemans is een creatieve duizendpoot.<br />
Hij kreeg latin met de paplepel<br />
ingegoten. Maar evengoed voedde<br />
hij zich met jazz, soul en pop. Geen<br />
wonder dat Vloemans het voortreffelijk<br />
kan vinden met Gabriel Rios, Pieter<br />
Embrechts en andere artiesten ‘die van<br />
veel muziekjes’ houden.<br />
Muziek vormt de rode draad in het<br />
leven van Sam Vloemans. Er stroomt<br />
geen bloed, maar ritme door zijn<br />
aderen. En in zijn longen zit geen lucht,<br />
maar melodie. Als een spons absorbeert<br />
de halve Kempenaar alle muzikale<br />
invloeden van buitenaf. Daar voegt hij<br />
nog een mateloos enthousiasme aan<br />
toe. Al die ingrediënten maken hem tot<br />
wat hij is: een passioneel jazzmuzikant<br />
die over genres en disciplines heen<br />
kijkt. Hij speelt even graag een<br />
concert voor pure jazzfanaten als<br />
een trompetbegeleiding bij een<br />
theatervoorstelling voor kleuters.<br />
Sam Vloemans bracht zopas zijn<br />
tweede cd uit: ‘New light!’. Zoals je al<br />
kon verwachten, brengt hij daarop een<br />
prettige mix van latin, pop, soul en jazz.<br />
Hij gaf veel ruimte en inspraak aan zijn<br />
bandleden, die er ook in Mol zullen bij<br />
zijn: Patrick Dorcean (drums), Roberto<br />
Marcurio (contrabas), Mike Roelofs<br />
(toetsen), Bart Oostindie (gitaar) en<br />
Tom Verschoore (trombone).<br />
Sam Vloemans, vrijdag 27 <strong>maart</strong>,<br />
20.15u, Zaal Ootello, Ezaart 162, Mol,<br />
11,50 euro. Vrijdag 20 <strong>maart</strong>, 20.30u,<br />
De Singer, Bavelstraat 35, Rijkevorsel,<br />
15 euro.<br />
Muze Jazz Orchestra<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Vijf blazers en<br />
een ritmesectie die bestaat uit vier leden:<br />
dat is het geweld dat op je losgelaten<br />
wordt als je naar Muze Jazz Orchestra<br />
gaat luisteren. De band heeft zopas zijn<br />
eerste cd opgenomen: ‘Sweet charity’.<br />
De muziek werd geschreven door Lieven<br />
Cambré (altsax) en David Demuynck<br />
(piano). De groep bestaat verder uit<br />
Carlo Nardozza (trompet), Koen Nys<br />
(tenor- en sopraansax), Tim Daemen<br />
(trombone), Igor Maseroli (baritonsax),<br />
Marc Cirone (gitaar), Tom Van Acker<br />
(contrabas) en David La Mela (drums). De<br />
composities van Cambré en Demuynck<br />
zijn erg eigenzinnig. “Ze hebben één voet<br />
in de traditie geplant, maar de andere<br />
voet wijst naar de toekomst,” probeerde<br />
een jazzjournalist het uit te leggen. Een<br />
boeiende mix van traditionele en moderne<br />
jazz is het sowieso.<br />
Muze Jazz Orchestra, zaterdag 28 <strong>maart</strong>,<br />
20.30u, Hnita-Jazzclub, Lostraat 106,<br />
Heist-op-den-Berg, 16,50 euro.<br />
Deze maand in De Singer<br />
RIJKEVORSEL – Pop, rock,<br />
instrumentale muziek, wereldmuziek<br />
en jazz: als je deze maand op het<br />
programma van De Singer géén concert<br />
naar je goesting vindt, kan je jezelf geen<br />
muziekliefhebber noemen.<br />
Op woensdag 4 <strong>maart</strong> geeft Gentenaar<br />
Sioen een try-out van zijn nieuwe tournee<br />
die dient om zijn cd ‘Man mountain’ te<br />
promoten. Het is al zijn zesde kindje en<br />
dat is op een erg natuurlijke manier tot<br />
stand gekomen. Repeteren kan soms<br />
dodelijk zijn voor de spontaniteit van<br />
een groep. Blijven schaven aan details<br />
kan moordend zijn voor de creativiteit<br />
en het enthousiasme. Sioen trok daarom<br />
zonder vooraf te hebben gerepeteerd met<br />
zijn band de studio in en vertrouwde op<br />
zijn groepsleden om de demo’s die hij<br />
vooraf ingespeeld had een zo spontaan en<br />
natuurlijk klinkende sound mee te geven.<br />
Hij herhaalt dit kunstje live tijdens de tryoutvoorstelling.<br />
Op vrijdag 6 <strong>maart</strong> concerteert Sinister<br />
Sister, een vijfkoppige band rond<br />
vibrafonist Pieter Claus en drummer<br />
Lander Gyselinck. Ze brengen werk van<br />
Frank Zappa en focussen daarbij op zijn<br />
instrumentale muziek.<br />
Een dag later spelen de Nederlandse<br />
saxofonist en klarinettist Ab Baars en de<br />
Britse saxofonist Evan Parker. Ze geven<br />
beiden eerst een soloconcert om daarna,<br />
voor het eerst, samen te spelen.<br />
Op vrijdag 13 <strong>maart</strong> gaat de temperatuur<br />
de hoogte in met ‘Ifa y Xango Tentet’, een<br />
tienkoppige Belgisch-Braziliaanse groep<br />
met drie blazers, drie drummers, twee<br />
gitaristen, een bassist en een pianist.<br />
De in Curaçao geboren Hoogstratenaar<br />
Sam Vloemans concerteert op vrijdag 20<br />
<strong>maart</strong>. Op zaterdag 28 <strong>maart</strong> kan je kijken<br />
en luisteren naar het trio John Dikeman,<br />
René Aquarius en Dirk Serries.<br />
The Very Big Band<br />
HERENTALS – Op woensdag 18<br />
<strong>maart</strong> treedt de big band -zelfs The<br />
Very Big Band- op in cultuurcentrum’t<br />
Schaliken in Herentals. De band<br />
heeft diepe wortels in de Kempense<br />
muziekgeschiedenis: hij ontstond in<br />
1994 door het samensmelten van de<br />
Yellow City Jazzband van pianist<br />
Jan Van Giek en The Double L Big<br />
Band van tenorsaxofonist Luc<br />
Lambrechts., Deze laatste is nog<br />
steeds de muzikale leider van de<br />
formatie. Het was de tegendraadse<br />
ambitie van deze oprichters om steeds<br />
uitdagende nummers te brengen, zonder<br />
compromissen, met makkelijk in het<br />
oor liggende swing. Het repertoire van<br />
The Very Big Band is dan ook zeer<br />
verscheiden en reikt van bebop en<br />
cooljazz tot jazzrock en latin jazz. The<br />
Very Big Band beperkt zich niet tot<br />
het uitvoeren van gekende composities<br />
en standards, maar telt in zijn rangen<br />
ook twee componisten en arrangeurs:<br />
bugelspeler Jan Muës en Jan Van<br />
Giel, beiden met hun herkenbare en<br />
verrassende stijl. Sinds 2005 organiseert<br />
The Very Big Band jaarlijks een concert<br />
met gastsolisten met enige renommee,<br />
o.a. Frank Vaganée, Jef Neve en Bert<br />
Joris. De laatste jaren is daarvoor ’t<br />
Schaliken de vaste locatie.<br />
The Very Big Band, woensdag<br />
18 <strong>maart</strong>, 20.30u, cc ’t Schaliken,<br />
Herentals, 13 euro.<br />
Suiker - 3
MEER WIM<br />
PAESHUYSE!<br />
HORECA<br />
TROEF<br />
Suiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in<br />
samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen,<br />
elke maand een Kempense horecazaak in de<br />
schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze<br />
maand stellen wij met gepaste trots aan u voor:<br />
Wij, redacteurs van Suiker, zijn betweters.<br />
Wij doen gewoon onze goesting en u mag<br />
daarvan zeggen, schrijven, facebooken en<br />
twitteren wat u wil: u hebt niks in de pap<br />
te brokken. Tenzij u evenveel kapsones<br />
hebt als wij. Dan -maar alleen dan- houden<br />
wij rekening met uw mening. Toen dichter,<br />
schrijver, comedian en beroepsidioot Wim<br />
Paeshuyse op een enquêteformulier de vraag ‘Hoe zou u Suiker beter<br />
maken?’ beantwoordde met ‘Meer Wim Paeshuyse!’ (met uitroepteken)<br />
waren wij zo onder de indruk dat we hem meteen een rubriek gaven.<br />
Paeshuyse kreeg carte blanche en mailde ons de dag nadien al een<br />
voorstel. In 8 afleveringen wil hij zwart op wit bewijzen dat je ’s<br />
werelds indrukwekkendste plekken evengoed in de Kempen kan zien.<br />
8 plaatsen die je gezien moet hebben voor je sterft,<br />
maar die je evengoed in de Kempen kan zien<br />
Koffie-Café Antonis<br />
U kent ze vast ook wel: de kroegen die<br />
zichzelf ‘cultuurcafé’ noemen omdat er<br />
twee schilderijen tegen de muur hangen<br />
en de Rekto:verso er verkrijgbaar<br />
is. Daarom alleen al houden wij niet<br />
van de term cultuurcafé. Hij wordt te<br />
vaak misbruikt. Al zou hij wél van pas<br />
komen om ‘Koffie-Café Antonis’ te omschrijven.<br />
Gelegen in het centrum van<br />
Turnhout is dit café een ideale plek om<br />
te verwijlen. Stemmige muziek, een<br />
kunstzinnig kader, retrotafeltjes en<br />
-stoeltjes, een stapel kranten en tijdschriften<br />
en de adem van Eric Antonis,<br />
de onlangs overleden kunstpaus<br />
-wat zou hij een hekel hebben aan die<br />
titel- uit Turnhout naar wie de zaak is<br />
genoemd. De combinatie van dat alles<br />
maakt van Koffie-Café Antonis een<br />
plek waar je graag bent.<br />
Het ligt in hetzelfde gebouw als Theaterwerkplaats<br />
Het Gevolg, maar we<br />
zouden ‘Antonis’ onrecht aandoen om<br />
het te bestempelen als het cafetaria<br />
van Het Gevolg. ‘Antonis’ is veel meer<br />
dan dat. ’s Middags komen scholieren<br />
er een hapje eten en drinken. Boterhammen<br />
en verse soep staan altijd op<br />
het menu, net als de klassieke dranken,<br />
warm en koud.<br />
In principe is Koffie-Café Antonis een<br />
dagcafé. Elke dag, behalve op zondag,<br />
is de zaak open van 10 tot 18u. Maar<br />
je kan er ook ’s avonds en ‘s zondags<br />
terecht als er een voorstelling of een<br />
andere activiteit is in Het Gevolg of in<br />
Antonis zelf. En dat is zeer regelmatig,<br />
want zowel Het Gevolg als Antonis<br />
bruisen van het leven. Benevens<br />
de theatervoorstellingen in Het Gevolg<br />
zijn er ook regelmatig lezingen, voordrachten<br />
of andere kleinschalige activiteiten<br />
in Antonis.<br />
Paul Sneyers, die met vrouw Lieve<br />
de zaak uitbaat: “Het was altijd de<br />
betrachting van Eric Antonis om de<br />
drempel naar cultuur te verlagen. Eric<br />
is er helaas niet meer. Hij overleed<br />
exact zeven maanden nadat we dit café<br />
openden. We hadden hem trouwens<br />
toestemming gevraagd om zijn naam<br />
te verlenen aan deze zaak. Hij gaf die<br />
met plezier. Het is nu onze taak om met<br />
dit koffiecafé zijn levenswerk, mensen<br />
dichter bij cultuur brengen, verder te<br />
zetten.”<br />
Foto: Bart Van der Moeren<br />
Koffie-Café Antonis<br />
Otterstraat 31-33<br />
2300 Turnhout<br />
http://www.antoniskoffiecafé.be<br />
Ma-za: van 10 tot 18u<br />
’s Avonds en ’s zondags open als er een<br />
voorstelling is in Het Gevolg<br />
Aflevering 5: Mangroven<br />
Mangroven zijn bomen of struiken<br />
die in tropische gebieden aan de<br />
kust voorkomen. Door eb en vloed<br />
wordt de grond tussen hun wortels<br />
weggespoeld. Hierdoor komen de<br />
wortels vaak boven het water uit, wat<br />
een prachtig zicht geeft. Je kan in vier<br />
werelddelen deze mangrovewouden<br />
bezoeken. Die in Thailand, Sri Lanka<br />
en Brazilië blijken de mooiste te zijn.<br />
Met een bootje kan je mooie tochten<br />
maken doorheen dit doolhof van<br />
wortels en water.<br />
Evengoed:<br />
Kabouterberg, Kasterlee<br />
De Kabouterberg Kasterlee (KaKa)<br />
staat vooral bekend om zijn kabouters,<br />
zandduinen en luchtwortels. Die laatste<br />
zijn boomwortels die door erosie van wind<br />
bloot zijn gaan liggen. De bomen lijken<br />
hierdoor een halve meter boven de grond<br />
te zweven. Een slimme reclameman heeft<br />
ooit bedacht dat er wel eens kabouters<br />
zouden kunnen wonen in de holtes die<br />
ontstaan tussen de wortels en… een<br />
toeristische attractie was geboren.<br />
Op de Kabouterberg is het trouwens<br />
fijn wandelen. Houten kabouters<br />
wijzen je de weg door het bos, langs de<br />
zandduinen en luchtwortels.<br />
Vergelijking<br />
Natuurlijk kan je een duur vliegtuigticket<br />
boeken om dan zoals elke<br />
toerist ‘in ’t zak’ te worden gezet door<br />
plaatselijke mensen met een motorbootje<br />
om de mangrove te bezichtigen. Je kan<br />
de mangrovewouden natuurlijk ook<br />
bezoeken met caoutchoucbotten, al is<br />
de kans groot dat je hier en daar natte<br />
voeten zult krijgen door een plotse golf<br />
of babytsunami.<br />
Veel veiliger, droger én gratis is de<br />
Kabouterberg. Uiteindelijk is er weinig<br />
verschil tussen de luchtwortels van<br />
Kasterlee en de mangrovewouden van<br />
Sri Lanka. Het enige verschil is water,<br />
en dat kennen we ondertussen wel.<br />
4 - Maart <strong>2015</strong>
Koffie &Boon<br />
<br />
koffi ehuis - suikerbonenwinkel<br />
Doopsuiker: B&B, Marco, De Makerij,...<br />
•<br />
Gratis levering in de Kempische ziekenhuizen<br />
bij bestelling van een doopsuikermand.<br />
•<br />
Ook communie en trouwpresentjes.<br />
•<br />
Gratis 1 uur parking (PP41) bij reservatie ontbijt.<br />
Patersstraat 30 A, Turnhout.<br />
Dinsdag tem zondag<br />
van 8u30 - 18u.<br />
Maandag gesloten<br />
014-739049<br />
Gratis<br />
KooKboeK<br />
openingsuren<br />
Vrijdag, zaterdag en zondag<br />
van 18 tot 23u<br />
1 GRATIS<br />
FLES WIJN<br />
om mee naar huis te<br />
nemen bij reservatie<br />
vanaf 4 personen<br />
(max. 1 bon per 4 personen)<br />
Enkel geldig bij afgifte<br />
van deze bon<br />
24 50 €<br />
per persoon<br />
KADOBONNEN<br />
verkrijgbaar<br />
Suiker - 5
BALEN – Nog tot einde <strong>maart</strong> kan je in het M HKA in Antwerpen terecht voor<br />
een overzichtstentoonstelling van Panamarenko. Dat voert ons terug naar<br />
de zomer van 1971. Toen deed Panamarenko -op dat ogenblik 31 jaar- een<br />
stuntelige poging om in een wei in Balen zijn wereldberoemde luchtschip, de<br />
‘Aeromodeller’ op te laten. De kunstenaar zou zelf meevliegen en landen op<br />
een kunsthappening in Arnhem. In de ogen van buitenstaanders werd niet<br />
meer dan een hilarisch schouwspel opgevoerd door kinderlijke volwassenen,<br />
verkleed als ruimtevaarders. De enorme zeppelin ging geen meter van de<br />
grond. Toch werd die dag in de Kempen een belangrijk hoofdstuk Belgische<br />
kunstgeschiedenis geschreven. Het betekende de internationale start van de<br />
carrière van Belgiës beroemdste hedendaagse kunstenaars. Suiker zocht en<br />
vond nog schaarse ooggetuigen en reconstrueert met hun herinneringen die<br />
memorabele dag in juni.<br />
De dag dat Panamarenko in<br />
Balen geschiedenis schreef<br />
6 - Maart <strong>2015</strong>
Op zaterdag 26 juni 1971, vermoedelijk<br />
rond 11 uur ’s ochtends, staan op een<br />
woonerf in Balen twee mannen te<br />
wachten. De ene is kunstenaar Jef<br />
Geys, stijlvol gekleed in een hemd en<br />
een strakke broek. Naast hem staat<br />
kunstenaar Panamarenko die met<br />
zijn bruine outfit en gummilaarzen<br />
meer lijkt op een ontdekkingsreiziger.<br />
Ze praten met een wat oudere man,<br />
deukhoedje op, sigaretje in de mond, die<br />
uit een witte wagen is gestapt. Wie deze<br />
man is, weten we niet, maar omdat er<br />
familiair wordt omgegaan, lijkt het om<br />
een familielid van Jef Geys te gaan. Hij<br />
krijgt alvast de opdracht zandzakken te<br />
gaan vullen. Dat is dik tegen zijn zin.<br />
“We hadden dat beter gisteren gedaan”,<br />
moppert hij. Dan roept er een vrouw<br />
vanop de achtergrond in het Kempense<br />
dialect: ‘Hebben jullie geen trektang en<br />
een hamer nodig?”. Een kind gooit nog<br />
een spade in de kofferbak van de auto,<br />
die met een enorm kabaal vertrekt.<br />
We bevinden ons aan de Langvennen<br />
in Balen voor het huis van Jef Geys.<br />
Hier worden de laatste voorbereidingen<br />
getroffen om de Aeromodeller van<br />
Panamarenko voor het eerst te laten<br />
opstijgen. Het tafereel wordt gefilmd<br />
door Jef Cornelis, een kunstenaar en<br />
cineast die voor de toenmalige BRT<br />
een reportage zal maken over de<br />
‘performance’. Cornelis was vertrouwd<br />
met Balen omdat hij er ooit maanden<br />
had rondgelopen voor zijn reportage<br />
over het plaatselijke dialect. “Ge kent de<br />
weg en de taal”.<br />
Hij herinnert zich bij vlagen nog hoe<br />
die dag verliep. “Panamarenko had<br />
een maand bij Jef Geys gekampeerd<br />
om het oplaten van zijn Aeromodeller<br />
voor te bereiden”, vertelt hij. “Op de<br />
duur ging hij niet meer naar zijn huis<br />
in Antwerpen. Ze waren hem in Balen<br />
allicht zo beu als koude pap. Maar<br />
voor Panamarenko was het een ideale<br />
situatie: hij kreeg er kost en inwoon.”<br />
De plannen<br />
Het was oorspronkelijk niet de bedoeling<br />
van Panamarenko om in Balen zijn<br />
Aeromodeller op te laten. De kunstenaar<br />
had zijn oog laten vallen op een locatie<br />
aan de Scheldekaaien in Antwerpen,<br />
maar de stad weigerde hem daarvoor<br />
de toestemming te geven. Daarop had<br />
Jef Geys aan Panamarenko het voorstel<br />
gedaan om naar Balen te komen. Een<br />
weide recht tegenover zijn huis, eigendom<br />
van zijn schoonvader en veehandelaar<br />
Jules Dammen, was een ideale<br />
plaats. Nu de Aeromodeller verplaatst<br />
moest worden naar de Kempen werd<br />
de onderneming er alleen nog maar omslachtiger<br />
op. Panamarenko moest nu<br />
het materiaal waaruit zijn zeppelin was<br />
opgebouwd helemaal in Balen krijgen en<br />
de installatie ter plaatse terug opbouwen.<br />
De operatie bestond er niet alleen<br />
in het gevaarte in de wei te laten opstijgen.<br />
Eenmaal in de lucht wilde hij er als<br />
passagier in de rieten gondel onder de<br />
zeppelin ook mee naar Nederland vliegen.<br />
De Aeromodeller was namelijk een<br />
artistiek project dat Panamarenko uitgevoerd<br />
had in opdracht van de kunsthappening<br />
‘Sonsbeek buiten de Perken’<br />
die in die zomer in de stad Arnhem werd<br />
georganiseerd. De landing in het park<br />
waar de kunsthappening plaatsvond,<br />
maakte deel uit van de performance.<br />
Trouwens: voor de bouw van de zeppelin<br />
had de kunstenaar 80.000 oude Belgische<br />
franken overheidssteun gekregen.<br />
Maar ook van die risicovolle<br />
vliegplannen naar Arnhem moest<br />
Panamarenko in Balen afzien. “Vlak<br />
voor alles in Balen in gereedheid werd<br />
gebracht, kreeg Panamarenko een<br />
telegram vanuit Nederland”, weet Jef<br />
Cornelis nog. “Ook van de Arnhemse<br />
autoriteiten kreeg hij geen toestemming<br />
om in het Nederlandse luchtruim te<br />
vliegen. Vanaf dat moment speelde het<br />
geen rol meer of zijn zeppelin omhoog<br />
zou gaan of niet. Er zou toch niet naar<br />
Arnhem gevlogen kunnen worden.”<br />
De Aeromodeller<br />
Wat was die Aeromodeller voor een<br />
vliegend object? In de catalogus van<br />
het SMAK -het Stedelijk Museum<br />
voor Actuele Kunst- in Gent wordt het<br />
luchtschip als volgt omschreven. ‘De<br />
ballon van de Aeromodeller bestaat uit<br />
samengeplakte repen polyesterfilm.<br />
De gondel bestaat uit gevlochten<br />
‘palembang’ rotan. De zelfgemaakte,<br />
mahoniehouten, triplex schroeven<br />
worden aangedreven door vier Flymomotoren<br />
die op een wendbaar onderstel<br />
rusten.’<br />
In al zijn glorie -dat wil zeggen:<br />
opgeblazen- is de ballon van de<br />
Aeromodeller 28 meter lang, heeft hij<br />
een diameter van zo’n 5 meter en kan<br />
1000 kubieke meter lucht bevatten.<br />
De passagiersruimte of gondel meet<br />
2 bij 3 meter en is 5,5 meter hoog.<br />
Panamarenko werkte er tussen 1969 en<br />
1971 aan.<br />
Was die Aeromodeller wel een<br />
luchtwaardig toestel? “Bijlange<br />
niet”, zegt Cornelis. “Gelukkig voor<br />
Panamarenko is de ganse onderneming<br />
niet doorgegaan. Hij had de vlucht nooit<br />
overleefd. Het was hem ook niet te doen<br />
om het koste wat het wil op te laten<br />
stijgen. Het ging er bij de kunstenaar<br />
vooral om de aandacht te trekken. En<br />
daar is hij zeker in geslaagd.” Toch<br />
maakt het werkelijk kunnen vliegen<br />
met de wonderlijke constructies deel uit<br />
van de legende van Panamarenko. Het<br />
zou altijd zijn jongensdroom geweest<br />
zijn om naar Spitsbergen te vliegen (of<br />
te varen).<br />
De fotograaf<br />
Laten we terugkeren naar Balen. De<br />
camera van Jef Cornelis zoemt in op<br />
een hoop plastic ergens midden in de<br />
wei. Dat is het eerste wazige beeld van<br />
de Aeromodeller dat de buitenwereld te<br />
zien krijgt. Verder lopen er wat koeien<br />
rond die opgejaagd worden door een<br />
hond. Ondertussen is er ook een bonte<br />
bende van toeschouwers en assistenten<br />
gearriveerd. “Er was een Franse filosoof<br />
aanwezig, wiens naam ik me niet meer<br />
kan herinneren”, zegt Cornelis. “Ook<br />
een paar studenten waren er. Maar niet<br />
veel mensen van Balen zelf.”<br />
Er loopt wel een Balense<br />
amateurfotograaf rond: Vic Wouters,<br />
onderstationschef in het nabijgelegen<br />
Mol, maar in Balen vooral bekend als<br />
stichter van de Heemkundige Kring.<br />
Vic is ondertussen overleden, maar zijn<br />
zoon Jef, inmiddels ook een zeventiger,<br />
weet waarom zijn vader toen aanwezig<br />
was. “We zijn familie van Mia Dammen,<br />
de vrouw van Jef Geys”, vertelt hij.<br />
“Onze grootmoeders waren zusters.<br />
Tante Virginie, noemde we haar. Ze<br />
woonde naast Jef Geys. Mijn vader<br />
zal hoogstwaarschijnlijk opgevangen<br />
hebben dat er iets speciaals stond te<br />
gebeuren in de wei van die tante. Maar<br />
hij was ook bezeten door Balen. Als er<br />
iets in het dorp te beleven viel, was hij<br />
daar aanwezig met zijn fototoestel. Hij<br />
heeft honderd artikelen geschreven over<br />
Balen, maar ik herinner me niet dat<br />
hij iets over Panamarenko geschreven<br />
heeft. Eigenlijk vond mijn vader<br />
Panamarenko maar een onnozelaar.<br />
“Die met zijn bullen”, zei hij dan. “Dat<br />
trekt op niks. De mensen lachen met<br />
zijn kunst.”<br />
De collega’s<br />
Ondertussen is er in Balen een<br />
vrachtwagen de wei opgereden waarop<br />
in het groot ‘L’oxydrique’ staat. En<br />
ook de waarschuwing: ‘Verboden te<br />
roken’. De camion vervoert enorme<br />
gasflessen die gevuld zijn met 65.000<br />
liter waterstofgas. Dat gas moet naar de<br />
zeppelin worden overgeheveld. Volgens<br />
de planning zou die overslagoperatie<br />
twee uur in beslag nemen. Een<br />
geïmproviseerde slang wordt aan<br />
de tank aangesloten en naar de<br />
Aeromodeller geleid. De bestuurder<br />
van de vrachtwagen houdt de druk van<br />
het ontvlambare gas nauwlettend in de<br />
gaten.<br />
“In de wei in Balen<br />
begon de mythe van<br />
de Aeromodeller.”<br />
Op dat moment is ook schrijver Walter<br />
van den Broeck al aanwezig, samen<br />
met zijn zoontje Karl. Van den Broek<br />
is in die tijd nog leraar Nederlands aan<br />
het atheneum in Balen, dezelfde school<br />
waar Jef Geys plastische opvoeding<br />
geeft. “ Panamarenko hield constant de<br />
weersvoorspelling in het oog”, zo haalt<br />
Walter van den Broeck in een interview<br />
met Suiker zijn herinnering aan 26 juli<br />
1971 boven. “Toen het flink begon te<br />
waaien, liet hij de helium aanrukken om<br />
de ballon te vullen, terwijl allerhande<br />
galeriehouders en ander kunstvolk de<br />
touwen vastklemden om te beletten<br />
dat hij ervandoor zou gaan. Maar ja,<br />
de wind was te sterk en de operatie<br />
werd ‘afgeblazen’. Panamarenko had<br />
zogezegd de intentie om ermee op te<br />
stijgen en naar Sonsbeek te vliegen. Dat<br />
was uiteraard onmogelijk met dat ding.”<br />
Van den Broeck heeft ondertussen<br />
ook de hand geschud van een andere<br />
collega van het atheneum: Jef Sleeckx,<br />
de geschiedenisleraar. “Jef Geys had<br />
Jef Geys in SMAK,<br />
Panamarenko in M HKA<br />
Van 11 april tot 6 september stelt Jef<br />
Geys -81 jaar ondertussen- tentoon in<br />
het SMAK in Gent. Geys plant onder<br />
meer recenter werk te tonen dat net<br />
als zijn ouder werk ontstaat uit -dixit<br />
het SMAK: “Institutioneel-kritische en<br />
politiek-maatschappelijke kwesties.<br />
Scherpe vragen en antwoorden zullen<br />
worden geformuleerd met betrekking<br />
tot o.a. de betekenis van kunst en<br />
musea. Als een adelaar zal Geys een<br />
gevleugelde blik werpen op wat voor<br />
hem was en niet was, wat is en niet is<br />
en wat had of zou kunnen zijn.”<br />
Nog tot zondag 29 <strong>maart</strong> kan je in het<br />
M HKA in Antwerpen ‘ Panamarenko<br />
Universum’ bekijken, een unieke<br />
overzichtstentoonstelling.<br />
me zeker niet uitgenodigd”, zo weet Jef<br />
Sleeckx nog over die dag te vertellen.<br />
“Zo steekt Jef Geys niet in elkaar.<br />
Maar op een bepaald moment ging op<br />
onze school het nieuws rond dat er iets<br />
ging gebeuren met Panamarenko aan<br />
het huis van Jef Geys. Eerlijk, ik wist<br />
nog niet eens wie Panamarenko was.<br />
Ik woonde toen in Balen en omdat het<br />
een vrije zaterdag was, ben ik er met de<br />
fiets naartoe gereden. Ik zag dat er een<br />
groot ‘spul’ werd opgeblazen met gas.<br />
In het begin lag het ding gewoon op de<br />
grond, dan kwam het even naar omhoog,<br />
maar het viel dan weer onmiddellijk<br />
naar beneden. Het gebeurde allemaal op<br />
een amateuristische manier. Ik vond er<br />
niets aan en ben er niet langer dan een<br />
halfuur gebleven. In mijn ogen was het<br />
niet meer dan wat spielerei. Dat vind ik<br />
vandaag trouwens nog.”<br />
De ruimtevaarders<br />
Inmiddels heeft Panamarenko<br />
een buitenmaatse witte overall<br />
aangetrokken -en later een helm die veel<br />
weg heeft van een imkermasker- die<br />
hem doet lijken op een ijsbeer. Hij loopt<br />
als een kip zonder kop rond en weet<br />
duidelijk niet wat aan te vangen met<br />
zijn op hol geslagen Aeromodeller. Het<br />
helium dringt maar in één gedeelte van<br />
het gevaarte door. Het opgeblazen stuk<br />
plastic rukt aan de touwen terwijl het<br />
andere deel er opgefrommeld bij blijft<br />
liggen. “Heb je die pakken gezien die<br />
‘Pana’ en zijn medewerkers droegen?”,<br />
vraagt Jef Cornelis, “Het was net alsof<br />
ze naar de maan gingen vertrekken.<br />
De zeppelin is toen beginnen flapperen.<br />
Ze hebben nog geprobeerd om hem met<br />
zandzakken tegen de grond te houden,<br />
maar hij was onbeheersbaar, net als<br />
een paard dat zich niet liet berijden.<br />
Helium was duur spul en omdat hij<br />
toch niet naar Arnhem mocht vliegen,<br />
was Panamarenko op dat moment geld<br />
in de lucht aan het spuiten. Toen stak<br />
er plots erg veel wind op. Het werd zelfs<br />
stormachtig. De ballon trok de gondel uit<br />
elkaar. ‘Pana’ vreesde dat de zeppelin<br />
volledig vernield zou worden. Hij heeft<br />
er dan niets beters op gevonden om met<br />
een schaar de ballon hier en daar stuk te<br />
steken zodat het gas kon ontsnappen.”<br />
De buurman<br />
Een groep volwassen mannen in een<br />
ruimtepak die worstelen met een<br />
stuk opgeblazen plastic. Dat beeld<br />
staat ook Balenaar Michel Brepoels<br />
nog vers voor de geest. Brepoels is die<br />
zaterdagnamiddag op bezoek bij zijn<br />
ouders aan de Steenweg op Mol. Vanuit<br />
hun voortuin hebben ze een perfect<br />
zicht op de gebeurtenissen in de weide.<br />
“Mijn vader had me verteld dat er aan<br />
de overkant een kunstenaar woonde<br />
die bevriend was met Panamarenko”,<br />
vertelt Michel Brepoels. “We zijn<br />
vanop het erf blijven kijken naar wat<br />
er zich afspeelde. Ik herinner me nog<br />
dat er flink wat verkeer voorbijkwam.<br />
De automobilisten smeten alles dicht,<br />
stapten uit en bleven even kijken.<br />
Het was ook een vreemd zicht: al die<br />
mannen in een vreemd pak. Je kunt het<br />
vergelijken met het opstijgen van een<br />
luchtballon. Dat lokt ook altijd volk. Als<br />
ik eraan terugdenk, komt er een woord<br />
in me op: ‘Mislukt’. Na een tijd droop<br />
iedereen af. Ik ben ook terug naar huis<br />
gereden.”<br />
De mythe<br />
In Balen zijn op de wei ondertussen<br />
inderdaad alle activiteiten gestaakt.<br />
De reportage van Jef Cornelis eindigt<br />
met beelden van een picknick in de<br />
wei, net alsof er een groep hippies is<br />
neergestreken. Panamarenko vertelt<br />
voor de camera dat hij al een idee heeft<br />
om de Aeromodeller te verbeteren. Plots<br />
zet hij het weer op een rennen richting de<br />
zeppelin, die nog steeds stuiptrekkingen<br />
maakt. Hij haalt zijn schaar boven en<br />
knipt weer een gat in het plastic. Wat<br />
er met de flink gehavende Aeromodeller<br />
nadien is gebeurd, komen we niet te<br />
weten. “Panamarenko heeft hem terug<br />
mee naar Antwerpen genomen”, denkt<br />
Cornelis. “Het opstijgen was dan wel<br />
mislukt, maar zijn experiment heeft<br />
nadien heel wat belangstelling gekregen<br />
in de kunstwereld. Het heeft hem vooral<br />
veel klanten in Duitsland opgeleverd.”<br />
De opgekalefaterde Aeromodeller werd<br />
een jaar later in 1972 tentoongesteld<br />
op Documenta V, onder curatorschap<br />
van Harald Szeemann. Daar in<br />
Kassel werd het luchtschip voor de<br />
eerste keer volledig gevuld met gas<br />
en gepresenteerd als kunstwerk. In<br />
1980 kocht Jan Hoet het werk, dat<br />
ondertussen was uitgegroeid tot ‘een<br />
icoon van de hedendaagse Belgische<br />
kunst’, aan voor de collectie van zijn<br />
SMAK. De Aeromodeller blijft vandaag<br />
de wereld rondreizen. Vorig jaar was<br />
hij nog te zien in Moskou. “Maar je<br />
kan gerust stellen dat de mythe van de<br />
Aeromodeller begonnen is in die wei in<br />
Balen.”, besluit Cornelis.<br />
The day after<br />
Het is meer dan 40 jaar geleden dat<br />
aan de Langvennen in Balen een zeppelin<br />
tevergeefs probeerde op te stijgen.<br />
En hoewel de meeste ooggetuigen destijds<br />
het gebeuren slechts wat povere<br />
amusementswaarde toedichtten, roept<br />
Panamarenko bij hen nog steeds herinneringen<br />
op.<br />
“Ik heb Panamarenko nog eens ontmoet<br />
in gezelschap van Jef Geys”, vertelt Jef<br />
Sleeckx. “Hij had net een werk verkocht<br />
voor 1 miljoen frank. We gingen nadien<br />
met hem iets drinken in een Antwerps<br />
café. Het geld had hij gewoon in zijn<br />
vest gestoken en dat hing aan zijn stoel.<br />
Op een bepaald moment ging hij naar<br />
de wc en dat vest met het geld liet hij<br />
gewoon achter. In de verste verte had<br />
ik niet gedacht dat hij een zo bekende<br />
kunstenaar zou worden.”<br />
“Ik heb vorige week nog een artikel<br />
over Panamarenko gelezen”, vertelt Jef<br />
Wouters. “Ik wist zelfs zijn echte naam<br />
niet. Ik ben met mijn vader nadien nog<br />
wel op die wei teruggeweest, maar dan<br />
om een totaal andere reden. Tijdens de<br />
Tweede Wereldoorlog zijn net boven het<br />
huis van tante Virginie een Stuka en<br />
een Spitfighter tegen elkaar gevlogen. Ik<br />
wil er al jaren met een metaaldetector<br />
op zoek gaan naar wrakstukken.”<br />
“Ik had destijds al van Panamarenko<br />
gehoord”, vertelt Michel Brepoels. “Maar<br />
toen werd hier in het dorp erg smalend<br />
over hem en zijn zeppelin gepraat. Ze<br />
noemden hem -ik zal beleefd blijven- een<br />
minus habens. Vandaag zie ik wel in dat<br />
hij een grote meneer is. Ik heb de foto’s<br />
van Vic Wouters gekocht en heb ze altijd<br />
bewaard.”<br />
Een keer heb ik Panamarenko iets<br />
horen zeggen dat echt het onthouden<br />
waard was, omdat het me vroeg of laat<br />
nog van pas zou komen”, zegt Walter<br />
van den Broeck. ”Die vliegtuigen van<br />
hem kunnen niet vliegen. Zoveel is<br />
duidelijk. Maar Panamarenko zegt: ‘Het<br />
is niet omdat er voor een probleem al<br />
een oplossing gevonden is, dat er geen<br />
andere oplossing voor kan bestaan.’<br />
Reken maar dat de belangrijkste<br />
uitvindingen van de mens precies uit<br />
dat soort denken voortkomen. Uit<br />
dat naast de lijntjes kleuren van de<br />
verbeelding.”<br />
Tekst: Stijn Janssen<br />
Suiker - 7
Oog Voor ARCHITECTUUR<br />
Architectuur, of de<br />
gebouwde omgeving, is<br />
zo alomtegenwoordig dat<br />
we er geen oog meer voor<br />
hebben. Daar brengen we<br />
verandering in. Fotograaf<br />
Dries Luyten kijkt in opdracht<br />
van AR-TUR, het centrum voor<br />
architectuur, stedelijkheid en<br />
landschap in de Kempen, naar<br />
alledaagse situaties en brengt<br />
die in verband met actuele<br />
ruimtelijke thema’s.<br />
Tegen 2050 verwachten we in<br />
Vlaanderen 800.000 extra 65-plussers<br />
en 300.000 extra inwoners die ouder<br />
zijn dan 85 jaar. Dit project in<br />
Hoogstraten toont aan hoe verdichting<br />
van onze woonomgeving hand in hand<br />
kan gaan met de bestaande bebouwing<br />
en experimenteert met andere vormen<br />
voor (zorg)wonen.<br />
In het ‘WOONLABO’ later dit voorjaar<br />
zal AR-TUR samen met Stadsregio<br />
Turnhout zoeken naar woonconcepten<br />
die kansen bieden om meer mensen<br />
met behoud van open ruimte te<br />
huisvesten.<br />
Meer info op www.ar-tur.be.<br />
KORT<br />
De schande en de keerzijde<br />
TURNHOUT – Op maandag 16 <strong>maart</strong><br />
is Erik Vlaminck te gast in Het Gevolg,<br />
in de Otterstraat 31 in Turnhout.<br />
Vlaminck brengt er zijn theatermonoloog<br />
‘De schande en de keerzijde’. Daarin<br />
hekelt hij de hedendaagse samenleving<br />
waarin 1,5 miljoen mensen het<br />
moeten stellen met minder dan 1.000<br />
euro per maand, waarin 420.000 kinderen<br />
opgroeien in armoede en waarin er<br />
steeds meer werkende armen zijn.<br />
Minister van staat Jos Geysels zal aanwezig<br />
zijn en reflecteren en van gedachten<br />
wisselen over het onderwerp. De<br />
toegang is gratis. De avond begint om<br />
19.30u.<br />
Werken met klei<br />
HERSELT – In <strong>maart</strong> kunnen geïnteresseerden<br />
die zich inschrijven voor<br />
een tweedelige cursus ‘Werken met<br />
klei’ alles leren over de technieken die<br />
daarmee verbonden zijn. Op 12 <strong>maart</strong>,<br />
van 13 tot 16u, leer je een kunstwerk<br />
maken en op 26 <strong>maart</strong> leer je hoe je het<br />
werk moet glazuren. De twee lessen<br />
kosten 31 euro. Klei en glazuur zijn inbegrepen.<br />
Full House herleeft in<br />
Highway to the blues<br />
TURNHOUT – De succesvolle Kempense<br />
bluesformatie bestaat sinds het<br />
overlijden van gitarist Dirk Versmissen<br />
-in 2008- niet meer, maar sinds een<br />
jaar zijn bandleden Jakke Jacobs (bas),<br />
Ben Versweyveld (zang), Eric Mertens<br />
(drums) en Marc Jansen (piano) opnieuw<br />
beginnen te repeteren. De reden:<br />
ze waren in contact gekomen met gitarist<br />
Kobe Schroeven en die deed het<br />
bluesbloed weer kruipen waar het niet<br />
kon gaan. De repetities met Schroeven<br />
verliepen perfect, de hernieuwde ‘Full<br />
House’ mat zichzelf een nieuwe naam<br />
aan en werd ‘Highway to the blues’. De<br />
band werkte al een aantal optredens<br />
af, met groot succes en veel appreciatie<br />
van het publiek.<br />
Highway to the blues concerteert op<br />
zondag 8 <strong>maart</strong> om 16.30u in muziekcafé<br />
De Wolwinkel, Diestseweg 1 in<br />
Geel.<br />
Foto: Jeroen Sannen<br />
Toneelvereniging Content:<br />
‘Ze zeggen dat ik zot ben’<br />
RAVELS – Toneelvereniging Content<br />
speelt op 20 en 21 <strong>maart</strong> om 20u en op<br />
22 <strong>maart</strong> om 15u de klucht ‘Ze zeggen<br />
dat ik zot ben’ van Luc Kerkhofs in gc<br />
de Wouwer. Dr. Peekes, hoofd van een<br />
psychiatrische afdeling, test een nieuw<br />
serum uit op drie psychiatrische patiënten<br />
met verschillende ziektebeelden.<br />
Dat leidt tot hilarische taferelen.<br />
Tickets kosten 9 euro aan de kassa.<br />
Hart boven hard<br />
TURNHOUT – Op 29 <strong>maart</strong> vindt in<br />
Brussel een nationale manifestatie van<br />
‘Hart boven hard’ plaats. In aanloop<br />
daarvan wordt op 9 <strong>maart</strong> om 20u in<br />
de Warande in Turnhout een manifestatie<br />
georganiseerd door de Kempense<br />
afdeling van ‘Hart boven hard’. De<br />
‘hartslag’ van de Kempen wordt opgemeten.<br />
‘Hart boven hard’ is een nieuwe<br />
beweging die mensen en organisaties<br />
samenbrengt die een sociale en rechtvaardige<br />
maatschappij verkiezen boven<br />
groei en individualisme. Alle inlichtingen:<br />
0486 077 963 of www.hartbovenhard.be.<br />
Loftconcert Renze<br />
Ferwerda en Freek Dicke<br />
HOOGSTRATEN – Op zondag 8 <strong>maart</strong><br />
geeft singer-songwriter Renze Ferwerda<br />
een loftconcert in het gebouw waar<br />
ooit de Rijkswacht gevestigd was, op de<br />
Vrijheid 208 bus 9 in Hoogstraten. Zijn<br />
vriend Freek Dicke begeleidt hem op gitaar<br />
en op de ‘guitarra’, een Portugese<br />
versie van een luit.<br />
Renze Ferwerda is een echte wereldburger.<br />
Hij heeft Friese roots, woont<br />
in Hoogstraten en heeft zijn hart verpand<br />
aan Portugal. Dat hoor je in zijn<br />
muziek, die emotioneel, warm en melancholisch<br />
klinkt als fado. Al moet je<br />
ook niet veel moeite doen om er Franse<br />
chansons in te horen. Brel is ook nooit<br />
ver weg. Renze Ferwerda houdt met<br />
andere woorden van veel muziekjes, zolang<br />
ze maar recht uit het hart komen<br />
en gemeend zijn. Op zijn voorlaatste cd<br />
‘Bestemming Lissabon’ gaat hij zelfs de<br />
Vlaamse toer op: “’k Gon de Vloamsen<br />
toengval liere, ‘k wil d’er ginnen toerist<br />
mer zen, ginne Kèèskop en ginnen Hollander,<br />
da voelt nie goe, da’s nie wa’k<br />
ben.”<br />
Kaarten voor het intieme loftconcert<br />
-het aantal plaatsen is beperkt- kosten<br />
15 euro, en de drankjes voor en<br />
na het concert zijn inbegrepen. Reserveren<br />
kan op info@renzeferwerda.be.<br />
Geïnteresseerd in de loftconcerten die<br />
Ferwerda regelmatig geeft? Schrijf je<br />
op www.renzeferwerda.be in op zijn<br />
nieuwsbrief.<br />
8 - Maart <strong>2015</strong>
Villa Fiesta<br />
Wechelsebaan 194 - 2275 Lille<br />
www.villafi esta.be<br />
info of reservatie: 014/61.56.54<br />
Gratis feestzaal<br />
ter beschikking<br />
tot 50 personen<br />
• Elke zaterdagavond live optredens van Vlaamse artiesten.<br />
• Elke zondag live orkest vanaf 15u.<br />
• Elke dinsdag en donderdag dansnamiddag vanaf 14u.<br />
• Op zaterdag, zondag, dinsdag en donderdag gratis inkom.<br />
Vrijdag 20 <strong>maart</strong> <strong>2015</strong><br />
Diner • show met Paul Severs<br />
4-gangenmenu met show, slechts €30, aanvang 20u.<br />
Paaszondag 5 april <strong>2015</strong><br />
Swingt in Lille met optreden van “De Kemels”<br />
VVK €7 aanvang om 21u30<br />
Vrijdag 24 april <strong>2015</strong><br />
Diner • show met Sasha Rosen<br />
4-gangenmenu met show, slechts €30, aanvang 20u.<br />
DE DOORBRAAK IN AFSLANKING!<br />
Snel, gezond en duurzaam afslanken<br />
BELEEF HET VOORJAAR IN STIJL...<br />
ACTIE TOT<br />
31 MAART <strong>2015</strong><br />
- € 50 HYPOXI-KUUR<br />
VAN 12 BEURTEN<br />
- € 100 BODYSCULPTOR-KUUR<br />
VAN 12 BEURTEN<br />
SCHOONHEIDSINSTITUUT<br />
ISIS<br />
Schoolstraat 20, 2400 Mol<br />
Tel. 014/31 65 41 - www.isismol.be<br />
Specialist ANTI-AGING / HYPOXI<br />
Suiker - 9
Choreograaf José Navas<br />
heeft ze allebei graag,<br />
maar:<br />
“Hedendaagse<br />
dansers zijn<br />
mannen en<br />
vrouwen.<br />
Balletdansers,<br />
dat zijn jongens<br />
en meisjes.<br />
10 - Maart <strong>2015</strong>
TURNHOUT – Ze lopen niet dik, de dansers die een carrière lang solo op het<br />
podium staan. José Navas is een van die witte raven. Op zijn vijftigste ziet hij er<br />
nog even afgetraind uit als toen hij vijfentwintig was en zich, na zijn opleiding aan<br />
de Merce Cunningham Studio in New York, als danser-choreograaf vestigde in<br />
Montreal. Tientallen groepschoreografieën en solovoorstellingen later is het vinnige<br />
dansersvuur van de kleine Venezolaan nog lang niet gedoofd. “Ik wil blijven dansen<br />
tot ik een oud mannetje ben. Op het podium, natuurlijk. Waar anders?”<br />
“I love your bag!” roept José Navas<br />
uit wanneer we onze tas met The<br />
Ramones-opschrift op tafel leggen in<br />
het cultureel centrum van Bornem,<br />
de eerste stop op zijn Europese toer<br />
met de solovoorstelling ‘Personae’.<br />
Navas verklaart zijn enthousiasme:<br />
“Rockmuziek heeft een speciale<br />
betekenis voor mij. Toen ik in de jaren<br />
tachtig als dansstudent in New York<br />
woonde, luisterde ik naar David Bowie,<br />
The Ramones, Patti Smith. Rockmuziek<br />
voert me onmiddellijk terug naar die<br />
tijd. Pure nostalgie.”<br />
−−Grappig dat je er zelf over begint.<br />
We wilden je zeker vragen naar de<br />
opvallende muziekkeuze voor je solo’s.<br />
In ‘Personae’ dans je op een nummer<br />
van Patti Smith.<br />
Dat nummer is een verwijzing naar<br />
die New Yorkse jaren waar ik net over<br />
sprak. Rockmuziek is wat mij als latino<br />
verbond met Amerika. Toen ik in New<br />
York aankwam, kende ik geen woord<br />
Engels. Rockmuziek had ik wél al<br />
gehoord in mijn thuisland Venezuela.<br />
Dat was een punt van herkenning<br />
waaraan ik me kon vastklampen.<br />
(Werpt opnieuw een blik op de tas) Die<br />
tas van jou doet me denken aan die keer<br />
dat ik in het Chelsea Hotel sliep, en in<br />
de kamer ernaast één van The Ramones<br />
de hele dag gitaar zat te spelen. Ik<br />
had zin om aan te kloppen en hem te<br />
vertellen hoe geweldig ik hun muziek<br />
vond, maar...<br />
−−Dat heb je niet gedaan?<br />
Neen, ik durfde niet. Erg, hè? Ik was<br />
toen te verlegen.<br />
(Zijn persverantwoordelijke komt langs<br />
met een pintje. “José, dit is wat ze hier<br />
in België drinken. Proef maar eens!”<br />
Navas nipt van de pint, maar trekt een<br />
bedenkelijk gezicht. “Neen, geen bier<br />
voor mij. Doe maar groene thee.”)<br />
−−Je toert nu in Europa met je<br />
solovoorstellingen, maar daarnaast<br />
leid je ook nog je eigen compagnie<br />
Flak in Canada. Hoe combineer je die<br />
twee functies?<br />
Ik ben niet zo’n choreograaf die per se<br />
elke avond wil zien hoe zijn dansers het<br />
ervan afbrengen. De compagnie toert<br />
dus op dit moment gewoon zonder mij.<br />
Ik heb er alle vertrouwen in dat mijn<br />
dansers dat goed doen. Het geeft mij de<br />
vrijheid om naast groepsstukken ook<br />
nog eigen solowerk te creëren. Dat heb<br />
ik nodig en dat wil ik ook blijven doen.<br />
Zo lang mogelijk. Ik ben nu vijftig jaar,<br />
maar ik wil solo’s blijven dansen tot ik<br />
honderd word… if I don’t lose my head<br />
by then. (lacht) Want los van het fysieke<br />
aspect, moet je geestelijk natuurlijk ook<br />
helder blijven.<br />
−−Ik ken geen voorbeelden van andere<br />
dansers die het zo lang uithielden.<br />
(Schudt van neen) Dansers die vijftig<br />
jaar aan een stuk bleven optreden, zijn<br />
er bij mijn weten nog niet geweest.<br />
Kazuo Ohno, de Japanse butohdanser,<br />
was honderd jaar toen hij zijn laatste<br />
voorstelling gaf. Maar hij was ook al<br />
zeventig toen hij dans begon te studeren.<br />
−−Dat maakt van jouw streven wel een<br />
waardevol experiment.<br />
Zo zie ik het ook. Ik ben benieuwd<br />
hoe mijn lichaam zal evolueren. Maar<br />
als je me binnen vijftien jaar in een<br />
bejaardentehuis moet komen bezoeken,<br />
weet je dat het er niet van gekomen is.<br />
(lacht)<br />
De waanzin van Nijinsky<br />
−−Wim Vandekeybus danst als vijftiger<br />
ook nog regelmatig mee met zijn<br />
gezelschap. Hij geeft wel toe dat zijn<br />
ouder wordende lijf dagelijks training<br />
nodig heeft, anders gaat alles snel<br />
vastzitten.<br />
(Knikt heftig) Dat is herkenbaar. Ouder<br />
worden is moeilijk voor een danser.<br />
Daarom train ik ook dagelijks. Als ik<br />
stop met bewegen, takelt mijn lichaam<br />
af. Als ik beweeg ook, hoor. Maar dan<br />
iets minder snel.<br />
−−Hoe ziet jouw dagelijkse<br />
trainingsroutine eruit?<br />
Ik doe elke dag drie dingen: yoga,<br />
hardlopen en dansen. En ik mediteer.<br />
Niet om spirituele redenen, maar omdat<br />
ik merk dat je met meditatie je hele<br />
systeem kunt resetten. Als danser sta<br />
je meerdere avonden per week op een<br />
podium het beste van jezelf te geven.<br />
Na een voorstelling raast de adrenaline<br />
door je lijf. Dat beïnvloedt ook je geest.<br />
Ik denk weleens aan Vaslav Nijinsky,<br />
de legendarische Russische balletdanser<br />
die het publiek wist te begeesteren met<br />
zijn performances begin negentiende<br />
eeuw. In die tijd wist men nog zo<br />
weinig over het effect dat dansen op<br />
je geest kan hebben. Het verbaast me<br />
niets dat Nijinsky gek geworden is.<br />
Een voorstelling dansen doe je fysiek<br />
én mentaal; je voelt de adrenalinerush<br />
tot in je tenen. Het werkt als een<br />
drug. Wanneer de show afgelopen is,<br />
blokkeert je systeem even. Je hebt geen<br />
honger, je kunt niet naar het toilet gaan,<br />
je verkeert een paar uur lang in een<br />
onwezenlijke staat. En dat doen dansers<br />
zichzelf dus keer op keer opnieuw aan.<br />
−−Wordt daar onder dansers over<br />
gepraat?<br />
Neen, het is taboe. Dat viel me onlangs<br />
weer op, toen ik het onderwerp ter<br />
sprake bracht op een dansconferentie.<br />
Inzinkingen en depressies: niemand<br />
die erover wilde praten. Acteurs en<br />
muzikanten hebben er nochtans ook<br />
last van. Iedereen die zichzelf voor<br />
een publiek plaatst, stelt zich enorm<br />
kwetsbaar op. Voor mij helpen yoga en<br />
meditatie om daarmee om te gaan. Je<br />
moet je lichaam rust gunnen. Maar daar<br />
hebben wij dansers het moeilijk mee.<br />
We voelen ons lui als we een dag niet<br />
trainen.<br />
−−Zie je het ook bij jouw jonge<br />
dansersequipe?<br />
Zeer zeker. Ik voelde het in mijn<br />
twintiger jaren altijd na een toer. Je<br />
gaat de dieperik in, je bent depressief.<br />
Dat is normaal. Your body has to go<br />
down, to get back up. Nu zie ik hetzelfde<br />
gebeuren bij mijn dansers. Daarom druk<br />
ik hen altijd op het hart om vlak na een<br />
toer geen ingrijpende beslissingen te<br />
nemen. Maak het niet uit met je vriend<br />
of vriendin, want je zou er binnen een<br />
week weleens spijt van kunnen hebben.<br />
“Als buitenlandse<br />
danser optreden<br />
in België: dat is<br />
een kwaliteitslabel<br />
opgeplakt krijgen”<br />
−−Wat zoek jij in de dansers die zich<br />
aanmelden voor jouw compagnie?<br />
Mijn dansers moeten vooral intelligent<br />
zijn. Ik wil dat ze mij uitdagen en<br />
verrassen. Als ik choreografisch<br />
materiaal aanreik, moeten ze in staat<br />
zijn om dat te kneden tot iets dat van<br />
hen is. Dat vind ik belangrijker dan hun<br />
technische bagage of lichaamsbouw.<br />
Daarom houd ik geen audities<br />
wanneer ik nieuwe dansers zoek. Ik<br />
geef open lessen. Zo kan ik meteen<br />
hun intelligentie testen door complex<br />
stappenmateriaal aan te reiken.<br />
Sommigen staan er dan plompverloren<br />
bij en weten niet wat te doen. Others<br />
grab the ball and run with it. Dan weet<br />
ik: díé moet ik hebben.<br />
−−De dansers die bij jou een open les<br />
volgen, weten dus niet dat ze getest<br />
worden? Dat lijkt me sterk.<br />
Daar heb je een punt. Ik vroeg me al<br />
af waarom er de laatste tijd zoveel<br />
professionele, werkzoekende dansers op<br />
mijn lessen afkwamen. Misschien is het<br />
inderdaad geen geheim meer dat mijn<br />
lessen ook audities zijn. (lacht) Wanneer<br />
ik op tournee ben, geef ik ook workshops<br />
aan niet-dansers. Het is mooi om te zien<br />
hoe mensen die nog nooit in hun leven<br />
gedanst hebben, zich op het einde van<br />
zo’n workshop toch laten gaan op de<br />
muziek. Een betere introductie tot de<br />
dans kun je je niet wensen.<br />
−−En dat is nodig, want mensen vinden<br />
dans altijd ‘moeilijk’. Heb jij een<br />
repliek klaar wanneer je die opmerking<br />
voor de zoveelste keer krijgt?<br />
Ik zeg altijd dat het niet moeilijk is,<br />
want je moet maar één ding doen:<br />
kijken. Het is als naar een museum<br />
gaan: het zal heel vaak een saaie boel<br />
zijn, maar op een dag kom je iets tegen<br />
dat je van je sokken blaast. De eerste<br />
keer dat ik een stuk van Pina Bausch<br />
zag, was ik zo onder de indruk dat ik<br />
niet kon slapen. Hetzelfde met Merce<br />
Cunningham: zijn stukken zijn heel<br />
abstract, maar zo grandioos. Begreep<br />
ik het? Neen, maar ik vóélde wel iets.<br />
Er moet een dialoog zijn, zoals in ons<br />
gesprek nu. Wanneer ik op het podium<br />
sta, doe ik mijn best om die dialoog op<br />
gang te brengen. Ik wil dat de mensen<br />
na afloop zeggen: dit deed iets met mij.<br />
Als ik die dialoog niet nodig had, danste<br />
ik wel alleen in mijn studio.<br />
−−Voel je die dialoog aan wanneer je<br />
moederziel alleen op het podium staat<br />
te dansen?<br />
Zeker. In de stilte tussen twee stukjes,<br />
in de manier waarop de mensen naar<br />
je kijken. De connectie met het publiek<br />
is er vrijwel altijd. Al danste ik ooit<br />
een voorstelling -ik zal de naam van de<br />
stad niet vermelden, maar het was in<br />
Nederland- waarbij de dialoog met het<br />
publiek compleet afwezig was. Mensen<br />
zaten met hun armen gekruist, keken<br />
weg, praatten met hun buur. Very rude.<br />
−−Gelukkig treed je meer op in België<br />
dan in Nederland. Wat is dat toch met<br />
die wederzijdse aantrekkingskracht<br />
tussen ons land en jouw dans?<br />
Dat heb ik me ook al vaak afgevraagd.<br />
In 1991 begon ik mijn solocarrière<br />
José Navas in de Warande<br />
TURNHOUT – José Navas danst<br />
op woensdag 4 <strong>maart</strong> om 20.15u de<br />
voorstelling ‘Personae’ in cultuurhuis<br />
de Warande in Turnhout. Tickets<br />
kosten 20 euro aan de kassa. De avond<br />
voordien geeft hij een masterclass in de<br />
Kuub. Die is toegankelijk voor iedereen<br />
die danst bij een dansvereniging, een<br />
dansopleiding volgt, professioneel<br />
danst of ervaring als danser heeft. De<br />
masterclass begint om 18u en kost 20<br />
euro. Het ticket voor de masterclass<br />
geeft ook toegang tot de voorstelling<br />
een dag later.<br />
en kreeg ik de kans om mijn eerste<br />
voorstelling in Brugge te brengen. Dat<br />
was een big deal, hoor. Als buitenlandse<br />
danser optreden in België: dat is een<br />
kwaliteitslabel opgeplakt krijgen.<br />
−−Zelfs in Canada maakt dat indruk?<br />
Reken maar. Jullie hebben veel<br />
betekend voor de internationale<br />
danswereld. Het rigoureuze werk van<br />
mensen als Anne Teresa en Jan Fabre<br />
in de jaren tachtig was grensverleggend<br />
voor de dans. Ik ben dus maar wát<br />
blij dat België me sindsdien is blijven<br />
terugvragen. In Canada zijn ze zelfs een<br />
beetje beschaamd omdat ik in België<br />
beter ondersteund wordt dan daar.<br />
−−Zou het iets te maken hebben met<br />
jouw postmoderne dansstijl, die we<br />
hier in België niet echt kennen? Wij<br />
hebben geen enkel gezelschap dat<br />
stukken van Cunningham danst.<br />
Ja, de referenties naar die pioniers van<br />
de Amerikaanse moderne dans zijn<br />
tegenwoordig heel schaars. Blijkbaar<br />
spreekt dat abstracte en formele van<br />
mijn choreografieën het publiek aan.<br />
Dat, én de rockmuziek die ik er af en toe<br />
in smokkel. (lacht)<br />
Balletclichés<br />
−−Je werkte ook voor het nationale<br />
ballet van Canada. Van hedendaagse<br />
dans naar klassiek ballet: dat lijkt me<br />
een grote sprong.<br />
Het was een gek idee, een wilde droom<br />
die ik al heel lang had: balletchoreograaf<br />
worden. Mijn dansers lachten me<br />
uit, toen ik het hun vertelde. Maar<br />
kijk, plots werd ik gevraagd door het<br />
Ballet British Columbia. Ik stelde één<br />
voorwaarde: “Ik wil graag voor jullie<br />
werken, maar ik maak géén hedendaags<br />
stuk. Ik wil een klassiek ballet. Ik wil<br />
ballerina’s op pointes.” Die kreeg ik,<br />
en vervolgens heb ik een eigen versie<br />
van ‘Giselle’ gechoreografeerd. Op de<br />
originele muziek. Dat werd een succes,<br />
en van het een kwam het ander. Op<br />
een dag belde Karen Kain me op, de<br />
artistiek directrice van het nationale<br />
ballet van Canada. Eerst dacht ik dat<br />
een vriendin een grap met me uithaalde,<br />
want je moet weten: Karen Kain is een<br />
heldin in de Canadese balletwereld. Ze<br />
heeft nog met Rudolf Nureyev gedanst.<br />
Maar zij was het echt. Zo schopte ik het<br />
dus tot choreograaf voor het nationale<br />
ballet. Ik voel me als een romanschrijver<br />
die overschakelt op poëzie: je moet je de<br />
regels van het genre eigen maken. Of<br />
mijn toekomst in de klassieke dans ligt,<br />
laat ik nog in het midden. Ik werk graag<br />
met hedendaagse dansers. Zij zijn heel<br />
‘matuur’, vergeleken met balletdansers.<br />
Hedendaagse dansers zijn mannen en<br />
vrouwen, balletdansers zijn jongens en<br />
meisjes.<br />
−−Je beseft toch dat je nu het grote<br />
cliché over balletdansers bevestigt?<br />
O jee, nu ga jij als kop boven dit stuk<br />
zeker schrijven: “José Navas vindt<br />
balletdansers infantiel.” (lacht) Neen,<br />
ik wil alleen maar zeggen dat klassieke<br />
dansers veel meer institutionalized zijn.<br />
Ze beginnen heel jong te dansen in de<br />
balletschool, en daarna worden ze -als<br />
ze goed zijn tenminste- aangenomen<br />
bij een klassiek gezelschap. Ze hebben<br />
nooit iets anders gedaan. Hedendaagse<br />
dansers daarentegen zoeken zelf hun<br />
lessen bij elkaar, stippelen een eigen<br />
parcours uit. Ze doen audities en worden<br />
afgewezen. Ze werken in restaurants om<br />
hun lessen te kunnen betalen.<br />
Toch werk ik graag met klassieke<br />
dansers. Ze nemen extreem snel nieuw<br />
materiaal op, hebben een ijzeren<br />
discipline én zijn getraind in het streven<br />
naar perfectie. Het is heerlijk om een<br />
choreografie te maken met tweeëndertig<br />
technisch perfect geschoolde dansers<br />
die een gemeenschappelijke danstaal<br />
hebben en streven naar perfectie.<br />
Dat heb je niet snel met hedendaagse<br />
dansers; die streven eerder naar logica.<br />
−−Heeft de klassieke dans in Canada<br />
nog enige status? In Vlaanderen is het<br />
maar pover gesteld met het klassieke<br />
ballet. Onlangs is Sidi Larbi Cherkaoui<br />
aangesteld als artistiek leider van het<br />
Ballet van Vlaanderen.<br />
Dat hoorde ik, ja. Hoe wordt daarop<br />
gereageerd?<br />
−−Gemengd. Sommigen vragen zich<br />
af of een hedendaags choreograaf<br />
als Cherkaoui wel in staat is om een<br />
klassiek gezelschap te leiden.<br />
Zal ik je een geheim vertellen?<br />
−−Graag!<br />
De vorige artistiek directrice van het<br />
Ballet van Vlaanderen, Assis Carreiro,<br />
heeft mij gevraagd om voor hen een<br />
choreografie te maken. Dat project stond<br />
dus in de steigers. Tot zij vertrok. Nu<br />
Sidi Larbi aan het hoofd staat, weet ik<br />
niet of het nog doorgaat. Binnenkort is er<br />
een meeting. Wat er op de agenda staat,<br />
weet ik niet. Misschien laten ze me wel<br />
komen om me vriendelijk te bedanken<br />
voor de interesse: thank you, but no<br />
thank you. Maar als het wél doorgaat,<br />
zou dat een mooie voortzetting zijn van<br />
mijn band met België. Afwachten maar.<br />
−−Na je toer ga je terug naar Montreal,<br />
een stad met een bijzonder levendige<br />
dansscene, in tegenstelling tot de<br />
vroegere metropool van de dans,<br />
New York. Gebeurt daar nog wel iets<br />
interessants?<br />
Neen, sinds ik er vertrokken ben niet<br />
meer. (lacht) Ik lach er nu mee, maar<br />
er is wel degelijk iets raars aan de<br />
hand met de New Yorkse dansscene.<br />
Het is nog altijd dezelfde dynamische<br />
stad als vroeger, maar het werk dat<br />
je daar ziet, is zó conventioneel. Je<br />
ziet er nieuwe stukken die uit 1975<br />
lijken te stammen. Onbegrijpelijk.<br />
Dat ze de traditie van Cunningham<br />
in ere willen houden, oké. Maar dan<br />
zie je twintig choreografen die denken<br />
dat ze Cunningham moeten kopiëren.<br />
Probeer toch iets anders te doen! Neen,<br />
als je nieuwe dans wil zien, moet je<br />
naar Montreal. Het is een kleine<br />
stad en het is er bar koud, maar de<br />
mensen consumeren er cultuur zoals<br />
ze televisie consumeren. Het heeft<br />
volgens mij te maken met de eigenheid<br />
van Quebec: dat is de enige plek in<br />
Canada waar Frans gesproken wordt.<br />
De hedendaagse dansindustrie wordt<br />
gesponsord door de overheid en geeft<br />
Quebec een cultureel hoogstaand aura.<br />
−−Misschien toch nog een voetnoot bij<br />
dat New Yorkverhaal: het New York<br />
City Ballet blijft wel de absolute top,<br />
toch?<br />
Uiteraard: dat is een topinstituut. Toen<br />
ik vorig jaar met mijn echtgenoot in<br />
New York was, passeerden we Lincoln<br />
Center, de thuishaven van het NYCB.<br />
Ik heb mijn hand plechtig op de muur<br />
gelegd en gezegd: “Dit is heel melig,<br />
ik weet het. Maar hier wil ik ooit als<br />
choreograaf door de gangen lopen.”<br />
Misschien is het een onbereikbare<br />
droom. Maar twintig jaar geleden<br />
had ik ook nooit gedacht dat ik voor<br />
het nationale ballet van Canada zou<br />
werken, dus who knows?<br />
Tekst: Floor Deckx<br />
Foto’s: Bart Van der Moeren<br />
Suiker - 11
Luc Nuyens en Frank Dierens regisseren ‘De bank’ bij Theater Stap<br />
“De aanpak, de voorbereiding, de discussies, de reacties,<br />
de coaching, de manier van werken…: alles is hier juist<br />
hetzelfde als ergens anders, maar dan uitvergroot.”<br />
TURNHOUT – In <strong>maart</strong> gaat<br />
in Theater Stap ‘De bank’ in<br />
première. Na passages in Sint-<br />
Niklaas, Schoten, Wilrijk en Gent<br />
is de voorstelling in mei ook te<br />
zien in cc ’t Schaliken in Herentals<br />
en gc de Wouwer in Ravels. Suiker<br />
sprak met de twee regisseurs,<br />
Frank Dierens en Luc Nuyens.<br />
Theaterbeesten Frank Dierens en Luc<br />
Nuyens kennen mekaar al van onder<br />
andere bij De Roovers en FroeFroe.<br />
Daar kent u ze trouwens ook van. En<br />
als dat niet zo is, dan hebt u Frank<br />
Dierens zeker al opgemerkt in de<br />
tv-series ‘Marsman’, ‘In Vlaamse<br />
velden’, ‘Clan’ of ‘Tom & Harry’ of in<br />
de speelfilm ‘Allez, Eddy!’. Geboren<br />
Turnhoutenaar Luc Nuyens is al even<br />
moeilijk te missen op tv. Hij maakte<br />
furore met de hilarische serie ‘Wat<br />
als’, maar was eerder al te zien in ‘Het<br />
eiland’ en de speelfilms ‘Groenten uit<br />
Balen’ en ‘Pauline & Paulette’.<br />
−Luc, − jou zag ik al eens bij Theater<br />
Stap. Voor jou is dit een eerste<br />
kennismaking, Frank?<br />
Frank: “Ik ben hier voor het eerst.”<br />
Luc: “Ik eigenlijk ook, hoor. Ik was<br />
hier ooit te gast in het zomerse<br />
praatprogramma ‘Zondige zondagen’.<br />
Maar ik werkte nog nooit echt samen<br />
met de acteurs van Stap. Het was<br />
wel een wens die ik al lang had om<br />
hier eens te werken. Frank was de<br />
katalysator. Toen ik met hem bij<br />
FroeFroe aan een poppenvoorstelling<br />
werkte, ontstond het idee om ook eens<br />
met andersvaliden te werken.<br />
−Hoe − komt het dat relatief veel<br />
regisseurs het op hun ‘bucket<br />
list’ hebben staan om een stuk bij<br />
Stap te regisseren? Is daar een<br />
verklaring voor?<br />
Luc: “Ik kan goed aannemen dat dat de<br />
wens is van veel regisseurs. Het heeft<br />
immers te maken met de fundamentele<br />
vragen over toneel. Wat is toneel?<br />
Wat heb je minimaal nodig om een<br />
verhaal te vertellen? Wat blijft er<br />
over als je het strikt rationele aspect<br />
weglaat? Nergens anders vind je een<br />
laboratorium waar je dat zo goed kan<br />
testen als hier.”<br />
Frank: “Klopt. In Gent heb je Platform-K,<br />
dat ook zeer goed werk levert inzake<br />
artistieke projecten met personen met<br />
een beperking. Alle lof daarvoor. Maar<br />
dat gezelschap is nog zo pril. Theater<br />
Stap staat al zoveel verder. Zo’n<br />
‘spelersclub’ ter beschikking hebben met<br />
mensen die dag in, dag uit met theater<br />
bezig kunnen zijn: dat is een droom.”<br />
−‘De − bank’ werd geschreven door<br />
Paul Verrept. Vertel eens wat over<br />
de inhoud, zonder te veel weg te<br />
geven?<br />
Luc: “Ik wil het eerst even over de auteur<br />
hebben. Paul Verrept is volgens mij<br />
een van de beste theaterschrijvers van<br />
ons land. Hij is acteur geweest, kent<br />
theater en weet wat theater is. Dat<br />
merk je aan zijn teksten. Hij weet als<br />
geen ander hoe weinig woorden theater<br />
nodig heeft en hoe suggestief theater<br />
kan zijn. Hij is op werkbezoek geweest<br />
bij Stap voor hij de tekst schreef. Hij<br />
heeft zich ingeleefd in de wereld van<br />
de Stappers en vanuit die beleving het<br />
stuk geschreven.”<br />
Frank: “Inhoudelijk gaat ‘De bank’ over<br />
vragen die ieder van ons bezighouden.<br />
Een man zit op een bank in het park. Hij<br />
kijkt naar wat er rondom hem passeert<br />
en gebeurt. Hij is dus tegelijkertijd een<br />
deelnemer en een buitenstaander, wat<br />
De bank<br />
‘De bank’ gaat op 12 <strong>maart</strong> in première<br />
bij Theater Stap in de Brugstraat in<br />
Turnhout. Op 13, 14, 15 en 17 <strong>maart</strong><br />
(schoolvoorstelling) is de voorstelling<br />
daar nog te zien. Kempenaars die geen<br />
te verre verplaatsing willen maken,<br />
moeten wachten tot mei voor het<br />
stuk weer in de eigen regio opgevoerd<br />
wordt. Op 2 mei staat ‘De bank’ in cc ’t<br />
Schaliken (Herentals) en op 8 mei in gc<br />
de Wouwer (Ravels).<br />
niet toevallig nogal wat overeenkomsten<br />
vertoont met de manier waarop mensen<br />
met een beperking deel uitmaken -en<br />
toch ook weer niet helemaal- van de<br />
maatschappij. De man stelt zich vanuit<br />
zijn fragiele positie enkele vragen.<br />
Hoe sterk ben ik? Kan ik mijn eigen<br />
boontjes doppen? In welke mate heb ik<br />
iemand nodig? Moet ik een lief hebben?<br />
Hoe onafhankelijk ben ik? Dat zijn<br />
vragen die wij ons allemaal wel eens<br />
stellen, maar die bij mensen met een<br />
beperking wellicht nog sterker leven<br />
dan bij ons. Er zit altijd een gelaagdheid<br />
in een stuk. De figuren die passeren,<br />
zijn niet noodzakelijk mensen, maar<br />
aspecten van de mens, zoals gevoelens of<br />
karaktereigenschappen. Je kan het stuk<br />
vrij letterlijk interpreteren: een man zit<br />
op een bank en ziet figuren opduiken.<br />
Maar je kan ook aannemen dat die<br />
figuren slechts stemmetjes in zijn hoofd<br />
zijn.”<br />
−Hoe − is het om bij Theater Stap te<br />
werken?<br />
Frank: “Je moet je tijd nemen. Veel<br />
geduld oefenen.”<br />
Luc: (lacht) “En we mogen gerust zeggen<br />
dat Frank meestal meer geduld heeft<br />
dan ik.”<br />
Frank: “Alles wat we doen, is perfect<br />
vergelijkbaar met wat we anders doen.<br />
Alleen wordt hier alles uitvergroot.<br />
Je moet meer tijd nemen om alles uit<br />
te leggen. Het vergt meer inspanning<br />
om iedereen bij de les te houden, de<br />
emoties zijn uitbundiger, de discussies<br />
en reacties zijn heviger… Wat we<br />
anders doen en meemaken tijdens de<br />
voorbereiding, gebeurt hier ook. Maar<br />
hier altijd in een overtreffende trap.”<br />
−Dat − maakt het zeer intens. Kunnen<br />
jullie het je als ‘valide’ regisseurs<br />
permitteren om je geduld te<br />
verliezen en uit te vliegen? Of moet<br />
je op eieren lopen?<br />
Luc: “En of wij kwaad mogen worden!<br />
Maar zij ook, hoor. Het is net als bij<br />
‘gewone’ repetities.<br />
Frank: “Het mag als eens botsen; dat is<br />
niet zo erg. Je mag eens ruziemaken,<br />
zolang je maar weet waarover je<br />
ruziemaakt. Meningsverschillen mogen<br />
bestaan. Maar uiteindelijk moet je wel<br />
allemaal aan hetzelfde zeel trekken en<br />
hetzelfde doel voor ogen hebben. En dat<br />
is ook het geval.”<br />
Luc: “Zoveel verschillen we uiteindelijk<br />
niet van mekaar. Ik maak het<br />
onderscheid niet tussen mét en zonder<br />
beperking. Want wat is een beperking<br />
dan precies? Geen twee handicaps zijn<br />
identiek. ‘De bank’ wordt gespeeld door<br />
tien andersvaliden en wij twee. Voor<br />
het gemak noemen wij onszelf ‘nógandersvaliden’.<br />
Tekst: Roel Sels<br />
Foto en coverfoto: Bart Van der<br />
Moeren<br />
12 - Maart <strong>2015</strong>
SCHOUWBURGEN<br />
fABULEUS & Karolien Verlinden<br />
/ Tuning People:<br />
‘dUb’<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Choreografe<br />
Karolien Verlinden en geluidskunstenaar<br />
Wannes Deneer<br />
lieten zich voor ‘dUb’ inspireren<br />
door de techniek van het ‘dubben’,<br />
waarbij apart opgenomen geluiden<br />
of stemmen onder filmbeelden worden<br />
gemonteerd. ‘dUb’ speelt met<br />
de vraag of je die techniek ook op<br />
theater of dans kan toepassen. Hoe<br />
kan je met geluiden de verbeelding<br />
prikkelen en verwachtingen scheppen?<br />
Ziet een beweging er sneller<br />
uit als je tegelijk een ‘zjoeffff’ hoort?<br />
Samen met een cast van veertien<br />
jonge spelers roepen ze een bevreemdende<br />
wereld op, waarin<br />
beeld en geluid het publiek voortdurend<br />
op het verkeerde been zetten.<br />
‘dUb’ begint als een lichtvoetige,<br />
bijna hypnotiserende bewegingsvoorstelling<br />
met knipogen naar het<br />
universum van filmmaker Jacques<br />
Tati. fABULEUS is een veelzijdig<br />
productiehuis voor dans en theater.<br />
De ontwikkeling van jong, artistiek<br />
talent geldt als een van de voornaamste<br />
doelstellingen van fABU-<br />
LEUS.<br />
fABULEUS & Karolien Verlinden<br />
/ Tuning People: ‘dUb’, dinsdag 10<br />
<strong>maart</strong>, 20.15u, cc Zwaneberg, Heist-op-den-Berg,<br />
14,50 euro.<br />
LOD / Inne Goris: ‘Sneeuw’<br />
GEEL – Theatermaakster Inne<br />
Goris en muziektheater LOD slaan<br />
(opnieuw) de handen in mekaar<br />
voor de voorstelling ‘Sneeuw’, die<br />
geschikt is voor kleuters vanaf 4<br />
jaar. Zoals steeds zeeft Inne Goris<br />
haar materiaal tot alleen de pure<br />
essentie overblijft en die giet ze in<br />
een sfeervolle, poëtische vorm die<br />
jong en oud kan raken. ‘Sneeuw’<br />
is een erg zintuiglijke voorstelling<br />
die je vooral met je ogen en oren<br />
moet ondergaan en minder met<br />
je verstand moet proberen te ‘vatten’.<br />
Centraal staat een meisje dat<br />
sneeuwvlokken kan toveren en dat<br />
zo mooi kan zingen dat het niet<br />
eens erg is dat de stilte daardoor<br />
even verdwijnt. Stilte en sneeuw<br />
gaan immers hand in hand, wist<br />
Amélie Nothomb al: “Als stilte materie<br />
zou worden, zou het sneeuw<br />
zijn.”<br />
LOD / Inne Goris: ‘Sneeuw’, woensdag<br />
11 <strong>maart</strong>, 14.30u, cc de Werft,<br />
8 euro<br />
Tableau 1: ‘April in Parijs’<br />
OUD-TURNHOUT – Liefhebbers van<br />
de soap ‘Thuis’ kunnen twee van hun<br />
favoriete acteurs aan het werk zien in<br />
de Djoelen. Bart Van Avermaet (Waldek)<br />
en Annick Segal (Rosa), leden van<br />
het gezelschap Tableau 1, spelen Albert<br />
en Betty in ‘April in Parijs’, de beroemde<br />
komedie (1992) van John Godber.<br />
Albert en Betty hebben een haat-liefderelatie.<br />
Ze houden ervan mekaar te<br />
haten. Maar dan wint Betty een romantisch<br />
weekendje Parijs voor twee:<br />
een korte cruise en een overnachting in<br />
de lichtstad. Voor het koppel dat nooit<br />
meer van de wereld gezien heeft dan de<br />
eigen kerktoren wordt dit een sprong<br />
in het diepe. Naar een land waar je als<br />
vrouw rechtstaand moet plassen, waar<br />
elk brood Frans is en waar je aantrekkelijke<br />
jonge vrouwen op straat ziet<br />
met hoge hakken en push-upbeha’s.<br />
Tableau 1: ‘April in Parijs’, vrijdag 6<br />
<strong>maart</strong>, 20.15u, oc de Djoelen, Oud-<br />
Turnhout, 13,50 euro.<br />
José Navas: ‘Personae’<br />
TURNHOUT – José Navas danst ‘Personae’<br />
in de schouwburg van de Warande,<br />
op woensdag 4 <strong>maart</strong>. Tickets<br />
kosten 16 euro. De avond voordien<br />
geeft Navas een masterclass. Die kost<br />
20 euro, maar de tickets zijn ook geldig<br />
voor de voorstelling ‘Personae’.<br />
Lees het interview met José Navas op<br />
de bladzijden 10 en 11.<br />
Sermoen en Cie<br />
Lodewijk: ‘Mind your step’<br />
TURNHOUT – Het leven zoals we dat<br />
lijden, is verre van perfect. Op een mistige<br />
dag oppert iemand dat het verleden<br />
uit het stadsgezicht zou moeten<br />
verdwijnen. Als we in een betere, mooiere,<br />
strakkere en duidelijkere omgeving<br />
zouden leven, zouden we immers<br />
ineens ook kunnen afrekenen met trauma’s<br />
uit het verleden. Hij wordt eerst<br />
gek verklaard en zijn voorstel wordt<br />
weggelachen. Maar dat is zonder de<br />
bewoners zelf gerekend. Zij vinden het<br />
zo gek nog niet en op een zonnige dag<br />
groeit het gekke plan uit tot een evidentie.<br />
‘Mind your step’ laat u kennismaken<br />
met de ideale leefwereld.<br />
Compagnie Lodewijk/Louis is een theatergezelschap<br />
dat ervan houdt grote<br />
wereldthema’s kleiner te maken en<br />
te vermenselijken. Grote verlangens<br />
koesteren is één ding, maar wat zijn de<br />
gevolgen ervan in je directe omgeving?<br />
Het onvermogen van de personages<br />
om hun leven echt in eigen handen te<br />
nemen, komt telkens naar voren. Theater<br />
Sermoen heeft veel raakvlakken<br />
met Compagnie Lodewijk/Louis. Ook<br />
Sermoen verdiept zich graag in de complexiteit<br />
van de wereldvraagstukken en<br />
brengt de toeschouwer daar graag mee<br />
in verwarring, al was het maar om aan<br />
te tonen dat de antwoorden bijna nooit<br />
zo simpel zijn als in holle slogans en<br />
sprekende krantenkoppen wordt beweerd.<br />
Peter Spaepen schreef de muziek voor<br />
‘Mind your step’ en die wordt live gebracht<br />
door het Brussels Waancel Podiumkoor.<br />
Sermoen/Cie Lodewijk: ‘Mind your<br />
step’, woensdag 18 <strong>maart</strong>, 20.15u, de<br />
Kuub, Turnhout, 16 euro.<br />
Habib Koité<br />
TURNHOUT – Habib Koité komt naar<br />
de Warande en dat is groot nieuws. Het<br />
is twaalf jaar geleden dat de programmatoren<br />
dat nog eens voor mekaar<br />
kregen. Habib Koité is een superster<br />
in Mali en een van de boegbeelden van<br />
de Afrikaanse muziek. Hij verwierf wereldfaam<br />
met zijn band Bamada.<br />
Op de muziek die Koité speelt, valt<br />
geen etiket te plakken. Hij maakt er<br />
juist zijn handelsmerk van om verschillende<br />
stijlen en genres door mekaar te<br />
gebruiken. Soms doet hij dat zelfs in<br />
een en hetzelfde nummer. Typerend is<br />
doorgaans wel zijn vinnige gitaarspel<br />
en zijn rustige, kalme zang. De combinatie<br />
van die twee kenmerken zorgt ervoor<br />
dat zijn muziek meestal dansbaar<br />
is, zonder evenwel extreem uitbundig<br />
te zijn. Koité zingt vaak in het Bambara,<br />
maar ook in het Engels en Frans.<br />
De kans dat u muziek in huis heeft<br />
(gehad) van Habib Koité is bijzonder<br />
groot. In 1994 werden twee nummers<br />
(‘I ka barra’ en ‘Din din wo’) van Koités<br />
debuut-cd ‘Muso ko’ standaard meegeleverd<br />
bij Windows Vista. Zijn muziek<br />
stond dus wereldwijd op miljoenen<br />
computers, wat voor een ongeziene populariteit<br />
zorgde.<br />
Het is al een tijd geleden dat Habib<br />
Koité nog samenspeelde met Bamada.<br />
De laatste cd met die band dateert uit<br />
2007. Maar niet getreurd, want met<br />
zijn nieuwste cd ‘Soô’ heeft Koité een<br />
meesterwerk afgeleverd. Met ‘Soô’ -letterlijk<br />
vertaald ‘Thuis’- gaat Habib Koité<br />
terug naar zijn roots. Dat zijn de vele<br />
Malinese ritmes en melodieën die hij<br />
als geen ander tot één nieuw geheel kan<br />
verweven. De teksten van Habib Koité<br />
gaan ergens over. Hij prijst de vrede<br />
en het wederzijdse begrip en hij staat<br />
stil bij de geneugten van een lekkere<br />
pot voetbal. Koité vindt het een ramp<br />
zijn mooie vaderland verscheurd te zien<br />
worden door vlaggenzwaaiers die een<br />
eigen agenda, een eigen geloof en een<br />
eigen gebied om in te leven hebben, en<br />
die mekaar naar het leven staan, maar<br />
die nooit aan het gemeenschappelijke<br />
belang denken. Habib Koité ziet hoe<br />
zijn land versplinterd wordt, maar blijft<br />
vooral de positieve boodschap prediken.<br />
Mooi is dat deze geweldige gitarist daar<br />
-voor het eerst!- ook de banjo voor gebruikt.<br />
De banjo is een kleinzoon van<br />
de banjar, een snaarinstrument dat in<br />
Mali nog steeds populair is. Daarmee<br />
is de cirkel rond. Habib Koité brengt op<br />
de cd die ‘Thuis’ heet ook de banjo weer<br />
naar huis.<br />
Habib Koité, donderdag 12 <strong>maart</strong>,<br />
20.15u, de Kuub, Turnhout, 19 euro.<br />
Aranis: ‘Made in Belgium II’<br />
GEEL – Aranis is een muziekgezelschap<br />
dat bestaat uit zes muzikanten:<br />
Liesbeth Lambrecht (viool, altviool),<br />
Marjolein Cools (accordeon),<br />
Stijn Denys (gitaar), Jana Arns<br />
(dwarsfluit, zang), Pierre Chevalier<br />
(piano) en Joris Vanvinckenroye<br />
(contrabas, composities). Aranis<br />
bracht zes cd’s uit. De laatste,<br />
‘Made in Belgium II’, dateert van<br />
2014 en is de opvolger van ‘Made in<br />
Belgium I’ uit 2012.<br />
Opnieuw stoft Aranis de klassieke<br />
muziek af om er een eigen cocktail<br />
van te maken met ingrediënten uit<br />
de folk-, de rock- en zelfs de punkmuziek.<br />
Deze keer moeten composities<br />
van Koen van Roy, Walter<br />
Hus, Ananta Roosens en Peter Vermeersch<br />
eraan geloven.<br />
Aranis: ‘Made in Belgium II’,<br />
woensdag 4 <strong>maart</strong>, 20.15u, de<br />
Werft, Geel, 12 euro.<br />
Judas<br />
Theaterproducties: ‘Lelies’<br />
MOL – ‘Lelies’ is een musical die<br />
werd gebaseerd op het wereldberoemde<br />
toneelstuk ‘Les Feluettes’<br />
(1987) van Michel Marc Bouchard.<br />
Het stuk werd in meer dan veertig<br />
landen opgevoerd en in 1996 verfilmd.<br />
Judas Theaterproducties bewerkte<br />
het nu tot een musical.<br />
Het verhaal speelt zich af in 1910<br />
en 1952. In 1910 is de jonge Simon<br />
Doucet verliefd op de aristocratische<br />
graaf Vallier de Tilly. Hun<br />
homoliefde is verboden en moet<br />
koste wat het kost geheim gehouden<br />
worden. De vriend van Simon,<br />
Jean Bilodeau, speelt daarbij een<br />
belangrijke rol. Simon belandt in<br />
de gevangenis. Als hij daar, veertig<br />
jaar later, op sterven ligt, ontmoet<br />
hij zijn oude ‘vriend’ Jean Bilodeau<br />
weer. Die is intussen bisschop. Hij<br />
is in de gevangenis omdat Simon<br />
gevraagd heeft of hij zijn laatste<br />
biecht wil afnemen. Het is een list<br />
om Jean Bilodeau daar te krijgen.<br />
De biecht blijkt immers een toneelstuk<br />
te zijn over wat er precies gebeurd<br />
is in 1910. Daaruit blijkt dat<br />
Simon onterecht veroordeeld werd<br />
en dat de man die later bisschop<br />
zou worden verantwoordelijk is<br />
voor de misdaden waarvoor Simon<br />
moest opdraaien.<br />
Judas Theaterproducties: ‘Lelies’,<br />
donderdag 5 <strong>maart</strong>, 20.15u,<br />
schouwburg Rex, Mol, 19 euro.<br />
Suiker - 13
Schouwburgkalender MAART<br />
dag<br />
uur<br />
ZAAL<br />
PLAATS<br />
zo 1/03/15 10:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Turnkring Arduas Turn- en dansshow 10<br />
zo 1/03/15 15:00 de Warande, Kuub Turnhout Laika Aromagic 16<br />
zo 1/03/15 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Turnkring Arduas Turn- en dansshow 10<br />
zo 1/03/15 17:00 de Warande, Schouwburg Turnhout t Arsenaal / Gen2020 / Davidsfonds / Infodok Amigos 17<br />
zo 1/03/15 19:00 de Warande, Kuub Turnhout Laika Aromagic 16<br />
di 3/03/15 14:00 cc de Werft Geel Tom Struyf Vergeetstuk 10<br />
di 3/03/15 18:00 de Warande, Houten Zaal Turnhout José Navas Masterclass 20<br />
wo 4/03/15 20:15 cc de Werft Geel Aranis & Academie voor Muziek, Woord en Dans Geel Made in Belgium II 12<br />
wo 4/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Compagnie Flak/José Navas Personae 16<br />
wo 4/03/15 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Johan Leysen Trauerzeit 17<br />
Do 5/03/15 20:00 op locatie Herentals Compagnie Cecilia De soldaat-facteur en Rachel 16<br />
do 5/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Skagen Deurdedeurdeur UITVERKOCHT 16,50 u<br />
do 5/03/15 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Gisela João 18<br />
do 5/03/15 20:15 HETGEVOLG Turnhout HETGEVOLG Petrus en den doodendraad 16<br />
do 5/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol Judas Theaterproducties Lelies 19<br />
do 5/03/15 20:15 cc de Werft Geel Raymond van het Groenewoud Bijna Volwassen 20<br />
vr 6/03/15 12:15 Schouwburg Rex Mol Maaike Ouboter Dat ik je mis 0<br />
Vr 6/03/15 20:00 Koetshuis Le Paige Herentals Jan Swerts Anatomie van de melancholie 16<br />
vr 6/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Will Tura In concert UITVERKOCHT 41 u<br />
vr 6/03/15 20:15 HETGEVOLG Turnhout HETGEVOLG Petrus en den doodendraad 16<br />
vr 6/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol Johan Petit De Snoek van Sjestov 14<br />
vr 6/03/15 20:15 oc de Djoelen Oud-Turnhout Tableau 1 April in Paris 13,50<br />
vr 6/03/15 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Xander De Rycke Tien jaar bezig, 2 uur grappig 15<br />
Za 7/03/15 14:30 cc ‘t Schaliken Herentals SAWMD en Edward van de Vendel Gestript & gestrikt 8<br />
za 7/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Diamond Symphonic Abend in Wien 30<br />
za 7/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Fischer Z The Best Of Both Worlds Tour 18<br />
za 7/03/15 20:15 cc de Werft Geel Gili CTRL (alles onder controle) 14<br />
za 7/03/15 20:15 HETGEVOLG Turnhout HETGEVOLG Petrus en den doodendraad 16<br />
za 7/03/15 20:15 Foyer Rex Mol Los del Tré Rumba / flamenco 12<br />
za 7/03/15 20:15 oc de Djoelen Oud-Turnhout Steven Goegebeur Man van de wereld UITVERKOCHT 15 u<br />
zo 8/03/15 10:30 de Warande, Tuinzaal Turnhout Overlezen Bart Van Loo en Vanessa Vanhove 6<br />
zo 8/03/15 14:30 cc de Werft Geel Krokusfestival / Theater Stap Zwaluw Zang / A Swallow Song 8<br />
ma 9/03/15 20:15 de Halle Geel Jean-Paul Estiévenart Trio 10<br />
di 10/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg fABULEUS / Karolien Verlinden dUb 14,50<br />
di 10/03/15 20:15 cc de Werft Geel Kaaiman Dit is wat ik mij herinner 10<br />
wo 11/03/15 14:30 cc de Werft Geel Inne Goris / LOD Sneeuw 8<br />
wo 11/03/15 14:30 de Warande, schouwburg Turnhout Oxalys/HETGEVOLG i.s.m. Klara Peter en de wolf 16<br />
wo 11/03/15 17:00 de Warande, schouwburg Turnhout Oxalys/HETGEVOLG i.s.m. Klara Peter en de wolf 16<br />
wo 11/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol Axelle Red Acoustic 33<br />
wo 11/03/15 20:15 de Halle Geel Paulien Mathues 12<br />
do 12/03/15 12:15 Foyer Herentals Boke Hertals Bai Kamara Jr. 0<br />
do 12/03/15 14:00 Schouwburg Rex Mol Carry Goossens & Band Carry’s cowboy conference 7<br />
do 12/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Kamerfilharmonie Vlaanderen o.l.v. Herman Engels Italia 22<br />
do 12/03/15 20:00 gc de Wouwer Ravels Stef Wijnants Sportstories 2 20<br />
do 12/03/15 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Habib Koité 19<br />
do 12/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Koninklijk Filharmonisch Orkest van Luik 24<br />
do 12/03/15 20:15 Theater Stap Turnhout Theater Stap De Bank 11<br />
vr 13/03/15 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Kamerfilhamonie Vlaanderen o.l.v. Herman Engels Italia UITVERKOCHT 18 u<br />
vr 13/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Laïs 20 jaar Laïs 19 u<br />
vr 13/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol Ewald Demeyere en Quator Dialogues Gran partita (Mozart) 16<br />
vr 13/03/15 20:15 oc de Djoelen Oud-Turnhout Ladies of the Fifties 15<br />
vr 13/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Staatsopera van Tatarstan Carmen 52<br />
vr 13/03/15 20:15 Theater Stap Turnhout Theater Stap De Bank 11<br />
za 14/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Independent Company met Johnny Trash 12<br />
Za 14/03/15 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Marble Sounds 15<br />
za 14/03/15 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Bernard van Eeghem / Maarten Westra Hoekzema Sanglier / Bloedsomloopworst / De Verleiding 16<br />
za 14/03/15 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Dimitri Leue / Rataplan vanbinnen BANG vanbuiten 17<br />
za 14/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Freek de Jonge Als je me nu nog niet kent 25<br />
za 14/03/15 20:15 cc de Werft Geel Koninklijke Harmonie Katholieke Jonge Wacht - Larum Operette en Musical 14<br />
za 14/03/15 20:15 Theater Stap Turnhout Theater Stap De Bank<br />
zo 15/03/15 10:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg VLAMO Open Harmoniekampioenschap <strong>2015</strong> 8<br />
zo 15/03/15 11:00 Cultuurkapel Heist-op-den-Berg Anouk Sturtewagen & Joost Maegerman Duo harp & contrabas 13,50<br />
zo 15/03/15 14:00 Schouwburg Rex Mol Dansschool Project 15 pieces 14,50<br />
zo 15/03/15 15:00 cc de Werft Geel Koninklijke Harmonie Katholieke Jonge Wacht - Larum Operette en Musical 14<br />
zo 15/03/15 15:00 Theater Stap Turnhout Theater Stap De Bank 11<br />
zo 15/03/15 19:00 Schouwburg Rex Mol Dansschool Project 15 pieces 14,50<br />
wo 18/03/15 20:15 cc de Werft Geel Dimitri Leue / Rataplan vanbinnen BANG van buiten 15<br />
wo 18/03/15 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Sermoen en Compagnie Lodewijk/Louis Plot your city 16<br />
wo 18/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Vlaams Muziek Theater Op de purp’ren hei 25<br />
do 19/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Belpop Bonanza Bis 17<br />
do 19/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol Bert Gabriels Van mij mag het 16<br />
do 19/03/15 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Die Verdammte Spielerei Een dag met Stefaan 15<br />
do 19/03/15 20:15 de Warande, Kuub Turnhout Guy Davis + Tiny Legs Tim 16<br />
do 19/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Thomas Smith Ruis! 15<br />
Vr 20/03/15 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Compagnie Jagat Mata La maleta de Irati (9+) 13<br />
vr 20/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Dimitri Leue / Rataplan Vanbinnen BANG vanbuiten 18<br />
vr 20/03/15 20:00 gc de Wouwer Ravels Toneelvereniging Content Ze zeggen dat ik zot ben 9<br />
vr 20/03/15 20:15 cc de Werft Geel Buurman “In de naam van de vader, de zoon en de grootvader” 14<br />
vr 20/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol Guido Belcanto Cavalier Seul 18<br />
vr 20/03/15 20:15 oc de Djoelen Oud-Turnhout Xander De Rycke Tien jaar bezig, 2 uur grappig 14<br />
za 21/03/15 08:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Campus Hof Van Riemen There’s no business like showbusiness 10<br />
za 21/03/15 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Campus Hof Van Riemen There’s no business like showbusiness 10<br />
za 21/03/15 19:30 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Campus Hof Van Riemen There’s no business like showbusiness 10<br />
za 21/03/15 20:00 gc de Wouwer Ravels Toneelvereniging Content Ze zeggen dat ik zot ben 9<br />
za 21/03/15 20:15 cc de Werft Geel 2440 Big Band Geel Singin’ Swingin’ Spring 13<br />
za 21/03/15 20:15 H. Kruiskerk, Begijnhof Turnhout II Gardellino Mozart en de glasharmonica 16<br />
za 21/03/15 20:15 de Warande, Schouwburg Turnhout Nova keurturnen<br />
za 21/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol SKaGeN Deurdeurdeur 15<br />
Zo 22/03/15 14:30 cc ‘t Schaliken Herentals Sprookjes enzo Hans en Grietje 8<br />
zo 22/03/15 15:00 Schouwburg Rex Mol Aspe Moord in het theater 23<br />
zo 22/03/15 15:00 gc de Wouwer Ravels Toneelvereniging Content Ze zeggen dat ik zot ben 9<br />
wo 25/03/15 14:00 Schouwburg Rex Mol VTMKzoom & Banann.be Brandweerman Sam & Piekepolder op stelten 19,50<br />
Wo 25/03/15 14:30 Bib Herentals keski.e.space Bib-lieb UITVERKOCHT 8 u<br />
wo 25/03/15 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Manische Mannen 10 jaar te gek!? 22<br />
wo 25/03/15 20:15 cc de Werft Geel Xander De Rycke Comedy Lab: Live podcast 12<br />
do 26/03/15 20:00 gc de Wouwer Ravels Echt Antwaarps Teater Van teen komt tander 18<br />
do 26/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Symfonieorkest Vlaanderen met Ianka Fleerackers en Suyoen Kim A Midsummer night’s dream 25,50<br />
vr 27/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg An Nelissen De mannenmonoloog 20<br />
vr 27/03/15 20:00 gc de Wouwer Ravels Echt Antwaarps Teater Van teen komt tander 18<br />
Vr 27/03/15 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals Herman Brusselmans en Tim Foncke God is klein geschapen 14<br />
vr 27/03/15 20:15 Foyer Rex Mol Ben Segers & Nele Bauwens Out of the blues UITVERKOCHT 16 u<br />
vr 27/03/15 20:15 St.-Pieter- en Pauwelkerk Mol Lemmensinstituut Johannes Passion 25<br />
vr 27/03/15 20:15 Zaal Ootello Mol Sam Vloemans 13<br />
za 28/03/15 20:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Bart Herman Bartje zoekt het geluk 23<br />
Za 28/03/15 20:00 cc ‘t Schaliken Herentals t Arsenaal en Lazarus Jawoord 14<br />
za 28/03/15 20:15 St.-Pieter- en Pauwelkerk Mol Ensemble Polyfoon O Mors 25<br />
za 28/03/15 20:15 Schouwburg Rex Mol Olla Vogala 15<br />
za 28/03/15 20:15 gc ‘t Heilaar Beerse Steven Goegebeur Man van de wereld 15<br />
za 28/03/15 20:30 Hnita Hoeve Heist-op-den-Berg Muze Jazz Orchestra Sweet Charity 16,50<br />
zo 29/03/15 11:00 St.-Pieter- en Pauwelkerk Mol Ensemble Consorella 8<br />
zo 29/03/15 14:30 Schouwburg Rex Mol Zonzo Compagnie Mile(s)tones 8<br />
zo 29/03/15 15:00 St.-Pieter- en Pauwelkerk Mol Cantando en Cantilene 25<br />
zo 29/03/15 15:00 cc Zwaneberg Heist-op-den-Berg Echt Antwaarps Teater Van teen komt tander 17,50<br />
zo 29/03/15 15:00 gc ‘t Heilaar Beerse Pantalone Karussell 10<br />
Adressen en contactgegevens: de Warande , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, info@warande.be, www.warande.be PC De Blijde Boodschap , Lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout Het Gevolg , Otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, info@hetGevolg.be,<br />
www.hetGevolg.be De Werft , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, info@dewerft.geel, www.dewerft.be De Halle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; info@dewerft.geel, www.dewerft.be ZAAL ‘t Getouw , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be,<br />
www.getouw.be SCHOUwBURG Rex , Smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, cultuurbalie@gemeentemol.be, www.getouw.be ‘t Schaliken , Grote markt 35, 2200 Herentals, tel: 014 28 51 30, cultuurcentrum@herentals.be, www.herentals.be ‘t Heilaar , Heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel:<br />
014 60 07 70, cultuur@beerse.be, www.beerse.be De Djoelen , Steenweg op Mol 3 bus 2, Oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, jeugd.cultuurdienst@oud-turnhout.be, www.oud-turnhout.be De Wouwer , Kloosterstraat 4, 2380 Ravels, tel: 014 65 21 55, info@dewouwer.be, www.dewouwer.be Zaal Ootello<br />
, Ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be Theobaldus Kunsthuis , Koningin Elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be De Onthaasting , Laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be De Kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30,<br />
dekruierie@balen.be, www.balen.be Zwaneberg , Cultuurplein 1, 2220 Heist-op-den-Berg, tel: 015 25 07 70, info@zwaneberg.be, www.zwaneberg.be<br />
PRIJS<br />
14 - Maart <strong>2015</strong>
Compagnie Jagat Mata:<br />
‘La maleta de Irati’<br />
HERENTALS – Compagnie Jagat<br />
Mata is een Spaans circusgezelschap<br />
dat in 2007 werd opgericht. Het<br />
ensemble won verschillende prijzen,<br />
waaronder de European Moveaward<br />
2013.<br />
Een man vindt een koffer in het park.<br />
Wat hij niet weet, is dat de doos van<br />
Pandora wordt geopend als hij de<br />
koffer openmaakt. De koffer zal zijn<br />
alter ego’s, angsten en onzekerheden<br />
vrijlaten. ‘La maleta de Irati’ is een<br />
humoristische voorstelling waarin<br />
mime, dans, acrobatie, clownerie<br />
en maskerspel de toeschouwer<br />
onderdompelen in een magische<br />
wereld vol verrassingen. Deze<br />
fantastische reis voor groot en klein<br />
over koffers en andere objecten<br />
wordt door Compagnie Jagat Mata<br />
overvloedig met humor besprenkeld.<br />
Compagnie Jagat Mata: ‘La maleta<br />
de Irati’, vrijdag 20 <strong>maart</strong>, 20u, cc ’t<br />
Schaliken, Herentals, 13 euro.<br />
Herman Brusselmans<br />
en Tim Foncke:<br />
‘God is klein geschapen’<br />
HERENTALS – Als schrijvers Herman<br />
Brusselmans en Tim Foncke het<br />
scheppingsverhaal onder de loep<br />
nemen, kan je beter je veiligheidsgordel<br />
gebruiken, want je dreigt uit je zetel te<br />
vallen van het lachen. In ‘God is klein<br />
geschapen’ zoemen de auteurs in op<br />
de gebrekkigheid en de absurditeit<br />
van de schepping, de kosmos en<br />
het universum. Met aangebrande<br />
teksten, eigenzinnige interpretaties<br />
en hoogstpersoonlijke opmerkingen en<br />
kritieken werken ze anderhalf uur op<br />
uw lachspieren.<br />
Brusselmans stellen we niet meer<br />
voor; Foncke kan misschien nog enige<br />
introductie gebruiken. Hij is schrijver<br />
en komiek en leverde teksten voor<br />
onder andere de tv-programma’s<br />
‘Comedy Casino’, ‘Mag ik u kussen?’ en<br />
‘Superstaar’. Boeken van zijn hand zijn<br />
‘De geachten’ en ‘Het leven is goed als<br />
je niet deelneemt’.<br />
Herman Brusselmans en Tim Foncke:<br />
‘God is klein geschapen’, vrijdag 27<br />
<strong>maart</strong>, 20u, cc ’t Schaliken, Herentals,<br />
14 euro.<br />
Theater Stap: ‘De bank’<br />
TURNHOUT – Op 12, 13, 14 en 15<br />
<strong>maart</strong> speelt Theater Stap ‘De bank’,<br />
in het eigen lokaal in de Brugstraat<br />
in Turnhout. Luc Nuyens en Frank<br />
Dierens regisseren en spelen mee<br />
met de Stappers. De tekst is van Paul<br />
Verrept. Kaarten kosten 11 euro. Lees<br />
er meer over op bladzijde 12.<br />
Stef Wijnants: ‘Sportstories 2’<br />
RAVELS – Sportjournalist Stef<br />
Wijnants kent een hoop straffe verhalen<br />
uit de sportwereld en omdat hij het<br />
doodzonde vindt om die voor zichzelf te<br />
houden, gaat hij ermee de boer op. Zijn<br />
eerste tournee was zo’n succes dat hij<br />
er een vervolg aan breidde. De sequel<br />
van zijn ‘Sportstories’ is nog snediger,<br />
scherper, actueler en grappiger dan de<br />
eerste versie. Stef Wijnants laat zich<br />
bijstaan door Michel Wuyts, Armand<br />
Schreurs, Herman Verbruggen, Raf<br />
Coppens en Guga Baul.<br />
Stef Wijnants: ‘Sportstories 2’,<br />
donderdag 12 <strong>maart</strong>, 20u, gc de<br />
Wouwer, Ravels, 20 euro.<br />
Gili: ‘CTRL’<br />
GEEL – Comedian-mentalist Gili<br />
brengt zijn achtste avondvullende<br />
programma naar de zalen. In ‘CTRL’<br />
speelt Gili voor het eerst met het idee<br />
om zelf alle controle los te laten. Het<br />
publiek mag beslissen wat er gebeurt.<br />
Geen enkele show is dus dezelfde, want<br />
de vrije keuze van de toeschouwers<br />
bepaalt hoe de avond verloopt. Maar<br />
is die keuze wel zo vrij? Wat is<br />
keuzevrijheid? Wat is controle? Wat<br />
betekent het om de touwtjes in handen<br />
te hebben? Bepaalt het publiek écht het<br />
programma van de avond of blijft het<br />
uiteindelijk toch de mentalist die alles<br />
beheert en onder controle heeft?<br />
Gili, ‘CTRL’, zaterdag 7 <strong>maart</strong>, 20.15u,<br />
cc de Werft, Geel, 14 euro.<br />
Xander De Rycke:<br />
‘10 jaar bezig, 2 uur grappig’<br />
BEERSE, OUD-TURNHOUT –<br />
Xander De Rycke staat tien jaar op de<br />
planken en heeft drie avondvullende<br />
programma’s gemaakt: ‘Uw zoete<br />
666’, ‘Mijn zwarte parade’ en ‘Zijn<br />
derde show’. Daaruit destilleert hij<br />
nu de voorstelling ’10 jaar bezig, 2<br />
uur grappig’, die dus als een ‘best of’<br />
te omschrijven is. Voor de fans van<br />
De Rycke is het een kans om nog eens<br />
omvergeblazen te worden door het<br />
beste wat de man ooit bedacht; voor<br />
de nieuwkomers is het een unieke<br />
gelegenheid om kennis te maken<br />
met het werk van deze komiek, die al<br />
jaren op zijn gemakje meedraait in de<br />
middenmoot van de hoogste afdeling<br />
van Belgische comedians.<br />
Xander De Rycke: ’10 jaar bezig, 2<br />
uur grappig’, vrijdag 6 <strong>maart</strong>, 20.15u,<br />
gc ’t Heilaar, Beerse, 15 euro. Vrijdag<br />
20 <strong>maart</strong>, 20.15u, oc de Djoelen, Oud-<br />
Turnhout, 14 euro.<br />
Guy Davis<br />
TURNHOUT – Guy Davis (62) kennen<br />
we het best als muzikant. Hij speelt<br />
akoestische blues die door merg en been<br />
gaat. Daarnaast is Davis ook acteur,<br />
schrijver van toneelstukken en twintig<br />
jaar geleden schreef hij voor zichzelf<br />
een onemanshow waarin hij op een<br />
grappige manier de blues presenteerde<br />
aan een breed publiek. Guy Davis<br />
combineert het acteren, schrijven en<br />
musiceren moeiteloos. Op dit ogenblik<br />
heeft hij het muzikantenplunje weer<br />
aan en is hij op tournee. De Warande<br />
was bij de pinken en boekte de<br />
getalenteerde artiest.<br />
Guy Davis sleepte in Amerikaanse<br />
bluesmiddens al onderscheidingen als<br />
‘beste akoestisch album van het jaar’,<br />
‘beste akoestisch artiest van het jaar’<br />
en ‘beste instrumentalist’ in de wacht,<br />
maar Davis is een muzikant die over de<br />
genres heen gerespecteerd wordt. Ian<br />
Anderson van Jethro Tull is fan. Hij<br />
vroeg Davis om samen met Jethro Tull<br />
op tournee te gaan. Ondertussen was<br />
John Platania de cd’s van Davis gaan<br />
producen. Platania is de voormalige<br />
gitarist van Van Morrison. Aan de<br />
albums van Guy Davis werkten Levon<br />
Helm (The Band, Eric Clapton), Tommy<br />
‘T-Bone’ Wolk (Hall & Oates, Carly<br />
Simon) en Gary Burke (Joe Jackson)<br />
mee. Guy Davis werd gevraagd om<br />
het verjaardagsconcert van Bob Dylan<br />
mee op te luisteren toen die 60 werd.<br />
Hij is ook te horen op ‘tribute albums’<br />
voor Nick Lowe en The Grateful<br />
Dead. Samen met Bruce Springsteen,<br />
Jackson Browne en Bonnie Rait nam<br />
hij een eerbetoon op voor de vorig jaar<br />
overleden folklegende Pete Seeger.<br />
Guy Davis brengt de Italiaanse<br />
mondharmonicaspeler Fabrizio Poggi<br />
mee, voorwaar ook geen kleine jongen.<br />
Hij begeleidde Flaco Jiménez, Charlie<br />
Musselwhite, The Band, Bob Dylan,<br />
The Blind Boys of Alabama en Richard<br />
Thompson, en maakte een tijd deel uit<br />
van The Blues Brothers Band.<br />
Guy Davis & Fabrizio Poggi, donderdag<br />
19 <strong>maart</strong>, 20.15u, de Kuub, Turnhout,<br />
16 euro.<br />
Kaaiman:<br />
‘Dit is wat ik mij herinner’<br />
GEEL – Op een gure herfstdag<br />
verdwijnt de 14-jarige Suzie<br />
Wijting op weg van school naar<br />
huis. Dat ze werd ontvoerd en<br />
vermoord door een man uit de<br />
buurt komt nooit aan het licht. De<br />
vondst van haar muts en fiets doet<br />
de politie wel het ergste vermoeden.<br />
Vanuit het hiernamaals ziet Suzie<br />
de mensen die ze achterlaat. Haar<br />
ouders die hun pijn proberen weg<br />
te steken, maar daardoor steeds<br />
meer van elkaar vervreemden.<br />
Haar broers die tegen beter weten<br />
in blijven zoeken. De jongen die<br />
haar bijna kuste. Haar kleine zus,<br />
die nu alles voor twee probeert te<br />
beleven. Allemaal houden ze zich<br />
met de moed der wanhoop overeind.<br />
Suzie probeert haar aanwezigheid<br />
voelbaar te maken, als troost. Maar<br />
langzaamaan begint ze te beseffen<br />
dat ze hen moet laten gaan, zodat<br />
ze verder kunnen met hun leven.<br />
‘Dit is wat ik mij herinner’, werd<br />
geschreven door de in Turnhout<br />
wonende Herman van de Wijdeven,<br />
en is een optimistische voorstelling<br />
over dood en rouw.<br />
Kaaiman: ‘Dit is wat ik mij<br />
herinner’, dinsdag 10 <strong>maart</strong>,<br />
20.15u, cc de Werft, Geel, 10 euro.<br />
Axelle Red: ‘Acoustic’<br />
MOL – Axelle Red staat meer<br />
dan twintig jaar op de planken.<br />
Tijd voor een terugblik. Dat doet<br />
de geboren Hasseltse met de cd<br />
‘Acoustic’, waarop ze oude hits<br />
in een nieuw jasje steekt en ook<br />
enkele onbekende nummers<br />
herwerkt. Alles wordt herleid tot<br />
sobere, akoestische versies. Het<br />
idee erachter is simpel: als je van<br />
eender welk muzieknummer de<br />
toeters en bellen weghaalt en je<br />
houdt alleen de essentie over, moet<br />
er nog altijd een goed nummer<br />
overblijven. Anders is het geen<br />
goed nummer. Axelle Red paste de<br />
test toe op haar eigen oeuvre en dat<br />
leverde een nieuwe plaat op, die<br />
ze gemakshalve de titel ‘Acoustic’<br />
meegaf. Aan de nieuwe cd werd<br />
meteen ook een theatertournee,<br />
mét band, gekoppeld.<br />
Axelle Red: ‘Acoustic’, woensdag 11<br />
<strong>maart</strong>, 20.15u, schouwburg Rex,<br />
Mol, 31,50 euro.<br />
Suiker - 15
Johan Petit:<br />
‘De snoek van Sjestov’<br />
MOL – Johan Petit wordt de beste<br />
verteller van Vlaanderen genoemd.<br />
Die titel doet hij in ‘De snoek van<br />
Sjestov’ alle eer aan. Het stuk is<br />
een deels autobiografisch verhaal<br />
over hemzelf en zijn vriend Bruno.<br />
Die vriendschap ging helemaal kapot<br />
nadat ze samen een toneelstuk<br />
hadden gemaakt. Petit vertelt het<br />
in een sappig Antwerps dialect.<br />
Maar het verhaal lijkt aanvankelijk<br />
alle kanten op te schieten en nergens<br />
naartoe te gaan. Geleidelijk<br />
aan vermindert ook de grapdichtheid<br />
nog. Maar alles is natuurlijk<br />
nauwkeurig gepland en Petit werkt<br />
zich heel bewust naar een onverwachte<br />
climax. Ernst en humor<br />
kunnen niet zonder mekaar. Maar<br />
je hebt een rasverteller als Johan<br />
Petit nodig om dat te beseffen.<br />
Johan Petit: ‘De snoek van Sjestov’,<br />
vrijdag 6 <strong>maart</strong>, 20.15u, schouwburg<br />
Rex, Mol, 14 euro.<br />
Echt Antwaarps Teater:<br />
‘Van teen komt tander’<br />
RAVELS, HEIST-OP-DEN-BERG<br />
– Piet en Griet zijn koortsachtig op<br />
zoek naar een bevriend koppel. Hun<br />
onderburen, Winnie en Erik, lijken<br />
hun wel het ideale gezelschap om af<br />
en toe een gezellige avond mee door<br />
te brengen of een uitstapje mee te<br />
maken. Kennismaken en naar een<br />
vriendschap toewerken, is de eerste<br />
opdracht. Maar zelfs dat is al niet<br />
zo eenvoudig als het lijkt.<br />
‘Van teen komt tander’ werd geschreven<br />
door Ruud De Ridder. Hij<br />
vertolkt ook een van de hoofdrollen.<br />
Echt Antwaarps Teater: ‘Van teen<br />
komt tander’, donderdag 26 en vrijdag<br />
27 <strong>maart</strong>, 20u, gc de Wouwer,<br />
18 euro. Zondag 29 <strong>maart</strong>, 15u, cc<br />
Zwaneberg, Heist-op-den-Berg,<br />
17,50 euro.<br />
Stormopkomst<br />
TURNHOUT – Kunstenfestival<br />
Stormopkomst vindt van 25 tot en<br />
met 29 <strong>maart</strong> plaats in en om de<br />
Warande in Turnhout. Lees er alles<br />
over op bladzijde 28.<br />
Belpop Bonanza Bis<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Een avond<br />
vol leuke, soms zelfs hilarische, wistje-datjes<br />
over Belgische muziek: dat is<br />
Belpop Bonanza, een avondvullend programma<br />
dat ontstond in de nogal zieke<br />
breinen van popkenner Jan Delvaux en<br />
dj Bobby Ewing.<br />
Delvaux is een levende encyclopedie<br />
als het over Belgische muziek gaat.<br />
Hij schreef er al boeken over, maar<br />
het nadeel van boeken is dat je er geen<br />
geluid bij krijgt. Vandaar dus dat hij<br />
zijn vriend Bobby Ewing (de dj, niet de<br />
oliemagnaat) vroeg om er een voorstelling<br />
van te maken. In 2013 was ‘Belpop<br />
Bonanza’ al een groot succes, maar Jan<br />
Delvaux is nog lang niet uitverteld. En<br />
dus moest er een Belpop Bonanza Bis<br />
komen: een volledig nieuwe show met<br />
even knotsgekke verhalen en geluidsfragmenten.<br />
Belpop Bonanza Bis, donderdag 19<br />
<strong>maart</strong>, 20u, cc Zwaneberg, Heist-opden-Berg,<br />
17 euro.<br />
Symfonieorkest Vlaanderen<br />
o.l.v. Jan Latham-Koenig met<br />
violiste Suyoen Kim en actrice<br />
Ianka Fleerackers: ‘ A<br />
midsummer night’s dream’<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Felix Mendelssohn<br />
was amper 17 jaar toen hij<br />
begon te schrijven aan de ouverture<br />
bij William Shakespeares komedie ‘A<br />
midsummer night’s dream’. Hij kon<br />
niet eens Engels. Hij moest zich baseren<br />
op de vertaling van Schlegel. Pas<br />
16 jaar later werkte hij de complete toneelmuziek<br />
bij het stuk af.<br />
Symfonieorkest Vlaanderen vroeg Ianka<br />
Fleerackers om het verhaal op scène<br />
te brengen en om de oorspronkelijk<br />
tekst te herwerken. Het orkest wordt<br />
geleid door Jan Latham-Koenig. Soliste<br />
Suyoen Kim, die in 2009 deelnam aan<br />
de Koningin Elisabethwedstrijd, soleert.<br />
De avond wordt afgesloten met<br />
een compositie van de Brugse componist<br />
Daan Janssens, die zich liet inspireren<br />
door het werk van Shakespeare.<br />
Symfonieorkest Vlaanderen, ‘A<br />
midsummer night’s dream’, donderdag<br />
26 <strong>maart</strong>, 20u, cc Zwaneberg, 25,50<br />
euro.<br />
Teksten: Roel Sels<br />
Herman Brusselmans en Tim Foncke<br />
God is klein geschapen<br />
Vrijdag 27 <strong>maart</strong> <strong>2015</strong> om 20 uur<br />
In de schouwburg<br />
Compagnie Jagat Mata<br />
La maleta de Irati<br />
Vrijdag 20 <strong>maart</strong> <strong>2015</strong> om 20 uur<br />
In de schouwburg<br />
Info en tickets<br />
cc ‘t Schaliken | Grote Markt 35 | 2200 Herentals<br />
tel. 014-28 51 30 | cultuurcentrum@herentals.be | www.schaliken.be<br />
16 - Maart <strong>2015</strong>
DO 5 MAART<br />
Judas<br />
TheaterProducties<br />
LELIES<br />
MUSICAL<br />
EEN INTENS LIEFDESVERHAAL BEKROOND<br />
MET 5 VLAAMSE MUSICAL PRIJZEN<br />
WO 11 MAART<br />
Axelle Red<br />
ACOUSTIC<br />
DO 12 MAART<br />
Carry Goossens<br />
& Band<br />
MIDDAGJE GETOUW:<br />
CARRY’S COWBOY<br />
CONFERENCE<br />
CABARET<br />
DO 19 MAART<br />
Bert Gabriëls<br />
VAN MIJ MAG HET<br />
MAART<br />
Ticketbalie<br />
Smallestraat 2, 2400 Mol<br />
014 33 09 00<br />
Openingsuren<br />
dinsdag tot en met zaterdag<br />
van 9.30 tot 12.30 uur<br />
bij voorstellingen<br />
telkens 1 uur voor aanvang<br />
CONCERT<br />
COMEDY<br />
Bekijk ons volledig programma<br />
op www.getouw.be<br />
DE WARANDE<br />
HOUSE<br />
L-E-V<br />
SHARON EYAL & GAI BEHAR (ISRAËL)<br />
WOEnSdag 1 april<br />
“een Jeroen Bosh-schilderij van een buitenaardse rave”<br />
(The New York Times)<br />
“hallucinerende en supertrendy bezweringsdans”<br />
(Theaterkrant *****)<br />
(c) Gadi Dagon<br />
CC DE WERFT GEEL / MAART<br />
DI 03<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
14U00<br />
WO 04<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
ZA 07<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
ZO 08<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
14U30<br />
MA 09<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
DI 10<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
VERGEETSTUK<br />
TOM STRUYF<br />
ARANIS & ACADEMIE VOOR<br />
MUZIEK, WOORD EN DANS GEEL<br />
MADE IN BELGIUM II<br />
GILI<br />
CTRL (ALLES ONDER CONTROLE)<br />
ZWALUW ZANG / A SWALLOW<br />
SONG<br />
KROKUSFESTIVAL, THEATER STAP<br />
JEAN-PAUL ESTIÉVENART TRIO<br />
Locatie: Cultuurcafé de Halle<br />
DIT IS WAT IK MIJ HERINNER<br />
KAAIMAN<br />
WO 11<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
14U30<br />
WO 11<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
ZA 14 20U15<br />
ZO 15 15U00<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
WO 18<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
VR 20<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
ZA 21<br />
MAA <strong>2015</strong><br />
20U15<br />
SNEEUW<br />
INNE GORIS, LOD<br />
PAULIEN MATHUES<br />
Locatie: Raadzaal de Halle<br />
OPERETTE & MUSICAL<br />
KONINKLIJKE HARMONIE KATHOLIEKE JONGE WACHT<br />
LARUM<br />
VANBINNEN BANG VAN BUITEN<br />
DIMITRI LEUE, RATAPLAN<br />
BUURMAN<br />
IN DE NAAM VAN DE VADER, DE ZOON EN DE<br />
GROOTVADER<br />
SINGIN’ SWINGIN’ SPRING<br />
2440 BIG BAND GEEL<br />
014 56 66 66 / RES.DEWERFT@GEEL.BE / WWW.DEWERFT.BE<br />
Suiker - 17
18 - Maart <strong>2015</strong><br />
‘Het Boek der Kampen’<br />
opnieuw uitgegeven
MOL – Het Boek der Kampen van Mollenaar Ludo Van Eck, pseudoniem van Ludo van Eeckhout, werd dit voorjaar in een<br />
sterk opgefriste uitgave heruitgegeven. Het is al meteen de elfde druk van wat bij zijn verschijnen in 1979 bestempeld<br />
werd als hét naslagwerk over de naziconcentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog. Van Eck was een overlever van<br />
Dachau. Hij schreef in zijn voorwoord: “Ik, een overlever, schreeuw tot u de boodschap van de overlevenden en van de<br />
doden. Ik wil dat iedereen weet, want als iemand weigert te weten, is hij nu reeds schuldig aan het kwaad dat morgen<br />
kan gebeuren.” Ludo Van Eck overleed in 1991; zijn zoon Sis Van Eeckhout zet de missie van zijn vader verder. “Het boek<br />
der Kampen was een onmogelijke opdracht voor een man alleen”, zegt hij. “Maar één ding had mijn ouwe heer echter<br />
wél: de onstuitbare wil om de komende generaties te tonen wat de nazi’s hadden aangericht. Tonen hoe en wat de<br />
kampen waren geweest en tot wat massahysterie, fanatisme en racisme konden leiden.”<br />
Toen we in 1980, 34 jaar geleden dus,<br />
Ludo Van Eck gingen interviewen voor<br />
een stadskrant liepen we eerst de plaatselijke<br />
bibliotheek even binnen. We wilden<br />
wel eens weten wat zijn ‘Het Boek<br />
der Kampen’ -alom geprezen, maar<br />
met enige mysterieuze waas omgevenvoorstelde.<br />
Vreemd genoeg vonden we<br />
het boek niet terug in de rekken. Toen<br />
we het aan de bibliothecaris vroegen,<br />
moesten we hem vergezellen naar het<br />
magazijn van de bibliotheek. Daar stond<br />
het lijvige werk ‘veilig’ opgeborgen tussen<br />
alle andere ‘verboden boeken’, die<br />
wel inkijkbaar waren, maar niet werden<br />
uitgeleend. De reden daarvoor bezorgde<br />
ons flanellen benen. Een aantal<br />
bibliotheekbezoekers, zo beweerde de<br />
bibliothecaris, waren van hun stokje<br />
gegaan, alleen al bij het doorbladeren<br />
van het boek. Vandaag hebben we het<br />
exemplaar van de bibliotheek zelf in ons<br />
bezit. We hebben het destijds tijdens een<br />
uitverkoop kunnen aanschaffen voor 20<br />
frank. Het is de derde druk, uitgegeven<br />
door de al lang ter ziele gegane uitgeverij<br />
Kritak. De dag voor we de zoon van<br />
Ludo Van Eck, Sis Van Eeckhout, gaan<br />
interviewen, nemen we het nog eens<br />
uit onze kast en bladeren het nog even<br />
door. Maar dat doe je met ‘Het Boek der<br />
Kampen’ niet zonder gevolgen. De ganse<br />
dag blijven beelden van bergen uitgemergelde<br />
skeletten, massaexecuties en<br />
misvormde kinderlijken door je hoofd<br />
spoken. Het boek is als standaardwerk<br />
over de concentratiekampen van nazi-<br />
Duitsland ook meteen het standaardwerk<br />
over alle mogelijke gruwel die<br />
mensen andere mensen kunnen aandoen.<br />
Voor het woord ‘gruwelijk’ zijn er<br />
volgens onze tekstverwerker verschillende<br />
synoniemen: afgrijselijk, monsterlijk,<br />
weerzinwekkend… Allemaal samen<br />
volstaan ze niet om te beschrijven wat<br />
‘Het Boek der Kampen’ je in de maag<br />
splitst en op je netvlies krast. En dat<br />
was precies het opzet van Ludo Van<br />
Eck: van iedereen een kampbewoner<br />
maken. Je suis Dachau. In ons interview<br />
destijds zei hij: “Ik heb mijn boeken over<br />
de concentratiekampen niet geschreven,<br />
maar gehijgd.”<br />
Zaal met beertjes<br />
“Als mijn vader over zijn ervaringen in<br />
Dachau vertelde, werd hij vaak niet geloofd”,<br />
zegt Sis Van Eeckhout vandaag.<br />
“Het zal allemaal wel meegevallen<br />
zijn”, zag hij de mensen denken. Dat<br />
kwam allicht omdat je die gruwel niet<br />
met woorden kan beschrijven. Maar<br />
als je Auschwitz bezoekt, zie je daar<br />
nog de stoffelijke bewijzen liggen. Eerst<br />
kom je in een zaal vol met mensenhaar.<br />
Niet één zaal, maar veel zalen vol haar.<br />
Dan volgen zalen waar duizenden protheses<br />
liggen uitgestald, afgepakt door<br />
Duitsers van de kampbewoners. In de<br />
volgende zalen liggen brillen, honderdduizenden<br />
brillen … Ik ben drie keer<br />
in Auschwitz geweest. De eerste maal<br />
was ik zestien jaar en dat was een ‘peer<br />
tegen mijn kop’, maar je bent nog een<br />
snotneus. Ik ben teruggeweest toen<br />
ik 21 was en dan bekijk je het al met<br />
andere ogen. De derde maal was vijf<br />
jaar geleden. Het was allicht de laatste<br />
maal. Je bezoekt steeds dezelfde plaatsen,<br />
maar nu heb ik zelf kleinkinderen.<br />
Dan kom je in die zaal met allemaal<br />
beren, poppetjes en knuffels. Die mochten<br />
de kinderen bijhouden tot in de gaskamers,<br />
om ze rustig te houden. Dan<br />
breekt je hart. Je ziet je eigen kleinkinderen<br />
van drie jaar aanschuiven voor<br />
de gaskamer met een beertje onder hun<br />
arm. Vijf minuten later waren ze dood.<br />
Ik heb mijn kleinkinderen nog niet<br />
meegenomen, maar bij leven en welzijn<br />
wil ik dat zeker eens doen. De oudste is<br />
nu negen jaar. Je moet ze goed voorbereiden.<br />
De waarheid is niet te gruwelijk<br />
voor hen. Maar voor hun zijn de kampen<br />
ook familiegeschiedenis.”<br />
De geur van bloemkool<br />
Uit het interview met Ludo Van Eck<br />
is ons nog een andere uitspraak bijgebleven.<br />
Vreemd genoeg zijn het zinnen<br />
die zijn vrouw Myette had gezegd. “Als<br />
ik bloemkolen kook, ruik ik terug de<br />
geur van lijken en moet ik weglopen<br />
van het fornuis”. Dat zinnetje komt nog<br />
vaak opzetten als we zelf bloemkolen<br />
klaarmaken. De kampen hebben een<br />
onwaarschijnlijk hoge tol geëist van de<br />
Molse familie Van Eeckhout. Myette<br />
zat in Ravensbrück en Mauthausen,<br />
Ludo in Dachau. Beiden hebben het<br />
overleefd, maar waren geestelijk en<br />
lichamelijk zwaar getekend. Grootvader<br />
Frans stierf op Witte Donderdag<br />
1945 in het concentratiekamp Flossenburg.<br />
Oom Emiel is in Buchenwald<br />
gebleven en tante Marieke overleefde<br />
Bergen-Belsen niet. “Als je als kind in<br />
zo’n familie opgroeit, word je telkens<br />
als die namen tijdens gesprekken vallen,<br />
herinnerd aan die kampen”, zegt<br />
Sis. “Je vormt je dan ook een beeld van<br />
die familieleden die je nooit hebt gekend.<br />
Als ik destijds aan tante Marieke<br />
dacht, had ik het beeld van een oud<br />
grijs vrouwtje. Maar ze was maar 28<br />
jaar toen ze stierf in Bergen-Belsen. In<br />
Bergen-Belsen was het uitroeiingsysteem<br />
heel simpel: men liet je van honger<br />
creperen. Tante Marieke is gewoon<br />
uitgehongerd.”<br />
De Martelarenstraat<br />
De Van Eeckhouts werden door de<br />
Duitse bezetters naar de kampen gevoerd<br />
als politieke gevangenen. Ze waren<br />
actief in een verzetsbeweging en<br />
werden in <strong>maart</strong> en juni 1944 samen<br />
met nog tientallen andere Mollenaars<br />
opgepakt, verraden door een verpleegster<br />
die in hun groep was geïnfiltreerd.<br />
De naam van de Molse straat waar<br />
de razzia’s plaatsvonden, werd na de<br />
oorlog veranderd van Veldstraat in<br />
Martelarenstraat. In 2011 werd er een<br />
herinneringsmuur opgericht met foto’s<br />
van de mannen en vrouwen die werden<br />
weggevoerd en van wie velen niet<br />
terugkwamen. “Je zult van verzetslieden<br />
niet vaak heldenverhalen horen”,<br />
zo meent Sis Van Eeckhout. “Ze pakken<br />
niet uit met hun daden. Als je in<br />
het verzet gaat, begin je ook niet met<br />
het laten ontploffen van een wagon vol<br />
met munitie. Het begint met kwajongensstreken.<br />
De eerste daad die mijn<br />
vader stelde, was het kalken van een<br />
slogan op een muur tussen de kerk<br />
en het gemeentehuis: ‘Bombardement<br />
Rotterdam, duizenden doden.’ Er werden<br />
ook mannen en vrouwen opgepakt<br />
die vrijwel niets hadden gedaan. Staf,<br />
toen een jongen van 15 jaar, had het<br />
ongeluk thuis te zijn toen de Duitsers<br />
binnenvielen. Ze kwamen voor zijn<br />
broer, maar die was net op tijd over<br />
het muurtje kunnen klauteren om zich<br />
in de velden te verstoppen. Niet getreurd:<br />
de Duitsers namen dan maar<br />
zijn broer mee. En wat had mijn tante<br />
Marieke gedaan? Geen twee Duitsers<br />
de kop afgesneden, maar wat soep en<br />
stoofvlees gemaakt voor een ondergedoken<br />
piloot en zijn burgerkledij gefatsoeneerd.”<br />
We roken het ook<br />
Toen de oorlog uitbrak, was Ludo Van<br />
Eck een jonge man van 18 jaar. Hij had<br />
gestudeerd aan een katholiek college en<br />
zich ingeschreven aan de universiteit<br />
van Leuven om Germaanse talen te<br />
studeren. Maar merkwaardig genoeg,<br />
zegt Sis Van Eeckhout, wist hij toen al<br />
wat er zich in Duitsland afspeelde. Niet<br />
tot in de meest pijnlijke details, maar<br />
wel wat er met de joden gebeurde. Hij<br />
wist ook dat er in Dachau al in 1933<br />
een concentratiekamp was opgericht.<br />
Dat gruwelijk detail speelde hem later<br />
parten toen hijzelf in 1944 naar Dachau<br />
werd afgevoerd. Hij arriveerde<br />
in de ijselijke nacht van 1 op 2 december<br />
in het stationnetje. De gevangenen<br />
werden toen twee aan twee aan elkaar<br />
gekluisterd. Hij was vastgeketend aan<br />
een Fransman. Toen de deur van de<br />
wagon openging en hij het naambordje<br />
‘Dachau’ las, wist mijn vader wat Dachau<br />
inhield en wat hem te wachten<br />
stond. Die Fransman wist in de verste<br />
verte niet waar hij terecht was gekomen.<br />
Voor hem had er evengoed ‘Scherpenheuvel’<br />
kunnen staan.”<br />
In ‘Zo was het in Dachau’ schrijft Ludo<br />
Van Eck het volgende over zijn aankomst:<br />
“Al van héél ver zagen we het<br />
kamp. En als we dichterbij kwamen,<br />
zagen we ze niet alleen; we roken ze. Al<br />
wisten we toen nog niet wat die walgelijke,<br />
verpestende geur betekende.”<br />
Ik ga morgen vissen<br />
Ludo Van Eck verbleef tot 29/30 april<br />
1945 in Dachau, tot het kamp door de<br />
Amerikanen bevrijd werd. “Vijf maanden<br />
is hij er geweest”, zegt Sis Van<br />
Eeckhout. “Dat lijkt niet lang, maar<br />
de omstandigheden in het kamp waren<br />
nooit zo slecht geweest als toen. Het<br />
was overbevolkt, er was geen ziekte<br />
die er niet heerste: tyfus, malaria, difterie…<br />
Er was geen medicament ter<br />
beschikking. Geen aspirine tegen de<br />
tandpijn. Na hun bevrijding werden ze<br />
op een vrachtwagen gezet en naar België<br />
gebracht. Je moet je dat proberen<br />
voor te stellen: dagenlang tussen levenden<br />
en half doden. Eerst werden ze<br />
naar Luik gebracht, waar werd geduwd<br />
en getrokken om een politieke gevangene<br />
mee naar huis te nemen. De mensen<br />
wilden iets terug doen. Maar onze<br />
vader wilde niet naar huis. Hij moest<br />
thuis gaan zeggen dat zijn vader dood<br />
was. Hij wilde dat alsmaar uitstellen.<br />
Sis Van Eeckhout:<br />
“De dag na zijn terugkeer uit Dachau<br />
zei mijn vader: ‘Ik ga morgen vissen.’<br />
In plaats van te gaan vissen, heeft hij<br />
een jaar in zijn bed gezeten.”<br />
Hij had multimiljonair<br />
kunnen zijn’<br />
Ludo Van Eck was een merkwaardig<br />
man. Hij was, zoals men dat noemt,<br />
een ‘broodschrijver’. Hij leefde van<br />
zijn pen. Weinigen weten dat hij<br />
naast zijn concentratiekampenromans<br />
ook nog honderden andere boeken<br />
heeft geschreven. Zo was er de<br />
reeks ‘Jo Durand’: aangebrande<br />
detectiveverhaaltjes zonder literaire<br />
pretentie die in de krantenwinkels<br />
werden verkocht. “Met de Jo Durands<br />
heeft hij heel goed zijn kost verdiend”,<br />
zegt Sis Van Eeckhout. “Maar hij<br />
had multimiljonair kunnen zijn. Hij<br />
heeft er meer dan 200 geschreven. Er<br />
werden Franse en Duitse vertalingen<br />
van gemaakt en ze werden heruitgeven<br />
in pocketformaat. Dat liep als een<br />
trein. Op een bepaald moment kwamen<br />
die boekjes aan een oplage van 100.000<br />
exemplaren per week. Er werden zelfs<br />
T-shirst en sleutelhangers van Jo<br />
Durand gemaakt”.<br />
Ze hebben hem bijna op de trein van<br />
Luik naar Hasselt moeten zetten. In<br />
Hasselt hebben ze dan gebeld naar zijn<br />
schoonouders: ‘Uw toekomstige schoonzoon<br />
zit hier op een bankje in de zon’.<br />
Met een auto zijn ze hem gaan ophalen.<br />
Toen hij terugkeerde, woog hij 35 kg.<br />
‘Morgen ga ik vissen’, zei hij. “Een jonge<br />
geneesheer kwam hem opzoeken en<br />
zei tegen zijn moeder: ‘Hij is stervende’.<br />
In plaats van te gaan vissen, heeft hij<br />
een jaar in zijn bed gezeten.”<br />
Hij was geen kniesoor geworden<br />
Vijftien jaar na zijn terugkeer uit Dachau<br />
begon Ludo Van Eck opnieuw te<br />
schrijven. In zijn jeugd had hij al tal van<br />
detectives en Vlaamse Filmpjes geschreven<br />
onder tientallen pseudoniemen.<br />
Maar waarover kon hij nu anders schrijven<br />
dan over zijn herinneringen aan<br />
het kampleven. Hij schreef tientallen<br />
‘concentratiekampenromans’ met titels<br />
als ‘De Getekenden’, ‘De Bloedstraat’ en<br />
‘Zo was het in Dachau’. “Als ik schrijf,<br />
zit ik daar terug en ben ik doodongelukkig”,<br />
zei hij over dat schrijven. “Nee, die<br />
wonden gaan nooit toe. En die kunt ge<br />
ook niet dichten met er boeken over te<br />
schrijven. Maar ge kunt ermee leren leven.<br />
Dat heb ik geleerd.”<br />
“Mijn vader” zegt zijn zoon Sis vandaag,<br />
“was na zijn terugkeer uit Dachau<br />
geen kniesoor geworden. Hij ging<br />
naar het voetbal, ging vissen en dronk<br />
bij tijd en wijlen een ferme pint. Maar<br />
die boeken moesten er komen.”<br />
In de jaren zeventig begint Ludo Van<br />
Eck dan aan wat zijn ultieme boek<br />
moest worden: ‘Het Boek der Kampen’.<br />
“Zijn ambitie was hét naslagwerk<br />
samen te stellen met de geschiedenis<br />
van alle nazikampen”. zegt Sis Van<br />
Eeckhout . “Dat was een onmogelijke<br />
opgave voor één man. De kampen lagen<br />
verspreid over Europa en van vele<br />
kampen was nauwelijks wat bekend<br />
en kamparchieven bleven vaak hermetisch<br />
gesloten. Op dat moment, zonder<br />
internet of gsm, was zo’n boek samenstellen<br />
eigenlijk totale waanzin. Wanneer<br />
je eind jaren 60 naar Warschau,<br />
Praag of Oost-Berlijn wilde telefoneren,<br />
moest je het nummer aanvragen via<br />
een centrale, om vervolgens te wachten<br />
tot men je misschien terugbelde. Vijf<br />
minuten of vijf uur later. Of soms ook<br />
helemaal niet.”<br />
Ze dachten: een kamp is<br />
als een school<br />
Maar ‘Het Boek der Kampen’ kwam er.<br />
Het verscheen voor het eerst in april<br />
1979 en werd in alle kringen -ook door<br />
historici- erkend als het ultieme naslagwerk<br />
over de Duitse concentratiekampen.<br />
Het woord ‘succes’ is allicht wat onkies<br />
voor een boek over dit thema, maar<br />
het kende tien herdrukken. Dit voorjaar<br />
verscheen een sterk vernieuwde uitgave<br />
bij uitgeverij Manteau. “Er zijn een<br />
aantal historische updates gebeurd”,<br />
legt Sis Van Eeckhout uit. “Vandaag<br />
is via het internet veel meer materiaal<br />
beschikbaar. Er zijn ook archieven<br />
opengegaan; denk maar aan die van de<br />
Sovjet-Unie. En er is ook vooral ‘kleur’<br />
ingebracht met nieuwe foto’s. Maar de<br />
basis is gebleven. Daaruit blijkt dat mijn<br />
vader destijds goed geïnformeerd was.”<br />
Nadat ‘Het Boek der Kampen’ was<br />
verschenen, had Ludo Van Eck er een<br />
dagtaak aan om overal te lande te gaan<br />
spreken. “Hij ging op elke uitnodiging<br />
in”, zegt Sis Van Eeckhout. “Hij sprak<br />
evengoed voor de communistische jeugd<br />
als voor de katholieke arbeidersvrouwen,<br />
de ondernemers van West-Vlaanderen,<br />
de Koninklijke Militaire School<br />
of de studenten aan de universiteit van<br />
Nijmegen. Vrijwel steeds kwamen er<br />
na zo’n lezing mensen naar hem toe<br />
gestapt. ‘Jij moet onze vader gekend<br />
hebben want die heeft ook in Dachau<br />
gezeten’, kreeg hij dan vaak te horen.<br />
De mensen informeerden naar familieleden,<br />
buren of vrienden. Veel van hen<br />
waren niet teruggekeerd en ze hoopten<br />
dat mijn vader hen zou kunnen vertellen<br />
wat er met hen gebeurd was. Ze<br />
zouden eindelijk hun lot kennen. Maar<br />
hij moest hen telkens teleurstellen. De<br />
mensen stelden zich zo’n kamp voor als<br />
een school, alsof mijn vader op hetzelfde<br />
moment naar dezelfde school was gegaan.”<br />
De deur dichtdoen.<br />
Ludo Van Eck stierf in 1991 op 69-jarige<br />
leeftijd. Hij had zijn zoon Sis een<br />
paar dagen daarvoor duidelijke richtlijnen<br />
over zijn begrafenis gegeven.<br />
“Ik heb dit nog niet vaak verteld”, zegt<br />
Sis. “Mijn vader is zeer lucide gestorven.<br />
Een paar dagen voor hij stierf,<br />
zei hij over zijn begrafenis tegen me:<br />
‘Een: niet langs de kerk. En twee: ik<br />
wil niet gecremeerd worden. Wat de<br />
Duitsers toen niet gelukt is, ga ik ze<br />
nu niet meer cadeau doen. Zet op mijn<br />
beeldje maar: ‘Lees nog maar eens een<br />
boek van mij’’. Ik heb dat niet gedaan,<br />
maar wel een fragment uit een van zijn<br />
boeken erop gezet. Maar toen was er<br />
al zijn bekommernis over ‘wat als ik<br />
weg ben, wie gaat dan verder getuigen?’<br />
Soms kreeg mijn vader te horen:<br />
‘Wordt het niet eens tijd dat we die<br />
deur dichtdoen?’ Hij antwoordde dan:<br />
‘Ik had de deur van Dachau graag definitief<br />
achter mij toegedaan in 1945.<br />
Maar ik kon dat niet. En weet je: laat<br />
die deur maar open en laat maar zoveel<br />
mogelijk mensen binnenkijken<br />
zodat ze minstens een idee krijgen van<br />
wat mensen elkaar kunnen aandoen.<br />
Anders zouden ook de slachtoffers vergeten<br />
worden.’”<br />
De grondig vernieuwde uitgaven van<br />
‘Het Boek der Kampen’ is uitgegeven<br />
bij Manteau.<br />
Sis Van Eeckhout geeft lezingen over<br />
het werk en het leven van zijn vader.<br />
Geïnteresseerden kunnen mailen naar:<br />
pacolibre@skynet.be<br />
Tekst: Stijn Janssen<br />
Foto: Bart Van der Moeren<br />
Suiker - 19
BONJOUR EXPO<br />
Schilder Frans Van Giel in het Jakob Smitsmuseum<br />
Zoon Jan: “Met de titel ‘schilder van de<br />
Kempen’ kon mijn vader zeker leven.”<br />
MOL – Voor zijn<br />
voorjaarstentoonstelling brengt<br />
het Jakob Smitsmuseum een<br />
bloemlezing uit het werk van Frans<br />
Van Giel, ook steevast ‘de schilder<br />
van de Kempen’ genoemd. Suiker<br />
vroeg aan zijn zoon Jan, tevens<br />
een gewaardeerd jazzpianist,<br />
om zijn vader en zijn werk toe te<br />
lichten. “Vader was bescheiden,<br />
maar zich ook bewust van de<br />
kwaliteit van zijn werk.”<br />
De biografie van Frans Van Giel<br />
(1892 - 1975) liegt er niet om: in zijn<br />
lange leven trok hij maar eenmaal voor<br />
een tijdje naar het buitenland, in 1962,<br />
om er in Chili zijn zoon te bezoeken .<br />
Na die reis gaf hij lezingen over het<br />
land en bezong de schoonheid van haar<br />
nog ongerepte natuur. Voor de rest<br />
leefde en werkte hij in de streek rond<br />
Wechelderzande. Geen wonder dat hij<br />
consequent het etiket ‘schilder van<br />
de Kempen’ opgekleefd kreeg. In zijn<br />
jonge jaren was hij nog bevriend met<br />
Jakob Smits, maar van hun plannen<br />
voor een gezamenlijke tentoonstelling<br />
is nooit iets terechtgekomen. Van<br />
Giel schilderde vooral portretten<br />
-ook om den brode- maar ook veel<br />
landschappen, binnenhuizen, parabels<br />
en genrestukken. De Kempenaar is<br />
bij hem nog vaak de eenvoudige en<br />
devote man of vrouw, hard werkend en<br />
zwijgzaam.<br />
−−Wat was je vader voor een man?<br />
Als kunstenaar was hij geen<br />
hemelbestormer, maar was hij even<br />
zachtaardig als zijn werken doen<br />
uitschijnen?<br />
Ik herinner me mijn vader inderdaad<br />
als een zachtaardige en sociale man,<br />
maar ook als iemand die wist wat hij<br />
wou. Hij was bescheiden, maar zich<br />
anderzijds ook sterk bewust van de<br />
kwaliteiten van zijn werk. Hij was<br />
ook kritisch voor zichzelf en zag er<br />
geen graten in om bijvoorbeeld een<br />
bijna afgewerkt doek te vernietigen of<br />
geheel te overschilderen en opnieuw te<br />
beginnen.<br />
−−Hij heeft een bloemenwinkel gehad<br />
in Antwerpen, maar kon blijkbaar<br />
niet aarden in de stad en is dan terug<br />
naar de Kempen verhuisd. Wat vond<br />
hij hier wel dat hij niet in de stad<br />
vond?<br />
Zijn roots lagen in Oostmalle waar<br />
zijn vader tezelfdertijd kantonnier<br />
(stratenmaker, nvdr), boer en<br />
herbergier was en zijn moeder een groot<br />
huishouden bestierde. Terwijl hij samen<br />
met mijn moeder die bloemenzaak<br />
openhield, keerde hij regelmatig terug<br />
naar de Kempen. Je trof hem vaak aan<br />
in Wechelderzande om daar op de heide<br />
schetsen te maken. Wechel oefende toen<br />
trouwens een grote aantrekkingskracht<br />
uit op verschillende generaties<br />
schilders. Ik denk aan Jozef Heymans,<br />
Florent Crabbeels, Jaak Rosseels en<br />
Henri Van de Velde. Sommigen onder<br />
hen schilderden daar ook ‘en plein air’.<br />
Men spreekt zelfs van de ‘Wechelse<br />
School’.<br />
− − Je vader wordt tot in den treure<br />
bestempeld als de ‘schilder van<br />
de Kempen’. Kon hij leven met<br />
die stempel van ‘heimatschilder’<br />
of vond hij dat een te beperkte<br />
omschrijving?<br />
Met de omschrijving ‘schilder van<br />
de Kempen’ kon hij zeker leven.<br />
Heimatschilder heeft dan weer een<br />
te negatieve bijklank. Bovendien zou<br />
dat afbreuk doen aan zijn veelzijdig<br />
talent, want hij schilderde ook mooie<br />
stillevens en prachtige, doordringende<br />
portretten. Dat neemt niet weg dat<br />
hij in de ban was van het Kempense<br />
landschap met zijn verre, diepe<br />
horizonten, zijn steeds afwisselende<br />
wolkenhemels en variërend licht.<br />
−−Zijn werken ontlokken vaak<br />
gesprekken over de scheidingslijn<br />
tussen vakmanschap en kunst. Heeft<br />
hij zijn eigen stijl ontwikkeld of lag<br />
hij daar niet wakker van?<br />
Volgens mijn bescheiden mening gaat<br />
kunst meestal gepaard met uitstekend<br />
vakmanschap. Maar dat neemt niet<br />
weg dat er een grondig onderscheid<br />
bestaat tussen beide begrippen. Over<br />
het vakmanschap van mijn vader<br />
bestaat, zo denk ik, geen twijfel, en al<br />
evenmin over zijn artistieke gaven. Ik<br />
herinner me dat ik soms mee mocht<br />
naar de heide of een boerderij waar<br />
hij dan potloodschetsen maakte. Zijn<br />
potlood bewoog heel de tijd over het<br />
papier zonder het te verlaten. Binnen<br />
de tien minuten zag je in de krabbels<br />
een landschap verschijnen vol sfeer,<br />
licht en donkerte. Van het creëren<br />
van een eigen stijl lag hij zeker niet<br />
wakker. Toch herken ik tussen veel<br />
ander werk van kunstenaars meestal<br />
onmiddellijk zijn werk, ook al<br />
heb ik het nooit eerder gezien.<br />
−−Zijn werken worden nu ook<br />
‘documenten’ genoemd. Ze getuigen<br />
van een Kempen die er niet meer is.<br />
Had hij dat ook voor ogen met zijn<br />
werken of stond enkel het artistieke<br />
centraal?<br />
Ik denk niet dat mijn vader ooit de<br />
intentie had om een document af te<br />
leveren over de Kempen. Omdat hij<br />
echter zo trefzeker het landschap en<br />
het leven in de Kempen in die tijd heeft<br />
weergegeven, zijn de werken vandaag<br />
wel documenten geworden. Maar bij<br />
hem primeerden zeker de artistieke<br />
kwaliteiten van het werk. Op dagen<br />
dat de inspiratie wegbleef, kon je dat<br />
duidelijk merken aan zijn humeur.<br />
− − Allicht heeft hij de Kempen<br />
sterk zien veranderen. Kon hij dat<br />
aanvaarden?<br />
Mijn vader kende als geen ander het<br />
harde labeur van de gewone Kempense<br />
mensen. De boer en boerin die samen<br />
met hun kinderen keihard moesten<br />
Frans Van Giel in het JSM<br />
MOL – Het werk van Frans Van Giel is<br />
van 21 <strong>maart</strong> tot 3 mei te zien in het Jakob<br />
Smitsmuseum in Sluis 155a in Mol. Open van<br />
dinsdag tot en met zondag van 13 tot 17u.<br />
werken op de schrale zandgrond voor<br />
een heel karig bestaan. Hij heeft<br />
daarom zeker de groeiende welvaart<br />
en de industriële ontwikkeling<br />
verwelkomd. Maar hij zal het zeker<br />
jammer gevonden hebben dat in<br />
de euforie van die welvaart talloze<br />
mooie dorpskernen en landschappen<br />
plaats moesten ruimen voor soms<br />
verschrikkelijk lelijke gebouwen en<br />
fabrieken.<br />
− − Hoe stond hij tegenover moderne<br />
kunst? Had hij voeling met het<br />
kunstenaarsmilieu?<br />
Wat verstaat men onder ‘moderne<br />
kunst’? Is het abstracte kunst of<br />
non-figuratieve kunst? Ik vermoed<br />
dat het hem niets uitmaakte of een<br />
schilderij figuratief of niet figuratief<br />
was. In het geniep luisterde ik soms<br />
discussies af tussen hem en andere<br />
kunstenaars. Die gesprekken gingen<br />
voornamelijk over de compositie, de<br />
kleurenharmonie of de vloeiende lijn.<br />
Ik herinner me dat een bezoeker eens<br />
de opmerking maakte dat hij het werk<br />
van Picasso toch maar niks vond. Mijn<br />
vader schoot in zijn kram en zei vlakaf<br />
dat hij een grote bewonderaar was van<br />
Picasso.<br />
−−Nog een laatste vraag: toevallig<br />
stootten we op de verkoopsite<br />
Kapaza op een werk van uw vader. Is<br />
het wel een goede tendens dat kunst<br />
via verkoopsites wordt verhandeld?<br />
Op Kapaza worden voornamelijk etsen<br />
en reproducties van hem verkocht.<br />
Het is dus oppassen dat je geen bod<br />
doet op een zogezegd echt schilderij<br />
en dat je achteraf moet vaststellen<br />
dat je een reproductie toegestuurd<br />
krijgt. Voor de rest zie ik geen graten<br />
in het gebruik van Kapaza. Kopen en<br />
verkopen van kunst zal altijd bestaan.<br />
En of dit nu gebeurt in een chique<br />
galerie in Knokke of via een of andere<br />
onlinewinkel heeft, zo vind ik, geen<br />
belang. Maar ik weet dat sommigen<br />
daar anders over denken.<br />
Tekst: Stijn Janssen<br />
20 - Maart <strong>2015</strong>
Krantenkoppen<br />
TURNHOUT – Van 7 <strong>maart</strong> tot 4 april<br />
exposeert Marianne Van Ravestyn een<br />
serie aquarellen in Galerij SASK in<br />
Turnhout. U kent haar wellicht nog<br />
van de tentoonstelling ‘De nonnen van<br />
’t Graf’ in het Theobaldus Kunsthuis<br />
enkele jaren geleden.<br />
Voor ‘Krantenkoppen’ heeft de kunstenares<br />
sprekende actualiteitsfoto’s<br />
van bekende figuren uit de pers gehaald<br />
en daarvan aquarelportretten op<br />
klein formaat gemaakt. Passeren onder<br />
anderen de revue: de huidige en de vorige<br />
paus, Bart De Wever en Obama.<br />
Terwijl u geniet van de vaardige hand<br />
waarmee Van Ravestyn die koppen<br />
vormgeeft, zal het u opvallen dat ze<br />
hierbij geen ‘Tuymanske’ doet. Bij elk<br />
werk wordt namelijk keurig naar de<br />
bron (fotograaf, krant, tijdschrift, datum<br />
van publicatie) verwezen. En zo<br />
hoort het ook.<br />
De meeste ‘Krantenkoppen’ van Van<br />
Ravestyn hebben vroeger al in Lier en<br />
Antwerpen gehangen. In Turnhout is<br />
de tentoonstelling uitgebreid met een<br />
reeks van vijftien met de pen getekende<br />
‘sportpoppenhoofdjes’.<br />
Praktische info<br />
Galerij SASK ligt in de Gemeentestraat<br />
5 in Turnhout. Openingsuren: maandag<br />
van 13.30 tot 16.30u, dinsdag,<br />
woensdag en vrijdag van 13.30 tot<br />
16.30u en zaterdag van 9 tot 12 en van<br />
14 tot 17u.<br />
Cadavre Exquis<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Een ‘Cadavre<br />
exquis’ is een gedicht dat door meerdere<br />
dichters wordt geschreven, zonder<br />
dat zij op de hoogte zijn van de delen<br />
die door de anderen worden geschreven.<br />
Het kunstenaarscollectief ‘Like’<br />
werkt op een gelijkaardige wijze en laat<br />
de werken van Ronny Broeckx, Colette<br />
Cleeren, Filip Schrooyen en Marie Verdurmen<br />
in dialoog gaan met mekaar<br />
om tot een boeiend resultaat te komen:<br />
het geheel is meer dan de som der delen.<br />
De tentoonstelling loopt nog tot zondag<br />
15 <strong>maart</strong>, in de expozaal van cc Zwaneberg.<br />
Te bezoeken op maandag, dinsdag<br />
en vrijdag van 9 tot 17u, woensdag van<br />
9 tot 20u, donderdag van 13 tot 17u, zaterdag<br />
van 10 tot 17u en zondag van 14<br />
tot 17u.<br />
Vermeulen, Menll en<br />
Gras in galerie DE CHÊNE<br />
MERKSPLAS – In galerie DE CHÊNE,<br />
Steenweg op Turnhout 171 in Merksplas,<br />
kan je nog tot 22 <strong>maart</strong> een boeiende<br />
tentoonstelling bezoeken van drie<br />
hedendaagse kunstenaars. Vooreerst is<br />
er werk van Johan Vermeulen die met<br />
zijn lyrisch abstracte vormen vooral<br />
tracht te imponeren door zijn onuitputtelijke<br />
zoektocht naar kleur en compositie.<br />
Serge Menll van zijn kant werkte<br />
geruime tijd enkel met de pen, maar<br />
kleurt nu ook tekeningen in met aquarelverf<br />
en gouache, wat een zeer verrassend<br />
effect oplevert. Rudolf R. Gras<br />
ten slotte tekent het liefst figuratief en<br />
zoekt hoofdzakelijk naar sfeer en kleur.<br />
Omdat zijn werk zo uniek is, heeft hij<br />
inmiddels een groot aantal exposities<br />
op zijn naam staan.<br />
Een Eindhovense connectie<br />
in Tarmac<br />
MEERHOUT – Schilder Wiel Wiersma<br />
woont en werkt in het Nederlandse<br />
Eindhoven en nodigt voor deze tentoonstelling<br />
een aantal van zijn vriendenkunstenaars<br />
-de Eindhovense connectie-<br />
uit om het Meerhoutse kunstenlabo<br />
Tarmac over te nemen. Wiel Wiersma<br />
noemt zijn schilderen ‘boetseren met<br />
verf’. Zijn beelden worden gekneed en<br />
opgebouwd uit levende verf. Sjoerd van<br />
Lankveld toont een serie objecten geïnspireerd<br />
door plastic verpakkingsmateriaal,<br />
blisters genaamd. Het resultaat<br />
is een fascinerende transformatie van<br />
een wegwerpartikel naar een uniek<br />
beeld. Luk Sponselee is ‘experimenteel<br />
filmregisseur’ en cameraman en<br />
presenteert zijn kortfilm in Tarmac.<br />
Maggy van Zon zorgt met haar Blauwe<br />
Hond voor een opvallende projectie tegen<br />
de gevel van Tarmac.<br />
Een Eindhovense connectie in Tarmac,<br />
Pastoor Van Haechtplein 9, Meerhout,<br />
vanaf 14 <strong>maart</strong> tot en met zondag 29<br />
<strong>maart</strong>, enkel op zaterdag en zondag<br />
tussen 14 en 19u. Gratis. Info: www.<br />
tar-mac.be<br />
Als kwekelingen in een<br />
school van harde klappen<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Ken Verhoeven,<br />
Denie Put, Bauke Noppen, Vedran<br />
Kopljar en Pieter De Clercq zijn vijf<br />
kinderen, beeldend kunstenaars, die<br />
zopas afgestudeerd zijn aan de Koninklijke<br />
Academie voor Schone Kunsten in<br />
Antwerpen. Van 21 <strong>maart</strong> tot 12 april<br />
tonen zij hun werk in de exporuimte<br />
van cc Zwaneberg.<br />
Isabel Corthier: ‘Encounters<br />
in South Sudan’<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Van 6 tot<br />
31 <strong>maart</strong> stelt freelancefotografe Isabel<br />
Corthier haar reeks ‘Encounters<br />
in South Sudan’ tentoon in de traphal<br />
van cc Zwaneberg. Ze nam de foto’s<br />
toen ze er samen met haar man werkte<br />
aan een logistiek hospitaal. Ze fotografeerde<br />
het Dinka-volk tijdens zijn dagelijkse<br />
bezigheden. De foto’s tonen de<br />
honger, de droogte, het bijgeloof en het<br />
schrijnende gebrek aan gezondheidszorg<br />
en scholen in een land dat in 2011<br />
onafhankelijk verwierf, maar nog altijd<br />
in oorlog is.<br />
Artist Talks in Frans<br />
Masereel Centrum<br />
KASTERLEE – Onder de titel ‘Artist<br />
Talks’ nodigt het Frans Masereel Centrum<br />
(FMC) in Kasterlee kunstenaars<br />
en onderzoekers uit die vernieuwend<br />
bezig zijn met printmedia.<br />
Op 4 <strong>maart</strong> verklaart onderzoeker<br />
Frank Maes waarom Marcel Broodthaers<br />
als een ‘poëtisch materialist’ bestempeld<br />
kan worden.<br />
Op 11 <strong>maart</strong> verduidelijkt kunstenares<br />
Katja Mater haar vaak hybride werken<br />
die balanceren tussen de fotografie en<br />
andere media zoals tekenen, schilderen,<br />
performance, film en installatie.<br />
Op 18 <strong>maart</strong> geeft Manor Grunewald<br />
een preview op zijn nieuwe tentoonstelling<br />
die op 29 <strong>maart</strong> opent in FMC. Hij<br />
is een schilder die prints als strips, recepten<br />
en stukjes papier manipuleert,<br />
transformeert en combineert met beelden<br />
uit zijn eigen archief.<br />
Artist Talks in FMC in Kasterlee,<br />
telkens om 19u30, gratis. Voorafgaande<br />
reservering verplicht via<br />
sarah.lauwers@cjsm.vlaanderen.<br />
be of 014/852252. Meer info: www.<br />
fransmasereelcentrum.be<br />
Maurice Brams<br />
en Marc Janssens<br />
HERENTALS, OUD-TURNHOUT – ’t<br />
Hofke van Chantraine in Oud-Turnhout<br />
en kasteel Le Paige in Herentals<br />
zijn soulmates. Ze organiseren beide<br />
tijdelijke tentoonstellingen en vormen<br />
het decor voor kleinschalige culturele<br />
iniatieven. Gesteund door cc ’t Schaliken<br />
in Herentals zetten ze een uitwisselingsproject<br />
op poten dat een jaarlijks<br />
terugkerend karakter zal krijgen. Oud-<br />
Turnhout vaardigt een kunstenaar af<br />
naar Le Paige en Herentals stuurt er<br />
eentje naar ’t Hofke van Chantraine.<br />
Maurice Brams is afkomstig van Oud-<br />
Turnhout. Hij stelt van 21 <strong>maart</strong> tot 12<br />
april zijn werken tentoon in Le Paige in<br />
Herentals, op vrijdag, zaterdag en zondag<br />
van 14 tot 17u. Brams beeldhouwt<br />
al veertig jaar. De vakman houdt van<br />
essentie: hij slijpt, kapt en schuurt alles<br />
weg wat overbodig is probeert alleen<br />
de vormen over te houden die hij in zijn<br />
hoofd heeft. Hij werkt zonder vooraf<br />
veel te schetsen en te meten. Dat geeft<br />
zijn werken een spontaan en natuurlijk<br />
karakter. Hij werkt met brons, marmer,<br />
arduin, plexiglas, hout of albast.<br />
Zijn werk was eerder te zien in tientallen<br />
tentoonstellingen in binnen- en<br />
buitenland.<br />
Cultuurcentrum ’t Schaliken laat Marc<br />
Janssens uit Meerhout tentoonstellen<br />
in ’t Hofke van Chantraine in Oud-<br />
Turnhout. Janssens verwerkt materialen<br />
uit hout, latex of polyester die hij<br />
gevonden of gerecycleerd heeft in zijn<br />
keramieken beelden. Ook deze tentoonstelling,<br />
die de naam ‘Rice Zhou – Chinese<br />
boys’ draagt, loopt van 21 <strong>maart</strong><br />
tot 12 april en is te bezichtigen op vrijdag,<br />
zaterdag en zondag van 14 tot 17u.<br />
De toegang tot beide expo’s is gratis.<br />
Suiker - 21
BONJOUR EXPO<br />
Vierde ‘Print Art Fair’ In<br />
Frans Masereel Centrum<br />
KASTERLEE – In het Frans Masereel Centrum<br />
(FMC) in Kasterlee kan je op zondag<br />
29 <strong>maart</strong> terecht voor de vierde Print Art<br />
Fair <strong>2015</strong>. Deze beurs is een must voor<br />
iedereen die op de hoogte wil blijven van<br />
de nieuwste ontwikkelingen in de grafische<br />
kunst, en dit op een internationaal niveau.<br />
De Print Art Fair is op de eerste plaats een<br />
beurs waarop meer dan dertig grafisch<br />
kunstenaars, designers, self publishing<br />
artists en uitgevers nieuw werk tonen en/of<br />
verkopen. De volledige lijst van deelnemers<br />
vind je terug op www.fransmasereelcentrum.be.<br />
Tekenend voor de brede kijk van<br />
het FMC op de grafische kunst is dat er<br />
ruimte gegeven wordt aan disciplines die<br />
voor buitenstaanders een verrassende link<br />
leggen met de traditionele ‘drukkunst’. Een<br />
greep uit het aanbod:<br />
Modeontwerpster toont gezeefdrukte zomercollectie op Print Art Fair<br />
Carolin Lerch “Het is niet mijn opzet<br />
om kunst te integreren in mode.”<br />
KASTERLEE, ANTWERPEN – Carolin<br />
Lerch, de Oostenrijkse modeontwerpster<br />
die al jaren Antwerpen<br />
als uitvalsbasis heeft, is een van<br />
de meer dan dertig kunstenaars<br />
die deelnemen aan de Print Art Fair<br />
op 29 <strong>maart</strong> in het Frans Masereel<br />
Centrum in Kasterlee. Carolin Lerch<br />
ontwerpt haar zeefdrukprints in<br />
het drukatelier van het Masereelcentrum<br />
en integreert ze in haar<br />
exclusieve ontwerpen, die met het<br />
label ‘pelican avenue’ over heel<br />
de wereld worden verkocht. “Voor<br />
mij zijn grafische kunst en mode<br />
als vanzelfsprekend met elkaar<br />
verweven “, zegt ze.<br />
• Opening tentoonstelling Manor Grunewald<br />
& Dirk Elst. Grunewald selecteerde<br />
beelden uit oude kookboeken<br />
en blies ze op tot ‘lookalikes’<br />
van ingewanden. Dirk Elst schreef<br />
een filmscript als visueel én auditief<br />
onderdeel. Deze expo loopt nog<br />
tot 15 mei <strong>2015</strong>. Nieuw: vanaf april<br />
is FMC ook elk laatste weekend<br />
van de maand open voor het publiek.<br />
• Publicatie residenten 2014: Editie MOREpublishers.<br />
MOREpublishers daagde<br />
de kunstenaars uit om nieuw werk<br />
te maken met de oude houtsnedetechniek,<br />
maar dan wel de hedendaagse<br />
versie: de gelasercutte<br />
houtsnede.<br />
• Essay: Ronald Van De Sompel & Elke Couchez:<br />
een essay over ‘Print in de<br />
openbare ruimte’ als startschot<br />
van een nieuwe reeks FMC-uitgaves<br />
rond printmedia.<br />
• Editie & performance – Gert Verhoeven:<br />
tijdens de voorstelling van de nieuwe<br />
<strong>editie</strong> ‘Terapija’, een woordcollage<br />
uit verschillende talen voor<br />
‘therapie’, schenkt Gert Verhoeven<br />
cocktails uit, begeleid door de muziek<br />
van Yma Sumac.<br />
• No Choice Tattoos: Dennis Tyfus<br />
brengt ‘no choice tattoos’ aan. Je<br />
kan kiezen wáár op je lichaam,<br />
maar niet wát hij er op zal zetten.<br />
Een verrassing dus. (+18 jaar!)<br />
• Lodewijk Heylen: in navolging van<br />
zijn onderzoek naar slipsporen op<br />
de snelweg zeefdrukt Lodewijk<br />
Heylen de sporen op het terrein<br />
van FMC live af.<br />
• Afsluitend concert: van 18 tot 19u<br />
Verder nog interviews met de deelnemende<br />
kunstenaars en muziek<br />
door dj’s . Voor drank en eten zorgt<br />
het duurzame collectief Skybox en<br />
de Kastelse Biervereniging.<br />
Print Art Fair in het Frans Masereel<br />
Centrum, Masereeldijk 5, Kasterlee,<br />
op zondag 29 <strong>maart</strong> van 13 tot<br />
19u. Toegang is gratis. Meer info op<br />
www.fransmasereelcentrum.be<br />
Carolin Lerch is een bewijs van de<br />
grote internationale faam van de<br />
Antwerpse modeacademie. Geboren<br />
en opgegroeid in Oostenrijk kwam<br />
ze in 1995 speciaal naar Antwerpen<br />
om er te studeren aan de ‘modeafdeling’<br />
van de Koninklijke Academie.<br />
Lerch is er blijven hangen en woont<br />
en werkt vandaag nog steeds in Antwerpen.<br />
Intussen gaf ze een tijd zelf<br />
les aan The School of the Art Institute<br />
in Chicago. In 2004 startte Lerch met<br />
haar eigen modelabel ‘pelican avenue’.<br />
“Mijn betrachting is om via dit label de<br />
conventionele codes van mode te bevragen”,<br />
zegt ze. Maar eerst: wat doet<br />
een modeontwerpster op een grafische<br />
beurs? Voor een buitenstaander is dat<br />
niet vanzelfsprekend.<br />
“Voor mij zijn de verbanden tussen<br />
grafisch ontwerpen en het creëren van<br />
mode vanzelfsprekend”, antwoordt ze.<br />
“Het zijn twee mediums die bij het<br />
ontwerpen van textiel vaak gecombineerd<br />
worden. Ik werk kleinschalig en<br />
ben daarom genoodzaakt om met een<br />
beperkt aantal ontwerpen een sterke<br />
identiteit te creëren en over te brengen.<br />
Juist door mijn eigen stoffen te<br />
maken, met bijvoorbeeld handgezeefdrukte<br />
prints, kan ik in mijn ontwerpen<br />
een grote eigenheid steken.”<br />
−Wat − breng je op de Print Art Fair<br />
zelf?<br />
Ik presenteer er ontwerpen uit mijn<br />
zomercollectie van <strong>2015</strong>. Die collectie<br />
heeft als titel ‘we are former’. Ik heb me<br />
ervoor laten inspireren door de techniek<br />
van het handzeefdrukken. Voordien<br />
werkte ik veelal met digitaal gedrukte<br />
prints. Maar geleidelijk aan raakte ik<br />
steeds meer geïnteresseerd in de manuele<br />
uitvoering en de mogelijkheden van<br />
het drukken van prints. De collectie ‘we<br />
are former’ bestaat dan ook grotendeels<br />
uit stukken waarbij handgezeefdrukte<br />
prints op stof zijn gedrukt.<br />
−Die − prints drukte je in het atelier<br />
van het Frans Masereel Centrum.<br />
Kies je om een bepaalde reden voor<br />
dit grafisch centrum?<br />
Het Frans Masereel Centrum biedt<br />
me de gelegenheid om in alle vrijheid<br />
te experimenteren. Vrijheid en experiment<br />
zijn twee aspecten die enorm<br />
belangrijk zijn voor mij en mijn werk.<br />
Juist omdat ik hier de ruimte krijg om<br />
te experimenteren met de zeefdruktechniek<br />
kom ik tot mijn ontwerpen.<br />
−We − lazen in een eerder interview<br />
dat je een tijd lang geen aansluiting<br />
meer vond met de modewereld.<br />
Je bent dan kunst gaan studeren.<br />
Is het dankzij deze integratie<br />
van kunst in de mode dat je terug<br />
de draad hebt opgenomen?<br />
Het is niet mijn opzet om kunst te integreren<br />
in mode. Ik wil vooral dicht<br />
bij mezelf blijven en mijn persoonlijke<br />
weg zoeken en volgen. Ik beschouw<br />
mezelf dan ook in de eerste plaats als<br />
een vormgever. Ik heb een tijd inderdaad<br />
veel vragen gesteld en getwijfeld<br />
over de modewereld, maar gaandeweg<br />
heb ik mijn eigen manier en aanpak<br />
gevonden waar ik achter sta, zonder<br />
dat ik met alles in de modewereld zo<br />
maar mee moet doen.<br />
−Je − zet je af tegen trends en hypes<br />
in de mode. Waar vind je dan je inspiratie<br />
voor je collecties of prints?<br />
Mijn werk wordt geïnspireerd en vloeit<br />
voort uit de materialen die ik gebruik.<br />
Zodra ik een stof zie en voel die mij<br />
aanspreekt, begint alles bij mij te rollen<br />
en zie ik de mogelijkheden voor<br />
verschillende ontwerpen. Hetzelfde<br />
creatieve proces komt op gang als ik<br />
geïnteresseerd geraak in een bepaalde<br />
techniek. Het zeefdrukken is daar een<br />
goed voorbeeld van. Door die druktechniek<br />
onder de knie te krijgen -door er<br />
geleidelijk aan de mogelijkheden, maar<br />
zeker ook de limieten van te ondervinden-<br />
kom ik tot mijn uiteindelijke ontwerpen.<br />
Bij mij is elke collectie ook een<br />
reactie op de vorige. Een volgende collectie<br />
kan een verdere verdieping van<br />
een techniek, concept of idee zijn of het<br />
kan die juist bevragen.<br />
−Je − let erop dat je kledij draagbaar<br />
blijft. Staan functionaliteit en artistieke<br />
vrijheid elkaar niet in de<br />
weg?<br />
Nee, juist integendeel. Wat mij betreft<br />
versterken de beperkingen vaak het<br />
creatieve proces. De limieten van een<br />
techniek leiden mij tot een ontwerp.<br />
Functionaliteit is in mijn ogen ook gewoon<br />
maar een restrictie.<br />
−Maakt − het gebruik van prints je<br />
kledij niet erg exclusief, lees: niet<br />
geschikt voor grote producties en<br />
dus duur?<br />
Mijn ontwerpen zijn inderdaad exclusief.<br />
Mijn streven is dan ook niet per se<br />
om grote producties te vervaardigen.<br />
De hoge prijzen wens ik zelf ook niet.<br />
Maar die zijn helaas het resultaat van<br />
het verdwijnen van lokale productiemogelijkheden.<br />
Hierdoor word ik bijna<br />
gedwongen om mijn ontwerpen zelf te<br />
produceren. Om te vermijden dat mijn<br />
kleding totaal onbetaalbaar zouden<br />
worden, is het bij elke collectie veel<br />
afwegen, vergelijken en voornamelijk<br />
keuzes maken.<br />
−Je − collecties presenteer je met<br />
eigen video-installaties en performances.<br />
Kan je een voorbeeld geven<br />
van zo een totaal concept?<br />
‘We are former’ is daar een goed en<br />
recent voorbeeld van. Tijdens het ontwerpproces<br />
van deze collectie ontstonden<br />
tegelijkertijd ook de ideeën voor<br />
een presentatie ervan. Zoals een techniek<br />
mijn ontwerp beïnvloedt, heeft het<br />
ontwerp ook invloed op de presentatievorm,<br />
maar zeker ook omgekeerd. Bij<br />
mijn scheppingsproces hebben alle aspecten<br />
invloed op elkaar, en dat op elk<br />
denkbaar moment. Voor enkele stukken<br />
van de vorige collectie hebben we<br />
verschillende buizenconstructies gecreëerd.<br />
Met een stopmotion proces konden<br />
we de buizenstructuur 360 graden laten<br />
ronddraaien en zo het ontwerp van alle<br />
kanten tonen. In deze collectie zocht ik<br />
naar een bepaalde puurheid. Bij deze<br />
presentatie moest de focus liggen op het<br />
ontwerp en niet op een gecreëerde en<br />
overheersende sfeer. Mijn presentaties<br />
creëer ik meestal samen met multimediakunstenaar<br />
Michiel Helbig, met wie<br />
ik ‘pelican video’ vorm.<br />
−Waar − kunnen mensen je kledij kopen?<br />
Heb je een eigen winkel?<br />
Ik toon mijn werk regelmatig in een<br />
expositievorm tijdens de Paris Fashion<br />
Week. Daarnaast worden de collecties<br />
ook in een aantal winkels over de hele<br />
wereld verkocht.<br />
Tekst: Stijn Janssen<br />
22 - Maart <strong>2015</strong>
Joris Hermans<br />
TURNHOUT – Joris Hermans is de<br />
tweede ‘gang-maker’ in cultuurhuis de<br />
Warande. ‘Gang-makers’ is een reeks<br />
kleine tentoonstellingen in de gang tussen<br />
zone Schouwburg en zone Kuub.<br />
Veelbelovende kunstenaars uit de regio<br />
kunnen er tentoonstellen. Fotograaf Joris<br />
Hermans uit Mol is zo iemand. Hij<br />
zoekt vaak verre oorden op om fotoreportages<br />
te maken. In de Warande presenteert<br />
hij zijn nieuwe reeks ‘Behind<br />
the Redwood Curtains’. Redwood Curtain<br />
is een regio ten noordwesten van<br />
Californië. De streek dankt haar naam<br />
aan het feit dat ze afgesneden lijkt van<br />
de rest van de wereld. Er is nauwelijks<br />
bebouwing, er zijn geen grote steden, er<br />
is weinig cultuur en het gebied is moeilijk<br />
bereikbaar.<br />
De expo loopt tot zondag 12 april en is<br />
gratis toegankelijk.<br />
De andere verbeeld<br />
TURNHOUT – In het Begijnhofmuseum<br />
en de Begijnhofkerk van Turnhout<br />
loopt nog tot 5 april de tentoonstelling<br />
‘De andere verbeeld / Verbeeld gevaar’.<br />
In de kerk kan je op zes billboards zien<br />
hoe in de religieuze kunst in de periode<br />
1450-1750 andere religies en culturen<br />
zijn uitgebeeld. Kunstenaars gingen de<br />
stereotypen en de overdrijvingen niet<br />
uit de weg. Joden werden afgebeeld als<br />
geldwolven die blind zijn voor het ware<br />
geloof, zwarten als atletische beulen,<br />
Turken (moslims) als wrede barbaren,<br />
ketters als onnozele onwetenden, protestanten<br />
als hulpeloze losers en katholieken<br />
als een stel mafkezen die de<br />
soberheid van Jezus prijzen, maar tegelijkertijd<br />
naar de pijpen dansen van<br />
een schatrijke paus. Veel ruimte voor<br />
nuance en verdieping was er niet.<br />
De tentoonstelling in de Begijnhofkerk<br />
werd bedacht en in mekaar gestoken<br />
door ORBIT, een organisatie die o.a.<br />
de dialoog wil bevorderen tussen mensen<br />
met verschillende culturele en religieuze<br />
achtergronden. TRAM 41, Het<br />
Turnhoutse museumcollectief, voegt er<br />
nog een eigen tentoonstelling aan toe<br />
in het Begijnhofmuseum. Daar worden<br />
geen billboards, maar authentieke<br />
werken getoond, die afkomstig zijn uit<br />
Turnhout zelf. Het bezoek aan beide<br />
tentoonstellingen start in het museum.<br />
De kerk is immers niet altijd open,<br />
maar wordt geopend als je je in het museum<br />
aanmeldt. Het museum is open<br />
van dinsdag tot en met zaterdag van<br />
14 tot 17u en op zondag van 11 tot 17u.<br />
De toegang tot beide tentoonstellingen<br />
is gratis.<br />
Marc Bogaerts<br />
in de Lakenhal<br />
HERENTALS – Marc Bogaerts maakt<br />
al sinds mensenheugenis kunst, maar<br />
zijn intrigerende olieverfschilderijen<br />
maakt hij pas sinds 2000. Intrigerend<br />
omdat hij heel abstraherend werkt,<br />
terwijl je er als toeschouwer toch geen<br />
moeite mee hebt om op sommige van<br />
zijn doeken een mistige weide, een<br />
rustig wateroppervlak, een dreigende<br />
lucht of een menselijke figuur te ontwaren.<br />
Bogaerts geeft wat aanzetten<br />
en laat de interpretatie verder aan de<br />
kijker. Goed kijken is evenwel de boodschap:<br />
soms zijn de ingrepen van de<br />
schilder zo miniem dat het canvas zijn<br />
geheimen ternauwernood prijsgeeft.<br />
Bogaerts zit duidelijk in zijn ‘vlakke’<br />
periode. De verf wordt met breed penseel<br />
en tampon uiterst glad over het<br />
doek uitgesmeerd. De kleuren die hij<br />
kiest, zijn doorgaans pastelzacht, soms<br />
ietwat vaal en ondefinieerbaar. Zijn<br />
groen is niet groen, zijn blauw… juist.<br />
De compositie varieert van spontaan<br />
en intuïtief tot heel rechtlijnig en rationeel,<br />
soms zelfs in een en hetzelfde<br />
werk.<br />
Wie de tentoonstelling van Bogaerts<br />
anderhalf jaar geleden bij Würth zag,<br />
moet nu naar Herentals. ‘Randverschijningen<br />
2014-<strong>2015</strong>’ telt een veertigtal<br />
uitsluitend recente doeken van heel<br />
verschillend formaat. Ze komen tegen<br />
de witte muren van het oude gebouw<br />
bijzonder goed tot hun recht.<br />
Praktische info:<br />
Randverschijnselen 2014-<strong>2015</strong>, olieverfschilderijen<br />
van Marc Bogaerts, is<br />
te zien in de Lakenhal in Herentals. De<br />
vernissage vindt plaats op donderdag<br />
12 <strong>maart</strong> om 20u. De expo loopt van 14<br />
<strong>maart</strong> tot 5 april. Je kan er elke vrijdag,<br />
zaterdag en zondag terecht van 14<br />
tot 17u.<br />
Kunstkring Halen:<br />
‘In beweging’<br />
HERSELT – In De Mixx, Asbroek 1<br />
in Herselt, vindt van 7 tot 29 <strong>maart</strong><br />
de groepstentoonstelling plaats van<br />
Kunstkring Halen. Er is werk te zien<br />
van Christiane Beckers, Rob Claes, Hilda<br />
Corthouts, Jeannine Creten, Roger<br />
Dekeyser, Erna Desiron, Liliane Dupont,<br />
Julien Lekens, Lutgard Mentens,<br />
Yvonne Mentens, Renilde Moens, Jacqueline<br />
Nouwen, Marleen Piron, Grety<br />
Renders, Jacqueline Schraepen, Gusta<br />
Severeyns, Ketty Swennen, Yvan Thijs,<br />
Mieke Tops, Liliane Vanholst en Laurette<br />
Vanwinckelen.<br />
De kunstenaars zijn aanwezig op zaterdag<br />
en zondag van 14 tot 17u. De expo<br />
is ook geopend op weekdagen van 9 tot<br />
21u.<br />
Een vrouw, een stem<br />
RAVELS – Van maandag 2 tot en met<br />
zaterdag 14 <strong>maart</strong> loopt in gc de Wouwer<br />
in Ravels de expo ‘Een vrouw, een<br />
stem’. In dertig kleurrijke panelen<br />
schetst de tentoonstelling de lange weg<br />
die vrouwen sinds 1789 tot 1948 hebben<br />
afgelegd om hun politieke rechten<br />
te krijgen. Wat deden de vrouwen toen<br />
ze nog geen stemrecht hadden? Op<br />
welke manieren lieten ze zich op maatschappelijk<br />
vlak toch gelden? Konden<br />
ze links of rechts toch een stempel<br />
drukken? Deze expo probeert die vragen<br />
te beantwoorden.<br />
Kunst en stortplaatsen<br />
HERENTALS – Nog tot 1 april kan je<br />
in Art Center Hugo Voeten in Herentals<br />
de opmerkelijke tentoonstelling<br />
‘Earth Works – Ecuador & Colombia’<br />
van de Antwerpse kunstenares Inge<br />
Cornil gaan bekijken. In de zomer van<br />
2013 en 2014 bezocht Inge Cornil stortplaatsen<br />
in Colombia en Ecuador. De<br />
kunstenares fotografeerde er de aantasting<br />
van de aarde, in het bijzonder<br />
de insijpeling van de vloeibare afvalstoffen<br />
in de bodem. Met die foto’s als<br />
inspiratie ging ze aan de slag in haar<br />
atelier Ze mengde natuurlijke pigmenten<br />
met water, bracht dit aan op doek<br />
en liet, door overvloedig gebruik van<br />
water, de lagen in elkaar overlopen.<br />
Net zoals de aardlagen telkens opnieuw<br />
vervuild worden door het afval, waardoor<br />
littekens ontstaan. In deze expo<br />
toont Cornil een dertigtal van haar zogenaamde<br />
‘contaminatieschilderijen’.<br />
Het zijn overwegend werken op groot<br />
formaat.<br />
Inge Cornil, Earth Works – Ecuador &<br />
Colombia, tot 1/4/<strong>2015</strong>, maandag tot<br />
zaterdag van 13.30 tot 17u. Toegang: 5<br />
euro, Art Center Hugo Voeten, Vennen<br />
23 in Herentals<br />
Johan Strumane<br />
MOL – Johan Strumane is een schilder<br />
die er een bijzondere manier van<br />
werken op nahoudt. Hij vertrekt bij de<br />
dagelijkse realiteit. Die wordt volgens<br />
hem het best benaderd via het medium<br />
film. Dagelijks flitsen duizenden beelden<br />
ons voorbij. Een film is niet meer<br />
dan een eindeloze verzameling foto’s.<br />
Uit een film selecteert Strumane één<br />
foto, een zogenaamde ‘filmstill’. En die<br />
vormt dan weer het uitgangspunt van<br />
het schilderij dat hij ervan maakt. Hij<br />
probeert zo exact mogelijk weer te geven<br />
wat er op de foto staat. Elementen<br />
toevoegen of weglaten heeft weinig zijn.<br />
De foto is immers sowieso al uit zijn<br />
context -de film- gerukt en is op zich al<br />
een abstractie van de werkelijkheid.<br />
Nog tot en met zondag 15 <strong>maart</strong> in cc<br />
’t Getouw.<br />
Tom Wyns: ‘Kustiek’<br />
HEIST-OP-DEN-BERG – Tom Wyns<br />
is een fotograaf die niet per se op zoek<br />
wil gaan naar mooie foto’s, maar naar<br />
beelden die interessant zijn om naar te<br />
kijken. Hij probeert te laten zien wat<br />
de meeste anderen niet zien. In die zin<br />
leunt zijn werk dicht aan bij de documentairefotografie.<br />
Hij maakt immers<br />
realistische beelden en probeert daarmee<br />
mensen attent te maken op een<br />
wereld die anders aan hen voorbij zou<br />
gaan.<br />
In de reeks ‘Kustiek’ staat de zee centraal.<br />
Iedereen heeft herinneringen aan<br />
de zee; iedereen kan er mijmeren, tot<br />
rust komen of andere mensen ontmoeten.<br />
De kust is een magische plek waar<br />
je nooit op uitgekeken geraakt.<br />
Tot dinsdag 3 <strong>maart</strong>, cc Zwaneberg.<br />
Gratis.<br />
Suiker - 23
KORT<br />
STIJN<br />
JANSSEN<br />
Beste Guy<br />
Mortier,<br />
Eerlijk gezegd: we hadden u al eerder<br />
willen schrijven; zo’n halfjaar geleden<br />
om precies te zijn. Toen waren<br />
we niet een klein beetje ongerust<br />
geworden over u. Het leek wel of u<br />
van de aardbodem verdwenen was.<br />
U verscheen niet meer in talkshows,<br />
leverde geen bijdragen meer aan<br />
tv- of radioprogramma’s of werd<br />
door geen krant of tijdschrift meer<br />
gevraagd voor een interview. Wat ons<br />
nog het meest verontrustte, was dat<br />
uw naam plots geschrapt was uit het<br />
colofon van Humo. Nochtans stond u<br />
-na uw afscheid als hoofdredacteurnog<br />
jarenlang als ‘creatief adviseur’<br />
vermeld. Wat was dat trouwens voor<br />
een beestje: creatief adviseur? We<br />
dachten daarbij altijd aan Jozef H.,<br />
een man met vijftig jaren dienst op de<br />
‘dienst bevolking’, maar die tegen beter<br />
weten in na zijn verplicht pensioen nog<br />
dagelijks op het bureau verscheen om<br />
aan zijn opvolger de overlijdens in het<br />
dorp te melden die hij had afgelezen<br />
van de doodsbrieven aan de vitrine<br />
van de begrafenisondernemers. Het<br />
was ook gedaan met Guy Mortier,<br />
dachten we. Hij is op alle vlakken<br />
uitgerangeerd. Met dat idee konden we<br />
ons nauwelijks verzoenen. Want een<br />
wereld zonder Guy Mortier betekende<br />
dat er enkel de twee -ondertussen over<br />
datum- Misses België overschieten om<br />
trots te zijn op ons dorp. ‘Er is geen<br />
klasse meer; we zijn dit leven moe’,<br />
zong Raymond.<br />
Waarom u ons zo genegen bent, heeft<br />
niet alleen te maken met het feit<br />
dat Humo al veertig jaar ons lijfblad<br />
is. Of met de herinneringen aan de<br />
zondagmiddagen dat we ons de hik<br />
lachten met ‘De Taalstrijd’. Of met uw<br />
bijdragen aan ‘Alles kan beter’ waardoor<br />
we ons ermee konden verzoenen dat we<br />
de zaterdagavonden voor tv zaten en<br />
niet meer in de kroegen. Neen, onze<br />
genegenheid voor u in het bijzonder<br />
heeft vooral te maken met het feit dat<br />
u afkomstig bent uit ons dorp M. Dat<br />
gaf ons de moed om elke dag voorbij het<br />
lelijkste marktplein van de wereld -met<br />
uitzondering van dat van Grozny- te<br />
moeten wandelen. Sterker nog: u bent<br />
onze buurman geweest. In uw jeugd<br />
hebt u op nog geen honderd meter<br />
afstand van ons gewoond. Wij woonden<br />
op de ‘boulevard’, zoals ze hier in het<br />
dorp elke straat met wat bomen erlangs<br />
noemen. U woonde amper de hoek<br />
om, vlak bij de plaats waar nu onze<br />
favoriete koffiebar Zebra is gevestigd.<br />
Het huis is blijkbaar afgebroken.<br />
Zonder twijfel zijn we elkaar ooit<br />
wel eens gepasseerd in deze buurt,<br />
maar er was te veel leeftijdsverschil<br />
tussen ons beiden om gezamenlijke<br />
jeugdherinnering te hebben. Op het<br />
moment dat wij geboren werden, was<br />
u al een slungel van zestien, allicht<br />
nog zonder snor. We hebben trouwens<br />
nog meer gemeen. Onze beide vaders<br />
werkten op ’t ‘Gesticht’, zoals ze hier<br />
de beruchte jeugdinstelling voor jonge<br />
boefjes noemen. Ook tussen de muren<br />
van die instellingen moeten we elkaar<br />
ooit wel eens ontmoet hebben. Op een<br />
van die kerstavonden bijvoorbeeld,<br />
waarop de familie van het personeel<br />
werd uitgenodigd en waarop we<br />
chocomelk met boterhammen met<br />
kaas en hesp aten. We mochten dan de<br />
cellen bezoeken waar de houtwerkjes,<br />
die in het atelier werden gemaakt<br />
(kraanvogels!) tentoongesteld werden.<br />
Marc Dex kwam er ook optreden<br />
voor de jongens! Een evenement dat<br />
we nu dezelfde allure aanmeten als<br />
het optreden van Johnny Cash in de<br />
gevangenis van San Quentin. Ik heb<br />
het onlangs nagevraagd bij mijn vader,<br />
maar hij heeft uw vader nooit gekend.<br />
Spijtig.<br />
Toch hebben we mekaar ooit een<br />
keer lijfelijk ontmoet in ons dorp. We<br />
schreven toen voor een dagblad en<br />
deden zo een typisch interview waarbij<br />
een bekende Kempenaar werd gevraagd<br />
om nog eens naar zijn geboortedorp<br />
terug te keren en er voor de lezers<br />
zeemzoeterige herinneringen op te<br />
halen. We hadden lang getwijfeld om u<br />
hiervoor te vragen. We vreesden dat u<br />
aan dergelijke zaken uw -ongetwijfeld<br />
zeer kostbare- tijd niet zou verspillen.<br />
In onze gedachten was een man van uw<br />
kaliber dit alledaagse dorp ontgroeid.<br />
Maar tot onze verrassing ging u er<br />
bij onze eerste vraag al gretig op in.<br />
We hebben toen een lange wandeling<br />
gemaakt langs alle plaatsen die u zich<br />
nog herinnerde en die u zelfs dierbaar<br />
bleken te zijn. Wat me het meest is<br />
bijgebleven, is dat we op een bepaald<br />
moment begroet werden door een wat<br />
oudere vrouw. U kende warempel haar<br />
naam nog! Het was mevrouw Maes.<br />
“Al haar kinderen hebben ros haar”,<br />
fluisterde u toen ze veilig de hoek om<br />
was. Dat krantenartikel ligt nu voor<br />
ons. Voor het artikel gepubliceerd werd,<br />
wilde u het toch nog eens nakijken en<br />
dat bezorgde ons een faalangst van hier<br />
tot aan de Cogels Osylei in Antwerpen,<br />
waar u woont. In onze verbeelding<br />
zagen we u daar in uw lederen canapé<br />
streng zitten te verbeteren met een cape<br />
van Elvis rond uw lijf gedrapeerd. We<br />
kenden uw reputatie als kommaneuker<br />
en vreesden dat het stuk vol met rode<br />
aantekeningen zou terugkomen. Dat<br />
was ook het geval. U excuseerde u<br />
daarvoor, maar we vonden het ronduit<br />
fantastisch. Dat we het in ons leven<br />
mochten meemaken dat een stuk van<br />
ons werd nagelezen en gecorrigeerd<br />
door Guy Mortier: het was alsof je in<br />
de ring mocht treden -en je bewusteloos<br />
laten slaan!- door Cassius Clay.<br />
Later hebben we u nog eens gebeld<br />
toen we een stuk maakten over Mark<br />
Mijlemans, de Humo-journalist uit O.<br />
die veel te vroeg aan kanker stierf, en<br />
aan het verdriet dat de dood van zijn<br />
vrouw hem bezorgde. Mijlemans was<br />
de reden waarom we elke dinsdag voor<br />
dag en dauw bij de krantenwinkel stonden<br />
om Humo te kopen. Voor hem gold<br />
hetzelfde als voor u: we hielden van<br />
Mijlemans evenzeer omwille van zijn<br />
stukjes als omwille van het feit dat hij<br />
schreef over het lamme dorp O, hier<br />
maar twintig minuten rijden vandaan.<br />
Toen we u om een reactie vroegen, zat<br />
u in uw wagen. Doorheen het geraas<br />
hoorden we uw stem breken.<br />
Maar goed: we zijn opgelucht dat u<br />
nog wel tot de levenden behoort. U<br />
was zelfs de voorbije maanden weer<br />
erg aanwezig op tv en radio. Ze hebben<br />
u zelfs opnieuw gevraagd om de<br />
hondsbrutale spotjes in te spreken voor<br />
Humo! We zijn er welhaast zeker van<br />
dat u deze comeback te danken hebt<br />
aan de kerel die nu op uw stoel zit bij<br />
Humo. Ook hij is afkomstig van een<br />
dorp dat op amper een kwartier rijden<br />
hiervandaan ligt. Humo lijkt blijkbaar<br />
maar goed te marcheren als de soldaten<br />
uit uw en onze streek komen. We lazen<br />
dat u er alvast rotsvast van overtuigd<br />
bent dat met deze nieuwe man het<br />
ontij zou keren. Of zoals u zelfs<br />
meermaals per week verkondigt: ‘het<br />
mirakel van Humo gaat geschieden’.<br />
U weet net als wij dat veel mirakels<br />
plaatsvinden in dorpen en niet in<br />
grote steden. In oorden als Meersel-<br />
Dreef of Kruiskenberg. Ook hier in M.<br />
hebben we een grot die gerust met die<br />
van Lourdes kan wedijveren. Er is nog<br />
geen mirakel geschied; dat hebben we<br />
dus nog te goed. Gaat u er eens langs<br />
en God weet verschijnt Mark M. dan<br />
terug. Of Elvis P. Toch alweer twee<br />
lezers erbij.<br />
Uw erg genegen,<br />
Stijn Janssen<br />
PS: Er is een reden waarom we u<br />
in deze brief consequent met ‘u’<br />
aanspreken. Als er één regel uit Humo<br />
ons is bijgebleven, dan is het wel deze:<br />
‘En u?<br />
Retrodag en (un)lucky<br />
Friday in De Kringwinkel<br />
ZUIDERKEMPEN – De Kringwinkels<br />
houden op zaterdag 15 <strong>maart</strong> een<br />
‘retrodag’. Dan vind je er een breed<br />
gamma meubels, verlichting, elpees,<br />
kleding… allemaal in retrostijl.<br />
Hou je van een gokje? Dan moet je de<br />
dag voordien al eens binnenspringen<br />
bij De Kringwinkel. Op vrijdag 13<br />
<strong>maart</strong> wordt er immers een (un)lucky<br />
Friday gehouden. Gooi met twee dobbelstenen,<br />
tel de gegooide ogen bij<br />
mekaar en je weet meteen op hoeveel<br />
procent korting je jezelf hebt getrakteerd.<br />
De goede hoofdrekenaar heeft al<br />
uitgeteld dat kortingen van 2 tot 12%<br />
mogelijk zijn.<br />
Internationale<br />
vrouwendag<br />
HERSELT – Herselt staat stil bij<br />
de ‘Internationale vrouwendag’ op<br />
7 <strong>maart</strong>. In VTC De Mixx vindt een<br />
reeks evenementen en activiteiten<br />
plaats die in dat kader worden georganiseerd.<br />
Zo is er een modeshow om<br />
20u en zijn er workshops ‘Liever assertiever’<br />
(14u) en ‘Bewust van je lijf’<br />
(15.30u).<br />
Deze maand in<br />
De Poppenzaal<br />
TURNHOUT – Vier verschillende<br />
voorstellingen van eigen makelij: dat is<br />
wat bij poppentheater Propop in <strong>maart</strong><br />
op het programma staat. Op 1 <strong>maart</strong><br />
wordt voor de laatste keer dit seizoen<br />
‘Glibber de slak’ gespeeld: een muzikaal<br />
poppenspel voor 2,5- tot 6-jarigen<br />
over Glibber, die de weg kwijtgeraakt<br />
is en in de poppenkast is terechtgekomen.<br />
‘Op bezoek’ is geschikt voor kinderen<br />
van 7 tot 12 jaar. Roekel moet elke zondag<br />
met zijn ouders mee naar zijn oom<br />
en tante. Hij moet dan stilzitten, nette<br />
kleren dragen en zwijgen als de grote<br />
mensen praten. Om aan de verveling<br />
te ontsnappen, droomt en fantaseert<br />
Roekel een heel eigen wereld bij mekaar.<br />
De voorstelling wordt gespeeld<br />
op 4, 8 en 11 <strong>maart</strong>.<br />
‘Ei, ei, ei, mijn vriendje is een ei’ is<br />
een prijzen winnend stuk dat geschikt<br />
is voor kleuters van 2,5 tot 5 jaar en<br />
waarin vriendschap centraal staat. Te<br />
zien op 15, 18 en 22 <strong>maart</strong>.<br />
Maart wordt afgesloten met ‘Het lelijke<br />
eendje’ (4 tot 10 jaar), het bekende<br />
sprookje dat nog steeds alle harten<br />
doet smelten. Speeldata zijn 25 en 29<br />
<strong>maart</strong> en 1 april.<br />
De voorstellingen op woensdag beginnen<br />
om 14.30u, die op zondag om<br />
10.30u. Kinderen betalen 5 euro, volwassenen<br />
6 euro.<br />
Dun Velleke: kunst<br />
met een sociale missie<br />
TURNHOUT – Theaterwerkplaats Het<br />
Gevolg zorgt voor extra dynamiek in<br />
Turnhout. Met de regelmaat van een<br />
klok worden er -naast de corebusiness<br />
die het theater natuurlijk is- voordrachten,<br />
lezingen en concerten gegeven.<br />
Kunstcollectieven en dichtersgezelschappen<br />
worden er uitgenodigd,<br />
buurtbewoners worden betrokken en<br />
sociale verenigingen worden aangemoedigd<br />
om de drempelvrees te overwinnen.<br />
Het Gevolg staat open voor alle<br />
goede ideeën, uit welke hoek die ook<br />
komen.<br />
Artistiek leider van Het Gevolg, Stefan<br />
Perceval, heeft de deuren van zijn theaterwerkplaats<br />
opengesmeten en daar<br />
is recent alweer een nieuw samenwerkingsverband<br />
uit ontstaan. Het Gevolg<br />
en ’t ANtWOORD -een vereniging waar<br />
armen het woord nemen- zitten sinds<br />
november elke vrijdagavond samen. De<br />
bedoeling is dat muren gesloopt worden<br />
en dat ook (kans)armen toegang krijgen<br />
tot ‘kunst’, in welke vorm dan ook.<br />
Het project kreeg de naam ‘Dun velleke’<br />
mee. Het laat schrijvers, denkers, durvers<br />
en doeners van ’t ANtWOORD aan<br />
het woord. De deelnemers komen er<br />
in contact met kunst, theater, verbeelding.<br />
Ze maken kennis met de kracht<br />
van woord en beeld, en langzaam maar<br />
zeker winnen ze aan zelfvertrouwen en<br />
zelfrespect en bouwen ze sociale én artistieke<br />
talenten op.<br />
Op 14 <strong>maart</strong> om 20u en op 15 <strong>maart</strong> om<br />
15u zijn er toonmomenten van ’t ANt-<br />
WOORD in Het Gevolg, Otterstraat 31<br />
in Turnhout. De toegangsprijs bedraagt<br />
1 euro. Reserveren kan via reservatie@<br />
hetgevolg.be of tommy.martens@tantwoord.be.<br />
24 - Maart <strong>2015</strong>
Profiteer nu<br />
van instaPklare toPcondities oP alle modellen.<br />
Kom in februari naar de<br />
bij Mazda en beleef instant rijplezier<br />
aan een comfortabele instapprijs. Zo geniet u al vanaf € 199 per maand van een Mazda3.<br />
Maar ook andere Mazda-modellen zijn extra voordelig geprijsd en meteen uit stock leverbaar.<br />
Dus het enige wat u nog hoeft te doen: instappen, starten en genieten.<br />
GaraGe Luyten & Zonen<br />
Toekomstlaan 5<br />
2200 Herentals<br />
014 21 17 89<br />
GaraGe Vanherck<br />
Noord-Brabantlaan 10<br />
2300 Turnhout<br />
014 45 05 41<br />
GaraGe VandenberGh<br />
Molsebaan 44<br />
2450 Meerhout<br />
014 30 80 05<br />
N.V.<br />
VAG nv<br />
Steenweg op Gierle 228<br />
2300 Turnhout<br />
T. 014 41 58 53<br />
www.vagnv.be<br />
jaar- en directiewagens mercedes-benz<br />
rechtstreeks uit duitsland<br />
scherpe prijzen - grote stock<br />
Kijk op onze site en overtuig U zelf<br />
Carwash sinds 1972<br />
Garage<br />
Autoverhuur<br />
www.vagnv.be<br />
GaraGe Crets BVBA<br />
Beyntel 9 (gps ambachtstraat turnhout) - 2360 OUD-TURNHOUT<br />
Tel: 014 41 44 83 - Fax: 014 43 77 24 - E-mail: info@garage-crets.be<br />
Suiker - 25
Over de<br />
schreef<br />
Begijn Le Bleu: ‘Speciaal voor u’<br />
ZUNDERT – We hebben het al vaker<br />
gezegd, maar we herhalen het graag.<br />
Dít vinden wij nu zo leuk aan de concertzalen<br />
en schouwburgen net over de<br />
grens: met de regelmaat van een klok<br />
zie je er landgenoten aan het werk die<br />
je in België nauwelijks nog kan zien<br />
omdat alle voorstellingen lang op voorhand<br />
uitverkocht zijn. Of waarvoor je<br />
in een Belgische schouwburg de helft<br />
meer moet betalen. Neem nu Begijn Le<br />
Bleu. Hij speelt in Zundert, dat naast<br />
Hoogstraten (Meer) ligt. En je hoeft er<br />
maar 14,50 euro voor uit je portefeuille<br />
te halen.<br />
Begijn Le Bleu timmert al meer dan<br />
tien jaar aan de weg van zijn carrière<br />
in de comedywereld en volgens mensen<br />
die het kunnen weten, is zijn nieuwe<br />
voorstelling ‘Speciaal voor u’ de beste<br />
die hij ooit maakte. Comedykenner<br />
Karel Michiels beloonde het avondvullende<br />
programma zelfs met vier sterren<br />
in De Standaard. “Begijn Le Bleu heeft<br />
in zijn vierde voorstelling de stem gevonden<br />
die hij zocht,” schrijft Michiels.<br />
“Hij vertelt zijn eigen verhaal, maar<br />
gebruikt daarvoor wel de superieure<br />
mimiek en de bewegingen van de typetjes<br />
die hij in zijn eerste shows presenteerde.”<br />
Begijn Le Bleu steekt in ‘Speciaal voor<br />
u’ de draak met Nederlanders en hij gebruikt<br />
zijn bazige vrouw om geslaagde<br />
grappen te maken over seks en om<br />
kwaad te worden en te fulmineren zoals<br />
alleen John Cleese dat kan. Le Bleu<br />
weet zijn publiek goed te bespelen en<br />
verstaat de kunst om een zaal te laten<br />
‘bulderlachen’ én doodstil te laten<br />
worden binnen de tijdsspanne van een<br />
minuut.<br />
Begijn Le Bleu, vrijdag 13 <strong>maart</strong>, 20.30u,<br />
cc Zundert, 14,50 euro.<br />
Dayna Kurtz<br />
BREDA – Het is nog niet zo eenvoudig om<br />
uit te leggen wie Dayna Kurtz is en wat<br />
voor soort muziek zij maakt, maar laten<br />
we een bescheiden poging doen.<br />
Ze is een Amerikaanse zangeres en gitariste<br />
die songs schrijft in de beste singersongwriterstraditie.<br />
Dat doet ze trouwens<br />
al geruime tijd. Haar eerste cd verscheen<br />
in 1997 en intussen bracht ze een tiental<br />
albums uit. Haar liedjes zijn vaak ballades<br />
die in blues gedrenkt zijn. Je mag dan<br />
denken aan het genre waarin ook Norah<br />
Jones en Diana Krall -de halve trouwboek<br />
van Elvis Costello- actief zijn en met een<br />
beetje goeie wil ook Bonnie Raitt, al neigt<br />
zij al meer naar de pure blues. Met Norah<br />
Jones is Dayna Kurtz trouwens goed bevriend.<br />
De twee treden wel eens samen op<br />
en Jones speelt af en toe ook mee op een<br />
plaat van Kurtz.<br />
Dayna Kurtz toert al jaren intensief rond<br />
en trad op met de grootste songschrijvers<br />
van de planeet: Elvis Costello, Richard<br />
Thompson, Rufus Wainwright, Norah Jones<br />
en BB King.<br />
Soul, melancholie en emotie maken de<br />
‘americana’ van Dayna Kurtz tot wat ze is.<br />
Dayna Kurtz, zondag 22 <strong>maart</strong>, 20.30u,<br />
Mezz, Breda, 17,50 euro.<br />
Abba Gold<br />
EINDHOVEN – Omdat het nooit tot een<br />
reünie van Abba zal komen, zullen we het<br />
moeten doen met the next best thing: een<br />
coverband van Abba. Die zijn er dertien in<br />
een dozijn, maar ‘Abba Gold’ verdient een<br />
speciale vermelding.<br />
Abba Gold bestaat uit leden die jarenlang<br />
de musical ‘Mama Mia’ opvoerden in Londen<br />
en wordt algemeen beschouwd als de<br />
beste covergroep van Abba. De band bestaat<br />
al 25 jaar en is dus perfect op mekaar<br />
ingespeeld. De muziek swingt als<br />
een trein; het verschil met het origineel is<br />
nauwelijks of niet te merken.<br />
‘Waterloo’, ‘Fernando’, ‘Dancing queen’,<br />
Chiquitita’, ‘I have a dream’, ‘SOS’, ‘I do, I<br />
do, I do, I do, I do’, ‘Money, money, money’,<br />
‘Knowing me, knowing you’, ‘The name<br />
of the game’, ‘Super Trouper’, ‘Gimme!<br />
Gimme! Gimme!’, ‘Does your mother<br />
know’, ‘Voulez-vous’, ‘Thank you for the<br />
music’ en ‘Take a chance on me’… Geniet<br />
van een decennium pure popmuziek en<br />
laat je ongegeneerd gaan in het bijzijn van<br />
gelijkgestemden. Die kans krijg je nooit<br />
meer. Nooit in je leven zal je er nog zo<br />
goed mee wegkomen.<br />
Abba, vrijdag 13 <strong>maart</strong>, 21.15u, Effenaar,<br />
Eindhoven, 15 euro.<br />
Laibach<br />
BREDA – Controversieel. Dat is<br />
het minste wat je van Laibach kan<br />
zeggen. Er zijn nogal wat landen en<br />
concertzalen waar de groep niet (meer)<br />
welkom is, maar Mezz in Breda stoort<br />
zich daar niet aan en zet de Sloveense<br />
‘totalitaire popartband’ -zo omschrijft<br />
Laibach zichzelf- op het programma.<br />
Laibach is een kunstcollectief dat<br />
voortdurend flirt met fascistische<br />
en nazistische symbolen. De groep<br />
ontstond in 1980 in het voormalige<br />
Joegoslavië, maar werd daar omwille<br />
van zijn naam alleen al -Laibach is<br />
Duits voor Ljubljana- verboden. De<br />
bandleden droegen vaak uniformen<br />
die op naziuniformen leken; het<br />
podium was meestal abnormaal hoog<br />
en verwijzingen naar nazikunstenares<br />
Leni Riefenstahl waren legio. De<br />
bombastische muziek klonk meestal<br />
als marsmuziek. Denk maar aan<br />
de extreme coverversie van ‘Life<br />
is life’, waarmee Laibach in 1987<br />
een hit scoorde. Met de jaren is het<br />
militaristische karakter van de<br />
muziek en de performances weliswaar<br />
afgenomen. Maar op de vraag of alles<br />
nu een gimmick is en of er toch geen<br />
zweem van echtheid in hun voortdurend<br />
geflirt met extreem rechts zit, blijven<br />
de heren van Laibach bevestigen<br />
noch ontkennen: “Wij zijn net zo<br />
fascistisch als Hitler een kunstschilder<br />
was.” Ze volharden in de boosheid.<br />
In 2006 nam Laibach een coverplaat<br />
op met alleen maar volksliederen.<br />
En vanzelfsprekend wordt van de<br />
gelegenheid gebruikgemaakt om<br />
luidkeels “Deutschland, Deutschland,<br />
über alles” te zingen.<br />
Echt of gespeeld, gemeend of grap:<br />
veel organisatoren interesseert het<br />
niet eens meer. Ze laten Laibach<br />
links -of liever uiterst rechts- liggen.<br />
Het toonaangevende Nederlandse<br />
muziekblad OOR besliste jaren geleden<br />
al om geen letter meer te schrijven<br />
over deze ‘neofascisten’. Wij doen dat<br />
wel. Meer nog: neem geen mening van<br />
anderen over, maar ga gerust kijken en<br />
luisteren naar Laibach en oordeel zelf.<br />
Maar verwacht niet dat u ons tegen het<br />
lijf zal lopen.<br />
Laibach, zondag 29 <strong>maart</strong>, 20.30u,<br />
Mezz, Breda, 20 euro.<br />
Morrissey<br />
TILBURG – Op dinsdag 10 <strong>maart</strong> geeft<br />
Morrissey in 013 Poppodium in Tilburg<br />
het concert dat hij er in december van<br />
vorig jaar al had moeten geven. Dat het<br />
concert nog niet uitverkocht is, heeft<br />
met de gewijzigde datum te maken én<br />
wellicht ook met de kapsones van de<br />
heer Morrissey. Hij loopt de laatste<br />
jaren een kilometer of zes naast zijn<br />
schoenen, maar het plezier dat hij de<br />
wereld ooit geschonken heeft met zijn<br />
fantastische muziek rechtvaardigt<br />
alle absurde eisen die hij stelt. Het<br />
rechtvaardigt zelfs een toegangsprijs<br />
van 65 euro, als u het ons vraagt.<br />
Morrissey was de frontman van de<br />
legendarische band The Smiths,<br />
volgens velen nog altijd de meest<br />
vernieuwende band die Groot-<br />
Brittannië kende sinds The Beatles.<br />
Samen met Smiths-gitarist Johnny<br />
Marr schreef Morrissey de soundtrack<br />
van de jaren 80. De groep bestond amper<br />
vijf jaar. Meer tijd had Morrissey<br />
niet nodig om klassiekers als ‘This<br />
charming man’, ‘Girlfriend in a coma’,<br />
‘Shoplifters of the world unite’, ‘Panic’,<br />
‘Some girls are bigger than others’,<br />
‘Ask’, ‘Bigmouth strikes again’, ‘There<br />
is a light that never goes out’, ‘That<br />
joke isn’t funny anymore’, ‘The boy with<br />
the thorn in his side’, ‘The headmaster<br />
ritual’ en ‘Reel around the fountain’ op<br />
de wereld los te laten.<br />
In 1987 stopte het verhaal van The<br />
Smiths. Ambras in het kot. Johnny<br />
Marr en Morrissey, zeg maar de Lennon<br />
en de McCartney van de band, gingen<br />
hun eigen weg. En net zoals de echte<br />
Lennon en McCartney deden ze solo<br />
nog verdienstelijke dingen (Morrissey<br />
schreef bijvoorbeeld nog ‘Everyday is<br />
like Sunday’ en ‘The last of the famous<br />
international playboys’), maar apart<br />
klonken ze nooit meer zo baanbrekend<br />
en overweldigend als samen. Jammer,<br />
maar helaas. Nostalgici mogen de hoop<br />
op een reünie laten varen.“I would<br />
rather eat my own testicles than reform<br />
The Smiths,” liet Morrissey al weten.<br />
De laatste tijd sukkelt Morrissey<br />
met zijn gezondheid. Hij werd al<br />
behandeld voor kanker. Maar tijdens<br />
liveconcerten staat de man er nog<br />
steeds. Dat mag alvast geen reden zijn<br />
om thuis te blijven. Dat hij geen songs<br />
van The Smiths meer zou spelen ook<br />
niet. Dat doet hij immers wél, maar<br />
met mondjesmaat. Normaalgesproken<br />
niet meer dan drie of vier nummers<br />
per concert. Al weet je het nooit zeker,<br />
want Morrissey doet gewoon waar hij<br />
zin in heeft.<br />
Morrissey, dinsdag 10 <strong>maart</strong>, 20.30u,<br />
013 Poppodium, Tilburg, 65 euro.<br />
26 - Maart <strong>2015</strong>
Over de schreef MAART<br />
dag<br />
uur<br />
ZAAL<br />
PLAATS<br />
PRIJS<br />
zo 1/03/15 14:00 cc Zundert Zundert Hé Cabaret & Theatergroep Niet gewenst 10<br />
zo 1/03/15 16:30 Mezz Breda Tender Falcons 0<br />
do 5/03/15 20:00 Effenaar Eindhoven Mister & Mississippi 13<br />
do 5/03/15 20:00 Effenaar Eindhoven Wouter Hamel, Wudstik, Eefje de Visser - Classic 15<br />
do 5/03/15 21:00 Mezz Breda Memphis Maniacs 18<br />
vr 6/03/15 19:00 cc Zundert Zundert Hé Cabaret & Theatergroep Niet gewenst 10<br />
vr 6/03/15 20:00 013 Poppodium Tilburg Satellite Stories 12<br />
vr 6/03/15 20:15 Effenaar Eindhoven Memphis Maniacs 16<br />
vr 6/03/15 20:30 Effenaar Eindhoven Lookapony, The Black Tambourines 5<br />
vr 6/03/15 20:30 Mezz Breda Peter Pan Speedrock 16<br />
vr 6/03/15 21:00 Effenaar Eindhoven Navarone 12,50<br />
za 7/03/15 19:00 cc Zundert Zundert Hé Cabaret & Theatergroep Niet gewenst 10<br />
za 7/03/15 20:45 013 Poppodium Tilburg Sunday Sun, Lucas Hamming 11<br />
za 7/03/15 21:00 Café Wilmhelmina Eindhoven Flip & De Noormannen, Jeroen Kant 10<br />
za 7/03/15 22:00 013 Poppodium Tilburg Ministerie Van Duistere Zaken (met o.a. DJ Svemirski) 10<br />
zo 8/03/15 14:00 cc Zundert Zundert Hé Cabaret & Theatergroep Niet gewenst 10<br />
zo 8/03/15 20:00 013 Poppodium Tilburg Fink 22,50<br />
di 10/03/15 19:00 Effenaar Eindhoven Otep, The Agonist 16<br />
di 10/03/15 20:30 013 Poppodium Tilburg Morrissey 65<br />
do 12/03/15 20:00 Effenaar Eindhoven Handsome Poets 12,50<br />
do 12/03/15 20:00 Mezz Breda Brother & Bones 14<br />
do 12/03/15 20:00 013 Poppodium Tilburg Colour Haze, Radio Moscow 17,50<br />
do 12/03/15 21:00 Mezz Breda Pauw 6<br />
vr 13/03/15 20:00 013 Poppodium Tilburg Navarone 12,50<br />
vr 13/03/15 20:30 cc Zundert Zundert Begijn Le Bleu Speciaal voor u 14,50<br />
vr 13/03/15 21:00 Effenaar Eindhoven Ed Struijlaart 9<br />
vr 13/03/15 21:15 Effenaar Eindhoven Abba Gold 15<br />
za 14/03/15 19:00 Effenaar Eindhoven The Refreshments, Ray Collins’ Hot Club… 30<br />
za 14/03/15 20:30 013 Poppodium Tilburg King Of The World 15<br />
za 14/03/15 22:00 Effenaar Eindhoven Secret Cinema 15<br />
zo 15/03/15 19:30 Effenaar Eindhoven Corrosion Of Conformity 20<br />
zo 15/03/15 20:00 013 Poppodium Tilburg Soen 13,50<br />
wo 18/03/15 20:00 013 Poppodium Tilburg Halestorm 20<br />
do 19/03/15 20:30 Mezz Breda Sister, The Devil’s 3th 7<br />
vr 20/03/15 19:30 013 Poppodium Tilburg Ronnie Flex 9<br />
vr 20/03/15 20:00 Effenaar Eindhoven Robin Trower Band 20<br />
vr 20/03/15 20:30 Mezz Breda Raggende Manne 17,50<br />
zo 22/03/15 14:30 013 Poppodium Tilburg Paganfest (met o.a: Wintersun, Turisas, Frosttide…) 35<br />
zo 22/03/15 15:00 cc Zundert Zundert Van Zolder Nu ook met vleugels 12,50<br />
zo 22/03/15 20:30 Mezz Breda Dayna Kurtz 17,50<br />
do 26/03/15 20:00 Mezz Breda Danny Vera 16<br />
vr 27/03/15 19:30 Effenaar Eindhoven Devin Townsend Project 22,50<br />
vr 27/03/15 20:30 013 Poppodium Tilburg Red Vultures 7,50<br />
za 28/03/15 20:00 013 Poppodium Tilburg Large Shake The Earth Tour 0<br />
za 28/03/15 20:30 cc Zundert Zundert Niki Romijn Bird 15<br />
zo 29/03/15 20:00 Effenaar Eindhoven Roosbeef 14<br />
zo 29/03/15 20:15 Effenaar Eindhoven Nick Mulvey 17,50<br />
zo 29/03/15 20:30 Mezz Breda Laibach 20<br />
Adressen en contactgegevens: – 013 Poppodium , Veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – Effenaar , Dommelstraat 2 Eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – Muziekgebouw , Heuvel Galerie140 Eindhoven, 0031 40 24 65 107, www.muziekgebouweindhoven.nl –<br />
Mezz , Keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – Chassé Theater , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – cc Zundert , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl<br />
Suiker - 27
STORMOPKOMST,<br />
een volwassen festival voor iedereen<br />
TURNHOUT – Van 25 tot 29 <strong>maart</strong> vindt STORMOPKOMST plaats in en om cultuurhuis de Warande. Het festival, dat voorheen als een<br />
kinderkunstenfestival werd omschreven, legt andere klemtonen dan vroeger. Niet dat de koers met 180° gewijzigd is, maar het valt ons bijvoorbeeld op<br />
dat het woord ‘kind’ niet meer zo prominent gebruikt wordt in de communicatie. Is STORMOPKOMST dan geen festival meer voor kinderen? Daar wilde<br />
Suiker het fijne van weten. Ellen Geerts en Sarah Rombouts geven tekst en uitleg.<br />
Persoonlijke<br />
favorieten<br />
Zoals vermeld is het onmogelijk om<br />
diep in te gaan op het volledige programma,<br />
maar we vroegen Ellen Geerts<br />
en Sarah Rombouts om hun persoonlijke<br />
favorieten op een rijtje te zetten.<br />
- ‘EXPEDITIE’:<br />
3 voorstellingen, 1 ticket<br />
“Choreografe Mette Ingvartsen maakte<br />
indruk met de voorstelling ‘Evaporated<br />
landscapes’, waarin ze een wereld<br />
schept die voortdurend verdampt en<br />
verandert. Bubbels, mist en schuim<br />
ontstaan, zweven rond en verdwijnen.<br />
Deze erg poëtische voorstelling hebben<br />
we gekoppeld aan het forse muzikale<br />
werk ‘Foris’ van Raphael Cendo, gespeeld<br />
door cellist Arne Deforce, maar<br />
om de overgang niet te bruusk te maken,<br />
speelt Deforce ook ‘Petals’ van de<br />
Finse componiste Saariaho. In elk van<br />
de drie werken staat de natuur, op een<br />
heel eigen manier, centraal.<br />
Festivalleider Sarah Rombouts en<br />
communicatieverantwoordelijke Ellen<br />
Geerts staan even stil bij de visie en de<br />
doelstellingen van het festival. Ze onderstrepen<br />
enkele uitgangspunten die<br />
belangrijk zijn, en die kenmerkend zijn<br />
voor STORMOPKOMST anno <strong>2015</strong>.<br />
Geen kunst om de kunst<br />
Sarah Rombouts: “We beschouwen<br />
kunst niet als een alleenstaand of<br />
een geïsoleerd geval. Kunst is overal<br />
aanwezig en is met alles verbonden.<br />
Dat willen we duidelijk maken. Het is<br />
geen wereld of geen sector die op zichzelf<br />
bestaat. Er zijn altijd raakvlakken<br />
met andere domeinen. Daar gaat<br />
het festival ook heel specifiek naar<br />
op zoek. Belangrijk is wel dat we die<br />
uitstapjes die kunst naar andere domeinen<br />
maakt ook duidelijk kunnen<br />
tonen. Bijvoorbeeld via een kunstwerk<br />
dat we op het festival kunnen presenteren<br />
of via een activiteit die we kunnen<br />
doen.<br />
De voorstelling ‘Slow Sport Kids’ is<br />
daar een mooi voorbeeld van. Aan deze<br />
voorstelling, die plaatsvindt op woensdagnamiddag<br />
-en waarbij ook (groot)<br />
ouders, internaten en buitenschoolse<br />
kinderopvang welkom zijn- wordt er<br />
een ‘Slow Run’gekoppeld: een wedstrijd<br />
vijftig meter traag lopen. Wie het<br />
traagst loopt, wint. Deelnemers ontdekken<br />
een andere en leuke manier om na<br />
te denken over elementaire zaken. Ze<br />
leren begrippen die ze al lang kennen<br />
door andere ogen te zien.<br />
Nog een mooi voorbeeld van hoe kunst<br />
verweven is met andere domeinen, in<br />
dit geval wetenschap, is te vinden in<br />
de expo ‘Aandacht! Aandacht’, en dan<br />
specifiek in het kunstwerk ‘Twin Peaks’<br />
van Tomas Boiy. Hij geeft een stukje<br />
Marslandschap fotografisch weer en wij<br />
nodigen het European Space Agency<br />
uit om een workshop te geven over het<br />
ontstaan van het grillige landschap op<br />
Mars.<br />
Een ander voorbeeld is ‘Clangdelum<br />
Cinematographica’ van Hans Beckers.<br />
Hij is een kunstenaar die voortdurend<br />
op zoek is naar alle mogelijke geluiden<br />
om hem heen. Leerlingen van de<br />
muziekschool van Turnhout en GBS<br />
Centrum Vosselaar gingen ook op zoek<br />
naar geluiden in hun directe leefwereld.<br />
De resultaten ervan worden op<br />
het festival gepresenteerd bij het werk<br />
van Beckers.”<br />
Niet ‘speciaal voor kinderen’<br />
Ellen Geerts: “We geloven niet dat kunst<br />
óf speciaal voor kinderen, óf voor volwassenen<br />
gemaakt moet worden. Kunst is<br />
kunst, hoe oud het publiek ook is. Sterk<br />
artistiek werk moet zowel volwassenen<br />
als kinderen kunnen aanspreken. Als wij<br />
STORMOPKOMST praktisch<br />
Het festival vindt plaats van 25 tot en<br />
met 29 <strong>maart</strong> in en om cultuurhuis de<br />
Warande. Alle info:<br />
- www.stormopkomst.be.<br />
- info@stormopkomst.be<br />
- www.facebook.com/stormopkomstfestival<br />
- www.twitter.com/STRMOPKOMST<br />
- 014 47 21 53<br />
Tickets zijn te verkrijgen aan de balie<br />
van de Warande (Warandestraat 42<br />
in Turnhout) of bij Toerisme & UiT<br />
(Grote Markt 44 in Turnhout). Op<br />
STORMOPKOMST kan je betalen met<br />
de plaatselijke munt: de STORMKES.<br />
Eén STORMKE kost één euro en kan<br />
in de Warande gekocht worden. Je<br />
kan ook STORMKES verdienen als je<br />
tickets in voorverkoop koopt. Vanaf 3<br />
tickets krijg je er een STORMKE bij.<br />
Koop je 4 tickets, dan krijg je er zelfs<br />
2, enzovoort…STORMKES heb je trouwens<br />
nooit te veel: ze blijven geldig op<br />
de volgende festivals.<br />
kunstenaars selecteren voor ons festival<br />
is het jonge doelpubliek dus geen criterium.<br />
Dat jongeren een kunstwerk misschien<br />
anders interpreteren dan volwassenen,<br />
is niet erg. Integendeel: dat kan<br />
juist heel verrijkend zijn. En misschien<br />
kan het volwassenen ertoe aanzetten om<br />
naar een werk te kijken met de onbevangenheid<br />
van een kind.”<br />
“Bij het presenteren van kunstwerken,<br />
houden we wél rekening met ons<br />
doelpubliek. Zowel in de omkadering<br />
-kinderen moeten voelen dat ze welkom<br />
zijn- als in de presentatie: kunstwerken<br />
worden bijvoorbeeld op ooghoogte van<br />
een kind opgehangen.<br />
Het programma<br />
STORMOPKOMST bestaat uit een<br />
dertigtal voorstellingen, activiteiten,<br />
workshops en een grote tentoonstelling.<br />
Onbegonnen werk om een volledig<br />
overzicht te geven, maar daarvoor kan<br />
je terecht op www.stormopkomst.be. De<br />
organisatie heeft de site erg gebruiksvriendelijk<br />
gemaakt. Het volledige programma<br />
kan je bekijken per dag of per<br />
leeftijd van het doelpubliek. In de brochures<br />
van STORMOPKOMST staat<br />
bij elk programmaonderdeel ook nog<br />
de verduidelijking ‘kijken’, ‘luisteren’,<br />
‘denken’, ‘spelen’ of ‘maken’, of een combinatie<br />
ervan.<br />
Ellen Geerts: “Deze <strong>editie</strong> van het festival<br />
draait vooral om de zintuiglijke<br />
waarnemingen en om het feit dat die<br />
waarnemingen je soms kunnen bedriegen.<br />
Wat je ziet, is niet noodzakelijk<br />
wat je hoort of ruikt. Of wat je ziet,<br />
blijkt plots iets anders te worden. Of<br />
misschien was het de hele tijd al iets<br />
anders zonder dat je het gemerkt hebt?<br />
Alledaagse voorwerpen worden in een<br />
totaal andere context geplaatst. Deze<br />
<strong>editie</strong> van STORMOPKOMST zal de<br />
bezoekers dus regelmatig verrassen en<br />
op het verkeerde been zetten. Neem er<br />
je tijd voor en sta open voor het onverwachte.”<br />
- ‘Worktable’<br />
van Kate McIntosh<br />
“Van de kunstenares mogen we op<br />
voorhand niet veel prijsgeven over<br />
deze voorstelling. De ‘werktafel’ mag<br />
je letterlijk interpreteren. Je mag een<br />
voorwerp kiezen om kapot te maken.<br />
Je mag kiezen op welke manier je dat<br />
doet. Nadien breng je alle scherven of<br />
stukken of losse onderdelen naar een<br />
kamer waar ook alle restanten van<br />
andere kapotgemaakte voorwerpen liggen.<br />
Daar krijg je de opdracht om een<br />
ander kapot object te nemen en dat terug<br />
in elkaar te zetten. Op de werktafel<br />
liggen alle materialen die je ervoor nodig<br />
kan hebben. Ten slotte breng je het<br />
‘herstelde’ voorwerp naar een ruimte<br />
waar je het kan tentoonstellen zoals jij<br />
het wil: staand, hangend, liggend, aan<br />
de muur, op een sokkel… alles kan.<br />
Uiteindelijk worden alle werken gedocumenteerd<br />
en gepubliceerd op de site<br />
van ‘Worktable’. Fantastisch om te zien<br />
hoe voorwerpen kunnen veranderen!<br />
- ‘Dreams of environment’<br />
van Ahmed Khaled<br />
“Ahmed Khaled is een Iraaks theatermaker.<br />
Hij gebruikt allerlei zeer herkenbare<br />
materialen: plastieken zakjes,<br />
pmd-afval, watermeloenen, plakband,<br />
tennisballen, muilkorven, takken…<br />
Maar hij gebruikt ze op zo’n manier dat<br />
ze een hele andere betekenis krijgen.<br />
De grens tussen gruwel en grap is uitermate<br />
dun. Dreigende situaties worden<br />
plots hilarisch, en omgekeerd. De<br />
voorstelling is ook erg gelaagd. Je kan<br />
alles gewoon ondergaan en zien wat je<br />
ziet, of je kan er diepere betekenissen<br />
in vinden, bijvoorbeeld over de situatie<br />
in Irak. De voorstelling is zo abstract<br />
dat je er veel eigen betekenissen en<br />
interpretaties aan kan geven. We koppelen<br />
daar optioneel een gesprek aan<br />
onder leiding van iemand die gespecialiseerd<br />
is in filosoferen met kinderen.<br />
Tekst: Roel Sels<br />
28 - Maart <strong>2015</strong>
TUIN<br />
Famst is voor tal van<br />
mensen reeds 40 jaar<br />
hun vertrouwde stek voor<br />
verven, verfbenodigdheden,<br />
behangpapier en<br />
vloerbekleding zoals<br />
laminaat, parket, linoleum,<br />
vinyl, vasttapijt,...<br />
Ook voor plafonds kan<br />
Famst uitpakken met<br />
een vernuftig systeem dat<br />
heel wat voordelen biedt<br />
genaamd Plameco.<br />
GROEBA<br />
bewust tuinieren<br />
ontwerp - aanleg - onderhoud - advies<br />
www.GROEBA.BE - 0473 28 22 62<br />
KLINKERS<br />
Openingsuren.:<br />
Maandag tot Vrijdag van 08.00u-12.00u & 13.00u-18.30u.<br />
Zaterdag van 09.00u-12.00u & 13.00u-17.00u.<br />
Zon- en feestdagen gesloten<br />
FAMST nv<br />
Steenweg op Zevendonk 181 – 183<br />
2300 Turnhout<br />
Tel.: 014 41 39 74 • Tel.: 014 41 42 75<br />
Fax.: 014 43 53 33<br />
GRAAFWERKEN<br />
OPRITTEN<br />
INFRASTRUCTUUR<br />
FEESTZAAL<br />
FEESTZAAL (RETIE)<br />
TOT 60 ZITPLAATSEN<br />
TOT 120 STAANPLAATSEN<br />
www.famst.be<br />
INFO@BVBAWOUTERS.BE<br />
0473 28 22 62<br />
FEEST<br />
KORT<br />
Hofpoortteater<br />
Elckerlijc: ‘Talisker’<br />
TURNHOUT – Wat doe je als je vader<br />
zoveel van whisky houdt dat hij je Talisker<br />
heeft genoemd? Talisker is het<br />
verhaal van een jongen die alleen achterblijft<br />
als zijn vader hem achterlaat.<br />
Hij stelt zich veel vragen, maar in zijn<br />
onrustige hoofd is nog veel meer gaande.<br />
Hij wordt ontvoerd door buitenaardse<br />
wezens en komt in contact met feeën<br />
en drakendoders, met strijdlustige<br />
stammen en met eenzaten en nieuwe<br />
vrienden.<br />
Talisker is een jeugdvoorstelling van<br />
Elckerlijc en wordt gespeeld op 7, 13 en<br />
21 <strong>maart</strong> om 19u en op 8, 11, 15, en 22<br />
<strong>maart</strong> om 15u. Tickets kosten 10 euro<br />
en zijn te bestellen op 014 42 42 10 tussen<br />
18 en 19u, of online op www.elckerlijc.com.<br />
Peter Greenaway<br />
logeerde in Geel<br />
GEEL – De vermaarde Britse filmregisseur<br />
Peter Greenaway -bekend van onder<br />
meer de film ‘The Cook, The Thief, His<br />
Wife and Her Lover’, met een beruchte<br />
kannibalistische scène- verbleef in januari<br />
een aantal dagen in Geel. De reden:<br />
Greenaways muziek en eindgeneriek van<br />
zijn laatste film ‘Eisenstein in Guanajuato’,<br />
die in première ging op het voorbije<br />
filmfestival in Berlijn, werd afgewerkt<br />
in de internationale Galaxystudio’s van<br />
de gebroeders Wilfried en Guy Van Baelen<br />
in Mol-Millegem. Greenaway, die<br />
al jaren in Amsterdam woont, logeerde<br />
ondertussen in hotel Rosendaelhof, het<br />
prachtige, oude hotel aan de Stationsstraat<br />
in Geel, uitgebaat door Kathleen<br />
Govaerts en haar man Erik Van Genechten.<br />
“Ik moet bekennen dat ik voordien<br />
nooit van Peter Greenaway gehoord<br />
had”, vertelt Katleen Govaerts. “Maar<br />
toen mijn man hoorde dat Greenaway<br />
hier logeerde, kon hij een kreet van<br />
enthousiasme niet onderdrukken. Hij<br />
is een echte fan. Ik vertelde later aan<br />
Greenaway dat ik nu wel echt nieuwsgierig<br />
was naar zijn films. ‘Het zijn erg<br />
speciale films’, zo waarschuwde hij me.<br />
Kathleen is verder erg te spreken over<br />
haar hotelgast Greenaway. “Een heel<br />
aimabele man die rustig zijn tijd nam<br />
voor een praatje. Hij had iets zeer ‘British’<br />
over zich, zeer beleefd ook. Hij vertelde<br />
vrijuit over zijn kinderen. Amsterdam<br />
vond hij een van de aangenaamste<br />
steden om te wonen. ‘Een erg beleefde<br />
stad met goed opgevoede inwoners’, zo<br />
vond hij. Over Londen, waar hij vroeger<br />
woonde, was hij niet echt te spreken.<br />
Hij heeft beloofd terug te komen als<br />
hij in de toekomst nieuwe opdrachten<br />
heeft. ‘Om een latte macchiato te drinken’,<br />
zei hij, want die ging hij missen.<br />
Met Greenaway heeft de Kempen weer<br />
hoog bezoek uit de filmwereld gehad. In<br />
september vorig jaar vereerde de Duitse<br />
filmregisseur Wim Wenders Herentals<br />
met een bezoek. Wenders bezocht een<br />
tentoonstelling van zijn vriend Robert<br />
Bosisio in het Art Center Hugo Voeten.<br />
Suiker - 29
CINEMA SPECIAL<br />
In ‘Cinema Special’ krijg je maandelijks een overzicht van wat er te<br />
zien is in het niet-reguliere filmcircuit: films die in de cultuurcentra<br />
vertoond worden of die MOOOV programmeert in Utopolis, of elders.<br />
De films vormen vaak een verrassende en welgekomen aanvulling op<br />
het bestaande aanbod.<br />
GLUCKAUF<br />
Dinsdag 3 <strong>maart</strong>, 20u, Utopolis Turnhout<br />
Regisseur: Remy van Heugten<br />
Land: Nederland<br />
Jaar: <strong>2015</strong><br />
Duur: 102’<br />
Met ‘Gluckauf’ heeft de nog jonge regisseur<br />
Remy Van Heugten (39) met<br />
grote voorsprong de beste film uit<br />
zijn nog prille carrière gemaakt. De<br />
film doorstaat de vergelijkingen met<br />
de sociale drama’s die we kennen<br />
van Ken Loach, Mike Leigh en de gebroeders<br />
Dardenne. ‘Gluckauf’, een<br />
mijnwerkersgroet waarmee kompels<br />
mekaar een behouden terugkeer boven<br />
de grond wensten, speelt zich af<br />
in Nederlands-Limburg. Het is de<br />
bakermat van Van Heugten. Tegen<br />
een sombere en dreigende achtergrond<br />
van een arme streek die sinds<br />
het sluiten van de mijnen door God<br />
verlaten lijkt te zijn, schetst Van<br />
Heugten een indringend vader-zoonportret<br />
in een crimineel milieu.<br />
Limburg is een ruwe streek. Een regio<br />
waar dialogen vaak met de vuist<br />
gevoerd worden en waar geweren gebruikt<br />
worden om discussies te beëindigen.<br />
Sinds de sluiting van de mijnen is<br />
het er alleen maar erger op geworden.<br />
Lei Frissen is een vijftiger die als kruimeldief<br />
en kleine crimineel de eindjes<br />
aan mekaar probeert te knopen. Dat<br />
lukt niet, integendeel. Hij heeft een<br />
hoge schuld bij onderwereldfiguur Vester,<br />
de ‘godfather’ van Limburg en een<br />
man met wie je beter niet op een slecht<br />
blaadje staat.<br />
Jeffrey Frissen, de zoon van Lei, komt<br />
te weten dat zijn vader, de stoere bink<br />
naar wie hij als kind enorm opkeek,<br />
zware schulden heeft. Hij wil zijn vader<br />
helpen en neemt de schulden van hem<br />
over.<br />
Daarmee zijn de problemen niet van de<br />
baan. Ze worden alleen groter. Jeffrey,<br />
die in een coffeeshop werkt en net als zijn<br />
vader bijklust in het criminele milieu,<br />
toont een onvoorwaardelijke liefde voor<br />
Lei. Omdat hij nu eenmaal zijn vader is.<br />
Maar het respect dat hij altijd voor hem<br />
heeft gehad, is weg. Als Lei weer eens<br />
stomdronken bij hem aanklopt, staat Jeffrey<br />
zijn bed af en zet hij een kotsemmer<br />
klaar. Vaderliefde in Limburg.<br />
Omgekeerd wordt het immense respect<br />
dat de vader altijd voor de zoon had ook<br />
zwaar op de proef gesteld. Lei neemt<br />
er al lang vrede mee dat hij van zijn<br />
eigen leven niets gemaakt heeft. Alle<br />
hoop rustte op zijn zoon, die het altijd<br />
goed leek te doen en zelfs een vaste<br />
baan vond, zij het in een coffeeshop.<br />
Jeffrey was het enige lichtpunt in Leis<br />
leven. Maar nu de zoon ook op het criminele<br />
vlak de kastanjes voor de vader<br />
uit het vuur moet halen en hij zijn vader<br />
dus zelfs op dát vlak voorbij heeft<br />
gestoken, krijgt Lei ook gevoelens van<br />
minachting voor zijn zoon en beseft hij<br />
dat hijzelf gedegradeerd is tot een derderangssjacheraar.<br />
De film wordt volledig in het Limburgse<br />
dialect gesproken en is Nederlands<br />
ondertiteld, wat trouwens geen overbodige<br />
luxe is. ‘Gluckauf’ heeft ook een<br />
Belgisch en zelfs een Kempens tintje.<br />
‘Godfather’ Vester wordt gespeeld door<br />
de Belgisch-Limburgse acteur Johan<br />
Leysen, die al te zien was als Schmitt<br />
in ‘Daens’ (1993, Stijn Coninx), als Père<br />
Jean in ‘Soeur Sourire’ (2009, Stijn<br />
Coninx) of als Meester Jan De Cock in<br />
‘Het vonnis’ (2013, Jan Verheyen).<br />
De hoofdrol is weggelegd voor Bart Slegers.<br />
Hij speelt de pannen van het dak<br />
als Lei Frissen. Slegers werd geboren<br />
in Enschede, maar verhuisde op zesjarige<br />
leeftijd naar Turnhout. Studeerde<br />
aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium.<br />
Hij is vast lid bij Toneelgroep<br />
Amsterdam. Het Vlaamse publiek kent<br />
hem vooral van zijn rol als Patrick Coene<br />
in ‘Sedes & Belli’.<br />
Veel lof gaat ook naar regisseur Remy<br />
Van Heugten, die na een bijzonder flauwe<br />
romantische komedie -Valentino,<br />
uit 2013- het roer helemaal omgooide<br />
en daarmee zijn carrière geherlanceerd<br />
lijkt te hebben.<br />
30 - Maart <strong>2015</strong>
Dinsdag 3 <strong>maart</strong>, 20u, Utopolis Turnhout<br />
GLUCKAUF<br />
Regisseur: Remy van Heugten<br />
Land: Nederland<br />
Jaar: <strong>2015</strong><br />
Duur: 102’<br />
Lei, een vijftiger, leeft onderaan de sociale<br />
ladder. Zijn zoon Jeffrey is alles voor hem.<br />
Zijn grote angst bestaat erin de erkenning<br />
van zijn zoon kwijt te raken. Als Jeffrey<br />
ontdekt dat zijn vader een schuld heeft bij<br />
een onderwereldfiguur, doet hij wat elke<br />
liefhebbende zoon zou doen: zijn vaders<br />
schuld als de zijne beschouwen.<br />
Tegen de achtergrond van een verpauperd<br />
Zuid-Limburg speelt zich een heftig vaderzoondrama<br />
af, dat geen mogelijkheid biedt<br />
tot ontsnappen. Niet voor de personages,<br />
die een ongelijke strijd voeren door hun<br />
sociale afkomst, maar ook niet voor de toeschouwer.<br />
Dinsdag 10 <strong>maart</strong>, 20u, Utopolis Turnhout<br />
PHOENIX<br />
Regisseur: Christan Petzold<br />
Land: Duitsland<br />
Jaar: 2014<br />
Duur: 110’<br />
Vlak na de Tweede Wereldoorlog moet de<br />
joodse Nelly plastische chirurgie ondergaan,<br />
omdat haar gezicht door de vlucht<br />
uit een concentratiekamp erg gehavend is.<br />
Daarna reist ze naar het kapotgeschoten<br />
Berlijn, in de hoop haar man Johnny terug<br />
te vinden. De vraag of hij het was die haar<br />
bij de nazi’s verraden heeft, blijft aan haar<br />
vreten. In een wereld waarin niets is overgebleven<br />
van wat er vroeger was, vindt ze<br />
hem, maar hij herkent haar niet.<br />
Een krachtig, spannend en emotioneel<br />
drama. Nina Hoss schittert in de hoofdrol.<br />
Zondag 15 <strong>maart</strong>, 11u, Utopolis Turnhout<br />
N, THE MADNESS OF REASON<br />
Regisseur: Peter Krüger<br />
Land: België<br />
Jaar: 2014<br />
Duur: 102’<br />
Omstreeks 1950 ruilde de Fransman Raymond<br />
Borremans het Europese continent<br />
in voor het Afrikaanse Ivoorkust om er als<br />
avonturier, muzikant en entomoloog de<br />
allereerste “Encyclopedie van een nieuwe<br />
wereld” samen te stellen. Hij vond er een<br />
nieuwe thuis en droomde van eeuwige<br />
roem. Helaas: hij overleed toen hij aan de<br />
letter N was aanbeland. Deze eigenzinnige<br />
documentaire reist in het spoor van<br />
Borremans’ rusteloze geest en creëert een<br />
poëtische, audiovisuele dialoog tussen zijn<br />
reflecties en het glorieuze verleden van<br />
West-Afrika. Gaandeweg krijgt de kijker<br />
meer inzicht in de reden en de waanzin<br />
van Borremans’ monumentale project.<br />
Dinsdag 17 <strong>maart</strong>, 20u, Utopolis Turnhout<br />
STILL ALICE<br />
Regisseur: Wash Westmoreland en Richard<br />
Glatzer<br />
Land: Verenigde Staten<br />
Jaar: 2014<br />
Duur: 100’<br />
Alice Howland, gelukkig getrouwd en<br />
moeder van drie volwassen kinderen, is<br />
een gerenommeerd hoogleraar taalkunde<br />
aan de Harvard University. Als de ziekte<br />
van Alzheimer bij haar wordt vastgesteld,<br />
krijgt ze een enorme schok te verwerken<br />
en ze beseft dat haar zorgvuldig opgebouwde<br />
leven drastisch zal veranderen.<br />
Langzaam maar zeker verliest ze de regie<br />
over haar eigen wereld, terwijl de onderlinge<br />
familiebanden steeds meer onder<br />
druk komen te staan.<br />
Een beangstigend, hartverscheurend en<br />
inspirerend portret over een onafhankelijke,<br />
sterke vrouw die worstelt om verbonden<br />
te blijven met de persoon die ze ooit<br />
was. Julianne Moore kreeg een Golden<br />
Globe en een Oscarnominatie voor deze<br />
rol.<br />
Dinsdag 24 <strong>maart</strong>, 20u, Utopolis Turnhout<br />
LOIN DES HOMMES<br />
Regisseur: David Oelhoffen<br />
Land: Frankrijk<br />
Jaar: 2014<br />
Duur: 110’<br />
Kort vóór het uitbreken van de Algerijnse<br />
Onafhankelijkheidsoorlog wordt een leraar<br />
(Viggo Mortensen) die lesgeeft in een<br />
afgelegen schooltje, gedwongen een plaatselijke<br />
moordenaar dwars door het Atlasgebergte<br />
naar een Frans-koloniale rechtbank<br />
te begeleiden. De leraar begint met<br />
tegenzin aan de tocht, want hij laat zijn<br />
school niet graag achter. Onvermijdelijk<br />
groeien de leraar en de crimineel tijdens<br />
de gevaarlijke en avontuurlijke tocht naar<br />
mekaar toe.<br />
Deze Noord-Afrikaanse western, met<br />
fraaie landschappen en begeleid door atmosferische<br />
klanken van de componisten<br />
Nick Cave en Warren Ellis, is gebaseerd<br />
op een kortverhaal van de Franse schrijver-filosoof<br />
Albert Camus, die in Algerije<br />
geboren werd. Thema’s als kolonialisme,<br />
eerwraak en religieuze verschillen komen<br />
voorbij.<br />
Zondag 29 <strong>maart</strong>, 11u, Utopolis Turnhout<br />
ERBARME DICH – MATTHÄUS<br />
PASSION STORIES<br />
Regisseur: Ramón Gieling<br />
Land: Nederland<br />
Jaar: <strong>2015</strong><br />
Duur: 98’<br />
Enkele personages, onder wie operaregisseur<br />
Peter Sellars en schrijfster Anna<br />
Enquist, geven uiting aan hun bijzondere<br />
verhouding met Bachs muziek. Koordirigent<br />
Simon Halsey, de Russische sopraan<br />
Olga Zinovieva en enkele leden van het<br />
Amsterdamse daklozenkoor ‘De Straatklinkers’<br />
vertellen ontroerende verhalen.<br />
Het lijdensverhaal van de Matthäus Passion<br />
is niet alleen tijdloos, maar ook vertrouwd.<br />
We horen hoe de Matthäus Passion<br />
een bepalende rol speelde in relaties<br />
tussen mannen en vrouwen, vaders en zonen,<br />
vaders en dochters, moeders en hun<br />
ongeboren kind, en hoe we ondanks alle<br />
verschillen een gemene deler vinden in<br />
het geheim van Bachs muziek.<br />
Indrukwekkende documentaire over<br />
Bachs Matthäus Passion en de bijzondere<br />
verhouding die zowel experts als liefhebbers<br />
met dit werk hebben.<br />
Zondag 29 <strong>maart</strong>, 14 en 16u, Utopolis Turnhout<br />
THE DISSAPPEARANCE OF<br />
ELEANOR RIGBY HIM + HER<br />
Regisseur: Ned Benson<br />
Land: Verenigde Staten<br />
Jaar: 2014<br />
Duur: 89’ en 100’<br />
Eleanor en Conor vormen al zeven jaar<br />
een hecht koppel, maar zes maanden<br />
geleden werden ze getroffen door een catastrofe<br />
die hen nu uit elkaar dreigt te<br />
drijven, doordat beiden op hun eigen manier<br />
met hun verdriet omgaan. Dat zorgt<br />
voor wrijvingen en onbegrip. Als Eleanor<br />
laat weten dat het zo niet verder kan en<br />
dat ze weer haar eigen leven wil leiden,<br />
komt dat niet als een verrassing. Regisseur<br />
Benson splitst dit verhaal op in twee<br />
films. In ‘Him’ zien we hoe Conor omgaat<br />
met de situatie. ‘Her’ vertelt hoe Eleanor<br />
de breuk verteert.<br />
Dit is een fascinerend, hypnotiserend en<br />
troostrijk debuut. Een bijzondere filmervaring<br />
die geen moment saai wordt.<br />
Dinsdag 31 <strong>maart</strong>, 20u, Utopolis Turnhout<br />
HUNGRY HEARTS<br />
Regisseur: Saverio Costanzo<br />
Land: Italië<br />
Jaar: 2014<br />
Duur: 109’<br />
Jude, een Amerikaan, en Mina, een Italiaanse,<br />
ontmoeten elkaar in New York. Na<br />
een tijdje trouwen ze met elkaar, en Mina<br />
raakt zwanger. Al snel ontstaat er een<br />
scheve verhouding, vanwege de licht excentrieke<br />
Mina. Maar bij de vroeggeboorte<br />
van hun kind ontstaat er pas echt een conflict:<br />
beiden hebben zo hun eigen idee over<br />
het ouderschap. Als de baby maar niet in<br />
gewicht toeneemt, krijgen Jude en zijn<br />
moeder het vermoeden dat Mina’s overtuigingen<br />
de gezondheid van de baby in<br />
gevaar brengen.<br />
De film ontwikkelt zich op een superieure<br />
manier. Hij begint als een romantische<br />
komedie, maar evolueert naar een drama<br />
en wordt zelfs bijna horror. Gevoelens<br />
van paranoia en machteloosheid worden<br />
steeds sterker. Beklijvende film.<br />
Het Gevolg (Turnhout)<br />
I am not him<br />
Schoon Jong Volk, het cinefiele<br />
jongerengezelschap<br />
van MOOOV, kiest deze<br />
maand de Frans-Turkse<br />
productie ‘I am not him’.<br />
Nihat is een zwijgzame<br />
man die veel aandacht<br />
krijgt van Aysa, een veel jongere vrouw die het mikpunt is van<br />
spot en geroddel. Nihat gaat bij haar eten en merkt dat hij als twee<br />
druppels water op de man van Aysa lijkt, die in de gevangenis zit.<br />
I am not him, vrijdag 27 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Cc Zwaneberg (Heist-op-den-Berg)<br />
The imitation game<br />
Alan Turing is een Britse wiskundige en informaticus. Tijdens de<br />
Tweede Wereldoorlog ontcijferde hij gecodeerde berichten die van<br />
de Duitsers onderschept waren. Turings grootste verwezenlijking<br />
bestond erin om als een van de eersten de Duitse Enigmacodes te<br />
breken. Daardoor kregen de geallieerden de controle over de Atlantische<br />
Oceaan.<br />
The imitation game, woensdag 4 <strong>maart</strong>, 15 en 20u.<br />
Manolo’s magische reis (3D)<br />
Animatiekomedie met een unieke visuele stijl en met een reeks<br />
aanstekelijke pophits in een nieuw jasje. Manolo is een jongeman<br />
die een verscheurende keuze moet maken tussen wat zijn familie<br />
van hem verwacht en wat hij zelf wil. Alvorens Manolo zijn keuze<br />
moet maken, vertrekt hij voor een ongelooflijk avontuur. Hij moet<br />
zijn grootste angsten weerstaan om zijn geliefde en zijn dorp te<br />
redden.<br />
Manolo’s magische reis, zondag 8 <strong>maart</strong>, 15u.<br />
N, the madness of reason<br />
Innemende documentaire over het leven van de Fransman Raymond<br />
Borremans, die halfweg de vorige eeuw naar Ivoorkust trok<br />
om er een encyclopedie van de Nieuwe Wereld samen te stellen. Hij<br />
overleed toen hij aan de letter N was. Gaandeweg geeft dit experimentele<br />
filmessay meer inzicht in de reden en de waanzin die aan<br />
de basis lagen van Borremans’ monumentale project.<br />
N, the madness of reason, dinsdag 10 <strong>maart</strong>, 15 en 20u.<br />
Bowling balls<br />
‘Bowling balls’ is een motorbende die het altijd en overal moet afleggen<br />
tegen de rivaliserende club, ‘Banana Knights’. De ‘Bowling<br />
Balls’ zinnen op wraak, maar hoe doe je dat als de tegenpartij sterker,<br />
talrijker en slimmer is? Met Jonas Van Geel, Peter Van den<br />
Begin, Nathalie Meskens, Wim Opbrouck en Sven De Ridder.<br />
Bowling balls, woensdag 11 <strong>maart</strong>, 15 en 20u.<br />
The Hobbit 3 – The battle of the 5 armies (3D)<br />
‘The Hobbit: The Battle of the Five Armies’ van Oscarwinnaar Peter<br />
Jackson is de derde film van een trilogie die gebaseerd is op het<br />
meesterwerk ‘The Hobbit’ van J.R.R. Tolkien. Deze film is het epische<br />
slot van de avonturen van Bilbo Balings, Thorin Eikenschild<br />
en het dwergengezelschap.<br />
The Hobbit 3 – The battle of the 5 armies, woensdag 18 <strong>maart</strong>, 15<br />
en 20u.<br />
Wiplala<br />
‘Wiplala’ is een vrolijke avonturenfilm voor de hele familie over een<br />
10 cm groot mannetje uit een land waar iedereen kan toveren, al<br />
noemen ze het daar tinkelen. Wiplala kan echter niet zo goed tinkelen<br />
en daarom besluit hij het land te verlaten. Dat leidt tot spannende<br />
en hilarische avonturen.<br />
Wiplala, zondag 22 <strong>maart</strong>, 15u.<br />
En solitaire<br />
Zeiler Yann Kermadec mag starten in een solozeilwedstrijd om de<br />
wereld. Wanneer hij heeft moeten aanmeren om reparaties uit te<br />
voeren, ontdekt hij dat er een verstekeling aan boord gekomen is.<br />
Als uitlekt dat Yann niet alleen op de boot is, volgt diskwalificatie.<br />
Yann aarzelt. Kan hij de jonge Moussa zomaar ergens aan land<br />
zetten om de wedstrijd te kunnen beëindigen?<br />
En solitaire, dinsdag 24 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Birdman<br />
Riggan Thomson is een aan<br />
lager wal geraakte filmster.<br />
In het verleden maakte hij<br />
furore met de vertolking<br />
van de iconische superheld<br />
Birdman, maar inmiddels<br />
is hij door het grote publiek<br />
vergeten en kampt hij met ego- en familieproblemen. Om zijn reputatie<br />
te herstellen, neemt hij een job aan als acteur, scenarist en<br />
regisseur van een toneelstuk.<br />
Birdman, woensdag 25 <strong>maart</strong>, 15 en 20u.<br />
Relatos salvajes (Wild tales)<br />
Zwarte komedie die toont dat we allemaal tot barbaarse acties in<br />
staat zijn als ons kookpunt bereikt wordt. De film is opgebouwd<br />
uit zes verschillende verhalen. Regisseur Szifrón heeft ze goed uitgewerkt<br />
en houdt een consistente toon aan, die vooral gekenmerkt<br />
wordt door heerlijke, zwarte humor.<br />
Relatos salvajes, maandag 30 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Cc ’t Getouw (Mol)<br />
De nieuwe avonturen van Capelito<br />
Capelito is een paddenstoel. Met een druk op zijn neus verandert hij zijn<br />
paddenstoelenhoed telkens in een nuttig voorwerp. Handig wanneer de<br />
gezellige zwam zich weer eens in nesten werkt. Capelito spreekt een brabbeltaaltje<br />
dat niemand kan verstaan… behalve kleuters misschien? Zij zullen<br />
alvast dol zijn op deze absurde verhaaltjes, die geplukt werden uit hun<br />
magische fantasiewereld.<br />
De nieuwe avonturen van Capelito, woensdag 4 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Pride<br />
Zomer 1984. Margaret Thatcher<br />
sluit de steenkoolmijnen.<br />
De mijnwerkers staan voor een<br />
loodzware periode, maar krijgen<br />
steun uit onverwachte hoek. De<br />
homobeweging toont zich solidair met de kompels. Gebaseerd op waargebeurde<br />
feiten.<br />
Pride, donderdag 5 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Renoir<br />
Mooi tijdsbeeld uit de periode 1918 in Frankrijk. Vader en zoon Renoir zijn<br />
kunstenaars: de oudste is schilder, de jongste regisseur. Het medium film<br />
komt nog maar pas op, de Eerste Wereldoorlog is net voorbij, het impressionisme<br />
heeft zijn glorietijd gehad en er breekt een nieuw tijdperk aan met<br />
nieuwe normen en waarden.<br />
Renoir, zaterdag 7 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Leviathan<br />
Kolya woont in een klein stadje in de buurt van de Barentszzee. Hij runt<br />
er een garage. De burgemeester wil het stuk grond voor zichzelf en tracht<br />
Kolya uit te kopen, maar die weigert. Het wordt een hopeloze strijd waarin<br />
duidelijk wordt dat de corruptie doorgedrongen is tot in alle lagen van de<br />
maatschappij.<br />
Leviathan, donderdag 12 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Matilda<br />
Matilda Wurmhout is zes jaar en heel slim. Maar haar ouders zijn de domste<br />
mensen op aarde en op school gaat het er wreed aan toe: de directrice<br />
is een echte dictator. Gelukkig is er nog de lieve juf Honey, die meteen<br />
doorheeft dat Matilda superbegaafd is en over een bijzonder talent beschikt<br />
waarmee ze vervelende volwassenen een lesje kan leren.<br />
Matilda, woensdag 18 <strong>maart</strong>, 14u.<br />
Locke<br />
Geweldige roadmovie van Tom Hardy. Ivan Locke heeft net een drastische<br />
beslissing genomen. Hij stapt in de auto en begint het ene telefoontje na het<br />
andere te plegen: naar zijn vrouw, zijn zoon, zijn collega’s, zijn baas… Met<br />
mondjesmaat geeft de film prijs waarover het gaat. De volledige film speelt<br />
zich in de auto af. Dankzij het uitgekiende scenario en een schitterende fotografie<br />
verveelt ‘Locke’ geen seconde. Een krachttoer van Hardy.<br />
Locke, donderdag 19 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
De vierde revolutie: energieonafhankelijkheid<br />
Documentaire over de noodzakelijke en dringende overstap naar duurzame<br />
energie, die al op veel plaatsen een realiteit is. De documentaire toont verbluffende<br />
beelden van tien locaties waar mensen aan ‘energieautonomie’<br />
werken op basis van natuurlijke hulpbronnen (wind, zon, biomassa...) en in<br />
functie van de gemeenschap. Een inspirerende film voor de Kempen. Energiecoöperatie<br />
Campina Energie zal trouwens aanwezig zijn.<br />
De vierde revolutie: energieonafhankelijkheid, vrijdag 20 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Samba<br />
Samba Cissé, een Senegalese immigrant, verblijft al tien jaar illegaal in<br />
Frankrijk. Via allerlei bescheiden jobs hoopt hij te zorgen voor een beter<br />
leven voor zichzelf en zijn achtergebleven familie. Samba komt in contact<br />
met Alice, een gewezen zakenvrouw die zopas haar job verloor en die net als<br />
Samba probeert haar leven op orde te krijgen.<br />
Samba, donderdag 26 <strong>maart</strong>, 20u.<br />
Cc ’t Schaliken (Herentals)<br />
The drop<br />
Amerikaanse film van de Belg<br />
Michael R. Roskam waarin<br />
naast Matthias Schoenaerts de<br />
in 2013 overleden James Gandolfini<br />
een hoofdrol speelt.<br />
Bob Saginowski werkt in een<br />
bar die door gangsters gebruikt wordt om geld wit te wassen. Hij raakt betrokken<br />
bij het ganstermilieu en krijgt tot overmaat van ramp nog te maken<br />
met de gewelddadige en labiele eigenaar van een verwaarloosde pitbull die<br />
hij gered heeft.<br />
The drop, dinsdag 24 <strong>maart</strong>, 20 u.<br />
Magic in the moonlight<br />
Romantische komedie (2014) van Woody Allen. De film speelt zich af in de<br />
jaren twintig in Zuid-Frankrijk en gaat over een meesterillusionist die onderzoek<br />
doet naar een spiritueel medium. Emma Stone en Colin Firth spelen<br />
de hoofdrollen.<br />
Magic in the moonlight, woensdag 25 <strong>maart</strong>, 14.30u.<br />
Cc ’t Heilaar (Beerse)<br />
Halfweg<br />
Stef zit in een scheiding en betrekt een groot huis dat hij voor een prijsje<br />
heeft kunnen kopen. Daar wil hij tot rust komen. Maar dan daagt de vreemde<br />
Theo op. Hij beweert de rechtmatige bewoner van het huis te zijn. Stef<br />
ontdekt dat Theo de vorige eigenaar is en… twee jaar geleden is overleden...<br />
Halfweg, dinsdag 10 <strong>maart</strong>, 14u.<br />
Suiker - 31
Change language