Opbouw INTERNET - Cardan.nl

Hoe werkt internet ?
Kortom, de protocollen verschilden drastisch per netwerk. Het is een geluk dat dit probleem
zich ook binnen het ARPA voordeed omdat zij, in tegenstelling tot veel anderen die tegen
hetzelfde probleem aanliepen, het vele geld, de goede mensen (waaronder Bob Kahn en
Vinton Cerf) en de sterke wil hadden om het probleem snel en voortvarend aan te pakken. In
het begin van de jaren zeventig begon het werk aan de oplossing van dit prangende
probleem, het resultaat was de TCP/IP protocol familie.
Op 1 januari 1983 ging het ARPAnet over op deze nieuwe methode en velen zien dit als de
geboortedatum van het Internet. Het grootste net ter wereld werd het Internet. Maar we lopen
op de zaken vooruit.
Routers
In zeer grote lijnen bestaat de oplossing op het probleem van de niet communicerende
netwerken uit het verbinden van de afzonderlijke netwerken via speciale computers, voorzien
van speciale software, die de informatie van het ene netwerk kan plukken volgens de
protocollen van dat netwerk en weer kan plaatsen op een ander netwerk volgens de daar
geldende protocollen.
Voor het verbinden van 3 netwerken zijn er dus 2 verbindende, en vertalende, computers
nodig, zoals figuur 1.3 illustreert. Deze inter-netwerkcomputers worden gateways of, iets
moderner, routers genoemd. Routers transporteren de informatie tussen netwerken, zoals de
switches en NIC's dat doen binnen een netwerk. Op basis van adresinformatie, die
verondersteld wordt aanwezig te zijn in de packets, wordt bepaald naar welk netwerk de
informatie gezonden moet worden.
Figuur 1.3: Routers koppelen netwerken
Om nu te voorkomen dat er voor elk paar netwerken een nieuw type router ontworpen moest
worden moet worden, werken ze met een tussentaal; de informatie die van een speciaal
netwerk afkomstig is, wordt in deze tussentaal vertaald en van daaruit weer in de taal van het
andere netwerk.
Zo hoeft elk van de betrokken netwerken maar een extra taal te leren. Het is dus als
tussentaal dat het Internet fungeert als de grote organisator van de communicatie tussen de
netwerken. Het is ook pas in deze taal dat de routers elkaar kunnen adresseren, omdat
alleen hier over de samenstellende netwerken heen gekeken kan worden. Deze tussentaal is
geen natuurlijke taal, verre van dat zelfs, maar heeft de vorm van een precieze verzameling
van regels waarin, onder veel meer, is vastgelegd hoe de informatie verpakt en hoe de
adressen geschreven moeten worden; we hebben het over het Internet Protocol of gewoon
IP.
De informatie die over het Internet verstuurd wordt, verandert qua vorm tijdens het transport.
Telkens wanneer een packet bij een router aankomt, wordt het vertaald naar IP om te zien
wat de volgende stap in de route (hop) moet zijn. Als die bepaald is, wordt het pakket
vertaald in de vorm die geschikt is voor het volgende netwerk dat op de route ligt. Het is alsof
de oorspronkelijke informatie onderduikt in een netwerk, daar onzichtbaar voor de
buitenwereld zijn weg vindt, om bij de volgende router weer boven water te komen.
©opyright: Teus Groeneveld - www.cardan.nl Pag: 32