De ezel, net even anders - Levende Have

Van de RedactieHet is eerder uitzondering dan regel, dat eenjaren geleden gepubliceerd DM geactualiseerdwordt en tot een volledig herziene versieleidt. Dat is niet omdat het betreffende onderwerpniet meer actueel is en ook niet, omdatde redactie geen stappen hiervoor onderneemt,maar meestal omdat de auteurs niet meerwerkzaam zijn in het betreffende gebied danwel, omdat het niet lukt om nieuwe auteurs tevinden, die op dat gebied zijn gespecialiseerd.Deze jaargang is derhalve heel bijzonder : tweevan de drie uitgaven zijn al vele jaren eerdergepubliceerd. Een aantal maanden geledenontving U het nummer over microbiologischelaboratoriumdiagnostiek en nu is het DM aande ezel gewijd.Zeventien jaar geleden verscheen een DM,getiteld “Diergeneeskundige aspecten vande ezel“. Een van de toenmalige auteurs,collega Bander, afgestudeerd in 1953, verteldede redactie, dat zij nog steeds een warm gevoelheeft voor dit species. Zij importeerde ooit eenezelmerrie uit Engeland en vertelde, dat ditdier en haar veulen van destijds nog steeds inleven zijn: 30 en 35 jaar oud. Zij verzorgt dedieren niet meer zelf maar bezoekt ze nog iederjaar in Zwolle!Ezels wekken bij veel mensen een gevoel vansympathie op. Zijn het de grappige oren ( ziede bladwijzer) of is het hun spreekwoordelijkeeigengereidheid? In het oudste boek ( de bijbel)wordt de ezel meer genoemd dan welkeandere diersoort; kennelijk ook, omdat het dierin oude tijden een vrijwel onmisbare plaats hadin de samenleving. Denk aan de “sprekende”ezel van Bileam in het Oude Testament, deTien Geboden, waarin alleen de “os en deezel” worden genoemd en de jonge ezel, waaropJezus voor zijn kruisdood Jeruzalem binnenrijdt ( Palm Pasen). In West- Europa en deVS hebben de dieren - als hobby dieren - vaakeen goed bestaan; de meeste ezels in de wereld( zie ook dit nummer) moeten echter (te) hardwerken onder ezel-onwaardige omstandigheden,meestal zonder enige veterinaire zorg.Het DM uit 1992 bevatte 9 hoofdstukken. DitDM heeft er 21 (!), waaronder veel interessanteinformatie over het gedrag, de farmacologie,endocrinologie, etc..Er is ook een hoofdstukover emerging vector borne diseases, wat laatzien, dat de ezel over het algemeen hier duidelijkminder gevoelig voor is dan het paard.De auteurs van dit nieuwe nummer hebben- hoe kan het ook anders - vanuit hun studie danwel vanuit hun werkzaamheden bijzonder veelbelangstelling voor de ezel en zijn, met recht,dan ook te beschouwen als “ezelspecialisten”.De eindredacteur, collega Ellen de Graaf, isinternist en heeft stage gelopen bij het DonkeySanctuary in Londen; collega Thijs van Loonis anaesthesist aan de Faculteit en geeft o.a.cursussen voor de ezelsociëteit en schrijft eenveterinaire column in de “Balknoten”; collegaClaire Groot werkt voor het fondswervingskantoorvan Brooke Hostpital for Animals enliep ook stage in Egypte bij het Hospital en,tenslotte, collega Hendrike Vreeman legdemogelijk de grondslag voor dit DM vanwegehaar afstudeerstage over de ezel. Ook zij heeftstage gelopen bij de Donkey Sanctuary inLonden. De Redactie prijst zich gelukkig, datzij deze specialisten bereid gevonden heeft omde update van het DM over de ezel te schrijven: het is een uniek nummer geworden, datzeker een plaats zal vinden in uw praktijkbibliotheeken…vergeet het niet mee te nemen,als U in Afrika of Azië voor kortere of langeretijd gaat werken.PSEen aantal maanden geleden ontving U het DM“Microbiologische Laboratoriumdiagnostiekbij hond, kat en paard”: helaas met eenaantal drukfouten, waarvoor de Redactiehierbij (nogmaals) haar excuses aanbiedt aande schrijvers- eindredacteur: collega Houwersenaan U, als lezers.D.M. 56e jaargang - No. 3 blz. 1