Poëziewedstrijd 2020

aan hun ouders was verkocht
Op dit knekelveld van eer
vonden zij hun laatste rustplaats.
Maar die graven stellen vragen,
en een antwoord is er niet.
Wisten zij waarvoor zij vochten?
Wisten zij wat vrijheid was?
Wisten zij iets van het leven
Voor het smoorde in dit gras?
……………………………..?
……………………………..?
Jacq Zinken
Idem
ONZE DAGEN IN VRIJHEID
op ons bord liggen verloren kruimels
als woorden, we zoeken woorden
gaan terug in de tijd
ik denk steeds aan
je jonge soldatengezicht in de spiegel
als een strak gespannen wateroppervlak
vlak voor die kogelregen –
het tegenhouden van de dood
of onze dagen in vrijheid
dagen waaraan we voorbij gingen
we wisten niet beter, of toch
bij elke stap groeide een bloem
en hielden we de vrede
we kijken de jaren terug in spiegels
ze verbergen beweging, je
saluerende groet onder hun koude huid
je naam ligt onuitspreekbaar op ‘t glas
zoals zovele namen
je mag je lichaam nu
uitdoen, net als het licht
we zullen een krans voor je leggen
en je terugvinden in wolken
verzetsliederen en vers brood
een vlucht vogels
of in het lijstertje dat hier neerstrijkt
het zit op een tak voor mijn raam
en houdt het kopje zo scheef
alsof het mij wil zeggen:
verander kogels in kruimels
geef mij de vrijheid