BAK-krant 2017
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
De<br />
opbouwdag<br />
“Wat is dat voor geluid?” Ik kijk half slaperig naar<br />
m’n wekker……half zes. Waarom gaat die nu<br />
al af? Want gisteren was de donderdag voor<br />
Karnaval. Het was laat. We hadden nog keiveel<br />
te doen op de bouw. De trekkerombouw en<br />
titelbord nog helemaal spuiten, een paar pilsjes<br />
drinken en alles klaarleggen voor……. oh ja,<br />
nu weet ik het weer. Het is dag dat we onze<br />
wagen gaan opbouwen en beginnen om zes<br />
uur. Dus m’n bouwkleren aan en snel op m’n<br />
fiets. Ontbijten doen we daar wel, er ligt nog<br />
worstenbrood van gisteren. Het wordt een<br />
spannende dag. Het resultaat van maanden<br />
werk zal samengevoegd worden tot één creatie.<br />
Hopelijk wordt de wagen zoals ik gehoopt heb.<br />
Even fantaseer ik over de prijsuitreiking. Maar die<br />
gedachte hou ik voor mezelf.<br />
Op het bouwadres staan de deuren al open. Als<br />
ik de onderdelen van de wagen zie staan weet ik<br />
dat de opbouwdag is begonnen. Misschien wel<br />
de mooiste dag voor een wagenbouwer….. We<br />
verdelen de taken en bepalen we de volgorde<br />
van opbouwen. Als ik het onderstel uit de nishut<br />
zie rijden begint m’n hart sneller te kloppen. Nu<br />
gaat het écht beginnen. Hopende dat alles past<br />
en goed gaat. Stiekem probeer ik bij elk deel wat<br />
we buiten zetten een beeld te vormen hoe het<br />
op de wagen er uit zal zien.<br />
Vele Boemeldonckers weten dat we als clubs vroeg<br />
beginnen en het is erg leuk dat velen van hen nog<br />
even langs rijden op weg naar het werk. “Succes hè”,<br />
hoor ik vanaf de weg. Als de hijskraan aan komt rijden<br />
gaat m’n hart gaat sneller kloppen. Ik voel de spanning<br />
want nu moet het gebeuren. De kraanmachinist zal<br />
met precisie en geduld alle onderdelen naar de juiste<br />
plaats manoeuvreren. Al mijn clubgenoten weten<br />
wat ze moeten doen. En ik klim in de wagen. Het<br />
is mijn taak om alles goed en stevig vast te maken.<br />
Onderdeel voor onderdeel wordt op de wagen gezet<br />
totdat het geheel tot 11 meter is opgebouwd.<br />
Als ik de laatste moer vastdraai hoop ik iets te horen<br />
van m’n vrienden op de grond. “Kom er maar zo<br />
snel mogelijk uit joh, dit moet je zien.” Dat klinkt alsof<br />
ze tevreden zijn over het resultaat. Snel klim ik uit<br />
de wagen. En dan volgt het allermooiste moment<br />
van het bouwseizoen, de eerste blik op de wagen.<br />
Wauw……., wel gehoopt, niet verwacht. Het ziet er<br />
prachtig uit. En dan staan de bewegingen nog niet<br />
aan. Één van m’n vrienden duwt een fles bier in m’n<br />
handen. “Proost jongen, dit hebben we geflikt, waar<br />
we ook eindigen in de optocht.” Trots laat ik mijn blik<br />
over de hele wagen gaan. Een gemengd gevoel van<br />
voldoening, blijdschap en geluk maakt deel van mij. Ik<br />
heb kippenvel. Één ding staat dan vast. Het wordt een<br />
geweldige karnaval. Én het wordt vanavond gewoon<br />
weer heel laat. Dat zijn dan wel 2 dingen, maar<br />
ach wat maakt het uit, het is vrijdag voor karnaval,<br />
opbouwdag.