alumni vrg juni 2016 webversie

Afgiftekantoor
Brussel X
P708417
VRG ALUMNI MAGAZINE
APRIL - MEI - JUNI 2016 // VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: ROGER BLANPAIN, TIENSESTRAAT 41, B-3000 LEUVEN //
EDITORIAAL
GEEN FAILED STATE 2
ALUMNI IN DE KIJKER:
MARILYN NEVEN
JURIST IDEA 3
ALUMNI IN DE KIJKER:
BRITT PEETERS
HR-MANAGER SMURFIT
KAPPA VAN MIERLO 5
ALUMNI IN DE KIJKER:
JAN BOGAERT
ADVOCAAT STIBBE
HONG KONG 7
FOTO-VERSLAG
ALUMNIDAG 11 MAART 2016 9
BENOÎT ALLEMEERSCH OVER:
DE ONDERZOEKSMASTER 10
BERICHT VAN DE VRG-STUDENTEN 11
VALKNIEUWS 12
ALUMNINIEUWS 16
KU Leuven
meest innovatieve
universiteit van
Europa !

COLOFON
Bestuur
Roger Blanpain, Robbie Tas,
Dimitri Droshout
Werkende leden
John-John Ackaert, Manu
Bande, Steven Boeynaems,
Wim Bollen, Sofie Caeyers,
Tom De Coster, Frédéric De
Graeve, Anne De Hondt, Jo
De Meester, Frank Fleerackers,
Naomi Glibert,
Alexander Hamels, Michel
Looyens, Gert-Jan Struye,
Bernard Tilleman, Karel Van
de Velde, Frans Van Ham,
Barbara Van Speybroeck,
Arthur Vermeire, Jonas
Vernimmen.
Redactieleden
Robbie Tas (hoofdredacteur),
John-John Ackaert,
Roger Blanpain, Steven Boeynaems,
Dimitri Droshout,
Naomi Glibert, Gert-Jan
Struye, Jacqueline Van Hal.
Ereleden
academiejaar 2015-2016
Jan De Leyn
(promotie 2013)
Mia De Schamphelaere
(promotie 1984)
Lionel Dewulf
(promotie 1970)
Egied Verbeeck
(promotie 1998)
U wordt erelid door een
bedrag van minimaal 125
euro over te schrijven op
432-0000011-57, met mededeling
400/0003/34889.
Dit bedrag komt rechtstreeks
ten goede aan de
rechtsbibliotheek en is fiscaal
aftrekbaar als gift, dus
ongeacht of u uw werkelijke
beroepsonkosten bewijs
dan wel opteert voor een
forfaitaire kostenaftrek.
Grafisch ontwerp
Danni Elskens,
www.koloriet.info
EDITORIAAL
GEEN “FAILED STATE”
Na de terreuraanslagen van 22 maart 2016 werd België in sommige buitenlandse media omschreven
als een “failed state”. Dit etiket werd vervolgens in de binnenlandse pers, met het gretige
masochisme ons eigen, overgenomen en meteen ook in verband gebracht met heel wat andere
zaken die mislopen in ons land, van de Brusselse tunnels over de dagelijkse files, stakende cipiers
en spoorwegen, de vaak problematische bevoegdheidsverdeling in ons complexe staatsbestel,
tot de ganse (niet-)werking van justitie.
Als juristen moeten wij altijd en overal voldoende kritische zin aan de dag leggen. Dat betekent
uiteraard dat ook wij kritiek mogen/moeten hebben op wat er zoal misloopt bij justitie (en meer
algemeen in de ganse maatschappij). Tegelijk dicteert diezelfde kritische zin ons om ook in dit
debat de nodige nuance en het juiste perspectief aan te brengen. En daarbij zeker het voorschrift
van Kant en Popper niet uit het oog te verliezen: “optimism is a moral duty”. Dat geldt bij uitstek
voor juristen, voor wie een belangrijke taak is weggelegd bij de ordening van de maatschappij,
maar die regelmatig ook geconfronteerd worden met de (juridische) pathologie ervan. Die kunnen
we alleen de baas met een gezonde dosis optimisme en voluntarisme, in plaats van te vervallen in
scepticisme of zelfs cynisme.
“Onze” minister van justitie Koen
Geens brengt dit principe zeer
concreet in de praktijk en levert in
moeilijke omstandigheden bijzonder
moedig werk. Zijn ambitieuze
“Optimism is a moral duty”.
Dat geldt zeker voor juristen.
justitieplan beoogt de in deze tijden nu eenmaal onvermijdelijke besparingen te verzoenen met
een modernisering van justitie, door te streven naar meer efficiëntie met het oog op meer rechtvaardigheid.
Dat dit proces niet zonder schokken verloopt, is de logica zelf. Verandering roept nu
eenmaal altijd weerstand op, zeker bij (terecht) eigenzinnige mensen als juristen, de begintoestand
was (is) omwille van een decennialange stiefmoederlijke behandeling van het gerechtelijk apparaat
op een aantal vlakken zonder meer erbarmelijk en tenslotte wordt justitie meer dan ooit met
nieuwe uitdagingen geconfronteerd.
Maar wie het justitieplan onbevangen leest, kan alleen maar tot het besluit komen dat een succesvolle
uitrol ervan tot een grote sprong voorwaarts zal leiden en justitie alleszins (eindelijk) de 21ste
eeuw zal binnenloodsen. Uitdagingen zullen er natuurlijk altijd blijven en gemakkelijk zal het nooit
worden. Gelukkig levert onze faculteit (33ste op de wereldranglijst en in de top 10 van Europese
rechtsfaculteiten) de juristen van topkwaliteit om dit waar te maken.
Uiteraard is België geen “failed state” en is dit etiket zelfs ronduit belachelijk wanneer men objectief
het globaal niveau van onze publieke voorzieningen vergelijkt met dat van andere “ontwikkelde”
landen, laat staan met de rest van de wereld. Natuurlijk is er nog veel werk aan de winkel. Onze
kritische zin mag ons echter niet doen denken dat het glas altijd halfleeg is. Teveel cynisme riskeert
dan trouwens een “self fulfilling prophecy” te worden.
Als alle actoren binnen justitie bereid zijn de nodige (zelf)kritiek te combineren met een gezonde
dosis optimisme en positieve wil om aan de toekomst te timmeren, komt het ongetwijfeld in orde.
De alumni van de KU Leuven kunnen daarbij het voortouw nemen, gesterkt door de wetenschap
dat onze universiteit recent werd uitgeroepen tot de meest innovatieve van Europa…
.Oproep Alumniprijs 2017
Robbie Tas – secretaris VRG-alumni
Leden van VRG-Alumni kunnen kandidaat-laureaten voor de VRG-Alumniprijs
2017 voordragen tot en met 31 augustus 2016. Het Bestuur maakt een keuze uit
de voordrachten tijdens de herfstbijeenkomst van 2016. Voordrachten geschieden
middels een bericht aan het secretariaat van VRG-Alumni en gaan vergezeld van een
motivatie en zo mogelijk een beknopt curriculum vitae van de voorgedragen
kandidaat-laureaat.
2 VRG ALUMNI Magazine

HET WAREN TOCH
IN DE EERSTE
PLAATS
INSPIRERENDE
PROFFEN DIE MIJN
RESULTATEN
BEVORDERDEN
ALUMNI IN DE KIJKER:
MARILYN NEVEN (PROMOTIE 2002)
Image Sources : Supo gamba nyoe nyak / Image are not included / it’s only for preview. Thank’s
Door Dimitri
Droshout
Voor Marilyn Neven luidde een
zomerjob voor de Zweedse regering
en een stage bij de Europese commissie
de start in van een carrière
waarvan politiek en internationale
instellingen de rode draad vormen.
Zij werkt momenteel voor IDEA
(International Institute for Democracy
and Electoral Assistance), eerst
vanuit Stockholm en sinds kort terug
vanuit België.
Kan je even schetsen hoe je carrière tot nu
toe verlopen is ?
Ik begreep tijdens mijn studies vrij snel dat ik
eerder een internationale dan een strikt juridische
weg wilde volgen. Sinds begin 2015 werk
ik voor International IDEA (International Institute
for Democracy and Electoral Assistance), de
intergouvernementele organisatie die wereldwijd
democratische processen en instellingen
ondersteunt: tot voor enkele maanden vanuit
Stockholm, als special adviser van de secretaris-generaal
(oud-premier Yves Leterme), nu als
program manager op het kantoor van IDEA bij
de EU in Brussel.
Mijn vroegere loopbaan stond volledig in het
teken van mijn interesse voor Europa.
Na een LL.M. in Europees recht aan het Europacollege,
een zomerjob voor de Zweedse regering
in het kader van de campagne vóór de toetreding
van het land tot de eurozone in 2003 en
een stage bij de Europese Commissie begon ik
aan mijn eerste vaste job in het Europees Parlement,
als politiek medewerker van oud-premier
Jean-Luc Dehaene. Later heb ik op die veelzijdige
jaren in zijn zog kunnen voortbouwen.
Na de verkiezingen van 2007 - en de moeizame
regeringsvorming - maakte ik de overstap
naar de kabinetten van de federale regering,
om adviseur te worden van verschillende ministers.
Eerst op de diplomatieke dienst van minister
van Defensie De Crem, later bij premier
Leterme en ministers van Financiën Vanackere
VRG ALUMNI
MAGAZINE
3

ALUMNI IN DE KIJKER:
MARILYN NEVEN
(PROMOTIE 2002)
en Geens. Gedurende mijn jaren op de Wet 16 heb ik als
adviseur en protocolchef onder meer het Belgisch voorzitterschap
van de Raad van de Europese Unie van nabij opgevolgd
en kwam ik, in Brussel of op missie, in contact met
wereldleiders. Dat leverde een beetje ervaring én een reeks
treffende anekdotes op. Het kabinetsadviseurschap is verre
van een nine-to-five job, maar het dwingt je om je grenzen te
verleggen en is de ervaring meer dan waard.
In de loop der jaren ben ik in mijn vrije tijd zelf ook politiek
actief geworden, eerst via het nationaal bureau van JONG-
CD&V, en later als kandidaat op de lijst van het Europees
Parlement en als gemeenteraadslid in Lanaken. Dankzij de
benoeming van Marianne Thyssen als Europees Commissaris
in 2014 ben ik nu de eerste opvolger voor het Europees
Parlement. Zetelen in dat parlement blijft een droom die ik
ooit nog hoop waar te maken.
Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit ?
Gedurende mijn loopbaan heeft er nooit één dag hetzelfde
uitgezien als een andere, en dat bevalt me.
In Stockholm bestond mijn opdracht hoofdzakelijk uit het
opstellen van speaking notes en teksten, het reviseren van
documenten voor ondertekening of beslissing en de actieve
deelname aan strategische vergaderingen. Behoorlijk vergelijkbaar
met het kabinetsleven.
Mijn huidige functie in Brussel is voornamelijk gericht op de
vertegenwoordiging en de ondersteuning van het werk van
IDEA bij de Europese instellingen en België (als één van onze
29 lidstaten) en bij partnerorganisaties aanwezig in Brussel
en Straatsburg. Daarnaast vervult het kantoor een verbindingsrol
ten behoeve van de collega’s wereldwijd, en draagt
het bij tot programmatorisch werk, bv. rond het thema jongerenparticipatie
en intergenerationele dialoog en democratie.
Terwijl ik in Stockholm geregeld dubbele uren klopte, heb ik
nu een evenwichtigere balans tussen werk en vrije tijd, met
inbegrip van mijn engagementen op familiaal, politiek en sociaal
vlak. Ik start mijn werkdag normaal tussen 7:30 en 9:00
uur naargelang de werkdruk, en kan regelmatig aan sport
doen ’s avonds. Wanneer uitstel van een opdracht een risico
inhoudt, vind ik het niet erg om door te werken - desnoods
nog na andere bezigheden. ’s Avonds ben ik ook vaak onderweg
tussen Brussel en Lanaken; ook die ritten probeer ik
nuttig in te vullen (bv. door het beluisteren van de audioversie
van The Economist).
Hoe kan een organisatie als IDEA het verschil maken voor
de democratie in de wereld?
We produceren kennisbronnen en versterken of vormen de
mensen om deze kennis te kunnen gebruiken in de specifieke
context van hun eigen land. Democratie moet van
binnenuit groeien om duurzaam en heilzaam te kunnen
zijn. International IDEA ondersteunt democratische processen
via projecten in het kader van grondwetsherzieningen,
verkiezingscycli, politieke partijen en de versteviging van
de nexus tussen democratie en welvaartsontwikkeling. Ons
werk in het kader van money in politics, de veiligheid rond
verkiezingen en verzoeningsdialogen is baanbrekend. Een
mooi voorbeeld van een geslaagd project is het recente
verkiezingsproces in Myanmar. De weg naar duurzame democratie
is daar nog lang, maar International IDEA heeft er
een belangrijk steentje kunnen bijdragen. Het is een plezier
om mee te werken aan democratische ontwikkelingen in de
wereld. Je moet vaak out of the box denken. Democratie is
geen einddoel, maar een werkwoord. Ze is in constante evolutie.
Kijk maar naar de ‘nieuwe’ uitdagingen in de westerse,
gevestigde democratieën, zoals de impopulariteit van politici
en partijen en de lage opkomst bij verkiezingen: IDEA is
hier niet blind voor, en tracht ook daarvoor antwoorden en
ondersteuning te bieden.
Hoe kijk je terug op je studententijd ?
Mijn studentenjaren waren boeiend en intens, en de rechtendiploma’s
waren een goede basis voor mijn loopbaan. Ik
bracht mijn studies door aan vier verschillende universiteiten
(FUNDP Université de Namur, KU Leuven, Universidad de
Salamanca en het Europacollege in Brugge). Ik nam steeds
actief deel aan het studentenleven – o.m. als VRG-praesidiumlid
in 2001/2002 - en heb vrienden voor het leven gemaakt.
Natuurlijk waren de examenperiodes een kwelling,
maar ik ben gelukkig nooit moeten terugkomen in september.
Leuven is een uitbundige stad met een oerdegelijke
universiteit, en ik ben blij dat ik er twee jaren heb kunnen
vertoeven.
Aan welk vak/welke prof in Leuven bewaar je de beste/
slechtste herinnering en waarom ?
Slechte herinneringen heb ik niet, al worstelde ik flink met
fiscaal recht. Mijn voorkeur ging naar internationaal en economisch
gerichte vakken, maar het waren toch in de eerste
plaats inspirerende proffen die mijn resultaten bevorderden.
Dit was het geval bij de professoren Paul Van Orshoven, Jan
Wouters en Raf Verstraeten.
Ik weet ook nog goed hoe ik het indertijd betreurde dat ik
nooit les kreeg van André Alen en Koen Geens. Over deze
legendarische professoren werd veel gesproken onder studenten.
Wat Koen Geens betreft heb ik dit kunnen compenseren
toen hij minister werd!
De markantste herinnering gaat naar professor René Foqué:
in zijn les kreeg ik ooit een appelflauwte, en ik was heel aangenaam
verrast toen hij me in hoogst eigen persoon ter hulp
snelde.
Wat ervaar je, vanuit de dagelijkse praktijk, als een tekortkoming
tijdens je studies?
Mijn loopbaan is anders dan deze van de doorsnee rechtenstudent,
maar het zou geholpen hebben indien er ook tijdens
rechtenstudies een beetje meer aandacht zou zijn voor de
beleidsopties achter de wetteksten en procedures en voor
de tekortkomingen van het systeem. Een spontanere reflex
ten aanzien van de maakbaarheid van de regelgeving zou
van pas kunnen komen. Dat zou mogelijk ook de flexibiliteit
ten goede komen in tijden van hervormingen.
Nuttig is wel de zorgvuldigheid die men van rechtenstudenten
verwacht. ‘Ongeveer correct’ is niet goed genoeg. Dat
helpt later om meer kwaliteitswerk te leveren, en jezelf te
overtreffen.
Wat is je boodschap voor de rechtsstudenten van vandaag?
Maak gebruik van de mogelijkheden die aangeboden worden
om de studie-ervaring zo ruim en werelds mogelijk te
maken, zoals bv. Erasmus, stages, seminaries en extra-curriculaire
activiteiten, cursussen of studentenjobs. In mijn
loopbaan is een brede vorming en talenkennis goed van pas
gekomen, en dat lijkt ook bij anderen zo te zijn.
Daarnaast helpt het om je, voor je afstudeert, bewust te
worden van de deelgebieden en toepassingen die je echt
boeien, zodat je loopbaan van start kan gaan vanuit de best
mogelijke positie. Maar ik heb ook het sociale aspect niet
verwaarloosd en daar heb ik nooit spijt van gehad. En een
goed netwerk uitbouwen begint trouwens tijdens de studies.
En, tot slot, het leven geeft geregeld lessen in nederigheid:
de voetjes op de grond houden en doorzetten lijken me
geen overbodige tips.
4 VRG ALUMNI Magazine

DOOR NAOMI GLIBERT
ALUMNI IN KIJKER:
BRITT PEETERS
(PROMOTIE 2010)
Britt Peeters, alumna 2010, is geen onbekende
voor het VRG. Zij heeft jarenlang
meegedraaid in verschillende praesidia,
onder andere in de functie “Coördinatie”.
Dit bleek een voorbode te zijn van
het carrièrepad dat zij zou betreden.
Op 29-jarige leeftijd is Britt niet alleen
HR-manager bij een internationaal bedrijf
in de verpakkingssector, zij heeft ook
haar eigen eventbedrijf dat vieringen verzorgt,
voornamelijk voor niet-kerkelijke
huwelijken.
Britt, nadat je jouw rechtendiploma op zak had,
heb je niet gekozen voor een klassiek togaberoep.
Je ging meteen aan de slag als consultant
en vond jouw draai in het domein van het
“change management” en als team coach. Dit
pad heb je verder gevolgd totdat je recent een
nieuwe uitdaging aanging als HR-manager. Kan
je even schetsen wat deze verschillende functies
inhouden en waarom je net daarvoor gekozen
hebt?
Meteen nadat ik afgestudeerd was, ben ik bij
CSC Belgium, een consultantbureau, begonnen.
Een vriend van mij werkte daar al en hij
heeft mij dus eigenlijk geïntroduceerd in de
consultantswereld. Ik ben meteen aan de slag
kunnen gaan als Change Consultant en dat
heb ik me geen moment beklaagd. In zowel
overheids– als privébedrijven die door grote
veranderingen gingen, kwam ik aan boord om
de mensen te begeleiden en ondersteunende
communicatie en trainingen te verzorgen. Heel
boeiend om steeds met nieuwe bedrijfsculturen
te werken. Ik had ook een schitterende
mentor, waardoor ik snel ben kunnen groeien
en al na een jaar mijn eigen project mocht
leiden. Helaas waren mijn projecten vooral in
Brussel en na mijn verhuis terug naar mijn roots,
de Kempen, was het veeleisende woon-werkverkeer
toch iets te veel van het goede.
Ik zei de file vaarwel en trok naar het filevrije
Limburg, waar ik als team leader bij Callexcell,
een sterk groeiend contact center, aan de slag
kon. Ik coachte een team van 16 personen die
verantwoordelijk waren voor telecomprojecten.
Hier heb ik ook mijn eerste stappen in HR gezet:
rekrutering, functioneringsgesprekken, helaas
ook de mindere exitgesprekken. Ik heb in deze
functie enorm veel bijgeleerd en had de enorme
eer om in een geweldig team te mogen
werken. Na een emotioneel afscheid ben ik vol
goede moed aan mijn volgende stap begonnen:
HR-manager.
Die functie vervul ik nu bij Smurfit Kappa van
Mierlo. Smurfit Kappa is een grote internationale
speler in verpakkingen en ik werk in hun
vestiging in Turnhout. Dichter bij huis en mijn
gedroomde combinatie van HR, werken met
VRG ALUMNI
MAGAZINE
5

ALUMNI IN DE KIJKER:
BRITT PEETERS
(PROMOTIE 2010)
mensen en projectmatig kunnen bezig zijn. Bij CSC had ik
het projectmatige, bij Callexcell had ik het HR-luik en het
coachen van mensen en nu heb ik de combinatie gevonden
waarnaar ik op zoek was. Het is een heel boeiende omgeving
met een rijke geschiedenis, waar ik met open armen ben
ontvangen en waarbij ik heel erg uitkijk om met de uitdagingen
aan de slag te gaan.
Hoe ziet een typische werkweek voor jou eruit?
Ik ben nog maar een paar maanden gestart, dus het is moeilijk
om al een stramien te onderkennen, maar ik denk dat het
nooit “typisch” zal zijn (misschien maar goed ook). Ik probeer
tussen acht en half negen zeker te starten en maak er dan
een routine van om mijn e-mails behandeld te hebben. Ik
probeer de rest van mijn werkweek op te delen zodat ik de
nodige tijd heb voor het operationele (vacatures, functioneringsgesprekken,
juridische kwesties etc.), het begeleiden
van ons team en het projectmatige. Zeker voor dat laatste
kan ik echt blokken in mijn agenda vastzetten om breed te
brainstormen en van daaruit stapsgewijs naar een projectplanning
te gaan. Heerlijk! Daarnaast heb ik natuurlijk ook
de nodige vergaderingen en moet ik af en toe ook naar het
buitenland voor overleg met de groep. Daarnaast moet er
natuurlijk ook ruimte zijn voor onverwachte zaken zoals bv.
een arbeidsongeval, dan laten we alles vallen en ligt onze
focus daar. Mijn dagen zijn dus goed gevuld en gevarieerd
en zo heb ik het graag, maar er is wel een heel mooie balans
tussen werk en privé. Als ik wil, kan ik zeker voor half zeven
thuis zijn, wat in mijn vorige jobs iets moeilijker was.
Je bent een jonge vrouw in een (grotendeels) mannenwereld,
en komt in aanraking met alle mensen van het
bedrijf, van de arbeiders tot de kaderleden. Krijg je soms
tegenwind en zo ja, hoe ga je daarmee om?
Ik heb het geluk dat ik door mijn ervaring als consultant al
de nodige tegenwind heb gehad. Consultants worden vaak
aanzien als mensen die vanuit hun ivoren toren komen zeggen
hoe het moet, terwijl ze van niets weten. Ook ik heb dat
vooroordeel mogen ervaren, zeker als jonge vrouw, b.v. in
een mannenbastion als de NMBS. Wat ik altijd heb gedaan
en zal blijven doen, is starten met een kennismaking met de
mensen, hun geschiedenis en wat ze juist doen tot in detail.
En dan heb ik het niet enkel over de leidinggevenden,
maar ook echt over de mensen “op de vloer”. Ik doe niets
liever dan in een fabriek rondlopen met mijn zware bottines
en bestuderen waarmee men daar bezig is. Het doet ook
zo’n deugd om mensen met zoveel passie te horen vertellen
over het proces waarvan ze deel uitmaken en het resultaat
waar ze zo trots op zijn. Het is die manier van werken dat er
voor zorgt dat mensen al snel hun vooroordeel laten vallen
en erop vertrouwen dat je het goed voor hebt met hen. Daar
ben ik nu ook volop mee bezig in mijn nieuwe functie. Het is
ook door effectief het gesprek aan te gaan met iedereen van
een organisatie, dat je een evenwicht kan bewaren en dat
je door elke partij (bediende, arbeider, hoger management,
middenkader…) als geloofwaardig en betrouwbaar wordt ervaren.
Wat die mannenwereld betreft: ik kan mijn mannetje
dus wel staan.
Naast jouw fulltime job heb je je eigen bedrijf “Plus One
Events” waarin je jouw creatieve kant helemaal kan laten
gaan. Wat doet Plus One Events precies en hoe ben je op
dit idee gekomen?
Plus One Events verzorgt vieringen voor mensen die niet
voor de kerk willen of kunnen trouwen. Ik steek een persoonlijke
viering in elkaar samen met vrienden en familie,
praat de viering aan elkaar en zorg ervoor dat op de dag zelf
alles in goede banen verloopt.
Het idee is ontstaan toen een goede vriendin van mij niet
voor de kerk wou trouwen. Ze vroeg me niet alleen als getuige,
maar daarnaast ook om “iets te doen met de viering.”
Een moeilijke, vage vraag … Maar samen met de getuige van
de bruidegom hebben we er iets moois van kunnen maken,
met veel andere aanvragen als gevolg. Ondertussen doe ik
het drie jaar professioneel (in bijberoep). Het loopt als een
trein. Ik moet nu helaas ook koppels weigeren omdat ik al
geboekt ben of omdat ik me aan een beperkt aantal vieringen
moet houden om het ook combineerbaar te houden
met mijn job.
Hoewel soms druk, vind ik het super om te doen. Altijd vrolijke
mensen rondom je en als je ziet dat er een traan en een
lach is, dan weet je dat het goed was!
In de afgelopen jaren heb je tientallen vieringen georganiseerd.
Welke viering(en) zullen jou voor de rest van jouw
leven bijblijven, b.v. omdat ze net dat tikkeltje anders waren
of jou op de één of andere manier hebben geraakt?
Elke viering is anders en raakt me op een bepaalde manier.
Sowieso word ik altijd blij door de oprechte emoties van
de ouders. Zo mooi om te zien. Natuurlijk zijn er ook altijd
emotioneel beladen momenten, b.v. als één van de ouders
gestorven is, dat raakt natuurlijk ook altijd op een andere
manier. Ik probeer dat dan op een serene manier, zonder
dat het de overhand neemt, een plaats te geven tijdens de
viering.
Maar de vieringen die mij het meeste bijblijven, zijn toch diegene
die ik voor vriendinnen heb gedaan. Ondertussen zijn
dit er 4 en het blijft steeds een onbeschrijfelijk gevoel om je
eigen vrienden te mogen trouwen. Ik heb altijd een gezonde
dosis stress, maar dan toch nog net een tikkeltje meer.
Sowieso blijf ik na al die jaren enorm dankbaar t.a.v. alle koppels,
dat ze hun mooie dag in mijn handen leggen en zoveel
vertrouwen in mij hebben om iets moois van hun viering te
maken. Dat raakt me telkens opnieuw.
In de voorbereiding van zo’n viering lijkt me enorm veel
tijd te kruipen, en dan spreken we nog niet over de dag
zelf waarop je al zeer vroeg in de weer bent. Daarnaast
heb je nog je job, je partner en familie en een zeer actief
sociaal leven. Slaap je eigenlijk wel … ?
Toch wel! Het zijn soms heel heftige periodes, dat ga ik niet
wegsteken, zeker midden in het trouwseizoen, maar het
helpt als je iets graag doet. Ik heb nu een job waar ik me
volledig in kan “smijten” en een “hobby” waar ik altijd omringd
ben met goed nieuws, dus het kan eigenlijk niet beter. Ik heb
gelukkig ook een partner die me volledig steunt in alles wat
ik doe, dat helpt ook enorm en voorlopig nog geen kinderen
dus het kan allemaal nog. Wat die slaap betreft: daar ben ik
wel in moeten veranderen. Vroeger met het VRG ging dat allemaal
vanzelf, drie uur slaap of geen slaap en dan in de les
zitten, was geen probleem. Nu streef ik dagelijks toch naar
een 7,5 uur om alles kwalitatief rond te krijgen.
Welke professionele uitdaging(en) zou je in de toekomst
nog willen realiseren?
Dat is een moeilijke vraag. Ik ben blij met de kansen die ik
nu krijg en wil me daar volop op focussen. Daarnaast ben
ik wel iemand die blijft zoeken naar nieuwe uitdagingen en
zelfontwikkeling, dus op korte termijn wil ik zeker de nodige
extra opleidingen volgen, waartoe mijn bedrijf me gelukkig
de kans geeft, in HR, leadership, communication etc. Op langere
termijn zie ik mij na mijn veertig – vijftig misschien wel
een zelfstandige zaak in coaching oprichten. Maar dat is op
heel lange termijn! Nu is het vooral genieten en me volop
bezig houden met de kansen die ik nu krijg. .
6 VRG ALUMNI Magazine

Door John-John Ackaert.
WE VAREN BLIND
WAT CHINA
BETREFT EN WE
BESEFFEN HET
BIJNA NIET.
GO EAST,
YOUNG MAN !
ALUMNI IN DE KIJKER:
JAN BOGAERT (PROMOTIE 2002)
VRG-Alumni ging op zoek naar een alumnus die koos voor een andere invulling van het beroep van advocaat,
ver buiten de gekende grenzen van het Belgisch rechtstelsel. Wij zochten (en vonden) Jan Bogaert, afgestudeerd
in 2002 aan onze rechtsfaculteit en sedert 2012 actief in het verre Hong Kong voor het Brusselse
advocatenkantoor Stibbe. Daar adviseert hij vnl. Chinese cliënten die voornemens zijn te investeren in Europa.
VRG-Alumni zocht Mr. Jan Bogaert op en vroeg hem naar zijn curriculum, zijn motivatie, zijn dagindeling, zijn
ervaringen alsook naar zijn herinneringen aan die goede oude tijd. Naast enkele niet onherkenbare nostalgische
echo’s, biedt Mr. Jan Bogaert ons ook een uniek inzicht in zijn persoonlijke en professionele drijfveren
in het Verre Oosten.
U bent sedert meer dan 12 jaar advocaat
en u leidt inmiddels het kantoor
van Stibbe in Hong Kong sinds 2012.
Hoe bent u daar terecht gekomen?
Na mijn studies in Leuven – in de toenmalige
2 e licentie onderbroken door
een Erasmusjaar in Londen – heb ik een
LLM in Londen behaald om vervolgens
bij Stibbe aan de slag te gaan. Bij Stibbe
ben ik werkzaam op de corporate &
finance praktijkgroep, wat inhoudt dat
we vooral nationale en internationale
fusie- en overnameverrichtingen begeleiden.
Mooie dossiers, interessante cliënten,
hoog tempo, strakke deadlines,
veel adrenaline – topwerk.
Na de financiële crisis in 2008 zagen
we stelselmatig meer werk uit Azië komen.
China was nog in zijn volle expansionistische
groeifase, en ook andere
Aziatische landen keken steeds meer
buiten hun landsgrenzen naar investeringsopportuniteiten.
Stibbe dekt de
3 Benelux landen, maar we hebben
als kantoor altijd getracht om dicht bij
onze internationale cliënten te zijn, via
onze kantoren in Londen, New York, en
Dubai.
In 2012 hebben we dan beslist om dat
model verder uit te rollen in de nieuwste
economische grootmogendheid,
China, en om een kantoor in Hong
Kong te openen. Ik had vóór en na mijn
studies ook al wat tijd in het buitenland
doorgebracht, onder meer in Parijs (als
kind) en in New York (bij Stibbe), en was
graag bereid om samen met mijn gezin
van Azië te gaan proeven.
Hoe ziet uw gemiddelde dag er uit?
Dat is uiteraard erg gevarieerd. Vanuit
het kantoor in Hong Kong bedienen
we ons cliënteel in de ruime regio, en
dus ben ik een groot deel van mijn tijd
op reis in die regio – vooral Mainland
China, maar ook Singapore, Zuid-Korea,
Japan. Dat zijn de meest mature
economieën en professioneel daarom
ook de belangrijkste markten, al zien
we ook steeds meer werk komen uit
ontluikende markten zoals bv. Vietnam
en andere Asean-landen. De afstanden
zijn groot, ook binnen China, en de ‘softe’
infrastructuur staat nog lang niet op
punt, dus je bent vaak lang onderweg.
Wanneer ik op kantoor ben, is er een
duidelijker patroon. Ik ben erg matinaal
aangelegd en vaak al rond 7u op
VRG ALUMNI
MAGAZINE
7

ALUMNI IN DE KIJKER:
JAN BOGAERT
(PROMOTIE 2002)
kantoor. Die eerste ochtendlijke uren zijn erg productief. Het
tijdsverschil helpt natuurlijk ook: ’s morgens slaapt Europa
nog en kan ik aan documenten of presentaties werken of
met lokale cliënten overleggen. Op de middag heb ik een
lunch of maak ik tijd voor sport. En na de middag worden
jullie in Europa wakker en is het druk met telefoons en conference
calls, vaak ook ’s avonds.
Hoe ervaart u het verschil in rechtsstelsels? Wat is uw
toegevoegde waarde in het verre Oosten voor een Europees
advocatenkantoor?
Naar aanleiding van de “handover” van Hong Kong door de
Britten aan China in 1997 werd afgesproken dat Hong Kong
nog tot 2047 zijn eigen wetten en bestuur zou aanhouden.
Die afspraak is onderhevig aan toenemende erosie – je ziet
de invloed van Mainland China stelselmatig toenemen –
maar als algemeen ordenend principe blijft het nog gelden.
Vertaald naar de juridische wereld betekent dit dat Hong
Kong een op Britse leest geschoeid juridisch systeem kent,
common law dus, dit in tegenstelling tot China dat een meer
civielrechtelijke traditie kent. Belangrijker is echter het verschil
in de juridische realiteit – probeer maar eens een overeenkomst
af te dwingen tegen de Chinese overheid in China.
In Hong Kong is de rule of law veel sterker, zijn de rechtbanken
onafhankelijk, en werken de kapitaalmarkten veel beter.
China zet stappen in die richting, maar heeft nog een hele
weg af te leggen.
Nu, los van de politieke en economische context is dat voor
ons in grote mate irrelevant, omdat wij een vooruitgeschoven
post zijn van de Beneluxcapaciteit van het kantoor en
geen lokaal recht praktiseren, noch in Hong Kong, noch in
China (waar geen enkel niet-Chinees kantoor overigens Chinees
recht kan en mag beoefenen).
Onze toegevoegde waarde is dus tweeledig. In eerste instantie
door lokaal aanwezig te zijn, en ons Aziatisch cliënteel
in hun tijdszone in hun eigen taal te kunnen bijstaan, wat
betreft hun dossiers die betrekking hebben op de Benelux.
Daarnaast zijn we een eerste aanspreekpunt voor ons Benelux
cliënteel dat zaken doet in China, een beetje “bedrijfsjurist
op afstand” zeg maar. Onze rol bestaat er dan vooral in
om die cliënten wegwijs te maken in China, en om de lokale
adviseurs aan te sturen. Voor het inhoudelijke werk doen we
dan een beroep op ons netwerk van bevriende kantoren die
we selecteren in functie van de noden van de klant.
Even over die goede oude tijd: denkt u soms nog terug
aan uw studententijd?
Het studentenleven is een prachtige tijd – wij leefden nog
volgens het jaarsysteem, wat er in essentie op neerkwam
dat je een half jaar plezier maakte, vanaf Milaan-San Remo
begon te studeren om enkele maanden later op de wei van
Werchter drie lange maanden zomervakantie af te trappen.
Ik heb er alleen goede herinneringen aan. Je maakt vrienden
voor het leven, ik heb de vrouw van mijn leven ontmoet, je
legt de grondslag voor je latere carrière, en je leidt een zorgeloos
bestaan met als enige verplichting eenmaal per jaar
een goed resultaat neer te zetten. Zoals ik al zei: prachtige
tijd met goed gevulde dagen – ik was actief in het jaarpraesidium,
deed veel aan sport en volgde ook Italiaanse les.
Ik heb nog veel contact met mijn vrienden en studiegenoten
van toen. Wim Panis is één van mijn vennoten. Anderen zijn
collega’s/concurrenten en zitten soms aan de andere kant
van de tafel in dossiers. Ik tel enkele studiegenoten onder
mijn cliënten. En ik ben zelf klant bij enkele anderen (bv. mijn
notaris en verzekeringsmakelaar).
Zijn er bepaalde anekdotes die u zijn bijgebleven? Zijn
er proffen aan wie u goede/slechte herinneringen overhoudt?
Ik heb alleen goede herinneringen – vooral aan bepaalde
proffen, eerder dan vakken, en dan wellicht dezelfde proffen
die je in deze rubriek vaak ziet opduiken – vennootschapsrecht
en bank- en beursrecht bij professor Geens, Strafprocesrecht
van professor Verstraeten, en - wat verrassender
misschien - ook het vak logica in tweede kan van een vrouwelijke
prof wiens naam me nu niet te binnen schiet (prof.
Madeleine Sergant nvdr.). Slechte herinneringen heb ik niet,
heb ik verdrongen of zijn niet voor publicatie vatbaar (lacht).
Waarom hebt u destijds voor rechten gekozen?
In de laatste jaren van de humaniora heb ik een tijd getwijfeld
tussen handelsingenieur en rechten. Ik was toen al geïnteresseerd
in economische onderwerpen en de economische
richtingen spraken me ook erg aan. Na wat vergelijkend studiewerk
en een aantal introductiedagen aan de KUL heb ik
uiteindelijk voor rechten gekozen, in mijn herinnering vooral
omwille van de brede humane opleiding tijdens de kandidaturen
(met veel sociologie, talen, wijsbegeerte, en economie,
naast een aantal juridische vakken) die toeliet om nadien nog
vele kanten uit te gaan – een uitgestelde keuze, zeg maar.
Wist u bij uw afstuderen al dat u advocaat wilde worden?
Hebt u ooit andere ambities gekoesterd?
Ik had tijdens de studentenjaren al enkele zomerstages bij
een aantal Brusselse kantoren gelopen. Dat beviel me prima
en dus was advocatuur het meest logische “instapberoep” na
het afstuderen – in zekere zin als verderzetting van de universitaire
opleiding, maar dan met een meer praktische en
meer gespecialiseerde inslag. Je zou kunnen stellen dat de
keuze voor de advocatuur dus misschien enigszins dezelfde
insteek had als de eerdere keuze voor de rechtenopleiding,
alle opties willen openhouden, maar het is de juiste keuze
gebleken, en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad.
Wat zijn uw plannen op lange termijn? Wat wil u zeker nog
verwezenlijken?
Privé of professioneel? Op persoonlijk vlak hoop ik vooral
dat onze kinderen opgroeien tot gelukkige, evenwichtige en
meertalige volwassenen, die met hun voeten stevig op de
grond staan en met hun blik op de wereld zijn gericht. Dat is
wellicht de wens van elke ouder.
Als ik alleen naar mezelf kijk, is mijn belangrijkste onvervulde
persoonlijke ambitie om ooit een marathon in minder dan 3
uur te lopen – ik ben een paar keer in de buurt van die magisch-symbolische
kaap gekomen, maar er nog niet onder.
Dat moet nu wel eens gaan gebeuren, want met de leeftijd
begint de window toch in te korten.
Professioneel tot slot is de hoop/ambitie vooral dat de cliënten
ons hun belangrijke en interessante zaken blijven toevertrouwen.
Dat is de basis van alles – interessant werk voor
goede cliënten, en de kans hebben daarbij een verschil te
kunnen maken.
Waar maakt u zich zorgen over ?
Omdat we het eerder over China en transnationale transacties
hadden, wil ik graag nog een statistiek vermelden die
naar mijn smaak onderbelicht is en die ons op lange termijn
zorgen moet baren: er leven ongeveer 600.000 buitenlanders
in China. Het grootste deel daarvan komt uit naburige
landen zoals Korea, Japan, Vietnam, Myanmar. Het aantal
westerlingen in China schommelt rond de 300.000. Dat betekent
dat er minder westerlingen in China leven dan het
aantal Chinese studenten dat ieder jaar naar het Westen trekt
om te studeren. Tel daarbij de Chinezen die om een andere
reden naar het buitenland trekken, en je komt tot een bijzonder
onevenwichtige, en exponentieel groeiende, situatie
waarbij Chinezen heel wat kennis vergaren in en over het
Westen, maar waar dat omgekeerd veel minder het geval is.
Op termijn zal dat tot een bijna onomkeerbaar competitief
nadeel leiden. We varen blind wat China betreft en we beseffen
het bijna niet. Kortom, hier liggen vele opportuniteiten
voor de huidige generatie studenten: Go east, young man !
8 VRG ALUMNI Magazine

ALUMNIDAG
11 MAART 2016
LAUREAAT ALUMNIPRIJS 2016: KATRIEN MEIRE, CEO CHARLTON ATHLETIC
VRG ALUMNI
MAGAZINE
9

DOOR
ROBBIE TAS
BENOÎT ALLEMEERSCH
OVER DE ONDERZOEKS-
MASTER, EEN RECENTE
AFSTUDEERRICHTING
VRG-alumni sprak met professor Benoît Allemeersch over de onderzoeksmaster, een gespecialiseerde afstudeerrichting
binnen de master rechten die zich richt tot studenten met interesse in wetenschappelijk
onderzoek, en o.m. (maar niet uitsluitend) voorbereidt op een doctoraat.
Wat is de onderzoeksmaster en sinds
wanneer bestaat hij? Waarin verschilt
hij precies van het “gewone” curriculum
?
De onderzoeksmaster is een afstudeerrichting
van de Master in de
Rechten, die net als de «gewone» afstudeerrichting
toegang geeft tot de
togaberoepen. Het programma, dat we
organiseren samen met Tilburg University,
bestaat nu 10 jaar. Het is een internationaal
programma met beperkte
«admission», een kleine groep die bestaat
uit studenten die komen van de
KUL, Tilburg en het buitenland. De studenten
volgen dezelfde hoofdvakken
en bijna evenveel major-minor vakken
als de gewone masterstudenten, maar
de ruimte die het gewone programma
biedt voor keuzevakken, werkcolleges
en dergelijke vullen wij op met de onderzoeksmaster.
Het concept is gericht
op werken in kleine groepen en leren
door te onderzoeken.
Tot welke studenten richt de onderzoeksmaster
zich - waarom zou ik als
student voor de onderzoeksmaster
kiezen ?
We mikken op studenten die aan het
einde van de bachelor het gevoel hebben
dat ze nog wat “overschot” hebben
en op zoek zijn naar een leermethode
die hen wat meer uitdaagt. In de onderzoeksmaster
verschuiven we de
focus van memoriseren, oefenen en
examens naar analyse, creatief denken
en argumentatie. Onze kroonjuwelen
zijn de «themavakken», waarin studenten
één-op-één werken met een
professor aan een project naar keuze.
Bijvoorbeeld samen een lezing of een
college geven, een artikel publiceren,
een congres organiseren of de wetgever
adviseren.
Moet het volgen van de onderzoeksmaster
noodzakelijk uitmonden in
het schrijven van een doctoraat of is
hij ook een goede basis voor andere
beroepsuitwegen ?
De onderzoeksmaster hanteert onderzoek
als leermethode, niet als een
doel op zich. Dat afgestudeerden willen
doctoreren is mooi meegenomen,
maar de klemtoon op skills en creativiteit
maakt dat onze studenten ook zeer
gegeerd zijn in andere sectoren waarin
zelfredzaamheid, verbale kwaliteiten
en “out of the box” denken belangrijk
zijn. Gemiddeld gaat één derde van
de afgestudeerden onmiddellijk naar
de balie, één derde doctoreert en één
derde trekt naar het buitenland.
Hoe verhoudt het aparte traject van
een zeer kleine groep van max. 8 studenten
zich tot het massa-onderwijs
dat eigen is aan de huidige rechtenopleiding
?
Hoewel ook de “gewone” master meer
probeert in te zetten op kleinere groepen,
is dat in de onderzoeksmaster sowieso
altijd een gegeven. Samen met
de Tilburgers en buitenlandse studenten
vormen ze een groep van gemiddeld
20 studenten die voor elk vak begeleid
worden door 2 à 4 professoren.
Vaak is er ook individuele begeleiding.
Qua student-professoren ratio kunnen
we ons dus zeker meten met universiteiten
als Oxford, Cambridge en de
beste Amerikaanse “law schools”. Daarnaast
proberen we onze studenten ook
heel veel extra kansen te geven: hen in
contact brengen met topwetenschappers
of mensen uit andere beroepssectoren,
bijvoorbeeld. In het verleden
hebben we ook al een aanzienlijk aantal
studenten naar het buitenland kunnen
sturen.
Wat zijn de voor- en nadelen van de
onderzoeksmaster t.a.v. het gewone
traject ?
Het grote voordeel is de unieke leermethode
die meer focus legt op creativiteit
en “skills” maar zonder dat studenten
moeten inboeten op de verwerving
van een grondige kennis van het recht.
Nadeel is dat de druk zwaarder is dan
in de gewone opleiding. Daar proberen
we iets aan te doen door te investeren
in coaching en begeleiding.
Hoe evalueert u de eerste “lichtingen”
van de onderzoeksmaster ?
We zien dat deze afgestudeerden vaak
zeer goed scoren op het vlak van mondelinge
vaardigheden, maturiteit en
oplossingsgericht denken. De markt
waardeert dat, en daar zijn we best
trots op. Maar wat ons nog het meeste
plezier doet, is dat ieder jaar een groep
vrienden afstudeert die echt aan elkaar
hangt. Deze alumni hebben er een extra
netwerk bij: de “ozm-alumni”.
10 VRG ALUMNI Magazine

WOORDJE VAN DE
VRG-PRAESES
Jonas Vernimmen – praeses VRG 2015-2016
Tijdens het tweede semester ging jong-VRG de
serieuze(re) toer op. Voor het eerst in jaren werd
een Eredoctoraat aan de KU Leuven uitgereikt op
voordracht van een student: een eer die Cedric
D’Hondt, facultair van VRG, mocht vervullen. Als
promotor contacteerde, overtuigde en promootte hij niemand
minder dan Peter Bouckaert, Emergencies Director bij
Human Rights Watch. Na afloop van de uitreiking op het Patroonsfeest,
gaf Bouckaert een lezing voor onze studenten.
Ook werd het jaarlijkse Interfacultair Welsprekendheidstornooi
naar nieuwe hoogten gebracht. Onder het kritische
oog van Rik Torfs, Bart Somers, Zuhal Demir en een 500-tal
studenten, streden studenten van VRG, VTK, Ekonomika,
NFK, Crimen en Wina om de hoogste eer die aan de KUL te
winnen valt. Uiteindelijk gingen Ekonomika en NFK met de
prijzen lopen.
Voor het eerst organiseerde VRG ook de Graduweek: juristen
uit alle vertakkingen van de samenlevingen kwamen
onze Masterstudenten vertellen over hun praktische ervaringen
op de werkvloer. Diplomaten, magistraten, een curator
en notaris, fiscalisten, de vakbonden en vele anderen passeerden
de revue, waardoor kiezen hopelijk toch weer een
tikkeltje makkelijker wordt.
Om de 130ste verjaardag van VRG in de verf te zetten, werden
de studenten verwelkomd op een onvergetelijke Lustrumweek:
met de laatste cantus in de Valk ooit (!), een
lustrumquiz, lustrumbrunch, 130-vatenTD en het jaarlijkse
Galabal werden dagen en nachten opgefleurd. Na jaren
radiostilte organiseerde VRG ook opnieuw een Studentencongres,
waarop gedebatteerd werd over de toekomst van
studentenvertegenwoordiging en de rechtenstudie. Voer genoeg
om voor te leggen aan opkomende VRG-ploegen, die
tussen 25 en 27 april streden om het nieuwe VRG-jaar.
VRG ALUMNI
MAGAZINE
11

VALKNIEUWS
UNIVERSITAIRE
ERE DOCTORATEN VOOR
TWEE JURISTEN
Op 10 februari reikte de KU Leuven
vijf eredoctoraten uit, waarvan twee
voor de internationaal gerenommeerde
juristen Carrie Menkel-Meadow
(UCI Law) en Peter Bouckaert (Human
Rights Watch).
Carrie J. Menkel-Meadow is als
socioloog en jurist gespecialiseerd
in internationaal conflictmanagement,
feministische
rechtstheorie en rechtsethiek.
Ze treedt regelmatig op als
bemiddelaar in conflicten en
werkte als consultant voor onder
ander de Verenigde Naties en de
Wereldbank. Doorheen haar carrière
leidde professor Menkel-Meadow
advocaten, rechters, diplomaten en
bemiddelaars op over de hele wereld.
Professor Menkel-Meadow zet zich in
voor de zwakkeren in onze samenleving
en is een rolmodel voor vrouwen
in onze maatschappij. Promotoren van
het eredoctoraat zijn de professoren
Alain Verbeke, Martin Euwema en Koen
Matthijs.
Op 8 en 9 februari werd ter gelegenheid
van het universitaire eredoctoraat
voor professor Menkel-Meadow het
internationaal congres ‘Beyond Mediation
- Building Blocks of Constructive
Conflict Management’ georganiseerd.
Peter N. Bouckaert is directeur van het
emergencies team van Human Rights
Watch. Hij trekt naar conflictgebieden
en verzamelt er bewijsmateriaal van
eventuele mensenrechtenschendingen.
Hij verrichtte onder meer werk in
Kosovo, Irak en Afghanistan. Tijdens de
Arabische Lente ging hij ter plaatse in
Libië en Syrië, en recent rapporteerde
hij over de situatie van de vluchtelingen
in Griekenland en Oost-Europa. Peter
Bouckaert getuigde over zijn ervaringen
en bevindingen in de Amerikaanse
senaat, de Raad van Europa en het
Joegoslaviëtribunaal in Den Haag. Promotor
van het eredoctoraat is Cedric
D’Hondt, studentenvertegenwoordiger
van de Faculteit Rechtsgeleerdheid.
Op de promotieplechtigheid van
2 juli (9.30 uur, Gebouw De Nayer)
geeft Peter Bouckaert de commencement
speech voor de afstuderende
juristen.
NIEUWE NELISSEN
GRADE-LOUNGE IN
DE OUDE VALK
De Oude Valk heeft er een nieuwe
lounge bij: aan de ingang van het gebouw
aan de kant van het Ladeuzeplein
is de Nelissen Grade Corner ingericht,
met de steun van advocatenkantoor
Nelissen Grade. Het echtpaar Agnes
(vzw Art Without Bars) en Jean-Pierre
Rammant (voorzitter Luca School of
Arts) schenken de faculteit voor deze
lounge het imposante werk ‘De Triomf
van Homerus’ (Oleg Maslov en Victor
Kuznetsov). Daarnaast krijgt de faculteit
voor een andere lounge ook een
olieverf van het kunstenaarsduo, ‘Viva
Columna’, een doek van Elisabeth Federovna
en foto’s van de vermaarde
fotograaf Valery Katsuba. De faculteit
organiseert samen met het echtpaar
Rammant en Jan Cools (vzw Sint-Lukasgalerie
Brussel) een kunsttentoonstelling
rond het nieuwe academisme.
De tentoonstelling wordt plechtig geopend
op 6 oktober 2016.
IN MEMORIAM:
EM. PROF. DR.
RAOUL DECLERCQ
Met het overlijden van emeritus buitengewoon
hoogleraar en emeritus Advocaat-generaal
bij het Hof van Cassatie
Raoul Declercq verliest het Belgisch
strafprocesrecht zijn éminence grise.
Decennialang drukte hij zijn onuitwisbare
stempel op deze tak van het recht,
zowel academisch als in zijn hoedanigheid
van parketmagistraat, in het bijzonder
gedurende zestien jaar binnen
het Hof van Cassatie.
BENOEMD EN
ONDERSCHEIDEN
Ingrid Boone benoemd tot lid wetenschappelijk
comité van het IGO.
Kurt Deketelaere verkozen voor het
Open Science Policy Platform van de
Europese Commissie.
Frank Gotzen verkozen tot president
ALAI International (Association Littéraire
et Artistique Internationale).
Frank Hendrickx verkozen tot voorzitter
van het Belgisch Genootschap
voor Arbeids- en Socialezekerheidsrecht
(Begasoz).
Letizia Paoli in FWO-expertenpanel
Rechtswetenschappen en Criminologie.
Vlaanderen verlengt Jeugdonderzoeksplatform
(JOP) voor vijf jaar.
Voor KU Leuven zijn professoren
Stefaan Pleysier en Johan Put de
promotoren.
Johan Put en Pieter Pecinovsky in
Adviesraad Sociaal Strafrecht.
Erkenning Steunpunt Welzijn, Volksgezondheid
en Gezin (olv KU Leuven,
met Johan Put als promotor
voor het juridische luik).
Zittingzaal Dienst van de Vlaamse
Bestuursrechtscolleges (DBRC) vernoemd
naar Louis-Paul Suetens.
Bernard Tilleman herverkozen als
decaan tot 2020.
Geert van Calster benoemd aan
Brusselse campus American University
voor het vak Economic, Environmental
and Trade Policy in the EU.
Dirk Van Daele aangesteld als expert
Onderzoekscommissie Terreur.
Marieke Wyckaert nieuwe voorzitter
Federatie Vrije Beroepen.
12 VRG ALUMNI Magazine

RECHTENOPLEIDING
KU LEUVEN 33STE OP
QS-WERELDRANGLIJST
In maart 2016 werden de laatste resultaten
gepubliceerd van de QS World
University Rankings. Er staan achttien
Belgische universitaire opleidingen in
de top 50 van hun discipline in deze
wereldranglijst. De KU Leuven telt elf
richtingen in de top 50; de opleiding
rechten staat binnen haar discipline op
de 33ste plaats. Binnen Europa staat de
Rechtsfaculteit in de top tien.
TENTOONSTELLING:
‘YEAR X’ VAN ORLA BARRY IN
DE RECHTSBIBLIOTHEEK
en haar verbeelding. In Year X worden
ze gepresenteerd los van hun originele
context. Het is aan de lezer-kijker om ze
opnieuw betekenis te geven.
Voor deze presentatie koos Orla Barry
een selectie uit Year X, op maat van de
bibliotheekruimtes. Year X maakt deel
uit van de Cera-collectie, in beheer van
M – Museum Leuven.
VOORSTELLING ONDERZOEKS-
RAPPORT ‘HET ROOK-
VERBOD UITBREIDEN?
JURIDISCH ONDERZOEK,
CASUSSEN EN
AANBEVELINGEN’
de strijd voor het recht op een gezonde
leefomgeving. De onderzoekers gingen
in debat met de overheid en Kom
op tegen Kanker presenteerde zijn actieplan
voor een rookvrije toekomst.
RECHTENSTUDENT
ELI ISERBYT IS
WERELDKAMPIOEN
VELDRIJDEN BELOFTEN
Taal is het vertrekpunt in het veelzijdige
oeuvre van de Ierse kunstenaar Orla
Barry (° 1969, Wexford), zowel in haar
teksten, geluidswerken, fotoreeksen,
video’s en performances.
In Year X (1994-2001) noteerde ze voor
elke dag van het jaar een zin op 366
afzonderlijke doeken. Year X is als een
cyclische kalender, waarbij de spreuk
elke dag anders is, en ieder jaar ook
terugkeert. De losse woorden en zinnetjes
lezen als mentale beelden, als
een soort herinnering aan bepaalde
momenten. Ze vormen een directe
neerslag van gedachtes, zonder narratieve
structuur, van de hak op tak springend,
alternerend tussen belangrijke
feiten en kleine observaties, tussen
persoonlijke indrukken, herinneringen
Op 11 maart 2016 presenteerden Kom
op tegen Kanker en de Rechtsfaculteit
het onderzoeksrapport “Het rookverbod
uitbreiden? Juridisch onderzoek,
casussen en aanbevelingen”. Kom
op tegen Kanker had de faculteit gevraagd
om na te gaan in hoeverre het
vanuit juridisch perspectief mogelijk en
wenselijk is om het rookverbod verder
uit te breiden. 22 onderzoekers uit verschillende
vakdomeinen bogen zich
twee jaar lang over de vraag. Met als
rode draad het onderliggende conflict
tussen het recht op gezondheid van de
niet-roker en het recht op zelfbeschikking
(privéleven) van de roker, evalueerden
de onderzoekers de bestaande
instrumenten uit de diverse rechtstakken
(open normen en/of specifieke
normen) en pasten ze die toe op verschillende
concrete casussen.
Op 11 maart werd ook het lijvige boek
voorgesteld waarin de onderzoeksresultaten
zijn samengebracht: ‘Het
rookverbod uitbreiden? Juridisch onderzoek,
casussen en aanbevelingen’
(Acco, 2016). In een gevarieerd programma
liet moderator Wim De Vilder
de onderzoekers aan het woord, personen
die geconfronteerd worden met
situaties van meeroken en organisaties
die een voortrekkersrol willen spelen in
Eli Iserbyt studeert rechten te Kortrijk
en werd begin dit jaar wereldkampioen
veldrijden bij de beloften: “Een beetje
druk doet me beter presteren, zowel bij
het studeren als bij het veldrijden.” Hieronder
een greep uit zijn interview met
Campuskrant.
Vijftien kilogram handbagage had hij bij
zich toen hij onlangs met zijn ploeg een
week op stage was in Spanje. Allemaal
studieboeken. Trainen, rusten en studeren
in de zon: zo zag het schema van
Eli Iserbyt (18) er die week uit. “Ik mis regelmatig
lessen, maar probeer zoveel
mogelijk bij te blijven. In het eerste jaar
rechten krijg je een pak leerstof te verwerken.
Ik wil niet te veel achterstand
oplopen. Gelukkig heb ik veel zelfdiscipline.”
Geen overbodige luxe als je gemiddeld
twaalf uur per week traint, zowat elk
weekend ergens te lande een wedstrijd
fietst en daarnaast net met een universitaire
studie bent gestart. “Ik maak
het mezelf inderdaad niet gemakkelijk
(lacht). Maar ik daag mezelf graag uit.
Een beetje druk doet me trouwens beter
presteren, zowel bij het studeren als
bij het veldrijden.”
VRG ALUMNI
MAGAZINE
13

VALKNIEUWS
LEZINGEN
CYRILLE FIJNAUT LECTURES:
HOOG BEZOEK UIT
NEDERLAND
Ter ere van de 70ste verjaardag van professor
Cyrille Fijnaut organiseert de Faculteit
Rechtsgeleerdheid een lezingen
reeks over de Nederlandse invloed op
het veiligheidsbeleid van de Europese
Unie. Cyrille Fijnaut was in de periode
1989-2000 voltijds en in de periode
2000-2004 deeltijds gewoon hoogleraar
criminologie en strafrecht aan de
KU Leuven. Met dezelfde leeropdracht
was hij in de jaren 1986-1997 voltijds en
deeltijds verbonden aan de Erasmus
Universiteit Rotterdam en in de jaren
2000-2011 voltijds en deeltijds aan de
Universiteit van Tilburg. In de periode
1997-2002 was hij bovendien drie keer
een (half) semester gasthoogleraar aan
de New York University School of Law.
schappelijk debat over (internationaal)
maatschappelijk verantwoord ondernemen,
eerlijke handel en bedrijven
en mensenrechtenschendingen. Ze
spreekt regelmatig op nationale en internationale
conferenties en heeft een
variëteit aan wetenschappelijke artikelen
en een aantal boeken geschreven
over onderwerpen binnen haar onderzoeksveld.
Op 13 mei gaf zij een inaugurale lezing
in de Promotiezaal met als titel ‘People,
Planet... Procedure? - Over de zorgplichten
van bedrijven in het kader van
internationaal maatschappelijk verantwoord
ondernemen’.
LEZING VLAAMS
MINISTER-PRESIDENT
GEERT BOURGEOIS
EMERITAAT PROFESSOR
PAUL VAN ORSHOVEN
Naar aanleiding van het emeritaat van
prof. dr. Paul Van Orshoven werd een
groot benefietfeest gehouden ten
voordele van het Fonds Roger Dillemans,
inclusief muzikale voorbeelden
en wetenswaardigheden door het
legendarische Ukulogisch Museum
(conservators: Peter Van Eyck, Luk Tegenbos
en Jan De Smet), voorafgegaan
en gevolgd door buitenanimatie met
Dip‘n Dive on the mess o’jive. Het feest
vond plaats op 15 mei in Alma III.
TPR WISSELLEERSTOEL:
LIESBETH ENNEKING
De TPR- wisselleerstoel werd toegekend
aan Liesbet Enneking. Professor
Enneking is als Universitair Docent
verbonden aan het Utrecht Centre for
Accountability and Liability Law van de
Universiteit Utrecht. Haar onderzoek
richt zich op de hedendaagse trend
foreign direct liability claims: grensoverschrijdende
civiele aansprakelijkheidsprocedures
die aangebracht worden
voor rechters in Westerse landen
tegen multinationals in verband met
schendingen van mens- en milieugerelateerde
belangen in de gastlanden
waar zij hun activiteiten (laten) verrichten.
Enneking is als juridisch expert actief
betrokken bij het academisch en maat-
Ter gelegenheid van de feestelijke
voorstelling van zijn nieuwe handboek
Grondwettelijk recht hield professor
Stefan Sottiaux op 7 maart 2016 een
pleidooi voor een Vlaamse constitutionele
cultuur. Vlaams minister-president
Geert Bourgeois besloot met een reflectie
over een mogelijke constitutionele
agenda voor Vlaanderen.
14 VRG ALUMNI Magazine

NIEUWE AANSTELLING
PROFESSOR EUROPEES RECHT
Elise Muir werd door de bijzondere
academische raad voorgedragen als
hoofddocent voor de leerstoel Europees
recht. Elise studeerde in Frankrijk
en in het Verenigd Koninkrijk (Maîtrise,
LLB & LLM) vooraleer zij een LLM aanvatte
aan het Europacollege. Zij behaalde
haar doctoraat aan de Universiteit
van Londen.
Gedurende 2011 en 2013 was zij een
Marie Curie Fellow en onderzocht zij de
horizontale gevolgen van het EU-principe
van de non-discriminatie. Na afloop
van haar Marie-Curie Fellowship bekwam
zij een beurs van NWO-VENI “Taking
European values more seriously:
Collective enforcement of EU non-economic
law”. Elises onderzoek kreeg in
2012 de Edmond Hustinx wetenschapsprijs.
Zij is momenteel hoofddocent
aan de Universiteit van Maastricht.
DOCTORAATS-
VERDEDIGINGEN
30 JANUARI 2016:
JED ODERMATT
The European Union as a Global
Actor and its Impact on the International
Legal Order.
Promotor: prof. dr. Jan Wouters
3 FEBRUARI 2016:
BJÖRN COENE
De wenselijkheid van de investeringsbescherming
geboden door
de sui generis intellectuele rechten
rond chips, computerprogramma’s
en databanken.
Promotor: prof. dr. Maria-Christina
Janssens
Copromotor: prof. dr. Hendrik Van
Hees, Universiteit Gent
22 FEBRUARI 2016:
AIMÉ-PARFAIT NIYONKURU
Le droit d’accès au juge civil au
Burundi: Approche juridico-institutionnelle.
Promotor: prof. dr. Benoit
Allemeersch
16 MAART 2016:
ELISE GOOSSENS
De Europese erfrechtverklaring.
Promotor: prof. dr. Walter Pintens
Copromotor: prof. dr. Alain Laurent
Verbeke
22 MAART 2016:
XIAOYU YUAN
Restorative justice between theory
and practice: understanding the
case of China.
Promotor: prof. dr. Ivo Aertsen
11 APRIL 2016:
MANUELA VERVOORT
De overheid als belastingplichtige.
Fundamenteel onderzoek naar nationaal,
buitenlands, supranationaal en
internationaal recht.
Promotor: prof. dr. Wouter Devroe
Copromotor: prof. dr. Luc De Broe
12 APRIL 2016:
KRISTEL WOUTERS
Cultuur aan/op het werk. Een onderzoek
naar de impact van cultuur op
onethisch werknemersgedrag.
Promotor: prof. dr. Jeroen
Maesschalck
Copromotor: prof. dr. Stefaan
Pleysier
18 APRIL 2016:
ALINE VAN BEVER
Open normen en het arbeidsrecht:
een juridisch onderzoek naar
verborgen patronen in arbeidsrelaties.
Promotor: prof. dr. Frank Hendrickx
Copromotor: prof. dr. Sophie
Styns
22 APRIL 2016:
STIJN DE DIER
Nietigheid van bestuursbesluiten in
een vennootschap: inzichten op basis
van een functionele benadering
van de nietigheidssanctie.
Promotor: prof. dr. Koenraad Geens
Copromotor: prof. dr. Maria Wyckaert
ZATERDAG 14 MEI 2016:
PIETER-AUGUSTIJN
VAN MALLEGHEM
Proportionality and the erosion of
formalism
Promotor: prof. dr. Koenraad
Lenaerts
Copromotor: prof. dr. Paul Lemmens
25 MEI 2016:
NICOLAS HACHEZ
Perspectives for the emergence of
an international rule of law in a global
governance context - normative
benchmarks for a global rule of law.
Promotor: prof. dr. Jan Wouters
31 MEI 2016:
DOROTHY GRUYAERT
De exclusiviteit van het eigendomsrecht.
Promotor: prof. dr. Vincent Sagaert
Copromotor: prof. dr. Alain Laurent
Verbeke
03 JUNI 2016:
VALÉRIE VERBIST
Reverse discrimination in the European
Union: a recurring balancing
act.
Promotor: prof. dr. Marie-Claire
Foblets
Copromotor: prof. dr. Piet Van Nuffel
Copromotor: prof. dr. Geert De Baere
07 JUNI 2016:
JOHANNA WAELKENS
Interpretatie van rechtshandelingen.
Promotor: prof. dr. Bernard Tilleman
Copromotor: prof. dr. Alain Laurent
Verbeke
09 JUNI 2016:
BART VANGEEBERGEN
Het gebruik van inlichtingen in het
strafproces. Inlichtingendiensten en
de opsporing en vervolging van strafbare
feiten in België, Nederland en
Duitsland.
Promotor: prof. dr. Dirk Van Daele
VRG ALUMNI
MAGAZINE
15

ALUMNINIEUWS
Bent u recent getrouwd, heeft u
nageslacht op de wereld gezet, bent
u onderscheiden en wilt u dit graag
meedelen aan de juristengemeenschap...
laat het ons weten, wij zorgen
er dan voor dat het in deze kolommen
op 16.000 exemplaren gedrukt wordt.
Geboortes, huwelijken, overlijdens,
reünies, enz. van alumni kunt u meedelen
op het volgend adres:
VRG-Alumni, t.a.v. Jacqueline Van Hal,
Tiensestraat 41 bus 3438, 3000 Leuven,
tel. en fax 016/250 600,
e-mail vrgalumni@law.kuleuven.be .
GEBOORTES
Léon (14 oktober 2015), zoontje van
Sofie Quintelier (promotie 2006) en
Abraham Breesch (promotie 1994)
IN MEMORIAM
Herman Boedts (promotie 1970)
- 3 januari 2016
Ann-Catherine Boes (promotie 1999)
– 24 mei 2016
André Clément (promotie 1966 )
- 23 juni 2015
André Corthouts (promotie 1960)
– 21 mei 2016
Geert Creemers (promotie 1990)
- 26 maart 2016
Wim Daems (promotie 1969 )
Gustaaf Deckers (promotie 1951)
Raoul Declercq (promotie 1942)
– 10 mei 2016
Godelieve Gilles (promotie 1975)
– 31 juli 2015
Jozef Jespers (promotie 1973)
– 27 augustus 2015
Jan Lenaerts (promotie 1952)
– 12 mei 2015
Dominicus Struye de Swielande
(promotie 1970)
Leon Truyers (promotie 1975)
Michel Vander Linden (promotie
1951) – 6 juni 2014
Ivo Van Hoorebeke (promotie 1957)
– 24 december 2015
VRG-alumni biedt zijn oprechte deelneming aan aan de
nabestaanden en vrienden van deze overleden alumni.
REÜNIES
Promotie 1966: 10 september 2016
contactpersoon Roel Nieuwdorp
(roel.nieuwdorp@amboslaw.be)
Promotie 1981: 21 oktober 2016 –
contactpersoon:
Marie-Christine Janssens
(m-ch.janssens@kuleuven.be)
Promotie 1986: 14 oktober 2016 -
contactpersoon: Pascale Lauwereys
(pascale.lauwereys@advocaat.be)
REÜNIE 9DE LUSTRUM
PROMOTIE 1971
Toen ik op de prozaïsche zaterdagnamiddag
21 mei 2016 onderweg was
naar Leuven, schoot me tussen de
laverende auto’s de iconische romantitel
van Marcel Proust ‘à la recherche
du temps perdu‘ te binnen. Heeft het
nog zin in deze nerveuze en ontluisterende
tijden een reünie bij te wonen
die een groep mensen samenbrengt
die 45 jaar geleden, anno 1971, in
Leuven afzwaaiden als ‘laatste doctoraat
Rechten’ en ons de confrontatie
oplevert hoe onverbiddelijk snel de
jaren verdampen in de bijwijlen grillige
cocktail van onze levensloop?
Maar de latente nieuwsgierigheid om
terug een aantal ‘oud-strijders’ van de
inmiddels her-en-der verguisde jaren
’60 lijfelijk terug te zien, gaf de doorslag
om dit 9de lustrum der ‘laatste
dokkers’ mee te stofferen.
Een nostalgische kern van oudgedienden
zakte tijdens de namiddag af
naar de ‘Valk’ in de Tiensestraat voor
een rondleiding in deze tempel van de
Faculteit Rechtsgeleerdheid door prof.
Laurent Waelkens, medeauteur van
het geschiedenisboek van de ‘Valk’ en
huidig decaan Bernard Tilleman.
Rond 18 uur was het verzamelen geblazen
aan het Hogeschoolplein in de
Salons Georges, historische locatie van
zovele T-Dansants met ontluikende
blikken en onvervulde illusies.
Dat Marc Van Der Stock met onverdroten
ijver en organisatorische drijfkracht
voor de 9de keer deze 5-jaarlijkse
reünie bij elkaar klust, strekt hem tot
eer en ons tot dankbaarheid.
Hierbij een eresaluut aan Marc!
Want telkens doet het deugd en plezier
om een tros anciens en lotgenoten
uit de 60-er jaren van de ‘Affluent
Society’ terug te zien.
Bij zijn welkomstwoord schonk Marc
Van Der Stock aandacht aan een kort
‘in memoriam’ van de 26 jaargenoten
die ons reeds ontvallen zijn en dit
tijdelijke tranendal voor de eeuwige
jachtvelden hebben gewisseld. Een
moment van ingetogen herinneren aan
de onverhoedse vluchtigheid van dit
aardse bestaan.
Met zijn ironische souplesse bracht de
huidige rector en kerkjurist Rik Torfs
een eresaluut aan deze ‘laatste dokkers’
generatie.
Ererector Roger Dillemans bracht met
zijn gekende oratorische spanwijdte
een terugblik op de ‘Leuven Vlaams’
periode der jaren ’60, de roeping en
betrokkenheid van de universiteit in
ons maatschappelijk weefsel en de
toekomst van onze Europese identiteit
en civiele fundamenten gebaseerd op
onze christelijk verankerde waarden en
Verlichtingsdenken.
Quid leges, sine moribus ? …
Terwijl prof. em. Roger Blanpain als
Alumni-boegbeeld de goegemeente
uiteraard opriep om de Alumni-community
trouw te blijven en vooral zijn
jaarlijkse bijdrage te storten.
Als gastsprekers voerden een duo van
twee ‘laatste dokkers’ het woord, die
als advocateske tegenpolen fragmenten
uit ‘De Tijd Van Toen’ , de jaren
1966 – 71, vanuit hun belevingswereld
in kaart brachten.
De eeuwig link(s)e rakker Jos Vander
Velpen blijft als Limburgse en tegendraadse
Savonarola zijn pezige roots
getrouw en pleit voor eeuwige jeugd,
terwijl Luc Gheysens met sappige
happen het zakelijk West-Vlaamse
pragmatisme en mercantilisme ten
toon spreidde en de merkelijke verschillen
tussen de vloei- en wendbare
tijd-van-toen en het actuele digitale
tijdsgewricht schetste als wetmatige
maar verschralende pendelbeweging.
Mondelinge examens werden multiple-choice.
De warme beïnvloedbare examinator-professor
werd een kille computer.
Clubcafé en T-Dansant met gul bierverbruik
werd privé house-party.
Groepsamusement werd facebook.
Manifest en pamflet werd tweet.
Massabetoging met het geduchte
waterkanon van majoor Reviers
werd sms-actie op het smartphone
schermpje.
Rechtenstudie begon met Latijn van
Cicero en Horatius en bevlogen Europese
geschiedenis van prof. Lousse en
literatuurinzicht van Albert Westerlinck.
Kortom, fysieke tastbaarheid werd
digitale abstractie.
Om deze memorabele reünie samen
te vatten in het universele Latijn van
Cicero : “Tempus te citius quam oratio
deficiet“, de tijd zal u eerder ontbreken
dan woorden.
Zolang het woord in de Rechten vaardig
is, zolang is er Hoop.
Bij leven en welzijn op naar het volgende
lustrum in 2021, onder het motto
van Ovidius:
“Omnia mutantur, nihil interit“ , alles
verandert maar niets vergaat…
Godfried van de Perre
16 VRG ALUMNI Magazine