TIJDINGEN nr. 83 juli - augustus - september 03 2012 - VMl

Wel daar hadden we echt hulp nodig, want veiligheid
voor alles, en die toestroom konden we niet
aan, temeer omdat we ook fotografeerden, samen
met Johan onze webmaster. De orde handhaven op
het plein was echt een kolfje naar de hand van onze
andere Johan, onze pleinverantwoordelijke. Een
geel fluo-vestje en een scheidrechtersfluitje was alles
wat hij nodig had om iedereen op zijn signalen te
doen reageren, en ze te respecteren.
En wie helemaal niet meer kon volgen was Gunther
die zijn laptop gebruikte zowel voor de inschrijvingen,
als na de vlucht voor het uitprinten van een echte
oorkonde, met de naam van de knuffel en van de
kleuter. En om zijn probleem helemaal erg te maken
gaf in de loop van de namiddag onze nieuwe printer
er de geest aan. Dus dat wordt nog een beetje oorkondes
nasturen!!
Toen Pascal met zijn Piper een luchtdoop gaf viel
plots zijn motor uit. Gelukkig op veilige hoogte,
toen Johan “noodlanding” riep werd het zelfs even
stil op het plein. Maar met een sierlijke dalende
bocht landde Pascal feilloos zwevend in de aslijn
van het vliegveld, waarbij hij een spontaan applaus
kreeg van het geschrokken publiek. En onze “held”
zo fier als een gieter natuurlijk. We moeten die
mensen niet vertellen dat het eigenlijk een gemakkelijke
landing was nietwaar Pascal?
Tien leden waren zo goed als permanent in de weer
om luchtdopen te geven, en door het helpen van
iedereen is alles perfect veilig verlopen. Patrick
moest ook een noodlanding maken wegens geblokkeerde
gasservo, en die landde in hoog gras met het
klassieke probleem: landingsgestel los. Maar er zijn
ergere zaken.
De aanwezigen mochten zelf hun vliegtuig uitkiezen,
Peter had zelfs onder zijn helikopter een soort
korf bevestigd waardoor ook luchtdopen per helikopter
mogelijk waren.
Een van de meest gekozen toestellen was “the Beast”
van Christophe, zijn grote tweedekker met een
120 cc benzinemotor. Een prachtig toestel trouwens, en heel betrouwbaar voorgevlogen door Christophe, met
daarenboven alle figuren uit het boekje: looping, vrille, rolls, wing over, noem het maar en hij deed het, en dan
nog tot grote bewondering van de kleine gasten! Stel je voor, HUN knuffel die zo’n toeren meemaakt!! Toen
Christophe toe kwam zei hij nog schamper: “ik ga toch wat moeten opletten, want mijn motor is eigenlijk nog
niet ten volle gerodeerd”. Wel na deze namiddag, met zo’n dertig vluchten met zijn tweedekker en meer dan
vijf liter benzine is dit probleempje ook opgelost.
Wij waren onder de indruk van het enthousiasme van de aanwezigen. En niet alleen van de kinderen, maar de
ouders en niet te onderschatten de grootouders genoten zichtbaar enorm. Voor sommige medewerkers betekende
het natuurlijk veel werk. De piloten vlogen zo goed als permanent, maar eigenlijk is dit hun hobby,
dus die hoorde je niet klagen. Enkele “stille werkers” achter de toog binnen en buiten moesten werkelijk hard
werken. Want we boden ook hot dogs en oliebollen aan, en die moesten tenslotte toch gemaakt worden ook
nietwaar. Dit was echt hard werken, maar niemand klaagde. En er werd gesmuld, dat kunnen we verzekeren.
VML Tijdingen 83 - september 2012 - pag 18