Poëziewedstrijd 2020

Maar kijk, een duif strijkt neer,
ik zie de bloesem weer,
felrode tulpenkleur, getsjilp…
leven vol fleur.
De vijgenboom krijgt groene blaadjes
als open handjes naar het licht.
Zie ‘loslaten’ in het gezicht,
weer nieuwe kansen komen.
Herinneringen aan zij die gingen
zijn als jaarringen van bomen.
Ze gaan mee in nieuwe dromen,
we zijn erdoor gegroeid, versterkt, gemerkt.
Ons levenslied neemt ons verdriet
in liefde, tederheid en wijsheid op.
We zingen zacht met vrede en vreugde
door Christus’ Troost verlicht.
De Goede Herder heeft ons verdriet-gemis gedragen.
Het aanschijn van de wereld
zet Hij in hemels licht!
Wim de Koeijer
27
Bedding
losgesmolten uit een ijzige greep
zoeken druppels vrijheid hun weg
oeverloos
richtingloos
niets dat ze weerhoudt
onstuitbaar in hun vrijheidsdrang
verwoestend
wat belemmert
slijten een bedding in
zo ingebed
komt vrijheid ergens
Karel van Koppen
28
SCHITTERING
Onder het lichtje
van de strekdam
denk ik aan het
voorbijgaande.
Meanderend tussen
oorlog en vrede
stroomt de rivier,
angstvallig ingedamd
Een bom bedoeld