voortzetting behandeling en stemming - Eerste Kamer der Staten ...

More documents

Recommendations

Info

Plasterkvoldaan, is sprake van televisie. Ik ben het eens met deheer Asscher, die zegt dat de consument op dit momentheel goed weet of hij iets tot zich neemt via het internetof via de televisie. Ik wil er wel op wijzen dat sprake isvan convergentie in technische zin.Ik heb bijvoorbeeld thuis nu al een abonnement vanZiggo dat mij toestaat om interactieve televisie uit teoefenen. Dat betekent dat ik naar de televisie kijk, maardan Uitzending Gemist zie op mijn televisie. Omgekeerdkun je op de computer, dus via het signaal dat met hetinternet binnenkomt, naar Politiek 24 kijken en dat is echteen televisiekanaal. Het is op dit moment nog wel zo datdie twee kabeltjes misschien niet altijd op dezelfde plekhet huis in komen, maar je ziet nu duidelijk convergentieontstaan. Hoe het ook zij, ik denk dat het voor hetbeschermen van de rechten en van de grondrechten nietrelevant is of iets op het ene scherm of op het anderegeprojecteerd wordt, maar dat je naar de functie en deaard van de activiteit zou moeten kijken. Ik denk dat hetheel goed mogelijk en ook verstandig is om de nietlineaireaudiovisuele diensten op aanvraag, bijvoorbeeldUitzending Gemist, te beschouwen als vallende onder dereikwijdte van artikel 7, lid 2. Ik wil het hier op dit puntbij laten en zet mijn betoog voort.Een tweede punt dat door vele leden is aangesneden,is de zogenaamde flitsenregeling. De flitsenregeling heeftbijvoorbeeld betrekking op sportmomenten. Daaropzitten rechten, maar niettemin mag volgens de Europeserichtlijn een nieuwsprogramma als een flits het nieuwsvan een sportmoment laten zien. In de richtlijn is sprakevan 90 seconden. Aanvankelijk was dit ook het voorstelvan het kabinet in de Tweede Kamer. Ik heb dus namenshet kabinet voorgesteld om die flitsen te beperken tot 90seconden. Bij amendement is dat door de Tweede Kamervoor uitzonderlijke situaties uitgebreid naar het dubbeledaarvan: 180 seconden, dus 3 minuten. Ik heb daaroptoen een toelichting gegeven in een brief. Ik dank voorde gelegenheid om hier nog eens in te gaan op de vraagwaar het verschil zit, allereerst procedureel. Ik heb aanhet Commissariaat voor de Media gevraagd om goedzicht te houden op de correcte uitvoering van deflitsenregeling. Een flits kan dus niet langer zijn dan 90seconden en alleen bij uitzondering 180 seconden.De heer Dölle en anderen vroegen vervolgens wat eenuitzondering is. Ik denk dat het goed is om daarvoorterug te gaan naar de bedoeling van deze flitsenregeling.Bij een flits gaat het om nieuws, maar het risico isnatuurlijk dat je bij uitzending van een paar flitsen dieallemaal drie minuten duren, voordat je het weet eentelevisie-uitzending van tien minuten hebt die striktgenomen niet meer het karakter heeft van ″onderdeelvan het nieuws″. Je brengt dan – interessant en voor mijals sportliefhebber ook boeiend – amusement optelevisie zonder dat daar rechten voor hoeven te wordenbetaald, onder het motto van ″nieuws″. Dat kan debedoeling niet zijn. Je moet het criterium dus zo beperkthouden dat het werkelijk gaat om een nieuwsflits. Ik hebin de Tweede Kamer het volgende voorbeeld gegeven: ikzou me kunnen voorstellen dat bij de Olympische Spelenop één dag verschillende Nederlanders een goudenmedaille winnen. Als je dat nieuws wilt brengen, lukt datniet in anderhalve minuut. Dan heb je werkelijk ietslanger nodig. Dat zou dan maximaal het dubbele kunnenzijn. Ik zou me nog kunnen voorstellen dat er inuitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld in de voetbalcompetitie,hooguit één keer per jaar aanleiding is om tezeggen: om het nieuws te kunnen brengen over wat erdie dag is gebeurd, heeft men werkelijk meer dan 90seconden nodig. Wat mij betreft, zou het echt daartoebeperkt moeten worden. Het NOS-journaal zal ditmisschien niet zo snel doen, maar deze regeling heeftnatuurlijk ook betrekking op alle commerciële aanbieders.Voordat je het weet, brengt een slimmerik in eennieuwsprogramma allemaal flitsen van drie minuten vanalle interessante momenten uit diverse sportuitzendingen.Dan hol je de bedoeling van de flitsenregeling echtuit. Het antwoord op de vraag van de heer Dölle is dusdat ik dit zeer restrictief wil uitleggen.Er is misschien ook een tweede restrictie. De heerDölle vroeg immers ook naar andere sporten. Het moetin de rede liggen dat je iets alleen dan zo’n groot nieuwsvindt dat je er meer dan de normale tijd van deflitsenregeling van 90 seconden voor nodig hebt als datook in andere media als zo’n groot nieuws wordtbeschouwd. Wat mij betreft, is het nadrukkelijk niet debedoeling dat je kunt zeggen dat er ook uitzonderlijkemomenten zijn geweest bij het basketbal, bij hetzwemmen en bij het schaatsen. Het moet gaan om hetsoort nieuws waarvan heel Nederland de volgendeochtend zegt: heb je gisteravond in het nieuws gezienwat er is gebeurd? Het gaat dus om zeer uitzonderlijkegevallen.Tot zover de twee punten die door verschillende ledenzijn aangesneden. Ik ga nu door met de afzonderlijkevragen, allereerst met de vraag van de heer Asscher naarde betekenis van het woord ″liberaal″ in ″het liberaaltoepassen van de richtlijn″. Het was natuurlijk bedoeldals compliment. Ik bedoelde ″liberaal″ in de zin van″ruimhartig″. Ik had het dus niet over een restrictievetoepassing, maar over een ruime toepassing. Daarmeewordt het compliment voor liberalen alleen maarvergroot. Ik stelde ″liberaal″ dus niet gelijk met enigepolitieke stroming. Ik zal proberen om die dubbelzinnigheidvoortaan te vermijden.De heer Asscher vroeg terecht om precisering van deinwerkingtreding van de wet en vroeg met name hoe diezich verhoudt tot het moment van productie. Ik ben heteens met de impliciete strekking van de vraag, namelijkdat het verbod moet gelden voor programma’s waarvoornog geen aanvang is gemaakt met de totstandkoming ophet moment waarop de wet in werking treedt. Hettoezicht daarop ligt, zoals altijd, bij het commissariaat.Dan de vragen van de heer Dölle. Ik ben reedsingegaan op de subsumptie en op de flitsenregeling. Deheer Dölle vroeg ook hoe het zit met de inventarisatievan de klachtenregeling in het buitenland. Ik hadtoegezegd voor het eind van dit jaar met die inventarisatiete komen. Ik heb het goed geverifieerd en dat zal nogsteeds lukken. Dat kan dus niet lang meer duren. Dezekomt eraan.De opmerking van de heer Dölle over het schaarstemotiefheb ik gezien in de context van de discussie overhet al dan niet onderbrengen van televisie in lid 2, danwel lid 3 van artikel 7 van de Grondwet. Daarop kom ikzo terug bij de beantwoording van de vragen vanmevrouw Tan en bij de behandeling van de rol tenprincipale van de omroepen en de publieke omroep.De heer Slager kenmerkte het door mij gevoerdebeleid als neoliberaal. Uit zijn mond was dat volgens mijniet als compliment bedoeld. Ik weerspreek dat ook. Alsdit werkelijk liberaal beleid zou zijn, dan zou het fijn zijnals hij de heer Asscher ook zou kunnen overtuigen datEerste KamerAudiovisuele mediadiensten8 december 2009EK 12 12-387
Plasterkdit liberaal beleid is. Tot dusverre heeft de heer Asscherimmers tegen dat beleid gestemd bij gelegenheden. Er isin ieder geval in de Tweede Kamer door de VVD-fractieregelmatig tegen gestemd. Misschien is dit dus eenoproep van de heer Slager aan de heer Asscher om ditbeleid ook te ondersteunen of er is een verschil ininterpretatie van wat liberaal is.De heer Slager (SP): De heer Asscher wil natuurlijkgewoon het onderste uit de kan.Minister Plasterk: Ik wil niettemin in ernst ingaan optwee punten die u ter illustratie hebt aangeroerd om teonderbouwen dat mijn beleid neoliberaal zou zijn.Allereerst zei u: u hebt twee rechtse aspirant-omroepentoegelaten. Ik plaats hierbij een kanttekening. Dit kanwellicht voor WNL een terechte kwalificatie zijn. Zijhebben deze ook zelf zo gekozen. PowNed heb ik echtertot dusverre ervaren als een antiautoritaire organisatiedie niet op voorhand politiek te plaatsen valt. Ik ga nietin op de casuïstiek, maar bij diverse kwesties was menzeker niet altijd politiek plaatsbaar aan de rechterzijde.Het tweede punt dat de heer Slager aanbracht terillustratie van het neoliberale karakter van mijn beleidwas dat ik LLiNK niet zou hebben toegelaten als omroepen de TROS niet zou hebben weggestuurd als omroep. Ikwil hier toch de indruk wegnemen dat het mij vrijstaatom naar believen omroepen toe te laten dan wel weg testuren. De TROS was een omroep die zich niet aan deMediawet heeft gehouden, zodat zij een zeer hoge boeteheeft gekregen van het Commissariaat voor de Media. Ikheb de voorzitter van de TROS, de heer Nijpels, en dedirectie bij mij uitgenodigd om daarover een ernstiggesprek te voeren. Van hen heb ik zwart op wit deverzekering gekregen dat zij dit in een nieuwe periodeniet zouden laten gebeuren. Zij hebben ook eenfunctionaris aangesteld met de specifieke taak omdergelijke overtredingen van de Mediawet voortaan tevoorkomen. Op basis daarvan heb ik het advies van hetCommissariaat voor de Media gevolgd om de getrokkengele kaart weer in de broekzak te steken en de TROS, degrootste ledenomroep van het Nederlandse publiekebestel, een erkenning voor de volgende periode teverlenen. Ik heb het Commissariaat voor de Media welgevraagd om zeer precies te bekijken of de TROS zichvoortaan ook aan de Mediawet houdt.De heer Slager sprak daarnaast over LLiNK. Dat is mijeen politiek en idealistisch zeer sympathiek gezelschap.Ik heb de makers ontmoet en het bestuur en de directiegesproken. Het is werkelijk een zeer bewogen gezelschap,maar het is niet aan mij om op basis vansympathie te bepalen welke omroepen er toegelatenworden tot het stelsel. Men moet van drie instanties hetgroene licht krijgen. LLiNK had echter van drie instantieshet rode licht gekregen. Het was financieel niet op ordeen men had de zelfgestelde doelstellingen niet waargemaakt.Dat was de opvatting van de NederlandsePublieke Omroep, de Raad voor Cultuur en het Commissariaatvoor de Media. Ik had dus te maken met driestoplichten op rood en onze procedure staat niet toe omhet opnieuw te proberen. Een omroep heeft vijf jaar omhet te proberen en dan wordt er beoordeeld of deomroep aan de wettelijke criteria en aan de zelfgesteldedoelen heeft voldaan. Als dat niet zo is, dan valt hetdoek. Het is onmogelijk om een omroep voorwaardelijktot definitieve omroep te verheffen. Het enige alternatiefis voor het volle bedrag en voor de volle zendtijd voorvijf jaar een erkenning verlenen. Dat kon ik op basis vanalles werkelijk niet doen.De heer Slager (SP): Verschuilt u zich nu niet een kleinbeetje achter die adviesgroepen? Uiteindelijk moet u tochzelf beslissen? Vindt u nu zelf ook dat LLiNK geentoegevoegde waarde had?Minister Plasterk: Dat is niet gezegd. Het is geenkwestie van verschuilen, maar het is een kwestie vanrechtsstatelijkheid dat ik mij houd aan de procedurewaarbij mensen om advies wordt gevraagd. Dezeadviesgroepen constateerden – ik doe het even uit hethoofd, maar volgens mij weet ik het precies – dat meneen handelingsactiverende rol beoogde en dat menvoorop wilde lopen met internetactiviteiten, maar dat deinternetactiviteiten van LLiNK niet voor, maar zelfsachterliepen bij die van de meeste andere omroepen endat het handelingsactiveren op geen enkele manier uit deverf was gekomen. Dat zijn doelstellingen die menzichzelf stelt. Ons stelsel werkt zo dat een aspirantomroepde vrijheid heeft om zelf aan te geven wat menmeent toe te voegen aan het bestel. Dan wordt beoordeeldof dat ook werkelijk potentieel een toevoeging isen aan het eind van die vijf jaar wordt bekeken of mendat ook heeft waargemaakt.De heer Slager (SP): Ik bedoelde te vragen of u vond datLLiNK inhoudelijk een meerwaarde had en niet of LLiNKnu wel of niet vooropliep met internetactiviteiten. In uwbrief aan de Tweede Kamer heeft u het er zelf over datLLiNK onvoldoende toegevoegde waarde heeft. Als ik deprogramma’s zie, maar vooral hoor, dan vind ik ze weldegelijk onderscheidend. Dat is mijn mening, maar ikvroeg of u dat zelf ook vindt.Minister Plasterk: Ik wil zeker in deze Kamer heelprecies zijn over mijn rol. Mijn rol is niet om te bekijkenof ik dat programma’s vind met toegevoegde waarde,maar om te bekijken of datgene waarvan de aspirantomroepbij toetreding zelf heeft aangegeven dat men hetals hun toegevoegde waarde ziet, aan het eind van dievijf jaar ook is waargemaakt. Dat doe ik natuurlijk medegebaseerd op adviezen. Het gaat er dus niet om of ik ietseen mooi programma vind. Men had zichzelf de tweedoelstellingen gesteld die ik zojuist noemde, dietoegevoegde waarde hadden ten opzichte van debestaande omroepen: het vooroplopen met internetactiviteitenen het handelingsactiverend bezig zijn. Alleadviseurs zeggen hiervan dat zij dit niet terugzien inhetgeen in die vijf jaar is geproduceerd.De heer Dölle (CDA): Ik heb nog een vraag die niet gaatover de kwestie pro-LLiNK of contra-LLiNK. Ik grijp eventerug op een debat dat hier is gevoerd over de Mediawet.Toen is ook aan de orde geweest – ik vertaal het inde uitdrukkingen die net zijn gebruikt – of een minister,als er bijvoorbeeld sprake is van één, twee of drie rodestoplichten, een eigen afwegingsruimte heeft om, omredenen die bij hem op dat moment de doorslag geven,een besluit te nemen dat anders is dan de advisering? Ofhet wenselijk is, is overigens een heel andere vraag.Minister Plasterk: In strikte zin kun je natuurlijk altijdcontrair gaan. Het is overigens wel zo dat je natuurlijk bijEerste KamerAudiovisuele mediadiensten8 december 2009EK 12 12-388
Page 1: Aan de orde is de voortzetting van
Page 5 and 6: Plasterktoch veel langs op het gebi
Page 7 and 8: AsscherDie richtlijn was immers al
Page 9 and 10: ©Minister Plasterk: Voorzitter. Da
Page 11: Plasterklen bij het publiek niet al

voortzetting behandeling en stemming - Eerste Kamer der Staten ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?