Rebound no28

tijdens het reguliere seizoen grotendeels goed
door goede teamplay en hard werken. Dat zag
je in de teamstatistieken, waarbij we in geen
enkele categorie bovenaan stonden, maar wel
in alle categorieën in de subtop. Het resultaat
oversteeg de som der delen.”
“Maar in de finale was de pijp leeg. Na de
monsternederlaag in Den Bosch en het
daaropvolgende verlies thuis, wist ik dat het
heel moeilijk ging worden. We verloren ook het
derde duel in Den Bosch, maar wilden absoluut
een ‘sweep’ voorkomen. Daarom hebben we
game 4 in Groningen stijf van de zenuwen,
maar met een ongelooflijke intensiteit
gespeeld. Het was ‘do or die’. Doordat het schot
niet viel in de vorige ontmoetingen, had ik de
opdracht gegeven om in de eerste helft geen
driepunters te schieten, maar de basket aan
te vallen. Daardoor hebben we toen heel wat
open geschoten niet genomen en speelden
verkrampt. Na de pauze ging de rem eraf en
scoorden we de ene na de andere driepunter.
We speelden in het begin niet goed, maar
wonnen door onze inzet.”
AGRESSIE
“Mij is verweten dat ik bij domme acties mijn
woede richtte op de bankspelers en het
reclamebord, in plaats van op de spelers in het
veld. Maar ik kon niet anders. Ik meende met
mijn agressie iedereen te stimuleren en de
bankspelers duidelijk te maken dat zij dat soort
fouten niet mochten maken als ze in het veld
81