Opmaak 1 - Koninklijke Vlaamse Academie van België voor ...

Beschouwingen van de bestuurders over de werking van hun Klasse
Graag zou ik dit jaar ook eens, samen met enkele geïnteresseerde leden, een
evaluatie maken van de werking van de Nationale Comités en de relatie met onze
Klasse. Kunnen we bijvoorbeeld de Nationale Comités, of althans de meest
dynamische leden uit deze comités, nauwer betrekken bij de werking van de PSG´s?
Het zijn vragen waarop ik nog geen antwoord heb maar ik zit dit jaar als bestuurder wel
in een goede positie om te helpen zoeken naar antwoorden.
En dan staan er in mijn visietekst nog een aantal punten waar we hoe dan ook werk
van zouden kunnen maken, voor zover u deze punten voldoende interessant vindt.
Kunnen we ons niet meer richten op de jeugd, misschien zelfs tot dé jeugd? Hoe
kunnen we een beter contact organiseren tussen onze Klasse en de bezoekers van het
VLAC? Kunnen we komen tot een betere samenwerking met de andere Klassen van
de Academie? Het zou zeker gewenst zijn dat we onze relaties met de Klasse van de
Technische Wetenschappen goed stroomlijnen. Er is immers in de wetenschappelijke
bedrijvigheid een continue lijn van theoretisch concept naar technologische
verwezenlijking. Deze lijn kan niet strikt “gekwantiseerd” worden. Dit mag geen
aanleiding geven tot problemen maar moet eerder reden zijn voor een hechte
samenwerking.
Als we al dit werk zien, dan rijst de vraag naar uitbreiding van ons ledenaantal. Voor
het ogenblik telt onze Klasse slechts 15 leden die jonger zijn dan 65 jaar. Gelukkig
tellen we in ons midden heel wat actieve leden en ereleden van 65 jaar of meer.
Statutair kunnen we 25 nieuwe leden benoemen. Dit is heel wat, maar vergt toch een
zekere voorzichtigheid. In haar toespraak van vorig jaar heeft onze voorzitster terecht
aangeraden om proactief op zoek te gaan naar de besten in iedere discipline, met een
verantwoorde spreiding over de disciplines en de universiteiten en een zekere garantie
van actieve deelname aan het reilen en zeilen van onze Academie. Tot daar haar
oproep die de Kandidaturencommissie vorig jaar naar best vermogen heeft proberen
in te vullen.
Ook dit jaar wens ik op die ingeslagen weg verder te gaan. Vorig jaar werd door de
Kandidaturencommissie een ruim overzicht gemaakt van potentiële kandidaten uit
gans Vlaanderen. Hierbij richtte de commissie zich op kandidaten tussen de 45 en
55 jaar. Dit was geen bindende marge maar wel een richtlijn met een voorkeur voor de
ondergrens. Dit leidde tot een hele resem uitstekende voorstellen, waar we echt met
pijn in het hart een selectie hebben moeten maken. De beperking tot zes was
ingegeven, enerzijds door een lange termijnvisie, en anderzijds door onze
bekommernis om geloofwaardig te blijven. Ook voor dit jaar wil ik de gekozen
werkwijze maximaal volgen en lijkt me een aangroei van zes nieuwe leden een na te
streven doel. Over hoe we naar de toekomst kunnen verder werken, zal ik u in de loop
van het jaar laten beslissen op basis van de verschillende scenario´s die we ooit
hebben uitgewerkt. Ik zou wel aan de vijf Permanente Studiegroepen willen vragen om
in de eerstvolgende maanden even na te kijken waar versterking wenselijk is, en me
dit te willen meedelen. De aanstellingsprocedure zelf zou verder blijven verlopen op de
statutair correcte manier, die we vorig jaar gevolgd hebben, eventueel aangevuld met
37