Download de hele krant - Binnenstadskrant

Twijnstraat voor eeuwig jongNynke KokKerkje kijkenMarijke BruntWarm schemerlichtToen Utrecht rond 1122 stadsrechten kreeg ende Binnenstad ommuurd werd, lag een van debelangrijkste toegangspoorten bij de Twijnstraat.De gunstige ligging trok steeds meerkooplieden en handelaren aan. Vandaag dedag is het in de Twijnstraat nog steeds druk,vooral met fietsers, per week tienduizend.Kenmerkend voor de straat is de aanwezigheidvan voornamelijk kleine, zelfstandige of franchiseondernemingen, in toenemende mate meteen biologisch of fair trade-karakter. Negentigprocent van de ondernemers is aangesloten bij dewinkeliersvereniging. Net als vroeger wonen veelwinkeliers zelf ook in of rondom de Twijnstraat.Zij doen hun best om hun straat als een mooie,knusse en veilige winkelstraat te promoten.Een harde inzet blijkt nodig. Jacques Blommendaal,eigenaar van de Italiaanse delicatessenwinkel‘Fiori Culinaria’ en tevens lid van dewinkeliersvereniging, licht toe: ‘Sinds het beginvan 2010 werden we opgeschrikt door een toenemendeleegstand in de straat. Winkels als deExpert, Ecodrome, Slackers, Rabobank en de sigarenwinkelverdwenen binnen enkele maanden.Voortzetting van die trend zou een einde kunnenmaken aan het vertrouwde straatbeeld en het‘dorpsachtige’ karakter. Het was een schrikbeelddat ons aan het denken zette over de toekomstvan de straat’.Jacques Blommendaal: Schrikbeeld wegvagen © Humphry DaniëlsPassantenonderzoekKort voor de zomer van 2010 liet de winkeliersverenigingeen uitgebreid passantenonderzoekdoen door onderzoeksbureau Ixin, ook gevestigdin de Twijnstraat. Onderzocht werd onderandere door wie de straat zoal bezocht wordt,met welk doel en in welke mate er tevredenheidonder de bezoekers heerst. Van alle passantenbleek negentig procent tevreden over de sfeer.De gemiddelde bezoeker komt het vaakst uit dewoonomgeving tussen de Lange Nieuwstraat enHooch Boulandt. Ook inwoners van Sterrenwijken de Pelikaanbuurt blijken goed vertegenwoordigd.Met de komst van het nieuwe winkelcentrumin de Ina Boudier-Bakkerlaan is bij dezelaatste groep sinds de zomer wel een weglekeffectte bespeuren.Wel de lasten, niet de lustenOok Frans van Vuuren, eigenaar van de enigeslagerij die van de vijf slagers in de Twijnstraat isovergebleven, heeft dit weglekeffect gemerkt:‘Het winkelcentrum in de Ina-Boudier Bakkerlaankwam er extra bij en heeft ook nog eens gratisparkeergelegenheid. Eigenlijk heeft de Twijnstraatde nadelen die bij een Binnenstad horen, zoalsdure parkeerplaatsen en verkeersdrukte, maarniet de voordelen van een Binnenstad, zoals dedoorloop van een hoog aantal potentiële klanten.Gelukkig trekt de verkoop de laatste tijd weeraan en zie je ‘weggelekte’ klanten’ weer terugkomen;een slager in een supermarkt is toch niethetzelfde als een gespecialiseerde slagerij’.BoodschappenlijstjesVan het winkelend publiek in de Twijnstraatkomt meer dan de helft dagelijks terug voorboodschappen en andere aankopen. Het publiekwinkelt zeer gericht. Er wordt veelal netjes aanboodschappenlijstjes gehouden en er wordtminder aan ‘slenteren’ en impulsinkopen gedaan.Hier wil de winkeliersvereniging de komendejaren graag verandering in brengen. Ook wil zegraag meer bewoners van de Lange Nieuwstraattot en met de Tolsteegsingel interesseren voor deTwijnstraat. In het passantenonderzoek was dezegroep voor slechts dertien procent vertegenwoordigd.Klanten uit dit gebied kopen voornamelijkluxeproducten.Liever blokje omDe smalle Twijnstraat is een drukke doorgangvoor fietsers, voetgangers en [vracht]verkeer. Omdie reden zit ‘rustig slenteren’ er dikwijls niet in.Als voetganger word je regelmatig geconfronteerdmet fietsers en scooters die gebruik makenvan het voetpad. Dat levert dikwijls gevaarlijkesituaties op.Bij navraag aan passanten blijkt dit ook eenduidelijk kritiekpunt te zijn. Zo ook voor eenbewoner van de Albatrosstraat: ‘ Ik houd van degezelligheid van deze straat en de oudheid die zeuitstraalt, maar als ik met vrienden ben, loop ikliever een blokje om. Het is hier bijna onmogelijkom gezellig naast elkaar te lopen en te kletsen’.Onder de fietsers bestaat er ontevredenheid overhet gebrek aan stallingruimte.Op de kaartIn samenwerking met de gemeente probeertde winkeliersvereniging een oplossing te zoekenvoor kwesties als vervoer, bevoorrading enveiligheid. Zo wordt onder meer gedacht aan hetautoluw maken van de Twijnstraat. Dit ook methet oog op de komst van de nieuwe tram- entreinhalte Vaartse Rijn bij de Ooster- en Westerkade.Dit biedt kansen voor een mooie aanlooproutevia de Twijnstraat naar de Binnenstad. Ditkan tevens van belang zijn voor het CentraalMuseum.De wil om als knusse winkelstraat voort tebestaan leidt tot allerlei initiatieven, zoals deoprichting van een speciale pr-commissie eneen vernieuwde website [www.twijnstraat.nl].Koopzondagen worden via flyers en spandoekenonder de aandacht van passanten gebracht. Insamenwerking met de gemeente komen er in detoekomst nog veel meer activiteiten. Dat allemaalomdat de oudste winkelstraat van Utrecht vooreeuwig jong wil blijven. •Naast de kerkdeur van de Grieks-orthodoxekerk op de Springweg hangt een naambordin het Grieks en een in het Nederlands.Ook het Nederlandse bord is niet bepaaldbegrijpelijk: Oecumenisch Patriarchaat - Heiligbisdom van België - Exarchaat van Nederland- Heilig kerk Evaggelismos Theotokou.In een kantoortje naast de ingang, vol met boeken,kasten, een rijtje kleuterstoeltjes en eenplank met kerstkaarten, kaarsen en andere zakenvoor de verkoop, zetelt de allervriendelijkstevoorganger Georgios Perris. Hij legt graag uitwat er op het bord staat. Het blijkt een soortorganisatieschema te zijn. Eerst wordt vermeldonder welk gezag de kerk valt: Oecumenisch Patriarchaat.Dan het bisdom waar de parochie bijhoort: Heilig bisdom van België. De derde regelvertelt in welke lagere gezagseenheid de parochiefunctioneert: Exarchaat van Nederland. En delaatste regel geeft de naam van de kerk: Heiligekerk Evaggelismos Theotokou, ofwel de Kerk vande Boodschap van de Moeder Gods.Vroeg-christelijke wortelsPerris vertelt over de oorsprong van de kerk.De vroegchristelijke kerk in het grote RomeinseRijk had vijf kerkleiders, patriarchen, die elk eengroot gebied, een patriarchaat, onder zichhadden. In het jaar 1054 splitste de kerk doorpolitieke, culturele en religieuze verwikkelingenin een westers en een oosters deel. Het westersedeel werd de Rooms-katholieke kerk, met depatriarch van Rome, de paus, als leider.De oosterse patriarchen met als belangrijkste dievan Constantinopel, het tegenwoordige Istanbul,gingen samen verder als de Oosters-orthodoxekerken, ook wel Byzantijns-orthodoxe of simpelwegorthodoxe kerken genoemd. Zij hebben alledezelfde theologie, maar elke kerk heeft eeneigen patriarch aan het hoofd, volgt eigentradities en gebruiken - Russisch-orthodox,Grieks-orthodox, enz. - en kiest ook zijn eigenbisschoppen. De Oosters-orthodoxe kerkennemen hun gezamenlijke besluiten in een synodevan bisschoppen. De besluiten moeten unaniemzijn. Alle parochies die zich buiten de grenzenvan een patriarchaat bevinden, vallen onder deOecumenische patriarch die in Istanbul zetelt- oecumenisch heeft hier de oude betekenis‘voor de hele bewoonde wereld’, en dus niet debekende betekenis van samenwerkende kerken.Zo valt de Utrechtse Grieks-orthodoxe kerk onderde patriarch van Istanbul en niet onder die vanGriekenland.GymnastiekzaalDe kerk op de Springweg bestaat sinds 1986.Utrecht was in die tijd het centrum van de Grieksemigranten die in de jaren zestig en zeventig vande vorige eeuw uit de mijngebieden van Duitslanden België naar hier waren gekomen om beterwerk te vinden. Toen hun gezinnen overkwamen,groeide hun behoefte aan een eigen kerkgebouw.De Utrechts-Griekse bonthandelaar Chiotakiskocht voor dat doel de gymnastiekzaal van de opgehevenMarnixschool op de Springweg. De geheleinrichting van de kerk komt uit Griekenland,van de stoelen tot en met de lampen, de kandelaars,de iconen en de muurschilderingen.Diensten in het GrieksMomenteel telt de parochie ongeveer twaalfhonderddoopleden. Elke zaterdag en zondag iser een dienst, bijna helemaal in het Nieuw Grieks,in een volle kerk. Het hoogtepunt is Pasen, danpuilt de kerk uit. Een stuk of vijf diensten perjaar zijn in het Nederlands. De kleinkinderen vande Griekse migranten spreken nog maar weinigGrieks, maar voorganger Georgios Perris vindt hetniet erg dat lang niet iedereen alles kan verstaan.‘In onze kerkdienst is de preek minder belangrijk.Het gaat om het deelnemen. Je laat je eigen wereldachter om hier te komen. En je komt niet omte begrijpen, maar om Christus te volgen.Als je wilt kan je thuis nalezen wat er in de dienstis gebeurd. En natuurlijk leren kinderen op deGymnastiekzaal werd kerk © Saar Rypkemacatechismus ook over alle rituelen en onderdelenvan de kerkdienst.’IconenEn dan opent Perris de deur van de kerkzaal.Een grote, hoge zaal in warm schemerlicht. Rijengebeeldhouwde donkerhouten stoelen, grotekroonluchters met kleine lampjes. Alle muren zijnvan boven tot onder beschilderd met religieuzevoorstellingen in heldere kleuren en lijnen, eenmodernere, lichtere variant van de traditionele,donkere iconenstijl. Klassieke iconen met veelgoud zijn geschilderd op de tientallen panelenvan de iconostase, de in alle Oosters-orthodoxekerken aanwezige wand die de altaarruimte afschermt.Georgios Perris: ‘Achter de iconostasebevindt zich de heilige ruimte, de hemel, hetparadijs. Daar kunnen mensen niet komen.Op de twee zijdeuren in de iconostase zijn ookaltijd de aartsengelen geschilderd die het paradijsbewaken. Alleen de priester mag de altaarruimteachter de iconostase betreden, door de koninklijkedeur in het midden.’ Buiten voor de deurligt overal rijst tussen de straatstenen. De vorigeavond was er een huwelijksfeest. •Binnenstadskrant pagina 14 Binnenstadskrant pagina 15