Lees hier het geactualiseerde kennisdocument Puttenvelden - KWR ...

Pulsen kunnen we in veel grondsoorten, samenhangende grond, onsamenhangende
grond en niet-massieve harde lagen. Maar we kunnen niet pulsen in extreem stijve klei
en in lagen met grote stenen.
puls
boorbuis
driepoot
Bij pulsen maken we gebruik van een puls, boorbuizen en een pulsboorinstallatie (zie
Figuur 6-6).
De puls is een zware, holle stalen cilinder met onderin een leren of stalen klep, die aan
een scharnier naar binnen opengaat, en bovenaan een bevestigingsbeugel voor de kabel.
De onderkant van de puls is voorzien van een korte snijschoen met snijrand. Er zijn
zand-, klei- en grindpulsen.
De boorbuis, ook wel steunbuis genoemd, bestaat uit een aantal stalen buizen die we tot
één boorbuis aan elkaar monteren. De onderste boorbuis (boorschoen, voorloper) is
voorzien van een snijrand of een rand met snijtanden die bij het omlaag brengen als
snijmes werkt. Voor de gangbare toepassingen worden de buiselementen meestal met
schroefdraadverbindingen aan elkaar verbonden (gemakkelijk en snel), terwijl voor de
grotere boorgaten vaak steekverbindingen worden gebruikt.
Voor boorgaten tot ongeveer 20 m diep, bijvoorbeeld voor milieuonderzoek, passen we
de kleine, lichte pulsboorstelling (driepoot) toe. Steeds meer gebruiken we de compacte
mobiele pulsboorinstallatie op rupsonderstel, die geschikt is voor gaten tot 30 m. De
oudere stationaire hydraulische pulsboorinstallaties vinden praktisch geen toepassing
meer. Tegenwoordig worden de gangbare pulsboringen (diameter tot ongeveer 400 mm
en diepte tot ongeveer 100 m) uitgevoerd met een hydraulische pulsboorinstallatie op
basis van een vrachtwagen. Voor grotere boorgatdiameters dan 400 m en taaie grond
moeten we extra zwaar materieel inzetten, bijvoorbeeld een dragline. Voor grotere
boringen dan 800 mm wordt pulsen zo moeilijk dat de grond met een poliepgrijper uit
de boorbuis wordt verwijderd.
Kennisdocument Putten(velden) KWR 2011.014
© KWR 6-15 December 2010