AVEA Auto-FIO2 Option - CareFusion

Avea ® Auto-FiO2 optie (CLiO2) Bijlage bij de bedieningshandleiding
Er zijn vier factoren waarop het algoritme reageert ter bepaling van de toe
te dienen FiO2:
• het verschil tussen de streefwaarde en de feitelijke SpO2;
• de frequentie waarmee de veranderingen van de SpO2 optreden;
• het bereik waarin de patiënt zich bevindt (hyperoxemisch, normoxemisch of
hypoxemisch) zoals bepaald door de ingestelde hoge en lage streefwaarde
voor SpO2;
• hoe lang de feitelijke SpO2 zich “buiten het bereik” bevindt.
Tijdens een hypoxemische episode (SpO2 lager dan de lage SpO2streefwaarde)
vindt er binnen tien seconden nadat er hypoxemie is
waargenomen een snelle verhoging van FiO2 plaats. Zolang de hypoxemie
aanhoudt blijft de FiO2 toenemen. De snelheid waarmee de FiO2 toeneemt, is
recht evenredig aan de mate van hypoxemie. De veranderingen in de FiO2
zijn recht evenredig met de FiO2 baseline (een lopend gemiddelde van de
FiO2 onder stabiele omstandigheden).
Als tijdens perioden van normoxie (SpO2 tussen hoge en lage SpO2streefwaarden)
de SpO2 stabiel is en boven de ingestelde waarde, maar
binnen het streefbereik blijft, wordt de FiO2 geleidelijk verlaagd. Als de SpO2
zich onder de ingestelde waarde bevindt, maar toch binnen het streefbereik
ligt, vindt er geen verdere verlaging plaats.
Tijdens hyperoxemie (SpO2 hoger dan hoge SpO2-streefwaarde) verlaagt de
regelaar de FiO2. Afhankelijk van de mate van hyperoxemie begint deze
vermindering na 15 tot 90 seconden; zolang de hyperoxemische episode
aanhoudt, houdt ook de vermindering van de FiO2 aan.
2 L2814–110 revisie E