nummer 76 - Max Euwe Centrum

charismatisch leider, een tussenpaus of een blijvertje?
‘Dat je charismatisch bent, zeg je niet
van jezelf. Maar ik ben zeker een doener. Mijn
stelregel is: je doet iets goed, of je doet het niet.’
Smaling is zich er van bewust dat het Max Euwe
Centrum de afgelopen jaren steeds bekende
politici als voorzitter heeft gehad. Frank de
Grave werd opgevolgd door Jan Nagel, die het
stokje doorgaf aan Fred Teeven. Als bekende
politicus heb je nu eenmaal veel contacten en
een zeker aanzien en daar wil het MEC graag
van meeprofiteren.
Zichtbaar
Over zichtbaar zijn heeft Smaling wel degelijk
ook enkele gedachten. ‘Het Euwe Centrum is
nu weggestopt in een kantoorpand. Weinig
mensen weten dat het bestaat. Het is een soort
‘best kept secret’. Het centrum en het museum
moeten zichtbaarder en toegankelijker worden.
Ik ga daar binnenkort met een collega uit de
museumwereld over praten.’
Het schaken moet ook zichtbaar zijn in de
publiciteit. De nieuwe voorzitter denkt dat de
schaakwereld op dat gebied niet altijd even
creatief optreedt en dat er veel winst valt te
boeken. ‘Doe opvallende dingen. Houd een
zomernachtsimultaan op het Leidseplein, houd
een allochtonen-autochtonen toernooi midden
in de Javastraat, zet twee sterke spelers met een
commentator op de pont van Den Helder naar
Texel, laat onze schakers uit den vreemde vertellen
over schaken in hun land van herkomst.
Zorg in de grote steden voor een paar echte chess
hubs, plekken waar permanent geschaakt wordt,
liefst dicht bij het station. Leer van successen. Ik
kan zo tal van succesvolle verenigingen opnoemen,
maar vaak zijn die teveel aan één persoon
opgehangen en wordt het succes niet bestendigd
of elders gekopieerd. Je moet een succes
niet alleen maar consumeren, maar je moet ook
vooruit denken: hoe houd ik het vast, hoe herhaal
ik het elders, hoe kan het nog effectiever
en efficiënter. Schaken en sponsoring heet een
moeilijke combinatie te zijn en dat is op lokaal
niveau ook wel het geval, maar als we elkaar dat
de hele tijd blijven vertellen kom je natuurlijk
nergens.’
Romantisch
Schaken mag wat de nieuwe voorzitter betreft
ook wel wat meer als romantisch ervaren worden.
‘Zelf ben ik van de generatie die begin
jaren ‘70 tijdens het IBM-toernooi genoot van
spelers als Ree, Donner en Langeweg. Timman
was inmiddels in aantocht. Dat beetje maffe,
erudiete, bohemienachtige mag ook wel wat
meer over het voetlicht komen. Donner was niet
echt een wereldtopper, maar wel een geweldig
denker en chroniqueur. ‘De koning’ zal altijd op
mijn plankje met favorieten blijven staan. Ree
heeft ook prachtige dingen geschreven. Met
Langeweg had ik altijd medelijden, omdat hij
door veelvuldige tijdnoodellende lager scoorde
dan waar hij gezien de kwaliteit van zijn spel
recht op had. Wat Donner betreft is het natuurlijk
ook erg leuk dat hij vereeuwigd is door
Mulisch in ‘De ontdekking van de hemel’, wat toch
algemeen gezien wordt als één van de belangrijkste
romans in de Nederlandse literatuur.’
‘Schakers hebben nu meer de naam nerds te
zijn. Zo wordt er in Wijk aan Zee niet meer
eindeloos gefilosofeerd aan de bar, maar zitten
grootmeesters tot diep in de nacht achter
hun computer om de partij van de volgende
dag voor te bereiden. Het sluit meer aan bij het
huidige beeld van een jeugd die meer gericht
is op computerspelletjes dan op het aanleren
van sociale vaardigheden, interesse in de ander,
het poneren van contra-intuïtieve wijsheden
en het positioneren van schaken als de combi-
9