Krantje 45-3 Van de brug af gezien

Uilenspiegel-memoires
Mijn eerste herinneringen aan Uilenspiegel, waren de krantjes die destijds thuis op de salontafel
van het ouderlijk huis lagen. Ik herinner me titels als “Moeders hasjies is de beste” en “Een
Vlo in het oor” op affiches in het straatbeeld van Diest. En hoe m’n moeder me op een avond
nog vroeg, we gaan vanavond naar “Amadeus “ kijken, ga je niet mee… Maar de 10-jarige ik
besloot toen thuis te blijven. Doodzonde, achteraf gezien!
Het eerste toneelstuk dat ik er zag was een schoolvoorstelling “Van schoenmakerszoon tot
heilige”, en vanaf dan nam ons ma me vaker mee naar stukken als “Bossemans en Coppenolle”,
“Tango con carne”, of de indrukwekkende “Elckerlyc”-voorstelling in de begijnhofkerk… Toen
ik in het college terecht kwam kregen we wel eens een rondleiding achter de schermen van het
theater, door studiemeester Frans Vanhentenrijk. En uiteindelijk als 15-16 jarige belandde ik dan,
via het col(lege)-toneel dat Rob Degelin regisseerde in mijn eerste theaterproducties. Niet als
acteur, maar als technieker. Ik zou de belichting en klank mee mogen gaan bedienen. Ik heb toen
uren in de zaal versleten op ladders en in kelders, soms in middagpauzes die zo uitliepen dat
hier en daar wel eens - per ongeluk - een uurtje gebrost werd.
En na twee jaar college-toneel stapte Frans tijdens een speeltijd op me af en deelde me mede:
“dat ze nog iemand zochten bij Uilenspiegel, en gezien mijn interesse,…en hoewel het misschien
in de examens soms… maar we zien u morgenavond” En zo startte ik aan het avontuur: meteen
de belichting mee inhangen en bedienen van “Sacco & Vanzetti”, een titel die nu 25 jaar later,
nog steeds bij Uilenspiegel-getrouwen nazindert als een dramatisch én technisch hoogtepunt.
Wat een debuut… Onder de deskundige vleugels van technici Johan Cresens en Gaston Brants,
en onder de strenge blik van regisseur Luk Laermans, werd ik ingewijd in de kunst van belichting.
Sylvain Brams leerde me daarna werken met Cassettekes en klankopnamebanden, want van al
dat digitale moest hij nog niets weten: de CD-speler stond nog zielig in een hoekje tijdens “Black
Comedy”, de volgende productie waar ik de klank bediende. En als ik door het Uilenspiegelarchief
blader blijkt dat ik vanaf het begin jarenlang bij quasi elk stuk betrokken was. Ik ging
studeren en op kot in Genk, maar bleef menige nacht bij den Bompa in de Wolvenstraat slapen
om ’s ochtends de eerste trein terug te nemen wegens de avond voordien repetitie (en aprèsrepetitie
in den Uil, en après-après-repetitie bij den Boel in ’t Puur Genot). Ook daar in Genk
durfde al wel eens een uurtje gebrost te worden…
In de eerste plaats lag mijn rol in ons gezelschap achter de schermen. Ik ben dankbaar voor de
kansen die ik door de jaren kreeg om de technische lat steeds hoger te leggen. Ik promoveerde
langzaamaan ook door de rangen via bestuur naar artistiek comité tot huidig onder-voorzitter,
met de blik op volgend seizoen wanneer Peter Mertens en ikzelf de kans krijgen Frans op te
volgen als voorzitter… Op naar de volgende 25 jaar!
Filip Vandueren
Steven Roten
T. 013 78 27 44
rotensteven@gmail.com
Basilieklaan 32,
3270 Scherpenheuvel
KETELSTRAAT 4, 3290 DIEST
www.frituurdeketel.be • 047798 08 76 • contact@frituurdeketel.be
1 aansprekingspunt
voor al je verzekeringen,
kredieten, beleggingen
en schade.
FSMA 106403 A
Ondernemingsnr: 0819179351
hagelands-advieskantoor.be
19
/08/18 09:34