92 Dagboek februari 2015

Als ik kon zou ik je vandaag dit roosje schenken.
Nu kan ik op dit moment alleen nog maar aan je denken.
Ik hoop dat herinneringen aan jou voor mij zullen blijven bestaan
en niet op een dag, als sneeuw voor de zon zullen vergaan.
Jouw verjaardag ging nooit ongemerkt voorbij,
want jij, als middelpunt, maakte iedereen opgewekt en blij.
Maar weet je er is, na jou heengaan, o zoveel gebeurd.
Daarom weet ik dat je op deze dag ook een beetje had getreurd.
Ook op jouw verjaardag waren jou gedachten teruggegaan,
naar jou dierbaren, die inmiddels ook zijn heengegaan.
Alles verandert om ons heen en de wereld staat soms op z´n kop.
Maar ik beloof je, we geven de moed niet op.
De schrift op je steen is met de jaren bijna is vergaan.
Een teken dat je ons loslaat en wij verder moeten gaan.
Maar ik weet zeker, als je hier nog was geweest,
dat je had gezegd: “We geven een heel groot feest!”
Jij blijft als zichtbare herinnering voor onze kinderen bestaan.
Die gaan verder, op een dag als vandaag, met een lach en een traan.
gejo
St. Johann in Tirol Tmin Tmax wind
Maandag
02.02.2015.
-11 °C
12°F
-5 °C
23 °F