ONederlands Tijdschrift voor - Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie

Nederlands Tijdschrift
voor Orthopaedie
PROFIX totaleknieartroplastiek bij patiënten
met artrose of rheumatoïde arthritis -
een 5-jaarsfollow-uponderzoek
M.L.R. Urlus en P.R.J.M. Middendorf
Eenzijdige totaleknieartroplastiek met PROFIX werd uitgevoerd bij 51 opeenvolgende patiënten met een diagnose van
artrose of rheumatoïde arthritis. Patiënten werden gedurende minimaal 5 jaar nabehandeld om de werkzaamheid en
veiligheid van het hulpstuk op middellange termijn vast te stellen. De totaal-, pijn- en functiescores gemeten aan de
hand van het KSS, waren na 5 jaar met 42,5, 31,3 en 53,1 punten toegenomen. De actieve flexie en bewegingsbereik
verbeterden met 2,4º respectievelijk 4º. De Kaplan-Meier-schatting van de overlevingsduur van een implantaat was
100% voor 1 patiënt die een revisie had ondergaan als gevolg van aseptische loslating van de tibiaplateau in het 6 e
jaar. Bij patiënten met artrose werden geen grote invloed van de implantaatfixatie (gecementeerde of hybride), van
het type ‘gewrichtsinfreespatella’ (Conforming of Conforming Plus) of van patellaresurfacing aangetroffen. Vrijleggen
van het ligament leek het resultaat echter te verbeteren. Op basis van dit 5-jaarsfollow-uponderzoek kan worden geconcludeerd
dat het PROFIX totalekniesysteem effectief en veilig is, en verbetering van de kwaliteit van leven van de
patiënt oplevert.
Vol
15
sept
’08
Inleiding
Drs. M.L.R. Urlus en drs. P.R.J.M. Middendorf
orthopedisch chirurgen, afdeling Orthopedische Chirurgie,
Refaja Ziekenhuis, Boerhaavestraat 1,
9501 HE Stadskanaal.
Correspondentie: drs. M.L.R Urlus
E-mail: murlus@planet.nl
Er worden wereldwijd jaarlijks 600.000 knie-implantaties
uitgevoerd. Artritis en chronisch letsel
vormen de belangrijkste redenen voor een knieprothese,
en de meeste van deze operaties worden
gedaan bij patiënten ouder dan 55 jaar. Hoewel de
meeste patiënten de pensioengerechtigde leeftijd
al zijn gepasseerd, is een groot deel nog van arbeidsproductieve
leeftijd, wat moeilijkheden met
werk en ingrijpende economische lasten voor de
maatschappij met zich meebrengt. Niettemin
moet een operatie worden vermeden wanneer
symptomen kunnen worden bestreden met nietchirurgische
middelen. Indicaties voor chirurgische
interventie zijn invaliderende pijn en grote beperkingen
bij dagelijkse activiteiten en loopafstand,
of moeilijkheden met slapen of werken. 1
Totaleknieartroplastiek (TKA) is een gevestigde
behandeling voor artritis aan de knie. TKA is een
van de meest voorkomende, effectieve, betrouwbare
en voorspelbare procedures geworden bij het
verminderen van gewrichtspijn en bij het verbeteren
van het bewegingsbereik. 2,3,4 TKA wordt in
verband gebracht met lage morbiditeit en mortaliteit.
Naarmate de populatie ouder wordt en de BMI
blijft stijgen, zal het feitelijke aantal TKA’s blijven
groeien. 1,5
De orthopedische gemeenschap moet nog overeenstemming
bereiken over het succesvolste implantaatontwerp
of operatietechniek die leidt
tot de beste resultaten op langere termijn.
Patellaresurfacing met een component van polyethyleen
wordt bijvoorbeeld door sommigen
standaard en door anderen selectief of helemaal
niet gebruikt. Het gebruik van een beweeglijk
tibiaal glijvlak (‘bearing’) in plaats van een vaste
bearing vermindert in theorie contactdruk en
daarmee polyethyleenslijtage (een belangrijke
oorzaak van osteolyse en aseptische loslating) en
geeft een beter bewegingsbereik en functioneel
resultaat, hoewel dit tot op heden nog niet is bekrachtigd.
1 Een ander voorbeeld is het gebruik van
een achterstekruisbandsparend ontwerp of een
posterieur gestabiliseerd ontwerp. 6 De criteria
die de keuze voor verwijdering of behoud beïnvloeden,
zijn de degeneratieve status van de
achterste kruisband, het gebruikte type implantaat
of gewoon de persoonlijke voorkeur van de
chirurg. 6 Bovendien blijft de discussie aanhouden
over resultaten van de patiënt in verhouding tot
de timing van de ingreep en de ziekteprogressie.
Er gaan steeds meer stemmen op voor de visie dat
er goede resultaten kunnen worden geboekt in
relatief vroege stadia van artrose, en dat er weinig
voordeel te behalen valt uit wachten tot de patiënt
in uiterste nood is. 1
Langdurige onderzoeken naar de overlevingsduur
van implantaten moeten de chirurg helpen bij zijn
keuze voor een implantaat. Helaas zijn er nog maar
weinig langdurige follow-uponderzoeken in de literatuur
te vinden, waarschijnlijk omdat ze moeilijk
gestandaardiseerd uitgevoerd kunnen worden. 5,7
De verwachte resterende levensduur van een
65-jarige patiënt is bijna twintig jaar; dus de le-
Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie, Vol 15, Nr 3, sept 2008 ■ 107