2019-04 de Uitspraak

In memoriam Bas Vietsch
Bas was heel lang lid van de patiëntenvereniging.
Ik ben nog maar 5 ½ jaar lid van de club van gelaryngectomeerden.
Dus heb ik maar een klein poosje van Bas zijn levenslust mogen
meemaken.
Hij was een gewaardeerde trouwe bezoeker van onze
bijeenkomsten en was altijd in voor een lolletje.
Aan de hand van de foto op de rouwkaart, komt bij mij een voorval
naar boven, ik kwam bij een boerencamping in Zeeuws Vlaanderen
om mij aan te melden. Ze zien dat ik gelaryngectomeerd ben en
gelijk komt het hele verhaal over Bas, dat zijn
schoonmaakborsteltje in zijn luchtpijp terecht komt, dat hij met de
traumaheli naar het ziekenhuis moet enz.
Op een later tijdstip blijkt dat Bas en ik uren en uren in dezelfde file gestaan hebben
vanwege slagbomen voor de Haringvlietbrug die niet open gaan. Bas is onderweg vanuit
Spanje/Frankrijk naar het ziekenhuis voor een spoedprobleem waar hij dus veel te laat
aankwam.
Tijdens zijn opname weer een bijzonderheid, terwijl hij daar ligt te lezen in bed komt er
een onverlaat de kamer op en neemt zijn spullen mee, Bas er achteraan met het infuus in
zijn arm. De dader is wel opgepakt.
De laatste tijd heb ik regelmatig contact gehad met Bas over zijn gezondheid.
Aan het begin van de ziekte zei hij – ik moet naar het ziekenhuis met mijn water want het
gaat niet goed, veel pijn enz.
De laatste mail van hem was: ‘Co het gaat rot met me, ik moet weer behandelingen
ondergaan.’
Helaas hebben de behandelingen geen genezing gebracht.
De ironie is nu dat ik een mail stuur naar Bas: ‘Is het goed als ik op ziekenbezoek kom?’
Een uur later belt Hélène mij op, dat haar vader overleden is.
Dan val je gewoon even stil.
Bas, we zullen je missen!! <<
Co Rozendaal
Niets doen is ontzettend moeilijk, je weet nooit wanneer je klaar bent.
6