Bijlage toelichting 2 cultuurhistorie CVN - Gemeente Apeldoorn

20
Afb. 11. Bebossing rond 1930
De houtproductie was vooral gericht op de mijnbouw elders in het land. Voor dit mijnhout was het
hout van de grove den (grenen) zeer geschikt. Het pootgoed werd aangevoerd vanuit Noord-
Brabant via het Apeldoorns Kanaal. Doordat dit hout eerst begint te kraken voordat het breekt,
hadden de mijnwerkers de gelegenheid om maatregelen te nemen wanneer er op een gang teveel
druk stond. ‘Grenen spreekt voordat het breekt’ is hierbij een toepasselijke uitdrukking. Het gebruik
van grenenhout in mijngangen werd zelfs vastgelegd in de Veiligheidswet.
Opvallend aan de bossen zijn de tussengelegen beukenlanen. Op veel plaatsen, zoals ten noordoosten
van Hoog Buurlo, worden de bospercelen strikt van elkaar gescheiden door wegen die aan
weerszijden twee of drie beukenrijen hebben. Deze wegen zijn hoofdzakelijk om twee redenen
aangelegd. Ten eerste zijn de lanen aangelegd ten behoeve van de houtafvoer. De bossen dienden
immers om de gronden productief te maken. Voor elk vak bos bestonden zo goede afvoermogelijkheden.
Ten tweede hadden ze een brandwerende functie. Wanneer een bepaald vak in brand
stond, was de kans kleiner dat het hele bos in vlammen opging. Door de aanplant van de beukenlanen
werd voorkomen dat de grond onder deze bomen begroeid zou raken met grassen en kleine
struikjes. Het dichte bladerdak voorkomt immers lichtval op de bodem. Door de kale ondergrond had
het vuur minder kans om over te slaan naar een ander vak.