MILANESE RIJST - Nederlands als vreemde taal

Wat zijn maghi? Giacomo weet het woord niet
in het Nederlands. Zijn handen gaan over de
tafel, zo doet een mago. Hij kijkt ook als een
mago. In een glas. Vol met bier. Nou ja, een
mago kijkt niet in een glas met bier, maar in een
rond glas.
‘Een bol?’ vraagt Marlies. ‘Een glazen bol?’
Misschien. Giacomo’s handen gaan over het
glas. Hij kijkt in het glas.
‘Ik zie Bart!’ zegt hij. ‘Ik zie Bart met veel
geld. En een groot huis. En… zeven
kinderen… Over zeven jaar is Bart rijk en heeft
hij zeven kinderen.’
‘Een waarzegger!’ roept Marlies. Je bedoelt
een waarzegger met een glazen bol. Er zijn
waarzeggers in Brera. Wat leuk.’
‘Ja, of met kaarten. Tarocchi,’ zegt Giacomo.
‘Haha,’ zegt Marlies, Bart met zeven
kinderen..!’
‘Ik wil best zeven kinderen,’ zegt Bart.
‘Echt waar?’
‘Ja hoor, als ik dan maar niet arm ben. Voor
zeven kinderen heb je veel geld nodig. Ik wil
eerst rijk worden en dan zeven kinderen
hebben. En dan kom ik in Italië wonen, waar
alle families zeven kinderen hebben.’
Giacomo zegt dat het niet waar is. Hij kent
geen familie met meer dan twee kinderen. In
Noord Italie krijgen de families 1,5 kind per
familie.
‘Anderhalf kind, dat is een grote en een
kleine?’ vraagt Bart.
Nu lacht Giacomo wel.
‘Jammer,’ zegt Marlies, ‘het was zo’n leuk
stereotype, een grote Italiaanse familie die eet
onder de olijfbomen. Maar mìjn zus heeft wel
drie kinderen en Bart zijn broer ook. Je zegt dat
Bart zeven kinderen krijgt, en ik? Misschien
krijgt hij die kinderen met een andere vrouw. Ik
wil graag weten, hoeveel kinderen ik krijg,
Giacomo. ’
Giacomo’s handen gaan over het bierglas van
Bart, hij kijkt erin: geen bier. Het glas is leeg.
‘Het spijt me,’ zegt Giacomo. ‘Ik zie geen
kinderen…’
‘Waarom niet?’
‘Omdat er geen bier is. Nederlandse kinderen
zie je alleen in een glas bier. Niet in een leeg
glas…
Dan bestel ik er nog drie,’ zegt Bart. ‘Ober!
Drie glazen bier alstublieft.’
‘Nee,’ zegt Marlies, ‘ik wil nog een
cappuccino.’
Giacomo wil misschien ook liever iets anders.
Het bier zit in zijn hoofd, dat licht is als een
ballon. Maar Bart heeft al besteld: daar zijn de
glazen bier al.
Na het bier staan ze op. Hé, wat is dat?
Giacomo kan niet goed staan. Oei-oei, dat is
moeilijk. Dat doet het bier in zijn hoofd. Hij
moet lachen, hij kan niet goed in een rechte lijn
lopen.
‘Ik zie Giacomo,’ zegt Bart, die doet als een
waarzegger, ‘en hij kan niet goed lopen. Hij
loopt tegen een paal, en bààng, geen kinderen
voor Giacomo…’
Milanese Rijst 12