juni-2014

‘De maatschappelijk opgelegdeaandachtige houding botste metde individuele drang naar verstrooiing.’Evelien Jonckheere (vakgroep Kunst-,Muziek- en Theater wetenschappen)schreef er een proefschrift over –een uitdieping van haar master scriptiewaarvoor ze in 2007 de Vlaamse Scriptieprijsontving.Prostituees en zakkenrollersVariététheater valt enigszins te vergelijken metwat wij een bonte avond zouden noemen,zegt ze. ‘Het was een afwisseling van sketches,liederen, acrobatie en rariteiten. Bijvoorbeeld de45 wilde amazones van Dahomey, die in kooienvan het station naar het Nieuwe Circus werdenvervoerd om daar krijgsdansen op te voeren.Of professeur Papus, die een week lang in eendoodskist opgesloten zat, en op de variétéavondwerd bevrijd. Je kon het zo gek niet bedenken ofhet werd gedaan.’Nochtans valt het variététheater niet zomaarte klasseren bij de lagere volkscultuur, net zominals de café-concerten, die een gelijkaardigemix boden. Sommige café-concerten haddenwel een slechte naam. Er kwamen prostitueesen zakkenrollers op af en ze waren een trefpuntvoor ‘vreemdelingen’ – waarmee men iedereenbedoelde die van buiten de stad kwam.’8 DURF DENKEN