Opbouw INTERNET - Cardan.nl

Hoe werkt internet ?
Data encapsulatie
Zoals in figuur 2.1 te zien is loopt de
data van de applicatie door
verschillende lagen van het netwerk
communicatie model heen. Elke laag
voegt aan de data wat informatie toe
die voor die laag van belang is. Deze
redundantie toevoegen maakt
uiteraard de lengte van de pakketten
groter. Afhankelijk van de lengte van
de data, optie velden, e.d. kan een
pakket een maximale lengte hebben.
In figuur 2.2 staat de route die de data doorloopt en geeft aan welke laag de data
encapsuleert met een header.
De gebruikte datastructuren
Applicaties die gebruik van TCP maken noemen de data die wordt verstuurd een 'stream',
terwijl applicaties die gebruik maken van UDP refereren naar data als 'message'. TCP noemt
data een 'segment', en UDP noemt het een 'pakket'. De Internetlaag noemt zijn data een
'datagram'. De Netwerk Acces Laag noemt de data die hij het netwerk opstuurt of opvangt
een 'frame' of 'pakket'. In figuur 2.3 staan de diverse datastructuren vermeld.
Alle datastructuren die in figuur 2.3 zijn genoemd, hebben allemaal dezelfde betekenis
namelijk data die verstuurd moet worden. De bijlage geeft schematisch de afhankelijkheid
aan van de subprotocollen, en de volgende bijlage geeft weer hoe de communicatie verloopt
tussen de protocollen onderling.
TCP Service Model
TCP levert aan de applicaties een
betrouwbare verbinding door gebruik te
maken van een virtuele connectie (vergelijk
met het X.25 netwerk). Dit betekent dat er
tussen twee processen die op twee
verschillende machines draaien deze
verbinding gebruikt kan worden om data
van de ene proces naar de andere te
versturen. Een proces draait meestal op
een Internet host die bekend is door een
Internet Protocol adres. Een host wordt geindentificeerd door zijn IP adres, en een poort op
deze host wordt gekenmerkt door een 16 bits getal. Een combinatie van IP adres en poort
nummer wordt een socket genoemd. Als een proces probeert te communiceren met een
andere proces op een remote host, stuurt hij zijn eigen socket door. De remote host heeft
ook een IP adres en een poort waarop een draait. Nu kan een TCP connectie worden
aangeduid door de sockets van beidde hosts. Het is belangrijk te weten dat een socket in
meer dan een verbinding kan worden gebruikt. Dit wordt geïllustreerd in figuur 2.4.
Beschrijving van figuur 2.4:
We zien dat er een tweetal connecties zijn opgebouwd, namelijk:
1. Connectie: [193.78.240.1] (23) en [193.78.240.2] (1234)
Connectie: [193.78.240.1] (23) en [193.78.240.13] (xxxx)
2. We zien dat er een server telnet socket aanwezig is waarop cliënten kunnen verbinden:
Well-known server Telnet socket: [193.78.240.1] (23)
3. We zien dat er een cliënt telnet socket is:
Cliënt Telnet socket: [193.78.240.2] (1234)
Er zijn een aantal poorten gedefinieerd als Well-known sockets, waarop standaard
processen draaien. Zo is bijvoorbeeld in figuur 2.4, poort 23 de standaard telnet socket van
©opyright: Teus Groeneveld - www.cardan.nl Pag: 48