15. Gevraagd 2030 expertise in sociale innovatie

Deel III Voorbereiden op een veranderend werkveld
In deze regio tekent zich, evenals in andere grote steden, een proces af van
tweedeling en verplaatsing van armoede naar buitenwijken/buitensteden. We
zien in de regio enerzijds een tendens van verrijking, verbreding van netwerken
en versterking van de positie van de hogere en middenklasse, anderzijds
een tendens van verarming, vereenzaming en verdringing van de kansarme
lage klasse. De sociale huurvoorraad is tegen 2030 flink gekrompen en heeft
dan plaatsgemaakt voor een duurdere huur- en koopsector. De kansen en
keuzemogelijkheden lopen uiteen voor diverse bevolkingsgroepen, met alle
risico’s van dien voor de sociale spanningen tussen deze groepen.
Lagere inkomensgroepen, meer in het bijzonder kwetsbare en kansarme
individuen en gezinnen, zijn aangewezen op de alsmaar slinkende
goedkopere sociale huursector en zien zich gedwongen deels hun toevlucht
te zoeken in de buitenwijken en -buurten van Rotterdam of hun heil te
zoeken in omliggende randgemeenten, afgezonderd in minder florissante
woonbuurten waarmee ze geen enkele binding hebben. Dit geldt trouwens
ook voor de kinderen van de huidige middenklassers. Ook zij komen in de
randgemeenten terecht voor een woning. Het te voorziene gevolg zal zijn:
een toenemend aantal mensen met weinig economisch kapitaal startend op
de woningmarkt, samen met mensen die weinig grip op hun leven hebben,
in combinatie met gezondheidsproblemen, schulden, sociale uitsluiting en
segregatie oftewel een geografische opeenstapeling van problemen en van
samenlevingsvraagstukken.
Specifiek voor de stad Rotterdam geldt dat deze tegen 2030 naar verwachting
zo’n 660.000 inwoners zal tellen. Rotterdam zal in de toekomst niet alleen
verder verjongen maar ook vergrijzen. Het aandeel Rotterdammers van 65
jaar en ouder stijgt van 15 naar 19 procent. Dit betekent dat na 2030 bijna
één op de vijf Rotterdammers 65 jaar of ouder is. Het aandeel jongeren in de
leeftijd van 0 tot en met 19 jaar zal na 2030 zo’n ruim 20 procent van de totale
Rotterdamse bevolking beslaan (Van der Zanden, Permentier & Hoppesteyn,
2018). Een veeg teken is dat momenteel één op de vier kinderen in Rotterdam
opgroeit in een arm gezin. Onderwijs en opvoedkundige (pedagogische)
vraagstukken zullen belangrijker gaan worden. Gelet op de vergrijzing van
Rotterdam zal het belang van ouderenzorg en bestrijden van eenzaamheid
tegelijkertijd toenemen.
Daar komt bij dat Rotterdam meer dan nu al het geval is, tegen 2030
een superdiverse stad zal zijn, bestaand uit alleen nog een groot aantal
6