Do Sierkstra - Westfriese Golfclub

DIMPLES
Clubblad van de Westfriese Golfclub
nummer 73
oktober
2008
Twee nieuwe
bestuursleden
geïnterviewd
Een winnaar
die niet
wilde winnen
De ballen...
wat een
vondst!
Kent ú de
regels als
het stormt?
KLM Pro-Am:
bui bepaalde
de uitslag
Chapeau voor
de damescommissie!
En méér...

SUBSPONSORS HOLESPONSORS HOLESPONSORS
Maaral
WEST-FRIESLAND BEHEER BV

Inhoud
pagina
Van de voorzitter 3
Van de redactie 4
Westfriese promoveert naar 1e klas 4
Goede korting en foute mailadressen 5
Winnaars van Dutch Junior Masters 6
Interview met Marijcke Bodenheim 8
Gastheerschap: etiquette in de praktijk 9
Even voorstellen: Do Sierkstra
Echtparenbeker:
10
gelukkig klopte weerbericht niet 11
Bedankt namens Handicartcommissie 12
22 juli: winnaar die niet wilde winnen 13
Onvergetelijke golfgebeurtenissen 14
Vriendinnendag met goed doel in Gambia
Strokeplay kampioenschappen:
15
wel of geen weer? 16
Veel nieuws van de jeugdcommissie 17
KLM Pro-Am: bui bepaalde uitslag 18
Nieuwe leden 18
Wind & regelgeving 19
Regiofinale Handicart 20
De ballen... wat een vondst! 20
Koken na 19 slopende holes 21
De Dinsdag Ladies Only Day, maar...
Hoe leuk is wedstrijdspelen?
23
(plus een prijsvraagje) 24
Wist u dat... 26
Leugenaar? 26
Colofon 26
Van de voorzitter
Tekst: Piet Struik
Nu het inmiddels alweer oktober is, kunnen
wij terugkijken op een zeer geslaagd golfseizoen.
Eind mei/begin juni was het erg droog,
maar daarna volgde wisselvallig weer. Dat
was misschien minder prettig voor golfers,
maar voor de baan was het uitstekend. Echter
niet alleen het weer heeft de 18 holes een uitstekende
conditie gegeven, ook het werk van
de greenkeepers heeft er sterk toe bijgedragen
dat er door leden van de Westfriese – en ook
door onze gasten – heel enthousiast is gereageerd
op onze baan. De hoofdscheidsrechter
van de Dutch Junior Masters heeft middels
een mail zijn complimenten gemaakt voor de
uitstekende kwaliteit van onze baan. Ook
sprak een buitenlandse gast, die veel in Europa
speelt, mij aan om me te melden dat hij de
Westfriese een van de topbanen in Europa
vindt. Als dit dan de resultaten zijn van al ons
werk, dan kunnen we trots zijn op “onze
Westfriese”.
Onze doelstelling was en is dan ook, dat wij
kwaliteit willen leveren om meer leden aan
ons te binden en veel gasten te ontvangen.
Vooral afgelopen seizoen zijn er veel gasten
geweest. Het resultaat is dat wij een redelijk
tevreden penningmeester hebben (hij is pas
echt tevreden als wij nog 50 leden kunnen
verwelkomen), maar dat ook de horeca er de
vruchten van plukt.
Hanny met haar team en ook de kok hebben
de loop er aardig in na de restyling van afgelopen
winter. Het bestuur is zeer content met
de inspanningen van Hanny. Inmiddels werkt
ze de familie Lagerburg in als haar opvolgers;
zij zullen op 1 januari 2009 het stokje van
haar overnemen. Nu het ook met de horeca
steeds beter gaat, is het van belang dat u
vroegtijdig uw
activiteiten in het
restaurant met
Hanny bespreekt.
Op deze manier
kan zij uw wensen zo goed mogelijk invullen
en teleurstellingen voorkomen.
Het bestuur heeft haar jaarlijkse uitje gehad
en daarmee ook definitief afscheid genomen
van onze bestuursleden Dirk Jan de Roo en
Ben Geldermans. Na afloop hebben wij van
een gezellig en ook voortreffelijk diner genoten
in ons eigen clubrestaurant. Ook andere
commissies hebben ons voorbeeld gevolgd
en ik kan u aanraden om dat ook te doen.
U krijgt een voortreffelijke maaltijd en het
wordt door de horeca zeer op prijs gesteld.
En gezelligheid is gegarandeerd, want we zijn
toch een gezellige club met elkaar?
Na mijn terugkeer van vakantie heb ik begrepen
dat de DJM weer een geweldig succes is
geweest. Ik zou bijna zeggen: we zijn niet
anders gewend. Maar als men bedenkt wat
voor werk en tijd het kost, dan is een bedankje
aan deze commissie (én aan de vele vrijwilligers
natuurlijk) zeker op zijn plaats.
Commissie, mijn complimenten!
De volgendeDimples
verschijnt voor de kerst.
Kopij graag inleveren vóór
zondag 16 november ‘08!
3

4 Van de redactie
Tekst: Vera Weyman
Allereerst wil de redactie onze leden bedanken
voor de vele leuke reacties op het augustusnummer
van Dimples. Wij waren dus niet
de enigen die tevreden waren over dat nummer.
Ook wil ik nog even terugkomen op onze
‘covermodellen’. Ed Balsing twijfelde er in de
vorige Dimples al aan of hij het wel was die
erop staat en hij had gelijk. Dirk Jan de Roo
schoot mij op de golfbaan aan en vertelde dat
hij het was. “Zeker weten.” Bedankt Dirk Jan,
bij dezen alle eer.
De beloofde interviews met de twee nieuwe
bestuursleden Marijcke Bodenheim en Do
Sierkstra vindt u vanzelfsprekend in dit num-
Het eerste herenteam van de Westfriese Golfclub
heeft zondag 25 mei de felbegeerde
promotie naar de eerste klas weten te bewerkstelligen.
Op de fraaie baan van Golfcentrum
Best in Brabant werd het team van de Wouwse
Plantage met 12-6 verslagen. Een ongekende
prestatie van de Westfriese golfers. Nooit
eerder speelde een team uit het Westfriese
zich naar dit niveau.
Tijdens de competitie liet het team van de
Westfriese al zien dit jaar hoge ogen te gaan
gooien. Op de beslissende competitiedag in
de tweede klas werd belager De Haar met de
alleszeggende cijfers 15-3 naar huis gestuurd.
Met de titel in de competitie mocht de Westfriese
gaan strijden om één plek in de eerste
klas.
mer. Leuk om zo iets meer over hen te weten
te komen. Gerda Vermeulen heeft beiden
geïnterviewd en eigenlijk zou je dit een
Gerda-Dimples kunnen noemen, want zij
heeft ondanks haar drukke werkzaamheden
dit keer heel veel teksten voor haar rekening
genomen.
Wat u nog meer vindt in dit clubblad?
* Een paar artikelen over mooie initiatieven
van de damescommissie om twee wedstrijden
te organiseren ten bate van goede doelen:
de Handicartcommissie en een Nederlands
initiatief in Gambia. Chapeau dames!
* Interessante informatie over de golfregels
Die dag was het team van de Wouwse Plantage
de tegenstander. Een opponent die van
tevoren werd gevreesd. Immers, de Wouwse
Plantage heeft als thuisbaan een heel fraaie
maar ‘oh zo’ moeilijke bosbaan. En de baan
waar het promotieduel zou worden gespeeld,
Golfcentrum Best, staat ook bekend als een
lastige bosbaan. Een ietwat thuisvoordeel leek
daarmee weggelegd voor de golfers van de
Wouwse Plantage.
Al in de ochtendduels bleek dat niets minder
waar was. De foursomes Jurre Schieving/Atte
Anema en Arno Kroes/Danny van Soelen pakten
uitstekend uit. Schieving en Anema overpowerden
hun tegenstanders en Kroes/Van
Soelen pakten de zege met onder andere twee
fraaie chip-ins.
als er harde wind in het spel is. Daar zullen
veel leden iets aan hebben, want hard waaien
doet het vaak op Westwoud!
* Een originele oplossing van Peter Clark voor
weerspannige golftaspootjes.
En zo kan ik nog wel even doorgaan...
De redactie wenst u veel lees- en kijkgenot en
tientallen mooie najaarsdagen op Westwoud.
Westfriese Golfclub promoveert naar 1e klas
Tekst: Danny van Soelen
Na de drie foursome wedstrijden was de
stand dus 4-2 in het voordeel van de Westfriese.
Met nog zes singlepartijen voor de boeg
was een overwinning in drie van die singles
dus voldoende voor de totaalzege.
Ook in de middag lieten de golfers van de
golfbaan te Westwoud niets aan het toeval
over. Met indrukwekkend en consistent golf
boekten Jurre Schieving, Arno Kroes, Atte
Anema en Brian Groenewegen uitstekende
overwinningen. Een totaalzege van 12-6 was
een feit. Volgend jaar komt het competitieteam
van de Westfriese dus uit in de eerste
klas. Het op één na hoogste niveau van het
land. Een bijzondere prestatie.

Van het secretariaat:
goede korting en foute mailadressen
Tekst: Christine Stolwijk
Dat wij een schitterende baan hebben blijkt
maar weer eens uit het feit dat steeds meer
andere verenigingen zich aan willen sluiten
bij de ‘Hospitality Chain’, om zodoende tegen
gereduceerd tarief bij ons te kunnen spelen.
Dat houdt natuurlijk tegelijkertijd in dat wij
bij hen dezelfde condities hebben.
Afgesproken is dat er op weekdagen voor € 30
p.p. gespeeld kan worden, dus niet in het
weekend en ook niet op feestdagen.
Op het moment dat dit geschreven wordt zijn
de overeenkomsten getekend met Golfclub
Martensplek in Tiendeveen (Drenthe), golfclub
De Groene Ster in Leeuwarden – waarover
Dimples al eerder bericht heeft – en het
Regthuys in Winkel. Mondelinge afspraken
zijn gemaakt met de Vlietlanden (waarbij een
ander tarief geldt wanneer wij bij hen te gast
zijn; dit hoort u nog van ons) en golfclub De
Compagnie in Veendam; alleen de formele
Op veler verzoek nog een foto van Birdwatch 2008 (Jaap Vermeulen).
overeenkomsten moeten nog worden getekend.
Zodra ook dit helemaal rond is zal het
bestuur u dit middels de wekelijkse nieuwsbrief
mededelen.
Nu we het toch over de nieuwsbrief hebben;
ons is ter ore gekomen dat een aantal van u de
nieuwsbrief niet ontvangt. Dit zou kunnen
komen doordat wij een oud dan wel foutief
mailadres van u in ons bestand hebben staan.
Mocht u tot diegenen behoren, geef dan uw
huidige mailadres door aan het secretariaat
en wij zullen ervoor zorgen dat u de nieuwsbrief
gaat ontvangen.
Helaas is het bijna zover dat de wintertijd
weer in zal gaan. Dat zal vrijwel niemand vrolijk
stemmen, maar je doet er weinig aan.
Toch zijn er in deze periode genoeg activiteiten
op de club die de donkere dagen doen vergeten.
Er kunnen nog veel mooie herfstdagen
komen die uitermate geschikt zijn om uw
vrienden en kennissen uit te nodigen om een
rondje te lopen op onze baan, die in deze tijd
van het jaar een fantastisch kleurenspel laat
zien. Velen van u hebben nog kortingsvouchers
en deze zijn slechts geldig in 2008; het
zou zonde zijn ze niet te gebruiken!
De openingstijden van het secretariaat zijn
van 1-11-2008 tot 1-3-2009 anders dan nu.
Wij zijn dan dagelijks geopend van 09.00 tot
16.00 uur, behalve op beide kerstdagen en
nieuwjaarsdag, dan zijn we gesloten.
Rest ons u een mooie en kleurrijke herfst toe
te wensen met veel golfbare dagen.
5

6 DJM: Willem weet hoe de
Vork in de golfsteel zit
In het weekend van 29, 30 en 31 augustus
2008 is op de golfbaan van de Westfriese Golfclub
in Westwoud de 18e editie van de Dutch
Junior Masters gespeeld. Vrijdag was de dag
voor de sponsors. Zonder hun inbreng is een
toernooi van deze omvang niet meer te organiseren.
Onder fantastische weersomstandigheden en
op een prachtig geprepareerde baan begonnen
74 meisjes en jongens uit Nederland,
Engeland en Zwitserland zaterdagochtend
aan een grote klus. Dit alles met steun van 40
vrijwilligers die op elke hole de behaalde scores
doorgaven aan de rekenkamer. Voor 40
deelnemers was het na 36 holes op zaterdag
afgelopen. De overige speelsters en spelers
mochten op zondag nog een keer 36 holes
Tekst: Adri Noordstrand / Foto’s: Dick Biesheuvel en Ed Riensema
spelen. Bij de meisjes was vanaf het begin duidelijk
dat de strijd om de overwinning tussen
Lianne Jansen, Desiré Blaauw en Olivia Birrer
zou gaan. Uiteindelijk was Lianne het sterkst
van de drie en won met 297 slagen de 1e
prijs. Desiré werd 2e en Charlotte Smit 3e.
Bij de jongens leek na de 1e dag de overwinning
al vergeven te zijn. Willem Vork stak met
kop en schouders ver boven de rest van het
veld uit. Met 10 slagen voorsprong ging hij de
2e dag in. Hoewel Willem niet slechter ging
spelen, begon Chris Lloyd aan een inhaalrace.
Met 7 birdies op de eerste 18 kwam Chris op
3 slagen van Willem. In de laatste 18 holes
ontspon zich een strijd tussen Willem en Chris
op een niveau dat zelden op een golfbaan te
zien is. Met als hoogtepunt de bijna hole-inone
op de 16 en de eagle op de 18 van Chris
Winnaar Willem Vork.

Lloyd. Maar niet voldoende om de overwinning
van Willem Vork af te snoepen. Met een
score van -16 werd Willem Vork de terechte
winnaar van DJM 2008, een toernooi waar hij
al vele jaren aan heeft meegedaan. Een goede
2e werd Chris Lloyd (Engeland), 3e Scott
Cambell (Engeland) en 4e Dylan Boshart.
Gedeeld 5e werden Daan Huizing, Robert
Gowers en Adam Carson. De teamprijs werd
voor de 4e keer gewonnen door Engeland.
De commissie DJM kijkt met grote tevredenheid
terug op de 18e editie en start binnenkort
de voorbereiding voor de DJM 2009.
Rechts: winnares Lianne Jansen.
Onder: V.l.n.r. Desiré Blaauw, Olivia Birrer,
‘balspotter’ Nel Jonker en Lianne Jansen.
7

8 Sinds de vorige algemene obligatiehoudersen
ledenvergadering is Marijcke Bodenheim
gekozen tot lid van het bestuur als opvolgster
van Dirk Jan de Roo. Voor een aantal
leden zal dit interview wellicht de eerste
kennismaking met haar zijn. Iedereen die
haar wel kent, ontdekt nu waarschijnlijk
een paar andere kanten van Marijcke.
Waar kom je vandaan, waar ben je opgegroeid?
“Haarlem is een belangrijke plaats in mijn
leven. In het ziekenhuis in Haarlem werd ik
geboren; volgde ik mijn opleiding tot verpleegkundige
en werden ook mijn kinderen
geboren. Nu woon ik in Broek op Langedijk,
waar wij het naar onze zin hebben.”
Wil je iets meer over je man en kinderen
vertellen?
“Mijn man is Frans Bodenheim, ook lid
van de Westfriese. Hij heeft een vreselijk
drukke baan waardoor hij veel in
het buitenland verblijft. Hierdoor heeft
hij niet zoveel tijd om te golfen.
Gezien zeilen zijn passie is en dat veel
tijd vergt, blijft er voor hem niet veel
tijd over om op Westwoud te zijn.
Wij hebben twee kinderen: Nienke en
Niels. Nienke woont in Amsterdam en
schildert. Zij maakt heel mooie werken.
Niels woont met Elisabeth, mijn
Amerikaanse schoondochter, in Londen.
Voordat wij opnieuw naar Amerika
vertrokken heeft Niels als jeugdlid
gegolft bij de Westfriese.”
Wat heb je zoal gedaan en wat zijn je
overige interesses?
“In Haarlem heb ik dus de opleiding
gevolgd tot verpleegkundige. Dit is mijn basisberoep.
Daarnaast was ik stewardess en in
Amerika heb ik een tijdje catering gedaan.
Koken is een van mijn grote passies. Ik hou
Marijcke Bodenheim:
‘Ik hou van een actief
clubleven’
Interview: Gerda Vermeulen / Foto: Nienke Bodenheim
ook van zeilen. Wij hebben een boot waar we,
zo gauw Frans thuis is, veel mee weggaan.
Harde wind of storm, we gaan eropuit. Verder
hou ik van skiën, golfen, tuinieren en schilde-
Marijcke met een tweeling in haar armen
op het consultatiebureautje in een buitenwijk
van Abidjan.
ren. En ik hou van een actief clubleven. Voordat
golf in mijn leven kwam, zette ik mij
in voor de hockeysport. Daar was ik wedstrijdsecretaris,
scheidsrechter, minitrainer
voor de kleintjes en later voor de A-B
categorie. Momenteel help ik bij Stichting
de Zonnebloem.”
Hoe kwam je in aanraking met golf?
“We kregen les van Peter Ackerley op
Sluispolder.”
Jullie hebben in diverse continenten
gewoond. Waar allemaal?
“We woonden in Iowa, USA, voordat
we in 1990 terugkwamen naar Nederland
en weer in Broek op Langedijk gingen
wonen. Toen werden we lid van de
Westfriese. Ik spande me toen, samen
met Els van Ballegooijen, in voor de
jeugdcommissie. Bij het Merril Lynchtoernooi,
de voorloper van de huidige
Dutch Junior Masters, kwam mijn
opleiding als verpleegkundige weer van
pas om als ‘eerste hulp’ te fungeren. In
1991 werd ik Matchplaykampioen bij
de dames op de Westfriese.
Daarna hebben we onze obligaties op
Westwoud in de vrieskast moeten zetten
omdat we opnieuw naar Amerika vertrokken.
We woonden acht jaar in Pennsylvania. Hierna
verhuisden we naar een ander continent,

Afrika, waar we vier jaar in Ivoorkust woonden.
In Amerika was ik voorzitter van Lady’s Golf
en in 2000 mocht ik me opnieuw Matchplaykampioen
noemen. Ook in Afrika, op de golfclub
van Abidjan, was ik voorzitter van Lady’s
Golf. Mijn beide caddies, Eugene en Constant,
zal ik niet vergeten. Zij konden golfen als de
beste. Toen er op een dag een krokodil met
zo’n grote open bek op de green lag, zei Eugene
dat ik me niet druk moest maken. Eugene
had gelijk. De krokodil was banger voor ons
dan ik voor hem en maakte zich snel uit de
voeten. Ik heb in Abidjan gewerkt in een
lokaal ziekenhuis. Toen we door de onlusten
die daar uitbraken halsoverkop moesten ver-
trekken, viel het afscheid nemen mij zwaar.
Afrika ligt mij zeer nauw aan het hart.”
Wat zijn je taken bij het bestuur van de
Stichting Golfbaan Westwoud en de Westfriese
Golfclub?
“Mijn verantwoording ligt bij de facilitaire
zaken van de Stichting, ondermeer het onderhoud
en de schoonmaak van het gebouw.
Daarnaast ben ik voor de vereniging het aanspreekpunt
voor de wedstrijd-, dames-, senioren-,
jeugd-, regel & handicap- en Dutch Junior
Masters-commissie. Ik vind het verenigingsleven
bijzonder belangrijk en mijn speciale
aandacht gaat uit naar de competitie,
waarbij ik twee jaar als captain ben opgetre-
den bij de dames. Eerst bij het zondagteam.
En toen dit team – door gebrek aan dames –
niet meer bestond bij de damessenioren, waar
we dit jaar kampioen werden in onze pool. Er
is mij veel aan gelegen om een leuk team bijeen
te hebben. Dames die het goed met elkaar
kunnen vinden in een uitstekende sfeer. Een
rijk verenigingsleven staat mij voor ogen,
waar ieder lid zich in kan thuis voelen.”
Waar woonde Marijcke?
Iowa, USA: 1989-1990
Daarna 3 jaar in Nederland
Pennsylvania, USA: 1993-2000
Ivoorkust, Afrika: 2000-2005
Gastheerschap, etiquette in de praktijk
Tekst: Do Sierkstra / Foto: Jaap Vermeulen
De afgelopen maanden is gebleken dat steeds
meer golfers, leden van andere banen, witte
GVB-ers en gelukkig ook aspirant-leden onze
baan weten te vinden om een rondje te
spelen. Voor de penningmeester betekent dit
een stuk broodnodige dekking in de begroting.
Belangrijk voor onze leden, anders zou
de jaarlijkse bijdrage omhoog moeten.
Van de dames van het secretariaat vraagt het
de nodige creativiteit om al die bezoekers in
te plannen tussen de spelende leden en de
diverse wedstrijden door. Het bestuur heeft
hen aangegeven zoveel mogelijk gebruik te
maken van de beschikbare, niet geclaimde
starttijden. Dus ook starttijden vóór de wedstrijden
en aan de start van wedstrijden aansluitende
starttijden.
Bijna alle greenfeespelers zullen iets meer tijd
nodig hebben rond te gaan dan een eigen lid
dat een rondje loopt. De baan is voor hen
onbekend, de routing soms iets minder duidelijk
en daarnaast is het voor veel gasten een
dagje uit. Van de spelende leden wordt daarvoor
begrip gevraagd. Speel je zelf op een
andere baan dan ben jij de gast en zal het ook
zo ervaren worden door de leden van die
baan. Daarom, help de gasten een beetje. Wijs
hen de weg, drijf ze niet op met golfballen en
behandel ze als je gast.
Voor de wedstrijddeelnemers geldt dat zij, net
als onze gasten, gemiddeld langer doen over
een rondje dan een lid dat een vrij rondje
loopt. En ook dat accepteren wij. De marshal
zal zonodig ingrijpen als het mis blijkt te
gaan.
En nu het leerdoel van dit stukje: het heeft
géén zin vanuit de baan het secretariaat te
bellen om te vragen greenfeespelers “even te
moven”. Nog erger, die telefoon hoort niet in
de baan.
Wij starten om de 8 minuten. Voldoende tijd
om de volgende flight ruimte te geven voor
hun afslag. Voor de longhitters zal het altijd
opletten zijn. Of er nu greenfeespelers of wedstrijddeelnemers
voor je lopen.
Gaat het een keer fout, geef dat dan even
door aan de marshal. Die zal het proberen op
te lossen.
Greenfeespelers zijn gast op onze baan.
Behandel hen zoals jezelf wilt worden behandeld
als je gast bent op een andere baan.
9

10 Do Sierkstra (54) is sinds de vorige algemene
obligatiehouders- en ledenvergadering
gekozen tot lid van het bestuur als opvolger
van Ben Geldermans. Dimples heeft Do
enkele vragen voorgelegd waarop hij antwoord
heeft gegeven, zodat wij nader kennis
met hem kunnen maken.
Waar kom je vandaan en waar ben je opgegroeid?
“Ik ben geboren en getogen in Zwaag/Hoorn
en ben daar nooit weggeweest. Een echte
Westfries dus.”
Waar woon je nu en met wie ben je getrouwd?
“Sinds 1995 wonen mijn vrouw Dineke en ik
in een mooie Westfriese stolpboerderij –
omgetoverd tot een woonhuis – aan het Keern
in Hoorn. Mijn vrouw Dineke kennen jullie
ook. Zij is lid van de damescommissie.”
Heb je kinderen en golfen die ook?
“De kinderen – Marit, Ilse en Erik – wonen
inmiddels zelfstandig. Alleen Erik golft ook,
als hij daar tijd voor heeft.”
Kun je iets meer vertellen over je werk?
“Ik ben op mijn zeventiende gaan werken bij
Delta Lloyd Levensverzekeringen in Amsterdam.
Via avondstudie – actuarieel/administratief/automatisering
– en hard werken heb
ik mij daar opgewerkt tot directeur levensverzekeringen.
Rond mijn veertigste ben ik verkast naar de
Alhermij, een herverzekeraar voor levens-
en arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. Via
een buy-out ben ik van dit bedrijf mede-eigenaar
geworden. Dit bedrijf is later verkocht.”
Naar wij vernomen hebben ben je eigenaar van
een kasteel in Frankrijk?
“Als een soort hobby ben ik jonge mensen
gaan helpen een bedrijf op te zetten. Daarbij
Even voorstellen:
Do Sierkstra
Interview: Gerda Vermeulen / Foto: Osinga Hoorn
geef ik ondersteuning in management, financiering,
administratie en alles wat daarbij
hoort. Een van de zeer leuke initiatieven
kwam van Marijn en Angelique de Wit, die
samen met Dineke en mij een hotel zijn
begonnen in Frankrijk: Chateau de Buros.
Welbekend van het golfen en heerlijke eten –
en natuurlijk als sponsor van hole 6.”
Hoe ben je met golf in aanraking gekomen, wie
was je pro?
“Eigenlijk is de interesse voor golf gekomen
door Chateau de Buros. Hier verblijven veel
golfgasten. We hebben daar een samenwer-
king met vijf 18 holes banen, waar we onze
gasten kunnen laten spelen. Dineke en ik zijn
gaan golfen om te kunnen inspelen op de vele
vragen van onze hotelgasten.
Van Andy Evans en David Sijnke hebben we
les gehad. Heel even hebben we gespeeld op
de Vlietlanden, maar we zijn al gauw overgestapt
naar de Westfriese vanwege de baankwaliteit.”
Wat is je huidige handicap?
“Hoewel er uitschieters zijn en de baan voortreffelijk
is, blijf ik hangen rond handicap 26.”
Wat zijn je taken binnen het bestuur en waar
wil je je in het bijzonder op focussen?
“Momenteel heb ik binnen het bestuur aandachtsgebieden
als personeel, automatisering,
DJM en in de loop van volgend jaar, als
enkele bestuursleden aftreden, zullen mij
andere taken worden toebedeeld.”
Liggen er bepaalde zaken je na aan het hart?
“Vooral het clubbelang, de samenhang van
leden/clubhuis/shop/pro heeft mijn uiterste
aandacht. Leden moeten ervan overtuigd zijn
dat, willen zij het huidige niveau van service
behouden, gebruik moeten blijven maken van
alle faciliteiten van de club.”
Heb je bijzondere wensen?
“Ik zou wel een keertje een grote groep Burosgolfers
een wedstrijdje willen laten spelen op
de Westfriese. Misschien dat Angelique wil
overkomen om zo'n dag te koken.”

Echtparenbeker: gelukkig klopte er niets
van de weersverwachting
Tekst: Gerda Vermeulen / Foto: Jaap Vermeulen
Zondag 17 augustus werd om de echtparenbeker
gespeeld. Een traditionele wedstrijd bij
de Westfriese die zeer goed in de belangstelling
ligt bij de spelers met een vaste levenspartner.
Maar liefst 80 deelnemers meldden zich aan
en om 13.00 uur sloegen wij met z’n allen af
met een shotgunstart van 20 flights. De
weersverwachting voorspelde regen en misschien
wat onweer, maar alle narigheid bleef
ons bespaard. We kregen zelfs de zon te zien
en de temperatuur was zeer aangenaam.
Bij het samenstellen van de teams was er een
foutje gemaakt. Hennie van Velzen stond niet
aan zijn partner Marja Honing gekoppeld,
maar aan een voor hem vreemde vrouw, zodat
er bij de aanmelding enige verwarring ontstond.
Gelukkig lieten Hennie en Marja zich
hierdoor niet van de wijs brengen en werd dit
geen aanleiding om deze tijdelijke scheiding
door te zetten.
Je weet maar nooit wat het uithaalt om een
team van twee echtelieden/partners de baan
in te sturen. Mocht er eens een foute slag
gedaan worden of een putt gemist, dan is de
rem om de partner hiervoor ter verantwoording
te roepen vaak zoek. Voor alle zekerheid
speelde ook een mediator mee om, indien
nodig, de partners weer op het goede pad te
krijgen, maar uiteindelijk bleek de angst voor
onenigheid ongegrond te zijn.
Uiteindelijk is de wedstrijd in ontspannen
sfeer verlopen en de wedstrijdleiding zag
hierin aanleiding om de spelers op een drank-
je te trakteren in het clubhuis. Na de prijsuitreiking
konden de deelnemers nagenieten van
een voortreffelijk Indisch buffet.
De uitslag was als volgt:
1e David en Erna Eastall: 39 pt
2e Paul van Bemmel en Saskia Harte 38 pt
3e Rolf en Monique den Nieuwenboer 37 pt
4e Luuk en Ruut Jellema 37 pt
Neary dames: Jolanda Nieuwenboer
Neary heren: Jim van Dijk
Longest drive dames: Veronique Schoon
Longest drive heren: naam weet ik helaas
niet meer (wie het weet, mag het zeggen)
Anekdote
Halverwege de wedstrijd na een goede start
met 20 stablefordpunten ging het met de
score van een team wat minder. De mannelijke
helft maakte de opmerking dat hij wat
inzakte. Hierop antwoordde de vrouwelijke
helft dat hij kon inzakken als hij met een
andere (vreemde) vrouw speelde, maar níet
met haar.
“Wel,” pareerde meneer, “met een andere
vrouw heb ik daar niet zo gauw last van.”
11

12 Sinds een maand of drie assisteer ik Arie Bruidegom
in de Handicartcommissie. Een commissie
waar ik voor de volle 100% achter sta.
Op het ogenblik moet ik zelf voor 18 holes
ook gebruik maken van een Handicart en dan
merk je pas echt hoe belangrijk het is dat zo’n
organisatie bestaat.
De damescommissie had op dinsdag 22 juli
een sponsorwedstrijd georganiseerd ten bate
van de Stichting Handicart. Ik had Arie
beloofd om bij deze wedstrijd aanwezig te
zijn. Eerlijk gezegd was ik dat alweer een
beetje vergeten omdat ik op het ogenblik weinig
golf. Maar Arie herinnerde mij er fijntjes
aan en gelijk had hij.
De woensdag ervoor hoorde ik dat er 30 deelnemers
zouden zijn, dus ik had Arie om 40
golfballen met het logo van de Stichting Handicart
gevraagd; ervan uitgaande dat dit ruim
genoeg zou zijn.
Toen ik die dinsdagochtend om half negen
binnenkwam, merkte ik al dat er veel meer
deelnemers waren. Door het slechte weer de
dagen ervoor had men tot het laatste moment
gewacht met inschrijven en er waren ook een
paar leden spontaan binnen komen lopen.
Kortom, er waren 49 deelnemers!
De leden van de damescommissie – Dineke
Sierkstra, Greet Hoff en Hermine Scheijde –
hebben met veel kunst en vliegwerk iedereen
in kunnen delen. Dames, petje af!
Het was prachtig weer, dus de spelers kwamen
voldaan binnen en vrijwel iedereen had
sportief (zoals het hoort) gewacht tot alle
deelnemers binnen waren.
Bij de 9 holes wedstrijd was Hans Lebèrt de
winnaar en bij de 18 holes wedstrijd Henny
Trompé (zijn verslag staat hiernaast). Als
afgevaardigde mocht ik Henny een horloge
overhandigen met het logo van de Stichting
Handicart erop. Namens de damescommissie
kreeg de winnaar ook een bos rozen en ontvingen
alle spelers een golfbal van de Stich-
Heel hartelijk dank namens
de Handicartcommissie!
Tekst: Martha Wouters / Foto’s: Greet Hoff
ting plus een roos. (Er komen dus nog 9 ballen
jullie kant uit!)
De volle opbrengst werd door de damescommissie
afgestaan:
50 x € 5.- p.p. = € 250.-
+ 2 spontane sponsors: € 10.-
Bij elkaar dus € 260.- !
Damescommissie, nogmaals hulde. Jullie hebben
heel veel werk moeten verzetten, maar
het was de moeite meer dan waard. Ook alle
deelnemers bedankt. Wij zijn er erg blij mee.
Terwijl de deelnemers heerlijk in het zonnetje
zaten (foto boven), reikte Martha Wouters
(links) de prijzen uit.

Handicartwedstrijd:
winnaar die niet wilde winnen
Tekst: Henny Trompé / Foto: Greet Hoff
“Henny, schrijf je ook even een stukje over
deze Handicartwedstrijd voor Dimples?” Tja,
wat moet je zeggen als je met 40 stablefordpunten
bent binnengekomen en de eerste
prijs wint? Mijn eerste reactie was om het af
te wimpelen, want zo’n schrijver ben ik nu
ook niet. Maar als je naast de leden van de
damescommissie staat die altijd hun best
doen om er wat moois van te maken, dan zeg
je gewoon dat het geen probleem is en dat je
er wel wat van maakt. Ik begon een beetje
tweeslachtig aan deze wedstrijd. Ik zal uitleggen
waarom. Met de maandbeker van 28 juni
kwam ik bij toeval in het bezit van een dagvoucher
(lees vorige Dimples) en daardoor
mocht ik meedoen aan de halve finale van
KLM Pro-Am. Als ik die wilde winnen moest ik
eigenlijk niet naar beneden met mijn handicap.
Maar hoe speel je nou een wedstrijd als
je toevallig op één van je zeldzame pieken zit
en eigenlijk niet wilt winnen en toch aardig
tevoorschijn wilt komen? Geen idee! Gewoon
het balletje voor je uit slaan en dan zien we
wel, was mijn gedachte. Ik weet niet wat ik
fout deed maar de bal wilde alleen maar heel
ver rechtuit, zo snel mogelijk naar de green en
zo vlug mogelijk in de hole. Guus Barends,
mijn flightgenoot, zei ergens op hole 14:
“Henny, nou doorgaan. Nu kan je er geen
puntje meer aan draaien. Dat is je eer te na!”
Daar had hij natuurlijk gelijk in. Vandaar 40
stablefords en startte ik in de voorronde van
Hermine Scheijde (damescommissie) en Hans Lebèrt. Henny Trompé.
de Pro-Am met handicap van 22.3 in plaats
van 23.9. Dan maar met een slag minder.
(Henny’s verslag van de KLM Pro-Am staat op
pagina 18 – red.)
13

14 In het meinummer van Dimples hebben we
in het stukje ‘Van de redactie’ een oproep
gedaan om ons uw merkwaardigste golfervaringen
te mailen. Daar hebben we, misschien
vanwege de vakantietijd, nog geen
reacties op gekregen. Daarom hieronder
een paar voorbeelden waar we zelf om hebben
moeten lachen. Misschien inspireren ze
u om ook uw golfgebeurtenissen naar de
redactie te mailen.
Gelezen in een van de eerste uitgaven van
Dimples.
Wekelijks werd door drie bevriende heren een
rondje golf gespeeld. Bij de afslag op een par
3 bleek dat de bal van Jacques onvindbaar
was. Mopperend dat zo’n goede slag afgestraft
werd met een onvindbare bal zocht
Onvergetelijke
gebeurtenissen op de
golfbaan
Tekst: Gerda Vermeulen
Jacques naar de witte vermiste, riep opeens
“ik heb hem!” en speelde vervolgens de bal op
de green. Zijn maatjes kwamen bij de pin om
de vlag eruit te halen toen bleek dat er een bal
in de hole lag. Omdat zij wel vermoedden wat
er gebeurd was, riep een van hen gniffelend:
“Hé Jacques, speelde jij niet met een Callaway?
Volgens mij heb je een hole-in-one
geslagen.” Jacques, die zijn eerste bal
helemaal niet had gevonden maar stiekem
een andere bal had gedropt, kon
onmogelijk toegeven dat dit zijn bal was.
Tja, spijt komt na de zonde.
Twintig jaar geleden speelden Jaap,
zoon Frank en ik (Gerda) een rondje
golf. We waren er toen nog niet zo erg
goed in, maar deden natuurlijk wel ons
best. Onze andere zoon René hoorde
regelmatig onze sterke verhalen aan en
liep die keer met ons mee over de
baan. Jaap kwam op een gegeven
moment in de bossen terecht en probeerde
zijn bal weer naar de fairway
te spelen. Daarbij raakte zijn bal een
boom waardoor hij terugsprong en
Jaap vol op zijn hoofd raakte. Pijnlijk.
Maar om het nog pijnlijker te
maken zei René: “Je hebt altijd verteld
dat je ‘FORE!’ moet roepen als
je bal de kans maakt om iemand te
raken. Waarom deed jij dat niet?”
Toen hole 10 nog hole 4 was, stonden er links
voorbij de damestee een paar wilgen die een
bosje vormden. We speelden met z’n drieën –
twee mannen en een vrouw – en hadden alle
drie afgeslagen toen een van de mannen een
plasje moest plegen en daar dat bosje voor
gebruikte. Achter ons was inmiddels een speler
op de tee verschenen. Omdat die alleen
speelde zei de plassende man dat hij wel kon
doorspelen. (Ik kan niet zeggen ‘zwaaide hem
door’, want waar moest hij dat mee doen?)
De speler sloeg af en had een misslag. De bal
vloog precies door het straaltje van de plassende
man. Ietwat in de war liep de doorgezwaaide
speler naar zijn bal, raapte de bal op
en dropte hem naast de bosjes. Onze medespeler
gaf als commentaar: “Dat is nou wat je
noemt een Zeikbal!”
Op een mooie dag liepen we met drie dames
op hole 1 te babbelen en te lachen. Dat is leuk
en gezellig, maar het blijkt dat het niet te
gezellig moet worden als je een slechtzittend
gebit hebt, dat zijn eigen weg gaat. Toen er
echt hard gelachen werd schoot bij een van de
dames haar bovengebit uit haar mond en
kwam voor haar op de fairway terecht. Tamelijk
gênant en eigenlijk geen reden om hard
te lachen, maar dat deden we wel... alle drie.

Geslaagde vriendinnendag en 600 euro
voor Gambia
Tekst: Liesbeth Huijsman / Foto’s: Greet Hoff
Voor de vriendinnendag op 26 augustus had
ik mijn vriendin Ans Winkelaar uitgenodigd.
Nadat wij ons hadden aangemeld en de organisatie
ons vertelde dat wij mulligans konden
kopen voor een goed doel in Gambia, was er
koffie en thee met wat lekkers erbij. Het doet
meteen gezellig aan als je zo wordt ontvangen.
Daarna werden de spelregels nog even
uitgelegd: de wedstrijdvorm was Chapman
Foursome.
Wij startten om 10.32 uur met onze flightgenoten
Ria en Carla en konden beginnen aan
de eerste 9 holes. Die gingen lekker – en dat
wij mulligans mochten gebruiken voor een
verkeerde slag of putt maakte het natuurlijk
wel even wat makkelijker.
Na de eerste 9 mochten wij genieten van een
goed verzorgde lunch en met een wijntje op
gingen de tweede 9 nog beter.
Toen we rond 16.00 uur weer in clubhuis aankwamen,
moesten onze flightgenoten helaas
direct weg wegens familieomstandigheden.
Dat was wel jammer, anders kun je er nog
even gezellig over napraten.
Nadat iedereen binnen was, stelde Greet Hoff
van de damescommissie het echtpaar Bruin
voor. De heer Bruin vertelde enthousiast over
hun werk in Gambia, wat zij al voor elkaar
hebben gekregen en nog willen doen. Daarna
meldde Greet het bedrag dat was opgehaald:
€ 600,-! Daarna gingen de dames van de wedstrijdleiding
over tot de prijsuitreiking. De
eerste prijs was tot onze verbazing voor ons:
een geheel verzorgde Hamam Beautydag, wat
natuurlijk erg leuk was. Overigens ging niemand
met lege handen naar huis. Alle dames
mochten op volgorde van het aantal slagen
iets uitzoeken op de royaal gevulde prijzentafel
(waarin Greet Hoff een héél groot aandeel
had). Nadat wij nog een drankje hadden
genomen, namen wij afscheid en gingen met
een goed gevoel naar huis.
Damescommissie bedankt.
Ans Winkelaar en Liesbeth Huijsman. De – dankzij Greet Hoff – zeer goed gevulde
prijzentafel.
De heer Bruin bedankt Greet Hoff voor de mooie
opbrengst.
V.l.n.r. Greet Hoff, Anneke Mantel en Greetje
Bing, die ook in de prijzen vielen.
15

16 Het was de bedoeling om in het weekend van
13 & 14 september de Clubkampioenschappen
Strokeplay te spelen, echter het Nederlandse
weer gooide roet in het eten. Door de
overvloedige regenval op de vrijdag werd
besloten om de wedstrijd van zaterdagochtend
niet door te laten gaan. Bunkers stonden
onder water, fairways waren ondergelopen,
het was niet goed voor de baan én de spelers
geweest om 18 holes te lopen.
Na zorgvuldige inspectie van de baancommissie
op zaterdag werd besloten het Clubkampioenschap
naar de zondag te verplaatsen.
Hierdoor werden er geen 27 holes maar 36
holes gespeeld. Het was de bedoeling om
2x27 holes te lopen, maar dit werd dus 2x18
holes.
Vol goede moed stonden de eerste spelers uit
categorie 1&2 op zondagochtend om 08.00
uur op de tee om na 18 holes toch wel wat
teleurgesteld binnen te komen. De scores
waren niet om over naar huis te schrijven.
Het commentaar was niet van de lucht. “De
baan speelde zwaar.” “Het was moeilijk als je
in de rough kwam.” Het was zwaar, zwaar,
zwaar. Ook de spelers uit categorie 3&4 kwamen
met dezelfde sombere gezichten binnen.
Dat beloofde wat voor de middag.
Na 18 holes bleek dat Brian Groenewegen bij
de heren in categorie 1&2 het beste had
gespeeld, 77 slagen bruto. In categorie 3&4
was dit Arnold Smith met 84 slagen en tot
mijn grote verbazing was ik ‘leader in het
clubhuis’ bij de dames met 93 slagen.
Ik mocht ‘s middags de baan in met Veronique
Schoon, die bruto 1 slag meer had dan ik
maar een veel lagere handicap (11 tegen 17).
De eerste 9 holes was de tussenstand –2 slagen
voor Veronique, maar op de tweede 9
bleef zij haar pars maken en ik bogeys. Ik
moet natuurlijk toegeven dat ik een bogeyspeler
ben en niet echt de illusie had dat ik de
Strokeplay Kampioenschappen kon winnen.
Strokeplay
Kampioenschappen 2008:
wel of geen weer?
Tekst: Eveline Groot / Foto: Jaap Vermeulen
Na 17 holes was de tussenstand –8 en wilde
ik Veronique al feliciteren, maar toen werd
het pas écht spannend. Veronique moest 3x
afslaan omdat wij twee van haar eerder geslagen
ballen niet konden terugvinden. Daardoor
holede zij uiteindelijk met een 10 uit,
waar ik een par maakte.
Onder luid gejuich van het toegestroomde
publiek (Marijcke Bodenheim en Ben
Schoon)… liepen wij van de tee af. Ik bedoel
dit cynisch, want er wás geen publiek! Het
idee om nog een stablefordwedstrijd te laten
lopen voor categorie 5&6 om zo publiek op de
baan te krijgen, was zeer goed bedoeld, ech-
ter die mensen liepen nog in de baan en de
rest van de spelers ook. Het blijft mij verbazen
dat er bij onze club zó weinig belangstelling
onder de overige leden is voor Clubkampioenschappen.
Het clubgevoel is er niet, hoe
zouden we dit kunnen veranderen? Suggesties
zijn altijd welkom.
Na 36 holes bleek dat bij de heren in categorie
1&2 Brian Groenewegen (bruto 144) de
bokaal in ontvangst mocht nemen. In categorie
3&4 had ook Arnold Smith zijn voorsprong
niet weggeven (bruto 173) en bij de
dames werd Veronique Schoon (bruto 184)
Clubkampioen na een spannende strijd.
Doordat er veel tijd verstreek tussen de tijd
dat de eerste groep binnenkwam (16.00 uur)
en de prijsuitreiking (20.30 uur) waren veel
spelers naar huis gegaan vanwege andere verplichtingen.
Ondanks dit waren er toch nog
genoeg spelers uit andere categorieën blijven
hangen om de winnaars te feliciteren.
Ik wil nog even mijn bewondering voor de
wedstrijdleiding – Inge Colson en Dirk Zuiderbaan
– uitspreken, die vanaf vrijdagmiddag
tot en met zondagavond op de baan
hebben doorgebracht. Veel telefoontjes hebben
gepleegd, sms’jes verstuurd, mailtjes, et
cetera om iedereen te bereiken en de stand
van zaken rond de wedstrijd door te geven.
Deze uitzonderlijke situatie en inspanning
verdient wat mij betreft een pluim.
Bedankt wedstrijdleiding!

Veel nieuws van de jeugdcommissie
Tekst: Brian Groenewegen / Foto: Milo van Wijk
Het golfseizoen is ten einde en het leek mij
een goed idee de leden op de hoogte te stellen
van de veranderingen die er het afgelopen
jaar hebben plaatsgevonden bij en voor de
Westfriese jeugd.
Allereerst is de samenstelling van de jeugdcommissie
veranderd. Peter Verkouteren en
Arno Kroes namen afscheid van de commissie.
Hiervoor in de plaats kwam Peter Boots.
Ook gaf Milo van Wijk het voorzittersstokje
over aan mij. Sinds de nieuwe samenstelling
zijn we bezig met vernieuwingen en hebben
we al het een en ander bereikt.
Zo is het aspirant-lidmaatschap voor jeugdleden
dit jaar gerealiseerd. Er kan worden
gekozen voor een half seizoen (ingaand vanaf
1 juli) of een heel seizoen (ingaand vanaf 1
januari). Een half jaar kost € 65 en een heel
jaar € 99. Meer informatie over de voorwaarden
en rechten van het aspirant-lidmaatschap
voor jeugdleden is verkrijgbaar bij het secretariaat.
Mede door dit aspirant-lidmaatschap hebben
wij er dit jaar 15 nieuwe jeugdspelers bij.
Dit is iets waar we als commissie erg trots op
zijn. Hieruit blijkt wel dat het nieuwe jeugdlidmaatschap
resultaat oplevert. Van deze
nieuwe jeugdleden zijn er drie van de Tabor
sportschool. Dit was een initiatief van
scholengemeenschap Tabor. Door middel van
een speciaal sportprogramma voor hun leerlingen
komen ze in aanraking met verschillende
sporten. Sommigen waren zo enthousiast
na de golflessen dat ze inmiddels lid zijn
geworden.
Met de stemming zit het wel goed bij de jeugdwedstrijden. Tel de lachende gezichten maar...
Naast dit alles zorgt de jeugdcommissie er
voornamelijk voor dat de vrijdagmiddagwedstrijd
voor de jeugd goed loopt en er
leuke wedstrijden worden georganiseerd.
De deelname aan de vrijdagmiddag is sinds
enkele maanden enorm gestegen. Twintig
jeugdspelers op de vrijdagmiddag die aan het
oefenen zijn en de baan in gaan is geen uitzondering
meer. Ook worden de speciale
funwedstrijden zoals vlaggenwedstrijd, crosscountry,
ganzenbord, Jeugd AM-AM, het
lichtjestoernooi en het jeugdweekend erg
leuk gevonden.
Voor verslagen van de wedstrijden van de
jeugd kunt u kijken op de jeugdpagina bij het
ledengedeelte van de Westfriese Golfclub
(www.westfriesegolfclub.nl).
Naast de verslagen is er meer informatie te
vinden over de commissie, het GVB en is er
een ‘smoelenboek’. Hierin staan foto’s van
alle jeugdleden plus wat gegevens. Het is
dus zeker de moeite waard de site eens te
bezoeken.
Zoals u hierboven heeft gelezen is de jeugdcommissie
erg actief. Momenteel zijn we
bezig met het grondig evalueren van het afgelopen
jaar en onze nieuwe lijn uit te zetten
voor het komende jaar. Via deze weg wil ik
gebruik maken om alle begeleiders van de
vrijdagmiddag en mijn commissieleden te
bedanken voor hun inzet. Zonder hen is dit
allemaal niet mogelijk!
17

18 De maandbekerwedstrijd van zaterdag 28 juni
was bijzonder voor mij. Op die dag won ik
een dagvoucher voor het KLM Open en mocht
ik meedoen aan de voorrondes voor de Pro-
Am series op woensdag 20 augustus. De prijs:
drie winnaars spelen de Pro-Am met Robert-
Jan Derksen een dag voor het KLM Open. De
halve finales werden gespeeld op de golfbanen
Het Rijk van Nunspeet en golfbaan Naarderbos.
De beste 30 van elke halve finale gingen
door naar de finale op de ‘Groesbeekse’,
een baan van het Rijk van Nijmegen. Ik werd
ingeloot om op 26 juli te spelen op Naarderbos.
De weersvoorspellingen waren niet al te
best. Onweersbuien met zware regenval.
Maar goed, niets aan te doen, gaan met die
banaan!
Emmy ging mee om mij te supporten, dus
eigenlijk kon het niet fout gaan. Het enige
wat ik hoefde te doen was bij de eerste 30
komen. Mijn flight startte op hole 10. Ik
begon goed met een par, toen twee bogeys en
toen weer een par. Als dat zo doorgaat dan
red ik het wel, dacht ik en Emmy werd er ook
helemaal vrolijk van en was bijna aan het
nagelbijten van de spanning. Nou, het ging zo
door. De eerste 9 holes eindigde ik met 21 stablefordpunten.
Bij hole 1 pakte ik weer 4 pun-
KLM Pro-Am: enorme
regenbui bepaalde de uitslag
Tekst: Henny Trompé
ten, gaat lekker! Hole 2: streep, hole 3: streep,
hole 4: streep, hole 5: streep. Dat ging even
niet meer zo lekker. Haal je met 10 holes 25
punten, heb je zomaar 4 strepen aan je broek.
Kom op! Pak je zelf bijeen! Hole 6: 2 punten,
hole 7: 3 punten, hole 8: 3 punten en de laatste
hole: 2 punten. Yes, helemaal goed, bij
elkaar 35 stablefordpunten en… met 3/4 handicapverrekening.
17 slagen kreeg ik mee! Dat
moet toch wel een prijsje worden, besloten
Emmy en ik.
Op de laatste hole was het inmiddels gaan
regenen en de lucht was echt dreigend. We
waren nog niet in het clubhuis of de bui brak
los. Met bakken kwam ’t uit de hemel, donder
en bliksem waren niet van de lucht. Gelukkig
geen probleem want wij waren binnen en
hoefden alleen nog maar te wachten op de
uitslag. Tweede misschien een derde plaats
bleek er toch wel in te zitten.
Nieuwe leden: welkom!
Tekst: Gerda Vermeulen
12-8-2008 B.J. Reniers Grootebroek
12-8-2008 R. Cramer Hoorn
12-8-2008 B.J.M. Lesscher Enkhuizen
12-8-2008 R.G.M. Lesscher Enkhuizen
12-8-2008 H.J. Lesscher Enkhuizen
12-8-2008 H.T.J. Lesscher Enkhuizen
12-8-2008 F. Magnani Hoorn
14-8-2008 M.C. Boogaard Zwaag
Wachten op de uitslag en drinken en wachten
en drinken en wachten. Ja, de uitslag! “Mijne
dames en heren, doordat een enorme regenbui
de wedstrijd wat in de war heeft geschopt,
was het noodzakelijk enige aanpassingen te
maken in de puntentelling. Wij hebben besloten
om alleen de eerste 14 holes mee tellen in
de score. Zo heeft iedereen een kans om te
winnen.” Dank u wel, ik werd met 10 punten
gekort en eindigde met 25 punten op de 27e
plaats. Met m’n hakken over de sloot dus. Het
was een voorteken voor de finale want daar
eindigde ik als 34e. Neemt niet weg dat het
een fantastische ervaring is en dat je zelfs in
de voorrondes jezelf toch al een heel klein
beetje pro voelt.
10-9-2008 B.W. van der Kruijs Zwaag
En vlak voor Dimples naar de drukkerij ging, kwamen er nog
een paar binnen:
25-9-2008 M.T. van der Kruijs Zwaag
25-9-2008 P.G.H. Leeuw Hoorn
25-9-2008 P.N. Veld Wognum
25-9-2008 E. Schouten Wognum

Wind & regelgeving
Tekst: Golfclub De Heelsumse
Onderstaand artikel kwam de redactie tegen
in het clubblad van Golfclub De Heelsumse.
Het leek ons zinnig om het – uiteraard na
even contact met onze eigen regelcommissie –
in Dimples te plaatsen. Op de Westfriese is het
immers zelden windstil. Bedankt Heelsumse!
Storm en wind hebben we de afgelopen
maanden volop gehad. Op onze golfbaan kan
dit een tegenstander van formaat zijn en een
hoop extra slagen kosten. Omdat er in de
‘Decisions on the rules of golf’ (het standaardwerk
van de R&A in Schotland) ook het nodige
wordt vermeld over wind en hoe te handelen
bij bepaalde situaties, heeft een lid van de
regel & handicapcommissie van De Heelsumse
eens nagekeken waar wij golfers regeltechnisch
mee te maken krijgen als het stevig
waait.
Tot zijn grote schrik stelde hij vast dat we dan
heel wat strafslagen op kunnen lopen. Daarom
een greep uit die regels. Wellicht kunt u er
voordeel uit halen.
• Volgens regel 18-1/6 moet een bal op de
green, welke onder invloed van de wind door
een tak/blad in de hole wordt geduwd, zonder
straf gewoon teruggeplaatst worden.
• Als uw bal in de baan op een plastic zak of
ander kunstmatig voorwerp ligt en de wind
dit voorwerp en daarmee ook de bal verplaatst,
moet u volgens regel 18-1/7 zonder
straf de bal droppen op de plaats waar hij oorspronkelijk
op het voorwerp lag.
• Voordat u op de green de bal adresseert,
verplaatst een windvlaag de bal een meter
verder van de hole. Volgens regel 18-1/12
mag u de bal niet terugplaatsen maar moet u
hem spelen waar hij ligt.
• Wanneer u tijdens windvlagen wilt putten
op de green, is het zaak
heel goed op te
letten wanneer
u de bal
precies
‘adresseert’.
Want als
je eenmaal
klaarstaat om
de bal daadwerkelijk
te gaan
slaan en hij verrolt
door een windvlaag
nog voordat hij
geraakt is, moet deze volgens
regel 18-2b/9 na bijtelling van een strafslag
eerst netjes teruggelegd worden, voordat u
weer opnieuw mag gaan putten.
• Ligt de bal op de green niet helemaal stil
omdat de wind hem steeds beweegt, dan mag
u hem niet even lekker vastdrukken. Dan verandert
u namelijk de ligging van de bal en
krijgt u volgens regel 18-2a/6 een strafslag
aan de winderige broek.
• Als uw bal op de fairway ligt en hij waait
een stuk dichter bij de hole, moet u volgens
regel 18-2a/7 gewoon vanaf deze nieuwe plek
spelen, want als u de bal terug zou leggen
loopt u een strafslag op.
• Uw bal ligt op de green en u heeft hem
gemarkeerd met een muntje. Het is uw beurt
om te putten
en nadat u uw bal heeft
teruggelegd, rolt hij door de wind
een stukje weg. Hou dan in de
gaten dat u zonder straf moet putten
van de plek waar de bal naar toe
is gerold. Probeer niet om de bal netjes
terug te leggen want dan zou u een strafslag
moeten noteren volgens regel 20-4/1.
Zoals u ziet bieden de regels voor alle situaties
een oplossing die ervoor zorgt dat u niet
alleen met mooi weer maar ook in barre
tijden gewoon door kunt blijven spelen.
19

20
Traditioneel wordt op Hemelvaartsdag –
dit jaar op 1 mei – de Handicartwedstrijd
gespeeld. De winnaars van deze wedstrijd
worden uitgezonden naar de regiofinale.
Op 1 mei is de wedstrijd gewonnen door
Tony Sinnige en Marco Gerrits. Het verslag
hiervan heeft Dimples helaas niet bereikt
omdat Tony’s computer gecrasht was. Hieronder
nu wel haar verslag van de regiofinale
Handicart.
Maandag 1 september. Het was zover. Met de
trein naar Sloterdijk, waar Marco mij ophaalde
om samen naar de Utrechtse Golfclub
Amelisweerd te gaan. Mijn golfspullen had
Marco zondag al meegenomen.
We werden hartelijk ontvangen met een kopje
koffie en warm gebak. Onze starttijd: 12.16
uur. De wedstrijdvorm was Greensome Stableford,
met longest drive en neary.
De baan zag er goed verzorgd uit met een
paar lange par 4 holes, brede fairways en hier
en daar wat water. Het weer was prima, regelmatig
zon, af en toe een wolk waarvan je
dacht ‘er komt regen uit’, maar het bleef
droog. Wel stond er veel wind.
Wind is voor ons geen probleem, dachten wij,
De ballen… wat een vondst!
Tekst en foto: Vera Weyman
Een paar jaar geleden kocht ik bij Peter Clark
een nieuwe golftas, zo’n kleine voor winters
en vakanties. Merk Future. Een supertas bleek
later, want ik kon er veel meer in kwijt dan in
mijn grote tas. (De grote tas heb ik zelfs nooit
meer gebruikt, omdat die kleinere Future veel
makkelijker op de Handicart past.)
Ergonomisch perfect dus, op de uitslaande
pootjes na. Die weigerden uit zichzelf achter
Regiofinale Handicart:
toch geslaagde dag
Tekst: Tony Sinnige / Foto: Dick Sinnige
de stangetjes vandaan te komen, waardoor je
dat steeds met twéé handen zelf moest doen.
Terug naar Peter ermee, die zei dat het even
wat losser moest worden en dan zou het goed
gaan. Een paar jaar en flink wat gemopper
later was er nog niets veranderd. Weer naar
Peter. Het bleek toch een fabricagefout, ik
mocht een nieuwe tas uitzoeken. Lieve oplossing,
maar ik wilde geen nieuwe tas (alle
dat zijn we wel gewend. Maar vanaf de start
liep het niet zoals we graag wilden. Er zaten
heel goede slagen bij, maar ook heel wat mindere.
De greens zagen er mooi uit, maar
waren behoorlijk traag. Onze flightgenoten
meenden zelfs dat de greens vet waren, waardoor
de bal bleef plakken.
Gelukkig deed dat niets af aan de onderlinge
sfeer. We hebben gezellig gespeeld en onze
flightgenoten gaan door: zij zaten bij de beste
6. Wij eindigden daar net onder, helaas.
Toch kwam ik niet met lege handen thuis .
Hole 16, par 3, 125 meter: tee, water, green,
de neary! Zulke holes geven veel voldoening.
Dus ondanks dat we niet doorgaan was het
voor Marco en mij toch een geslaagde dag.
Neary-prijs voor Tony Sinnige.
tassen in de shop waren minder ergonomisch
dan de mijne), ik wilde alleen maar dat er iets
aan die pootjes gedaan werd. Na een tijd met
een diepe fronsrimpel naar de tas gekeken te
hebben, opperde Peter: “Laat ‘m maar staan,
ik ga iets proberen.”
Een paar dagen later Peter gebeld. Ja, het was
gelukt, maar het was wel een dure oplossing.
Duur? Ik had toch zo een nieuwe tas mogen

uitzoeken? “Als je het ziet, begrijp je het wel,”
aldus Peter.
Op naar de shop waar ik meteen mijn tas zag
staan en ogenblikkelijk in lachen uitbarstte.
“Peter, wat een geweldige én leuke oplossing!”
Dat vond de mevrouw die naast me
stond ook. “Hé, zo kunnen de pootjes ook
nooit meer in de blubber zakken, dat wil ik
ook,” merkte ze enthousiast op.
Wat Peter had gedaan? Onder aan de pootjes
twee golfballen bevestigd, waardoor de pootjes
niet meer achter die stangetjes konden
verdwijnen. “Ik heb het niet zelf bedacht,”
meldde Peter. “Joop heeft ’t een keer gedaan
en toen ik bezig was met jouw tas dacht ik
opeens aan die oplossing.” Veel leden zullen
Joop gekend hebben, want hij bracht veel tijd
door in de oude golfshop: Joop Oudhuizen,
de vader van Wendela, die zes jaar geleden
helaas is overleden. Bedankt Peter (en ook
Joop), ik ben er erg gelukkig mee. En dat het
“wel duur” was, dat was een plagerijtje.
Snel en gezond koken na 19 slopende holes
Tekst: Martha Wouters
Tot mijn verrassing werd ik door Vera Weyman
een dag voor de deadline gebeld met de
vraag waar mijn recept bleef voor het oktobernummer.
Rita Mozer – mij zeer goed
bekend uit onze badmintontijd – had mij in de
vorige Dimples de pollepel doorgegeven. Nu
lees ik toch echt altijd de hele Dimples, maar
uitgerekend dit keer heb ik deze rubriek over
het hoofd gezien. Ik kreeg van Vera nog wat
tijd en de opdracht vooral een makkelijk en
snel gerecht te maken. Nou komt dat heel
goed uit, want koken is bepaald niet mijn
hobby, maar ik houd wel van lekker eten.
Dit gerecht staat in ongeveer 20 minuten op
tafel en in de tussentijd is er nog ruimschoots
de tijd om een lekker wijntje te nuttigen.
Verrassende shoarma-mix
Benodigdheden voor 2 personen:
300 gram shoarmavlees
zakje CelaVita voorgekookte aardappeltjes
300 gram zeer fijn gesneden andijvie
75 gram geraspte kaas
3 eetlepels gembersiroop
125 gram crème fraîche
Bereiding:
Het shoarmavlees aanbraden in een hapjespan.
Aardappeltjes toevoegen en door elkaar
roeren. Deksel op pan en ongeveer 20 minuten
laten pruttelen. Halverwege de crème
fraîche toevoegen. Intussen de andijvie men-
gen met de gembersiroop en de geraspte kaas
en de smaken even intrekken. Tenslotte het
shoarma-aardappelmengsel en de andijvie
even leuk op de borden rangschikken en klaar
is Kees.
Makkelijk toch? Eet smakelijk!
Ik geef de pollepel door aan Bep de Ruiter.
Bep, ik weet dat je weinig tijd hebt, maar ook
dat jij juist daardoor altijd heel snel iets heel
smakelijks op tafel kan toveren.
21

���������������������������
�������������������������������������
�����������������������������
����������������������������������
��������������������������������������������������������������������������������
�������������������������������������������������������������������������������
������������������������������������������������������������������������������
������� ������� ���
����� ����� �� �� ������
�������� �� ���� ���� ��� � ��� �� ��� �� �� ������ ��� ����� ���������� ���� ����� � ��������� ���� ���� ���������
���������� ���� � ��� ��� �� ������� �� ���������� ��� �� ����� ������� �� ��� �� �� ��������� ��� ������ ��������
��� �������� �������������� ��� ��� ����� ����� �� �� ����� ��� �� �������� ������ ������������ ���� �� �����
������������������������������������������������������������������������������������

De Dinsdag Ladies Only Day, maar…
Tekst: Anneke Pieters / Foto: Vera Weyman
De damescommissie is al een aantal jaren
actief op de dinsdag. De opzet was ‘dinsdagochtend
damesochtend’, maar vele dames
blijven nog weg. Daarom hebben wij een aantal
jaren geleden gevraagd of ook heren mee
wilden spelen. Wij veranderden de damesochtend
in Dames Inviteren Heren (DIH).
Natuurlijk zijn wij altijd nog blij met de vele
heren die op de dinsdag komen spelen, maar
toch is en blijft het een damesochtend.
Nu hebben wij, de damescommissie, de koppen
bij elkaar gestoken en zijn tot de conclusie
gekomen dat we het nogmaals gaan proberen.
“Wat proberen?” zult u denken. Dat ga
ik u uitleggen. Allereerst jagen wij onze dinsdag-heren
niet weg; zij zijn elke dinsdag van
harte welkom om een qualifying-kaart in
wedstrijdvorm te komen spelen.
Alleen op de laatste dinsdag van elke maand
verandert de starttijd voor de heren: zij kunnen
dan van 9.00 uur tot 10.00 uur starten.
Alleen de heren. Daarna gaan de dames starten
vanaf 10.00 uur.
Zo willen wij dat ook in de wintermaanden
gaan doen met de 9 holes wedstrijden.
De heren starten vanaf 9.00 uur. De dames
starten shotgun op de andere 9 om een qualifying-kaart
te spelen. Voor de heren is er na
de wedstrijd wel een prijsuitreiking, begeleid
door een van de commissie-dames. Heren,
dat gaat dus gewoon door.
Voor de dames is er na de wedstrijd van die
laatste dinsdag van de maand ook een prijsuitreiking,
maar die wordt verpakt in een
leuke verrassing. Kosten van deze Ladies Only
Day is € 10,- per wedstrijd.
De verrassing voor de eerste wedstrijd, 30
september, was Mechteld Feytel. Zij kwam
vertellen over haar grote passie ‘beeldhakken’
en liet ons ook wat van haar werk zien. Dit
alles onder het genot van een kopje
koffie/thee of een goed glas wijn.
Voor de maand oktober hebben we weer iets
héél anders in petto. Maar dat blijft nog even
een verrassing. Wij als damescommissie zouden
het bijzonder gezellig vinden als we een
flinke opkomst hebben van de dames.
En heren nogmaals, jullie zijn op elke dinsdag
nog steeds van harte welkom, alleen de laatste
dinsdag van de maand moeten jullie het
zonder de dames doen (op één commissielid
na dan, wel te verstaan!).
Voor alle damesleden van onze golfclub:
welkom op de Ladies Only Day!
Beeldhakker Mechteld
Feytel naast een van
haar creaties.
23

24 In de vorige twee Dimples hebben al drie
redactieleden stukjes geschreven over hoe
leuk het is om wedstrijden te spelen.
Wegens ruimtegebrek is het stukje van
Gerda Vermeulen verschoven naar dit nummer.
Wij hopen dat ons enthousiasme veel
leden overhaalt om ook aan wedstrijden
mee te doen.
Ja, bijna niet te geloven, maar toch echt waar:
ik heb ooit 19 slagen over één hole gedaan! Ik
deed 18 jaar geleden als beginner mee aan
een clubwedstrijd op onze baan. Die was toen
nog een knollenveld waar de schapen net
vanaf waren en de holes elke keer anders liepen.
Ik speelde op de laatste hole, nu hole 18.
Die liep toen andersom. De tee was bij de huidige
green van 10 en je moest richting clubhuis
slaan. Met links het bos dat dicht
begroeid was en aan het eind ervan liep de
hole naar links met de green in de achterste
hoek (waar de baan nu naar rechts loopt).
Hoe leuk is wedstrijdspelen?
19 slagen op 1 hole en tóch
meer zelfvertrouwen
Tekst: Gerda Vermeulen / Foto: Jaap Vermeulen
Je moest dus langs het hele bos, maar je kon
ook proberen over het bos, dat nog niet zo
hoog was, te slaan. De bal moest wel direct
stijgen, want veel ruimte tussen tee en bos
was er niet. Enkele spelers waren hier aardig
bedreven in.
Ik had me dus aangemeld om een wedstrijd te
spelen. Een GVB had ik nog niet, maar dat
kon geen schade aanrichten op het knollenveldje.
Ik herinner me dat deelnemen aan een
wedstrijd me veel rust gaf. Speelde ik alleen
met Jaap en liepen er andere flights achter
ons, dan was ik onzeker en liep te rennen over
de baan omdat er altijd op gehamerd werd
dat je achteropkomende spelers niet tot last
mocht zijn. We speelden elke hole uit, want
putten hoorde er ook bij en ik vond het “plokkerdeplok”-geluid
altijd een bevestiging dat ik
vooruitging.
Speelde ik in een wedstrijd, dan was dat
gehaaste gevoel op de baan volkomen ver-

dwenen. Ik voelde me ontspannen omdat ik
wist dat de medespelers misschien wel beter
speelden dan ik, maar nog niet de sterren van
de hemel sloegen. Ik hoefde me nergens voor
de generen. Een airshot overkwam iedereen
nog wel eens en de ‘rapportcijfers’ waren over
het algemeen genomen dicht tegen de 8/9/10
aan.
Die keer toen ik 19 slagen deed over de toenmalige
hole 9, speelde ik met Henk van Ballegooijen
en mijn zoon Frank. Henk was samen
met zijn vrouw Els lid nummer 1 en 2, na het
stichtingsbestuur; met recht lid van het eerste
uur dus. Ik kende Henk toen amper, maar wist
wel dat hij stukken beter speelde dan ik. Maar
het moest er toch eens van komen dat ik mijn
lessen ten uitvoer zou brengen onder het oog
van een vreemde. Gelukkig kwam ik de eerste
holes aardig rond, tot die laatste hole. Misschien
wat overmoedig geworden zou ik mijn
bal wel even over het bos slaan om af te snijden.
Dat probeerde ik twee keer, maar geen
schijn van kans. Mijn bal wilde niet stijgen en
belandde in dicht struikgewas. Ik moest
erkennen dat dit nog iets te veel voor mij was
en besloot om slag nummer 5 maar langs het
bos te doen. Maar mijn herstellingsvermogen
na de eerste twee mislukte twee slagen was
nog niet op het punt van heden (hoewel, is er
wat veranderd?). Ik raakte de bal aan de
bovenkant, hupje, probeerde het opnieuw,
weer mis, nog een hupje en zo ging dat door.
Met zestien slagen kwam ik aan het eind van
het bos, waarna ik nog drie slagen nodig had
Prijsvraagje
Wat klopt er allemaal niet op de foto links?
Mail uw antwoord naar de redactie (mailadressen
staan op pagina 26). Juiste inzendingen
krijgen een eervolle vermelding!
om uit te holen. Henk stond geduldig met zijn
sigaar in zijn mond mijn verrichtingen te
bekijken en telde mee, want hij was mijn
marker.
Na de wedstrijd hebben we genoeglijk iets
gedronken in het clubhuis en zijn Els, Henk,
Jaap en ik dik bevriend geraakt. We speelden
later nog menig rondje.
Wat ik hiermee wil zeggen? We zijn allemaal
begonnen op een laag peil, maar we genoten
wel veel van het spel golf. Het mooie van een
vereniging is dat je ook speelt met anderen
dan je vaste wekelijkse ploegje. Je leert heel
veel mensen kennen die het spel net zo leuk
vinden als jijzelf. Er lopen nog veel meer Henken
rond die donders goed weten dat het golfspel
niet zo eenvoudig is als het eruitziet.
Mijn zelfvertrouwen is sterker geworden door
veel aan wedstrijden deel te nemen. Uiteraard
reageert niet iedereen zoals Henk, maar over
het algemeen vond ik mijn flightgenoten aardige,
enthousiaste en vooral geduldige mensen
waar ik veel van geleerd heb. En later heb
ik anderen iets kunnen leren over het spelen
van een wedstrijd. Ik heb in ieder geval veel
over mezelf geleerd: je te meten aan je tegenstander,
mijn verlies te nemen, maar ook de
vreugde van het spel te kunnen delen met
mensen die net zo veel of misschien nog wel
meer van golf houden. Ik raad daarom elke
beginnende golfer aan op die maandagwedstrijd
te komen als het werk het toelaat. Begin
met 9 holes en wie weet bevalt het zo goed
dat de grote wedstrijden op zondag ook een
uitdaging gaan vormen.
(Note van Gerda: Dit stukje was eigenlijk
geschreven voor het meinummer, maar verschoof
wegens “te veel kopij”. Inmiddels is het
golfseizoen afgelopen. Maar in april beginnen
de maandagwedstrijden weer!)
Meer over maandagwedstrijd
Wekelijks worden in het golfseizoen (april
tot half oktober) op maandagmiddag wedstrijden
gehouden over 9 holes. De wedstrijden
starten in april om 16.00 uur (inschrijven
van 15.30-17.00 uur) en zodra de
zomertijd is ingegaan een half uurtje later.
Op volgorde van binnenkomst worden onervaren
spelers ingedeeld met deelnemers met
wat meer ervaring. In tegenstelling tot verleden
jaar zijn deze wedstrijden niet qualifying.
Wie wél qualifying wil spelen, moet
dit aan de wedstrijdleiding melden voor de
officiële marker en een qualifyingkaart op
het secretariaat halen.
De wedstrijdcommissie heeft hiertoe besloten
om het voor spelers die normaal snelheid
en concentratie nodig hebben om hun
handicap te kunnen spelen, aantrekkelijk te
maken om mee te doen. Zij kunnen hun concentratie
dan richten op andere spelers zonder
dat hun handicap hieronder lijdt. Het
doel is een ontspannen wedstrijd te spelen.
Je kunt dus op maandag over 9 holes voor je
handicap spelen, maar bent dat niet verplicht.
Hoewel de maandagwedstrijdleiding
er de voorkeur aan geeft de flights wekelijks
zo veel mogelijk te mixen, vindt men ook
dat iedereen het naar zijn zin moet hebben.
Mochten er voorkeuren voor spelers
bestaan, dan kan dit worden aangegeven.
De spelvorm is stableford, wat betekent dat
de bal moet worden opgenomen op het
moment dat er geen stablefordpunten meer
gehaald kunnen worden. Dit om te voorkomen
dat men eindeloos moet blijven slaan
tot de hole bereikt is en het geduld van de
medespelers wel erg op de proef wordt
gesteld. Bovendien heeft het als voordeel
dat je een streep mag zetten en niet een 19
hoeft te noteren zoals mij dus in het verleden
is overkomen.
25

26
Wist u dat...
… Kees Akerboom tijdens de bedrijvencompetitie
niet alleen de longest drive won, maar op
hole 13, waarbij de pin achterop stond, ook
een hole-in-one heeft geslagen?
… hij er zo van onder de indruk was dat hij
een koprol achterover maakte naast de green?
… als je via Telegolf hebt ingeschreven voor
een wedstrijd met voorinschrijving en je jezelf
wilt afmelden, je dit níet moet doen via Telegolf?
Je mailt dan namelijk met een computer
in Bodegraven, die niet uit zichzelf de boodschap
kan doorgeven. Graag altijd even kijken
wie de wedstrijdleiding heeft en de betreffende
personen mailen of bellen.
… het wel héél mooi weer was tijdens de
Dutch Junior Masters?
… de mount bij hole 18 tijdens de Dutch Junior
Masters ‘Percy’s hill’ heet? Dit omdat het al
een paar jaar de vaste spotter-stek van Percy
Kropff is.
… Davy Groenewegen blijkbaar wel eens bij
McDonalds komt? Tijdens de DJM Koos Ruyg-
Leugenaar?
rok: “Even een kroketje halen!” Percy Kropff:
“Even een sigaretje halen.” Davy’s snelle reactie:
“Als dit uw hele bestelling is, kunt u doorrijden
naar loket 2.”
… onze golfbaan driedimensionaal te bekijken
is? Op de website www.3dgolftour.nl
staan veel golfbanen, zo ook de onze, waarop
de gehele banen driedimensionaal te zien
zijn. Het bestuur zal deze site zo spoedig
mogelijk doorlinken naar onze eigen website.
Op deze manier kunnen onze leden, maar
vooral ook onze gasten, de Westfriese vergelijken
met andere banen. Het is de bedoeling
dat alle banen in Nederland er op komen.
Een getrouwde man heeft een verhouding met zijn secretaresse. Op een dag kunnen ze geen
weerstand meer bieden aan hun verlangens. Ze rijden naar haar huis en bedrijven de hele middag
gepassioneerd de liefde. Uitgeput vallen ze in slaap en worden pas om 20.00 uur wakker.
Terwijl de man z’n kleren aantrekt, zegt de vrouw dat hij zijn schoenen door het gras en de blubber
achter haar huis moet halen. De man begrijpt er weliswaar niets van, maar doet wat ze zegt.
Thuisgekomen vraagt zijn vrouw: “Waar ben jij de hele dag geweest?”
”Lieveling,” antwoordt hij, “ik kan niet tegen jou liegen. Ik heb een verhouding met mijn secretaresse
en we hebben de hele middag sex gehad.”
Zijn vrouw kijkt naar zijn schoenen en zegt: “Leugenaar, je bent wezen golfen.”
… de baan vanwege het vele water wel eens
een dag gesloten zou kunnen zijn?
… dit is om de baan te beschermen opdat u
er des te meer en langer plezier van kunt
hebben?
… de baan ook gesloten is als het bord ‘baan
gesloten’ een beetje scheef staat?
… in een uitgegraven Engelse dassenburcht
ooit 250 golfballen zijn gevonden? De dassen
hadden die gebruikt voor de aankleding van
hun nestkamers. Dasjes tussen de dimples dus.
Colofon
De redactie van dit blad behoudt zich het recht
voor aangeboden kopij te redigeren, al of niet
te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen.
Oplage 750 exemplaren
Redactie
Eveline Groot-Spanjer 0229-218562
Christine Stolwijk 0229-295921
Gerda Vermeulen 0229-249469
Vera Weyman 0229-232500
FOTO’S + ILLUSTR. NAAR: dimples@xs4all.nl
KOPIJ NAAR: v.r.weyman@wfgc.nl
of dick.weyman@planet.nl
Advertenties in Dimples:
via secretariaat 0228 - 563138
Vormgeving Frank Vermeulen
Druk & verspreiding Over de Linden Posthuma

VRIENDEN VAN GOLFBAAN WESTWOUD
SCHOLTENS PROJECTEN BV BAM TECHNIEK BV
SCHILDERSBEDRIJF WESTFRIESLAND BV SNIJDER SFEERVERWARMING BV
EMCART GROEP
VASTENBURG
SCHOONMAAK & ONDERHOUD BV
APO-T-CARE AANNEMERSBEDRIJF WEST-FRIESLAND
LENTING GROEP B.V. JELLEMA VAN DEN BERG NOTARISSEN
SMITH & CO. SOUND & VISION B.V. VAN SOELEN MEDIA
C. VAN DER MAAT BV COMBI AGENTS LICHTRECLAME
STERN MILIEUTECHNIEK BV
DRUKKERIJ
OVER DE LINDEN POSTHUMA BV
BOUWBEDRIJF SIJM DE KONING BV TANDARTSPRAKTIJK BIESHEUVEL
ICT 4 YOU BV CRAMO POLYESTER
FORTIS BANK MUURTOOI B.V.
INTERSERVICE NEDERLAND B.V. MAYFLOWER REKLAME B.V.
DEEN SUPERMARKTEN B.V. CHARTERBEDRIJF MARCO VAN DEN BERG
REMAX TEAM MARGIT SINNIGE FRAN BV
DE VALK BV WESTFRIES GOED
KWANTES MAKELAARDIJ B.V.
TANDARTSPRAKTIJK WEIJENBORG
KEAK CONSULTANCY B.V.
HIFI INDUSTRIAL FILM LTD
VICTOIRE BEHEER B.V.
CAMCO WELDING EQUIPMENT
TIMMERFABRIEK SCHOUTEN B.V.
BOUWBEDRIJF BERT VAN HOORN B.V.
MICHEL DOORN RIOOLBEHEER B.V.
KALKHUIS AANDRIJFTECHNIEK B.V.
BUSINESS OPERATIONS
AND ONLINE SOLUTIONS
LEBA METAALBEWERKING B.V.
BDO CAMPS OBERS
ADVISEURS & ACCOUNTANTS

Hoofdsponsor:
��������������������
��������������������
Zittend 19 - 1617 KS Westwoud
��������������������������
���������������
����������������������������� ���������������
������������������������������ ���������������
����������������������������� ���������������
�����������������������������
������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
���������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
��������������������������������������������������������������������������