maart 2009 - LCKV Jeugdvakanties

Esther (33) woont samen, is moeder vandrie dochters en werkt als teamleidersociaal cultureel werk. De LCKV maaktal vijftien jaar onderdeel uit van haarleven, maar sinds ze naar Amstelveenis verhuisd lijkt de LCKV soms wel ergver weg. Iedere Opzet onderzoektEsther daarom hoe het staat met haarLCKV-gevoel.Esther OortwijnSoms zit het mee en soms zit het tegenen nu zit het even tegen. De afgelopenweken ben ik even met hele andere dingenbezig geweest dan met mijn staf ofmet mijn kampie. Door een lekkende filterachter de koelkast (nooit geweten dat ereen filter zat?) is onze vloer deels naarzijn grootje en dat zorgt voor wat geregel.De ene na de andere klusjesman over devloer plus verzekeringsexperts. De helevloer moet worden geschuurd en gelakt,dus alle meubels, en niet te vergeten wijzelf, worden een week uit huis verbannen.Dat betekent een weekje in eenhuisje op de Veluwe. Ach, het kan erger.Maar als je me nu vraagt waar mijnvoorkeur naar uitgaat als het vakantiebetreft denk ik niet gelijk aan Landal-Green parks. Ik droom weg bij de Franseof Italiaanse Riviera en een fraaie villaof een super de luxe hotel waar je helemaalin de watten wordt gelegd. Als ik alniet wil denken aan een huisje op deVeluwe, hoe moet het dan straks ineen tentje met de LCKV?? Veel primitieverkun je het toch niet krijgen.Was ik soms vergeten hoe dat ookkan zijn? Volledig nat geregend in eendampende grote tent met 42 schreeuwendekinderen. Inheemse beestjes diemijn slaapzak inkruipen. Het 24uur per dag op elkaars lipzitten. Het voortdurendzoeken naar spullenwaardoor je altijd op hetlaatste moment dat ontzettendgave verkleedtenuetevoorschijn moet toveren, je tent ineen enorme ravage achterlatend. Ik heballes behalve last van smetvrees maar ikgeniet niet van zand in mijn neusgaten,ranzige theedoeken en resten van destafhap door een putje proppen.Uitslapen is er niet bij. Het geroezemoesbegint rond zes uur en om half zeven zijner al deelnemers aan het badmintonnenwaarbij de shuttle steeds naast jouwtent terecht komt die ze dan luidschreeuwend komen halen al struikelendover je scheerlijnen. Ik kan fijnereochtendrituelen bedenkendan s’ochtends jezelf op je rugliggend in een broek wurmenmet de HUDO in het vooruitzicht.En toch; ik heb er zin in.Al ben ik er even nietzo mee bezig. Datkomt wel weer nadat weekjeVeluwe. Maarvoor nu eveneen zesje.Op vertoon van deze Opzet 10% korting(behalve op aanbiedingen en plasma’s)Onder de leden“Door het stro roken we die vieze scheet niet!”In de vorige ledenvergadering is besloten om de strobakken op kamp volledigaf te schaffen. Wij verbaasden ons er over hoe deze jaren lange traditiezonder slag of stoot werd beëindigd.Floor Kroft en Emma OomenHet slapen in strobakken is toch voorvelen iets wat onlosmakelijk verbondenis met de LCKV kampen. Argument voorde afschaffing waren de kosten en detoenemende hooikoortsallergie bij deelnemers.Maar is het niet jammer datnieuwe deelnemers deze traditie nietzullen meemaken? We hebben ten slottetoch allemaal mooie herinneringen aanhet rollebollen in het stro, je kussensloopermee vullen en strogevechtenhouden. Bovendien had je in deze goedeouwe tijd nog geen last van gigantischeAeroBeds; iedereen sliep op gelijkehoogte. Wij vroegen leden naar hunmening over de beslissing en welke herinneringenze aan het stro hebben.Daryl Willemstein, groene tentchef. ‘Destrobakken zijn traditie! En traditie blijfttraditie; die is er niet om verbroken teworden. Ik herinner me de geur noggoed. Als ik stro ruikt, denk ik aan LCKV.Heb ook een keer een strootje in mijnoor gehad, dat deed pijn. Ik begrijp weldat het voor kinderen met hooikoortsvervelend is, maar dat is voor mij nogniet genoeg reden om het af te schaffen.’Keja Kwestro, tentchef. ‘Dat vind ik heelerg. Toen ik voor het eerst op LCKV gingwas er nog overal stro. En dat vond ikecht fantastisch! Ik snap wel dat hetmoeilijk is met astma enzo. Maar het iswel heel erg LCKV. Het was ook heelhandig want als je bijvoorbeeld een vervelendetentchef had, dan kon je eenberg stro maken zodat er afstand werdgecreëerd. Ik had ook een keer eenmeisje in de tent die heel hard snurkteen scheten liet in haar slaap. We hebbentoen een hele hoge berg strogemaakt zodat we minder roken enhoorden.’Koen van de Poel, 2e voorzitter. ‘Ik benhet natuurlijk eens met de beslissing. Dekosten voor het stro zijn vele malenhoger dan 3 planken en een zeiltje. Wekregen bovendien erg veel vragen overhet stro van ouders die kinderen hebbenmet allergieën als astma en bronchitis.Die kinderen hebben erg veel last vanhet slapen in het stro. Het is veel gedoemet speciale matrassen en slaapzakkenom het voor die kinderen toch mogelijkte maken in het stro te slapen. Ik washet eigenlijk nooit eens met het afschaffenvan het stro. Vijf jaar geleden heb iker nog voor gestemd om ook stro inEmst neer te leggen. Maar het voldoetgewoon niet meer aan de wensen. Toenik als deelnemer meeging vond ik hetaltijd heerlijk liggen, het was lekkerwarm.’Stefan Elderhorst, tentchef. ‘Ik vond hetstro altijd wel leuk, maar het was ookwel ranzig, al die viezigheid ertussen. Ikvind het jammer dat het is afgeschaft,het had wel wat. Het was ook handigvoor het overlopen, je hoefde alleenmaar je slaapzak mee. Nu moet ook jetweepersoons AeroBed meegesjouwd.En met dat astma en hooikoorts, op eengegeven moment kan je met elk mankementjewel rekening gaan houden. Ikvond het wel goed dat er een aantalkampen met stro en een aantal zonderwaren, zo heb je een soort middenweg.Het was gezellig met z’n allen in de bak.Stro in je kussensloop en gaan!’Rachel Schats, tentchef. ‘Aan de enekant vind ik het jammer, omdat het tochiets authentieks was voor Heerde. En ikvond het er altijd wel mooi uitzien. Maarer is ongetwijfeld goed over nagedachtdoor het bestuur. In de ledenvergaderingvond ik de argumenten als de hoge kostenet cetera wel plausibel. Ik weet nietmeer precies wat me heeft overtuigd,maar er zaten veel nadelen aan de strobakken.Zelf slaap ik net zo goed op eenmatje. Ik ben een keer op Heerdegeweest en heb goede herinneringenaan het stro. Onze hele tent stroomdeover, er stond wel tien centimeter water.Maar alles bleef droog, doordat we alonze spullen in de strobakken haddengezet. Mijn zusje heeft ook een beetjelast van astma en vindt het ook nietprettig, al dat stof. Het lijkt wel alsofastma en hooikoorts nu veel meer in demode zijn. Vroeger hoorde je er veelminder vaak over.’Hennie Verhaar, receptioniste. ‘Ik vindhet heel erg zonde. Het stro hoort tochbij het LCKV-gevoel van vroeger. Ik waszelf ook bij de Ledenvergadering en hetwerd erg makkelijk besloten. Ik snap hetwel, maar het is toch nostalgie. Toen ik13 was, ging ik naar Heerde op kamp,daar hadden ze stro. Het lag heel harden helemaal niet lekker. Je moest echteen kussen meenemen, want andersstaken er allemaal prikkers door jesloop.’