Bijlage toelichting 2 cultuurhistorie CVN - Gemeente Apeldoorn

4. Bewoningsgeschiedenis
Het cultuurlandschap laat de sporen zien van de interactie tussen mens en natuur. Het ontstaan
van het natuurlijk landschap is beschreven in het voorgaande hoofdstuk. In dit hoofdstuk wordt de
mens daarin geplaatst. Er wordt ingegegaan op hoe de mens het landschap zodanig heeft bewerkt
dat een bestaan in het Centraal Veluws Natuurgebied mogelijk was. Naast een algemeen beeld, zal
nader worden ingegaan op een aantal buurtschappen en de genoemde thema’s in hoofdstuk twee.
4.1 Cultuurlandschap van de Veluwe
Met de aanvang van de jonge Steentijd (5300 – 2000 v. Chr.) vestigden zich, op zeer kleine schaal,
de eerste permanente bewoners op de Veluwe. Vele, nu nog herkenbare grafheuvels, verspreid
gelegen op de stuwwal, herinneren aan deze vroegste bewoners van de Veluwe. Boerderijen
ontstonden vooral in de nabijheid van vennen en langs de hogere beekdalen. Het rondom gelegen
bos werd platgebrand en omgezet in huiskampen (akkers). Omdat er geen bemesting plaatsvond
raakte de bodem snel uitgeput, waarna een volgend stuk bos tot akker werd omgevormd. De niet
langer gebruikte bos- en akkergebieden veranderden geleidelijk in heidevelden.
Gedurende de Bronstijd (2000 – 800 v. Chr.), IJzertijd (800 – 12 v. Chr.) en Romeinse tijd
(12 v. Chr. – 450 na Chr.) zette deze kleinschalige menselijke activiteiten zich voort. In Vroeg-
Middeleeuwse schriftelijke bronnen (uit omstreeks 815) wordt het bestaan van onder andere Assel
(Hosle), Hoog Soeren (Suornum), Hoog Buurlo (Burlohe) bevestigd.
16
Afb. 7. Centraal Veluws Natuurgebied nabij Assel