alumni vrg juni 2016 webversie

ALUMNI IN DE KIJKER:
MARILYN NEVEN
(PROMOTIE 2002)
en Geens. Gedurende mijn jaren op de Wet 16 heb ik als
adviseur en protocolchef onder meer het Belgisch voorzitterschap
van de Raad van de Europese Unie van nabij opgevolgd
en kwam ik, in Brussel of op missie, in contact met
wereldleiders. Dat leverde een beetje ervaring én een reeks
treffende anekdotes op. Het kabinetsadviseurschap is verre
van een nine-to-five job, maar het dwingt je om je grenzen te
verleggen en is de ervaring meer dan waard.
In de loop der jaren ben ik in mijn vrije tijd zelf ook politiek
actief geworden, eerst via het nationaal bureau van JONG-
CD&V, en later als kandidaat op de lijst van het Europees
Parlement en als gemeenteraadslid in Lanaken. Dankzij de
benoeming van Marianne Thyssen als Europees Commissaris
in 2014 ben ik nu de eerste opvolger voor het Europees
Parlement. Zetelen in dat parlement blijft een droom die ik
ooit nog hoop waar te maken.
Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit ?
Gedurende mijn loopbaan heeft er nooit één dag hetzelfde
uitgezien als een andere, en dat bevalt me.
In Stockholm bestond mijn opdracht hoofdzakelijk uit het
opstellen van speaking notes en teksten, het reviseren van
documenten voor ondertekening of beslissing en de actieve
deelname aan strategische vergaderingen. Behoorlijk vergelijkbaar
met het kabinetsleven.
Mijn huidige functie in Brussel is voornamelijk gericht op de
vertegenwoordiging en de ondersteuning van het werk van
IDEA bij de Europese instellingen en België (als één van onze
29 lidstaten) en bij partnerorganisaties aanwezig in Brussel
en Straatsburg. Daarnaast vervult het kantoor een verbindingsrol
ten behoeve van de collega’s wereldwijd, en draagt
het bij tot programmatorisch werk, bv. rond het thema jongerenparticipatie
en intergenerationele dialoog en democratie.
Terwijl ik in Stockholm geregeld dubbele uren klopte, heb ik
nu een evenwichtigere balans tussen werk en vrije tijd, met
inbegrip van mijn engagementen op familiaal, politiek en sociaal
vlak. Ik start mijn werkdag normaal tussen 7:30 en 9:00
uur naargelang de werkdruk, en kan regelmatig aan sport
doen ’s avonds. Wanneer uitstel van een opdracht een risico
inhoudt, vind ik het niet erg om door te werken - desnoods
nog na andere bezigheden. ’s Avonds ben ik ook vaak onderweg
tussen Brussel en Lanaken; ook die ritten probeer ik
nuttig in te vullen (bv. door het beluisteren van de audioversie
van The Economist).
Hoe kan een organisatie als IDEA het verschil maken voor
de democratie in de wereld?
We produceren kennisbronnen en versterken of vormen de
mensen om deze kennis te kunnen gebruiken in de specifieke
context van hun eigen land. Democratie moet van
binnenuit groeien om duurzaam en heilzaam te kunnen
zijn. International IDEA ondersteunt democratische processen
via projecten in het kader van grondwetsherzieningen,
verkiezingscycli, politieke partijen en de versteviging van
de nexus tussen democratie en welvaartsontwikkeling. Ons
werk in het kader van money in politics, de veiligheid rond
verkiezingen en verzoeningsdialogen is baanbrekend. Een
mooi voorbeeld van een geslaagd project is het recente
verkiezingsproces in Myanmar. De weg naar duurzame democratie
is daar nog lang, maar International IDEA heeft er
een belangrijk steentje kunnen bijdragen. Het is een plezier
om mee te werken aan democratische ontwikkelingen in de
wereld. Je moet vaak out of the box denken. Democratie is
geen einddoel, maar een werkwoord. Ze is in constante evolutie.
Kijk maar naar de ‘nieuwe’ uitdagingen in de westerse,
gevestigde democratieën, zoals de impopulariteit van politici
en partijen en de lage opkomst bij verkiezingen: IDEA is
hier niet blind voor, en tracht ook daarvoor antwoorden en
ondersteuning te bieden.
Hoe kijk je terug op je studententijd ?
Mijn studentenjaren waren boeiend en intens, en de rechtendiploma’s
waren een goede basis voor mijn loopbaan. Ik
bracht mijn studies door aan vier verschillende universiteiten
(FUNDP Université de Namur, KU Leuven, Universidad de
Salamanca en het Europacollege in Brugge). Ik nam steeds
actief deel aan het studentenleven – o.m. als VRG-praesidiumlid
in 2001/2002 - en heb vrienden voor het leven gemaakt.
Natuurlijk waren de examenperiodes een kwelling,
maar ik ben gelukkig nooit moeten terugkomen in september.
Leuven is een uitbundige stad met een oerdegelijke
universiteit, en ik ben blij dat ik er twee jaren heb kunnen
vertoeven.
Aan welk vak/welke prof in Leuven bewaar je de beste/
slechtste herinnering en waarom ?
Slechte herinneringen heb ik niet, al worstelde ik flink met
fiscaal recht. Mijn voorkeur ging naar internationaal en economisch
gerichte vakken, maar het waren toch in de eerste
plaats inspirerende proffen die mijn resultaten bevorderden.
Dit was het geval bij de professoren Paul Van Orshoven, Jan
Wouters en Raf Verstraeten.
Ik weet ook nog goed hoe ik het indertijd betreurde dat ik
nooit les kreeg van André Alen en Koen Geens. Over deze
legendarische professoren werd veel gesproken onder studenten.
Wat Koen Geens betreft heb ik dit kunnen compenseren
toen hij minister werd!
De markantste herinnering gaat naar professor René Foqué:
in zijn les kreeg ik ooit een appelflauwte, en ik was heel aangenaam
verrast toen hij me in hoogst eigen persoon ter hulp
snelde.
Wat ervaar je, vanuit de dagelijkse praktijk, als een tekortkoming
tijdens je studies?
Mijn loopbaan is anders dan deze van de doorsnee rechtenstudent,
maar het zou geholpen hebben indien er ook tijdens
rechtenstudies een beetje meer aandacht zou zijn voor de
beleidsopties achter de wetteksten en procedures en voor
de tekortkomingen van het systeem. Een spontanere reflex
ten aanzien van de maakbaarheid van de regelgeving zou
van pas kunnen komen. Dat zou mogelijk ook de flexibiliteit
ten goede komen in tijden van hervormingen.
Nuttig is wel de zorgvuldigheid die men van rechtenstudenten
verwacht. ‘Ongeveer correct’ is niet goed genoeg. Dat
helpt later om meer kwaliteitswerk te leveren, en jezelf te
overtreffen.
Wat is je boodschap voor de rechtsstudenten van vandaag?
Maak gebruik van de mogelijkheden die aangeboden worden
om de studie-ervaring zo ruim en werelds mogelijk te
maken, zoals bv. Erasmus, stages, seminaries en extra-curriculaire
activiteiten, cursussen of studentenjobs. In mijn
loopbaan is een brede vorming en talenkennis goed van pas
gekomen, en dat lijkt ook bij anderen zo te zijn.
Daarnaast helpt het om je, voor je afstudeert, bewust te
worden van de deelgebieden en toepassingen die je echt
boeien, zodat je loopbaan van start kan gaan vanuit de best
mogelijke positie. Maar ik heb ook het sociale aspect niet
verwaarloosd en daar heb ik nooit spijt van gehad. En een
goed netwerk uitbouwen begint trouwens tijdens de studies.
En, tot slot, het leven geeft geregeld lessen in nederigheid:
de voetjes op de grond houden en doorzetten lijken me
geen overbodige tips.
4 VRG ALUMNI Magazine