HevoFame magazine 2022 digitaal

Elke, Peter en
Anita Mennen
Als ik aanbel staat Elke Mennen in de woonkamer al klaar voor het gesprek dat
we gaan hebben. Peter, de vader van Elke, verwelkomt me enthousiast. Hij gaat
me voor in de ruime en modern ingerichte woning. “Waar wil je zitten”, vraagt
hij. “In de woonkamer, de keuken of in de tuin?” We gaan naar de keuken. Daar
kan ik gemakkelijk schrijven aan de keukentafel.
“Ben je zenuwachtig voor ons gesprek, Elke?”, vraag
ik terwijl we naar de keuken lopen. “Een beetje”, zegt
Elke. “Ze heeft wel ervaring inmiddels”, lacht Peter.
“We hebben naar aanleiding van het wooninitiatief al
verschillende interviews gegeven. Heel leuk!”
Peter en Anita Mennen zijn actief betrokken bij Huis
Mandala, een wooninitiatief voor jongeren met het
syndroom van Down in Nieuwegein. Tweeëndertig jaar
geleden werd Elke geboren. Ze bleef enig kind in het
gezin van Peter en Anita.
Anita: “We zijn bewust met z’n drieën gebleven. We
beseften ons direct dat ons leven anders ging worden
zonder dat we echt wisten op welke manier en we
wilden er helemaal voor haar zijn. Ik had toen al wel
ervaring als leerkracht in het speciaal onderwijs, dus ik
kon me er wel iets bij voorstellen, maar hoe je het zelf
gaat ervaren weet je niet. Ik herinner me nog heel goed
de eerste reacties van mensen op onze baby. Mensen
schrikken zich kapot en sommigen vroegen of ze ons
nou wel of niet moesten feliciteren.”
SOMMIGE MENSEN VROEGEN
OF ZE ONS NOU WEL OF NIET
MOESTEN FELICITEREN’
Peter: “We hebben altijd geprobeerd Elke een zo
gewoon mogelijk leven te geven. Ze is hier in de wijk
naar de gewone kleuterschool geweest. Dat was in de
praktijk best wel moeilijk, maar het is wel een van de
redenen waarom mensen hier in de buurt haar goed
kennen. Na de kleuterschool ging Elke wel naar het
speciaal onderwijs. Ze heeft een mooie tijd gehad op
school. Ze heeft stage gelopen bij ZiZo, een eetcafé,
atelier en winkel op de Oude Gracht in Utrecht en nu
werkt ze bij het kunstatelier van De Loef. Elke maakt
daar kaarsen.”
“We hebben er voor gekozen ons leven op de
mogelijkheden van Elke af te stemmen. We hebben
haar altijd meegenomen naar etentjes, bijvoorbeeld, en
toen ik nog bij de politie werkte, nam ik haar ook wel
mee naar het bureau. Elke kan zichzelf prima vermaken
en we zijn volledig op elkaar afgestemd.”
Anita: “Ondanks dat we Elke haar eigen taakjes
geven zoals zelf aankleden en de tafel dekken, denk ik
dat ze wel wat zelfstandiger was geweest als we haar
wat meer hadden losgelaten.”
“Wij komen nu in een levensfase waarin we ons steeds
vaker gaan afvragen hoe het met Elke moet als wij het,
bijvoorbeeld, fysiek niet meer aan kunnen. Waar je je
zorgen over maakt is of ze dan ergens veilig kan wonen
en er liefdevol met haar wordt omgegaan. We zijn in het
verleden wel eens gaan kijken bij woonvormen, maar
wij vonden dat nooit geschikt. Te grootschalig vaak. Dat
geeft al snel het gevoel dat je in een ziekenhuis terecht
bent gekomen. Het moet gezellig zijn en je moet je er
thuis kunnen voelen. Toen Elke op dansles zat bij
47
HevoFame MAGAZINE 2022
| ONTWERPEN VANUIT POSITIEVE GEZONDHEID