0412_HKM_DSC_wk49_2019

4 december 2019 pagina 18
Sterke verhalen op vrijdagochtend in de visafslag
In vrijwel elke vissersplaats staat er wel een leugenbank of is er wel een locatie waar oud-vissers en -havenarbeiders elkaar vrijwel dagelijks ontmoeten.
Zo ook op vrijdagochtend in de kantine van de visafslag van Scheveningen. Daar voeren gepensioneerden elke vrijdagochtend het hoogste woord.
Meestal kijken ze vóór halfzeven
even in de schouwruimte, maar
daarna is het rap naar boven voor
een bakje koffie met een koek en
soms een broodje bal. Uitbaatster
Bianca Spaans kent ze allemaal.
Zij voorziet de kopers in de mijnzaal
van de nodige broodjes en
versnaperingen.
Met een prachtig uitzicht op de
haven zitten de gepensioneerden
de voorgaande week door te
nemen en weten ze exact welke
kotter reeds van eigenaar verwisseld
is. Soms nog vóór dat de
transactie heeft plaatsgevonden.
Want ze weten het altijd beter.
Gesprekken over de visserij voeren
uiteraard de boventoon. Over
vangsten en aanlandingen van
vroeger krijgen ze geen genoeg,
evenals de reizen naar verre oorden
om de visserij uit te proberen
zoals Kees den Dulk zich een reis
naar Zuid-Afrika weet te herinneren.
Dat was volgens Gerrit den
Heijer met de SCH-210 ‘Ali’,
waarop zijn schoonvader schipper
was. Gerrit zelf voer na een
relatief lange periode op vleetloggers
te hebbe gevaren, op de
kotters KW-165 van Leen van
der Plas en de SCH-10 van Leen
Kleijn. Koos van der Doorn, Kees
Harteveld (oud-stuurman) en
Coen Tuit (zoon van de pufboer)
luisteren altijd met plezier. Leen
Schaap begon als visserman en
heeft daarna in de haring gewerkt
zowel in Denemarken als Zweden
en Noorwegen. Zijn broer
Piet Schaap schuift ook regelmatig
aan. Ment Toet vertelt graag
over de vele kabeljauwen die hij
onder andere voor Hector Jansen
heeft staan snijden. Arie Dijkhuizen,
van oorsprong afkomstig uit
Willem den Heijer
Ter Heijde maar woonachtig in ‘s
Gravenzande, is elke vrijdagochtend
present. Hij heeft ook een leven
op zee achter de rug. ‘Met de
SCH-62 ‘Nellie’ tussen Shetland
en Noorwegen op stenen vissen.
Schipper Eef de Graaf moest met
die trawler een gebied schoonvissen
zodat booreilanden geplaatst
konden worden. Zou een klus
van dik zes maanden zijn, maar
Van links naar rechts: Ment Toet (73), Gerrit den Heijer (90), Leen Schaap (82) en Klaas Pronk (83).
wij waren al binnen een maand
klaar’, aldus Dijkhuizen. Klaas
Pronk, wiens moeder van Urk
komt, heeft jarenlang een los- en
sorteerploeg gerund en kent nog
vele Urkers die op Scheveningen
vroeger hun verse haring aanlandden.
‘Drukke tijden, maar wel gezellig.
Er was altijd veel rumoer
aan de haven en rondom de visafslag’,
aldus Pronk, die zijn koffiemaat
Job Knoester mist. Knoester
is vorig jaar op hoge leeftijd
overleden. Begon als afhouder op
een vleetlogger maar voer daarna
jarenlang als bootsman op de grote
vaart en in de bagger. Het gezelschap
wisselt elke week weliswaar
in aantal, maar de vaste kern
is er bijna altijd, evenals John
Stijsiger, die jarenlang de kopers
van koffie en broodjes voorzag.
Foto: W.M. den Heijer