92 Dagboek februari 2015

van de KP Twente. in de tweede wereldoorlog, een werk hebben verricht en welke
risico´s ze hebben gelopen.
En nu, bijna 70 jaren na het einde van de tweede wereldoorlog, zijn we nog niet
wijzer geworden. Bij de z.g. IS praat ik niet over een oorlog, maar ik noem het,
onkruidbestrijding en als je dat niet goed aanpakt, weet elke tuinier, dat het weer
terug komt. Maar als je terug kijkt, is het westen toch vaak schuld, dat dit heden ten
dage mogelijk is.
1. Sadam Hoesein (Irak) van de troon gestoten, heeft geleid tot een verdeeld land en
een burgeroorlog, waar de IS weer dankbaar gebruik van maakt. Niet dat ik de daden
van Sadam goedkeur, maar het is na hem alleen maar erger geworden.
2.De verdeeldheid over het ingrijpen tegen Asad in Syrie. Het westen wilde dat wel,
maar Putin houdt dat tegen. Eigenlijk ook wel goed, want iedereen vecht in dat land
tegen iedereen en de IS is daar als laatste wrede factor bijgekomen.
3. Khadaffi in Libie. Een jaar voor zijn val werd hij in Parijs nog als een "vriend"
ontvangen. Het is waar, hij hield er een schrikbewind op na en dat moest beeindigd
worden. Engeland en Frankrijk stonden te trappelen om in te grijpen en daarna
"vriendjes" aan de macht, zodat de olieaanvoer verzekerd zou zijn. Na zijn val
ontstond er een burgeroorlog tussen west en oost en tevens nog vele milities, die
tevens de macht opeisen en ziedaar de IS is daar nu ook aan het linchen geslagen!
En Europa heeft daar op dit moment eigenlijk niets te zoeken.
4. We stonden achter de revolutie in Egypte. Eindelijk democratie, na de dictatuur
van Mubarak. Wat is het geworden? De militairen zijn aan de macht. Niets te merken
van een democratie. Elke oppositie wordt neergeslagen.
5. We gingen als westerse politici, a.h.w. mee de baricaden op in Kiev. Een
domocratisch gekozen parlement, dat moest er komen. Op dat moment waren we
wel blind voor de hevige teleurstelling van Putin in Rusland. Hij droomde, en dat
doet hij nog steeds, van een nieuw herenigd groot Rusland. De Russische
minderheid in het oosten van de Oekraine kreeg de macht en ineens leek het of
aldaar geen Oekrainers meer woonden. Leidinggevenden van Oekrainse afkomst
werden afgezet en de Russische separatisten voelden zich sterk in hun eigen
staatjes. Alleen konden zij zo sterk worden omdat hun grote broer ze hielp met
materieel en zelfs met manschappen.
Nu moet er vrede komen en het westen weet dat het geen vuist kan maken. Elke
actie, die pro Oekrains ondernomen zal worden, zal een reactie bij de Russen
teweeg brengen. Putin is een goed schaker, dat heeft hij bij de geheime dienst wel
geleerd. Oppositie in Rusland, verdwijnt ergens naar Siberie, zonder dat daar enige
ruchtbaarheid aan wordt gegeven. Door de eenzijdige propaganda van de Russen,
geloven de meesten Russen dat ze bang voor het westen moeten zijn.
De gewone huiselijke probleempjes, zijn dan ineens niet meer de moeite van het