RDM_Campus_Magazine_04

PETER BLOKDIJK (LINKS) EN ADRIE SPRUIJT
Daarna starten ze met eenvoudig assemblagewerk in de ‘slow
lane’. Ze moeten continu hun eigen en elkaars werk controleren,
dit is volgens Hoogbergen noodzakelijk. “Omdat het ongeschoolde
jongeren zijn, kun je hun werk eigenlijk niet vertrouwen.” Om
door te kunnen stromen naar een ‘echt’ bedrijf – het uiteindelijke
doel – moeten de jongens kunnen functioneren in de ‘fast lane’,
waar op productiesnelheid wordt gewerkt.
Opdrachtgever QWIC is erg tevreden. Hartman: “We zijn veel
flexibeler in de productie, kunnen meer maatwerk leveren. De
medewerkers van ESFA worden heel gedegen opgeleid, waardoor
de kwaliteit van ons product enorme stappen heeft gemaakt. En ik
ga er vanuit dat ze al producerend steeds meer leren en nog beter
worden.” Nu productie van de scooters is begonnen, richt QWIC
zich op de introductie van nieuwe modellen e-scooters met een betere
accu. Hartman: “De ontwikkeling van accu’s gaat snel, elk jaar
komt er zo’n 10 tot 15 procent extra capaciteit bij. Die innovaties
komen uit landen als Amerika en China, daar steken ze miljarden
in accutechnologie. Nederland is daar te klein voor.”
pRoDuCtieweRk en
innovatie hanD in
hanD in elektRisChe
sCooteRfabRiek
kennis aan het weRk
Hogeschool Rotterdam is op verschillende manieren betrokken
bij de ESFA. Het I-Lab Moving@Rotterdam, dat meewerkte aan
de opzet van de fabriek, zou in eerste instantie een marketingklus
voor de gemeente gaan uitvoeren. Rotterdam wilde in 2014
4000 elektrische scooters in de stad laten rijden. Door omstandigheden
bleek de gemeenteopdracht minder haalbaar, maar
toen waren de I-Labstudenten inmiddels op de ESFA gestuit. Begeleidend
docent Adrie Spruijt: “Het klikte en omdat het opzetten
van de ESFA veel concreter en urgenter bleek, werd de opdracht:
‘Zet maar een scooterfabriek neer’.” Alle aspecten – van marketing
tot de technische inrichting – werden onder handen genomen
en op het openingsfeest in juni was tout Rotterdam aanwezig. Voor
een eventueel vervolg op het I-Lab is Spruijt vooral gemotiveerd
om verder te borduren op het idee van in het buitenland gemaakte
producten ‘terughalen’ naar Nederland. “Made@Rotterdam, dat
is een droom van mij.” Vanuit het lectoraat Future mobility zegt
Frank Rieck toe dat er voorbereidende plannen zijn om samen
met de ESFA een nog duurzamere e-scooter en ook andere kleine,
elektrische voertuigen te ontwikkelen.
Hoogbergen houdt intussen een aantal hbo-studenten flink bezig,
onder andere met communicatie- en marketingprojecten en het
maken van een business case voor een nieuwe ambitie: het ondersteunen
van medewerkers in het opzetten van een eigen onderneming
in assemblage van kleine, elektrische voertuigen, bijvoorbeeld
de vrachtfietsen van Vrachtfiets – eveneens in Innovation
Dock gevestigd. Hoogbergen: “We willen op de kavel hiernaast
een nieuwe fabriek inrichten en één van de door onszelf opgeleide
jongens daar voor zichzelf laten beginnen. Hij zou op termijn die
onderneming over kunnen nemen, onder de voorwaarde dat hij
altijd een opleidingsplek blijft bieden voor kwetsbare jongeren.”
QWIC-directeur Hartman heeft vertrouwen in de toekomst. De
reuring die studenten creëren met hun projecten draagt zeker bij
aan de zichtbaarheid van de e-scooter. “Maar we zijn er nog niet.
Er is een flinke zet nodig vanuit de vraagkant.” Op dit moment is
vier procent van alle verkochte scooters in Nederland elektrisch.
Dat moet volgens Hartman binnen drie jaar oplopen naar 25 procent.
“Het kan snel gaan, maar daar is een andere mindset voor
nodig bij consumenten en bedrijven.”
RDM CAMPUS MAGAZINE #04 13