Priester in eeuwigheid - De Tiltenberg

Het idyllische levenvan onze seminaristenDOOR RECTOR G. BRUGGINKBeste vrienden van De Tiltenberg,Nog ruim een week en dan is hetstudiejaar ten einde. Voor onsligt dan de vakantieperiode enachter ons een jaar van intensieve studieen vorming. Voor onze seminaristenis het een zaak van weer op adem komen,terwijl ze de resultaten van hetlaatste semester op een rij zetten. Zo ishet seminarieleven een boeiende zaak.Het ritme van het dagelijks gebed, deordening waarbinnen docenten enstudenten in hetzelfde huis gezamenlijkoptrekken, geeft structuur aan het dagelijksbestaan. Het oefent je zogezegdvoor de “lange adem” waarover je laterals priester moet kunnen beschikken.En dan zijn er die twee maanden vanvakantie! Eerst natuurlijk even uitblazenvan alle inspanning. Want studeren enje laten vormen door mensen en situatiesen bovenal door wat God van jevraagt, gaat nu eenmaal niet zonder jeeigen inzet en overgave. Het is heerlijkom te zien hoe onze seminaristen zichontwikkelen, ook al gaat dat natuurlijkniet zonder vallen en opstaan!Wie denkt dat een seminarist tijdensde twee maanden vakantie zou kunnengaan luieren, die vergist zich! Ze zoudenhet trouwens ook zelf niet willen. Naaststudie en geestelijke vorming moet depriesterroeping ‘gevoed’ worden doorcontact met mensen, door praktischedienstbaarheid binnen en buiten de Kerk.Tijdens het collegejaar oefenen de seminaristenzich in deze vaardigheden aande hand van kleine, korte stages in eenparochie. In aansluiting hierop volgendan de zogeheten zomerstages. Dezestages hebben betrekking op eenSeminaristen kunnen hun zomerstage verrichten in een bedevaartsoordals Lourdes (foto) of Kevelaer.parochie in het eigen bisdom, eendienst aan een bedevaartsoord in hetbuitenland of het leiden c.q. ondersteunenvan een activiteit zoals bijvoorbeeldeen kinderkamp.Natuurlijk wordt er in een parochie tijdensde vakantieweken niet veel extra’sondernomen. Maar juist dan is er deste meer gelegenheid voor een rustiggesprek met parochianen die niet opvakantie kunnen of willen gaan. Hetbiedt de kans om eens “achter de schermen”te zien hoe een parochie reilten zeilt. Bovendien versterkt het langerverblijven in een parochie van het thuisbisdomde band met de bisschop ende clerus van het bisdom.Een stage in een bedevaartsoord alsLourdes, Banneux of Kevelaer is, zekerde eerste keer, een belevenis op zich.Enerzijds zijn er de liturgische taken inde viering van de Eucharistie of bij eenlof of processie. Anderzijds zijn decontacten met pelgrims van heindeen ver heel inspirerend. Het gaat danheel vaak om gezinnen, om ouderen enom jeugd. Het persoonlijk getuigenisin dienstbaarheid doet de seminaristengroeien in hun eigen geloof en laat henmeer de innerlijke rijkdom van deKerk beseffen.De activiteiten zoals een kinderkampof het dienstbaar zijn aan de opdrachtvan een religieuze gemeenschap,bijvoorbeeld de Zusters van MoederTeresa, vragen erom de handen uit demouwen te steken. Het echte “doen”met je handen en met je hart is éénvan de charisma’s die bij niemand mogenontbreken. Zo zullen ook deze wekenweer snel voorbijgaan. Ze dragen erin elk geval toe bij dat onze seminaristenmeer en meer leren begrijpen hoebijzonder en hoe verrijkend de priesterlijkdienst is waartoe Onze Heer hengeroepen heeft. ■4 TILTENBERG MAGAZINE