1480_AM_03_2016_LR

DOSSIER
GROEN
GELD
“ Bij ecofiscaliteit schuilt
altijd het gevaar van een
mattheuseffect, namelijk
dat de rijken rijker worden
en de armen armer..“
Arne Geluykens
ACLVB
Jean-Marie: “Het mobiliteitsbudget
is een mooi idee, maar het is niet het
meest veelbelovende traject. We vinden
dat openbaar vervoer in de eerste plaats
maximaal terugbetaald moet worden.
Wij zetten tot nog toe vooral in op de
terugbetalingsregeling voor het openbaar
vervoer, via CAO 19 6 . Hierin wordt
bepaald dat de tussenkomst van de
werkgever in de kosten van het openbaar
vervoer minimum 75% bedraagt. Als
de werkgever bereid is om voor 80%
tussen te komen, legt de overheid de
overige 20% bij en is openbaar vervoer
gratis voor de werknemer. Van deze
derdebetalersregeling wordt onvoldoende
gebruik gemaakt. Deze regeling kan wat
ons betreft nog worden uitgebreid: zo
zou het ook mogelijk moeten zijn dat
mensen met een salariswagen hun kosten
voor (woon-)werkverplaatsingen met het
openbaar vervoer terugbetaald krijgen.”
Chris: “Wij denken wel constructief mee
in het debat over het mobiliteitsbudget.
Daar stel ik vast dat de openheid langs
vakbondskant groter is dan die langs de
werkgeverskant.
De voorstellen die op tafel komen
zijn echter steeds in functie van
mensen die reeds een bedrijfs- of
salariswagen bezitten. Daar zitten
we met een groot vraagstuk: is het
juridisch en beleidsmatig mogelijk een
mobiliteitsbudget te beperken tot de
personen die vandaag een bedrijfswagen
hebben? Indien niet, dan zit je daar met
een extra fiscale of parafiscale uitgave 7 ,
omdat dan meer mensen aanspraak
maken op het budget. We willen
dus eerst zicht hebben op een goede
Arne Geluykens
ACLVB
financiering om een mobiliteitsbudget
aan alle werknemers toe te kennen.
Eventueel zou dit opgevuld kunnen
worden door het fiscaal voordeel op
salariswagens voor de werkgever te
verminderen.
In afwachting van oplossingen ten
gronde, blijft fiscaliteit op salariswagens
in hoofde van de werkgever een
interessante manier om het gedrag te
sturen. Zo hebben we gezien dat de
Co 2
-bijdrage die werd ingevoerd voor
bedrijfswagens ertoe leidt dat er sneller
voor zuinigere wagens wordt gekozen.”
Arne: “We moeten de
mobiliteitsdiscussie ruim opvatten, en
daar passen ook zaken in zoals het het
meer stimuleren van telewerken en het
werken met satellietkantoren.”
A&M: In het kader van ecofiscaliteit
is er ook de discussie over de
btw-verhoging van 6% naar
21% op elektriciteit. Toen de
vorige regering de omgekeerde
beweging maakte (van 21%
naar 6%), reageerde Bond Beter
Leefmilieu tegen deze maatregel.
De redenering van BBL was als
volgt: lagere inkomensklassen
verbruiken minder stroom dan de
meerverdieners. Met een btw van
21% komt het grootste deel van de
globale elektriciteitsfactuur dus
op de schouders van die laatste
terecht. Zij stelden voor dat de 21%
btw behouden blijft en een deel
van de inkomsten ingezet werd om
energiemaatregelen uit te voeren bij
de sociaal zwakkeren 8 . Wat is jullie
visie hierop?
Jean-Marie: “Een btw-verhoging
van een basisgoed zoals energie, is
een belasting die voornamelijk de lage
inkomens en de gewone mens het
meeste treft. Dat wijzen de cijfers uit,
en daar zijn we het dus niet eens met
de milieubeweging. De lagere inkomens
betalen immers in absolute bedragen
misschien minder elektriciteit, maar
het betekent wel een groter aandeel van
hun inkomen. Deze stellingname sluit
natuurlijk niet uit dat we voorstander zijn
van een beleid dat mensen stimuleert om
energie te besparen.”
Arne: “De inkomsten uit de btwverhoging
zijn integraal gegaan naar
een verlaging van de werkgeversbijdrage
voor de sociale zekerheid, dus uiteraard
botste dit op een storm van kritiek bij de
vakbonden. Ik kan me niet vinden in het
voorstel van BBL: de sociaal zwakkeren
wonen vaak in huurhuizen. Ga je
dan pleiten voor het doorvoeren van
energiemaatregelen in een huis dat niet
van hen is? Zulke maatregelen komen
op het einde van de rit de verhuurders
van deze huizen dan ook het meest ten
goede.”
“Milieubelastingen zijn
voor ons niet de enige
manier om gedrag te
sturen. Minstens even
belangrijk om een tot een
duurzame samenleving te
komen zijn regelgeving en
investeringen.“
Jean-Marie Debaene
ABVV
6 CAO 19 regelt de tussenkomst van de werkgever in de verplaatsingskosten voor het woon-werkverkeer.
7 Een parafiscale uitgave is een minderontvangst voor de overheid in de sociale bijdragen (de werkgeversbijdrage RSZ en werknemersbijdrage RSZ). Een bijvoorbeeld is
de werkbonus, waarbij werknemers onder een betaald brutoloon een lagere RSZ betalen.
10 am magazine jaargang 2016 nr 3