Gay&Night July 2011

FILM
HAPPYTHANKYOUMOREPLEASE
OMARM DE ONBEZONNEN
LIEFDE
TOMBOY
VERTEDERENDE
GENDERPROBLEMATIEK
Regisseur: Josh Radnor
Cast: Malin Akerman, Michael Algieri, Bram Barouh
Verwacht: 30 juni
Regisseur:Céline Sciamma
Cast: Zoé Héran, Malonn Lévana, Jeanne Disson
Verwacht: 30 juni
Josh Radnor, de hoofdrolspeler en regisseur van deze film, is bekend
geworden door de succesvolle tv-serie How I Met Your Mother. In
die serie speelt hij de rol van Ted Mosby. Verder vervulde hij nog een
onbetekenend rolletje van gids in het niet al te briljante Not Another
Teen Movie. Deze film lijkt zijn eerste serieuze gooi naar een carrière
als filmacteur te zijn. Sam (Radnor) is een New Yorkse schrijver die zijn
carrière en liefdesleven niet onder controle heeft. Zijn leven staat op
zijn kop wanneer hij onverwachts een dakloos jongetje in huis neemt
en daarnaast de mooie barvrouw en zangeres Mississippi (Kate Mara)
ontmoet. Niet alleen Sam kampt met zijn angst om keuzes te maken,
ook zijn vrienden worstelen met onbevredigende liefdes. Sam en zijn
vrienden proberen met alle macht de liefde te omarmen.
Hoofdrolspeler Josh Radnor heeft een heerlijk gezicht om naar te kijken,
hij kan als een van de beste een stompzinnige uitdrukking op zijn
knappe gezicht toveren en weet charme en humor te combineren.
Een speciale rol is weggelegd voor de Zweedse Malin Akerman (we
kennen haar misschien nog uit de fantastische serie The Comeback),
die e rol van Annie speelt. Annie heeft een auto-immuunziekte waardoor
ze compleet haarloos is, het is bizar om te zien dat Akerman in
het echt een schitterende haardos heeft, zo overtuigend acteert ze
Annie’s ziekte.
Tijdens de Berlinale, het internationale filmfestival dat elk jaar plaatsvindt
in Berlijn, zijn er ook speciale awards gereserveerd voor queer
cinema. Dit jaar heeft Tomboy de juryprijs in de wacht weten te
slepen, ze lauwerden de film om de jonge getalenteerde acteurs en
dan met name hoofdrolspeler Zoé Héran.
Het 10-jarige meisje Laure verhuist met haar ouders en zusje Jeanne
naar een stadje aan de rand van Parijs. Tijdens de zomervakantie ontmoet
ze Lisa, ook 10 jaar. Vanaf hun eerste gesprek is Lisa ervan overtuigd
dat Laure een jongen is. De jongensachtige Laure gaat hierin
graag mee en stelt zich voor als Michaël. Lisa introduceert Michaël bij
de kinderen uit de buurt en al snel is ‘hij’ een van hen. Na verloop van
tijd wordt Laure’s geheim onhoudbaar.
Het is Céline Sciamma gelukt om de speelsheid en naïviteit van de
kinderen in de film te vangen. Het moet veel tijd, geduld en excellence
vergen van een regisseur om gescripte teksten zó neutraal uit
de monden te laten komen. Laure’s zusje Jeanne is werkelijk om op
te vreten, het meisje is het schattigste kindje ooit. Laure zelf wordt
prachtig neergezet door de piepjonge Zoé Héran, die door niets te
zeggen maar met haar vertrokken blikken de worsteling met haar
gender duidelijk maakt.
Een heerlijk moment in de film vindt plaats wanneer Sam en zijn
vriendin Mississippi op straat staan en zij tegen hem zegt: ‘You’re a
mess, I’m a mess too’, waarop hij reageert met ‘So let’s clean each
other up’. In dit voorbeeld zit tegelijkertijd de valkuil van de film verstopt,
de film wil iets té graag over onbezonnen liefde gaan. Maar
sympathiek is de poging om deze boodschap over te brengen wel, en
de verschillende stelletjes hebben vast wel een bepaalde eigenschap
of situatie waarin een ieder zich kan herkennen.
De worsteling die Laure doormaakt wordt ook nog eens prachtig in
beeld gebracht, met als het meest typerende voorbeeld de voorbereiding
voor een zwemuitje. Ze knipt thuis zelf een zwembroek en pakt
de kleidoos om een piemel te kleien die ze vervolgens in het broekje
stopt. Vertederend en hartverscheurend tegelijkertijd. De film is ook
fijn omdat er geen grote tragedie aan ten grondslag ligt, het is een
meisje die worstelt met haar identiteit en op een opmerkelijke manier
even kan zijn wie ze stiekem wil zijn.
41