Stabiliteit en veiligheid in Europa - Oapen

Japan, vormt het statistisch 'bewijs' van deze ongelijke lastenverdeling 4. Zozien ook vele Amerikanen de VS als eerlijke, open handelsnatie, omgeven doorslinkse concurrenten die zich van oneerlijke handelspraktijken bedienen.Deze beeldvorming leidt ertoe dat de aanpak van het begrotingstekort en denoodzaak van binnenlandse sociaal-economische vernieuwingen vanzelf ookbelangrijke aspecten van het buitenlands beleid op de politieke hervormingsagendabrengt. Een agressievere handelspolitiek en een streven naar verminderingvan Amerika's internationale lasten bepalen, meer dan voorheen, dezeagenda. De internationalistische 'grondhouding' wordt meer aangepast aanbinnenlandse behoeften.Zo komt het buitenlands beleid 'dichter bij huis' te liggen. Regionale bedreigingen,bijvoorbeeld in de vorm van moeilijk beheersbare immigratiestromenuit Mexico, Halti en Cuba, eisen meer politieke en publieke aandacht op danverder weg gelegen crises, zoals in Rwanda en Bosnie. De regionalisering vanhet Amerikaanse beleid spreekt ook uit het initiatief om met Canada enMexico een Noordamerikaanse vrijhandelszone te creeren en om verdere aansluitingte zoeken met de overige markten van het westelijk halfrond.In het Amerikaanse beleid is niet alleen sprake van een 'economisering' diezich reeds sinds decaden aftekende, maar die na 1989-1990 is verscherpt. Eris ook een toenemend economisch nationalisme. Bij zijn aantreden als presidentzei Clinton al dat de VS niet langer concessies op handelsgebied zou doenten behoeve van de veiligheidsrelatie tussen Amerika en de bondgenoten 5.Sindsdien is de Amerikaanse houding in handelsconflicten inderdaad hardergeworden. Voor het eerst ook werd het unilaterale machtsmiddel van art.Super 301 van de Trade Act niet door het Congres, maar door de president zelfnieuw leven ingeblazen, overigens met vooral Japan in het vizier.Tegelijkertijd moet worden erkend dat deze middelen hoofdzakelijk gebruiktworden om markten te openen, niet om ze te sluiten, tenvijl zij nog steeds wordengenomen vanuit de grondhouding dat de VS zelf alle belang heeft bij eenopen internationale orde.Naast de grotere invloed van binnenlandse problemen op het buitenlandsbeleid en de 'economisering' van dat beleid, speelt ook de toenemende etnischeverscheidenheid van Amerika een rol. In het huidige politieke klimaat,waarin een overkoepelende mondiale strategie ontbreekt, is er meer plaatsvoor met name de Aziatische, Afrikaans-Amerikaanse en Latino bevolkingsgroepenom hun invloed te laten gelden. Dit kan bijdragen aan de spreidingvan de beleidsaandacht. In Europese ogen bevordert de opkomst van 'etnische'politici, gekoppeld aan de economische ontwikkelingen in vooral Oost-hie,een orientatie die in de toekomst op meer windstreken zal zijn gericht, vermoedelijkvooral meer op Azie. Het economisch ontwikkelingspotentieel in dieregio lijkt immers veel hoger te zijn dan dat in Europa.Hoe gerechtvaardigd deze Europese vrees is, zal in de toekomst moeten blijken.Tenslotte heeft het Amerikaanse handelsbeleid traditioneel een mondiaalkarakter en is het altijd a1 mede op de eigen regio (Midden- en Zuid-Amerika) gericht geweest, alsmede op de nieuwe Aziatische markten. Zoweleconomische feiten 6, als politieke realiteiten doen venvachten dat Europaniet gauw uit het zicht zal verdwijnen: de enige partner van gewicht in Azie,te weten Japan, vormt vooralsnog eerder het voornaamste object vanAmerika's agressieve handelspolitiek. De grootste prijs onder de Aziatische'1 William Wallace, The USA ond Europe in the 1990s: o changing Americo in o vonsformed world order, Report for the Commissionof the European Communities. Oxford. januari 1993. blz. 27-28.51 Jeffrey E. Garten, 'Clinton's Emerging Trade Policy. Act One, Scene One', Foreign Affairs; zomer 1993, blz. 182- 183.61 Zie Robin Gaster en Clyde V. Prestowin Jr.. Shrinking the Atlantic; Europe and the American economy; Economic StrategyInstitutelNorth Atlantic Research Inc, juni 1994.STABILITEIT EN VEILIGHElD IN EUROPA