[t]Huis 01_2024_Maastricht

More documents

Recommendations

Info

Gastenverhaal ‘SINDS DIE CONTROLE IN APRIL ZITTEN WE IN EEN STORM DIE NOOIT MEER LIGGEN GAAT’ 10 [t]Huis
Ook al ziet Julia weinig met mama en papa dichtbij kan ze alles Dansend en zingend gaat de driejarige Julia door het leven. Tot er iets lijkt te zijn met haar zicht. “Ze stond telkens dicht op de televisie”, vertelt moeder Jennifer. “Ook een juf van de opvang merkte het op bij het lezen.” Verschillende bezoeken aan de oogarts volgen, maar alles lijkt in orde. Een controle in april verandert alles. Ze ziet met één oog nog maar twintig procent. “Mijn man Jan en ik waren enigszins verbaasd, Julia wist altijd alles om haar heen op te noemen”, vertelt Jennifer. “Haar pienterheid heeft haar slechtziendheid lang gecompenseerd. Sinds die controle zitten we in een storm die nooit meer liggen gaat.” Julia ondergaat allerlei oogonderzoeken bij expertisecentrum Bartiméus. “Ze stuurden ons door naar een kinderneuroloog in het ziekenhuis in Maastricht. Ik voelde aan alles dat het helemaal mis was. Op de vraag of het een hersentumor kon zijn, was het antwoord: ‘Dat kan.’ Onderweg, aan de telefoon met mijn ouders, hapte ik naar adem, ik kon alleen maar schreeuwen.” Windstil In het MUMC+ wordt een MRI-scan gemaakt. “Julia raakte in paniek. Om haar rustig te houden, lag ik in de scan bij haar en zong Frozen-liedjes. Als een wervelwind gingen allerlei gedachten door mijn hoofd.” De uitslag is verpletterend. Julia heeft een chiasmaglioom, een hersentumor bij de oogzenuwen. “Gek genoeg was het toen juist windstil in mijn hoofd en vroeg ik alleen: ‘Wat nu?’” Het gezin moet naar het Prinses Máxima Centrum. “Daar zag ik kindjes met kale koppies, maar ook lachende ouders. Dat verbaasde me. Ik kon me niet voorstellen dat je nog plezier ervoer.” Enorme uitkomst Julia ondergaat een ingrijpende hersenoperatie. “Slopende uren, met zoveel onzekerheid over hoe Julia eruit zou komen.” De operatie slaagt, zonder nevenschade. Jennifer slaapt die nacht bij Julia op de IC. “Haar hoofdje was ingepakt en ze lag tussen de snoertjes en piepende monitoren.” Jennifer glimlacht: “Het enige waar Julia van baalde, was dat ze haar Elsa-jurk niet droeg.” Ondertussen nemen Jan en zusje Jette van toen acht maanden hun intrek in Ronald McDonald Huis Utrecht, samen met opa en oma. “Een enorme uitkomst. Opa en oma pasten op Jette, zodat wij bij Julia konden zijn. En soms kwamen ze ook op bezoek. Dat was fijn voor Julia, die thuis haar familie ook veel ziet. Het was alsof we thuis naar het ziekenhuis hadden gehaald. Dat kon alleen dankzij het Huis.” Spelen met knuffels Julia herstelt goed van de operatie en mag vijf dagen later naar huis. Een lange periode van chemobehandelingen begint, met Ronald McDonald Huis Utrecht als uitvalsbasis. “De verbinding met de vrijwilligers en andere ouders is heel voelbaar in het Huis. We ontmoetten er zelfs een stel dat bij ons in Limburg in de buurt woont, maar in het Huis treffen we elkaar vaker. We hebben veel steun aan elkaar.” Het gezin verblijft voorafgaand aan de behandelingen steeds in het Huis. “Dat geeft ons de kans om >> [t]Huis 11
Page 1 and 2: Voorjaar 2024 Nicole: ‘In één j
Page 3 and 4: 5 vragen aan... In gesprek MICHEL V
Page 5 and 6: In april 2022 wordt Finn (dan bijna
Page 7 and 8: De 60 zonnepanelen op het dak worde
Page 9: Feiten op een rij 1.775 vrijwillige
Page 13 and 14: Kort nieuwsuit Huis Wist u dat… E
Page 15 and 16: Kort nieuwsvan het Kinderfonds Home
Page 17 and 18: Hoe één telefoontje het leven voo
Page 19 and 20: Voorjaarspuzzel Puzzel mee en win e

[t]Huis 01_2024_Maastricht

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?