De handleiding 'Dringende medische hulp (DMH)' - Medimmigrant

Ook als de gewoonlijke verblijfplaats van de hulpvrager onmogelijk te achterhalen is, kan de
zorgverstrekker (huisarts of (sociale dienst van) het ziekenhuis) zich richten tot ‘hun’ OCMW voor de
betaling van de desbetreffende kosten.
Sommige OCMW’s eisen dat de kennisgeving van ‘Dringende Medische Hulp’ vanwege het ziekenhuis of
de zorgverstrekker gebeurt binnen de 30 dagen. Zij hebben immers zelf maar 45 dagen om de POD-MI
op de hoogte te brengen.
Vaak weigeren OCMW’s de medische kosten ten laste te nemen indien het geen ziekenhuis betreft waar
ze expliciet mee samenwerken. Enerzijds heeft het OCMW op dat vlak een autonomie, anderzijds blijkt
uit de rechtspraak dat OCMW’s voor deze praktijk veroordeeld worden.
Het is van belang om mensen die niet vertrouwd zijn met het Belgische gezondheidssysteem uitleg te
verschaffen over het principe om eerst naar de huisarts (en/of het OCMW voor mensen zonder wettig
verblijf) te gaan en slechts in hoogdringendheid of op doorverwijzing naar de spoedgevallendienst van
een ziekenhuis.
2.3.2 De eerste consultatie: ook mogelijk via procedure ‘dringende medische hulp’!
Zonder goodwill of flexibiliteit van zorgverstrekker of OCMW dreigt deze procedure ‘Dringende Medische
Hulp’ een lege doos te zijn. In heb bijzonder voor wat de ‘eerste consultatie’ betreft, verzanden de
betrokkenen vaak in volgende vicieuze cirkel: Zo vragen sommige OCMW-medewerkers aan de
hulpvrager eerst een attest van DMH ingevuld door een zorgverstrekker voor te leggen vooraleer ze een
betalingsverbintenis afleveren. Terwijl de zorgverstrekkers van hun kant vragen om eerst een
betalingsverbintenis van het OCMW voor te leggen vooraleer hij/zij de zorgen verstrekken en een attest
van (reeds verstrekte of te verstrekken) DMH invullen.
Deze vicieuze cirkel kan door beide actoren doorbroken worden; rekeninghoudende met de algemene
principes:
A. Wanneer de ‘Dringende Medische Hulp’ niet onmiddellijk vereist is, gaat de hulpvrager naar het
OCMW van zijn gewoonlijke verblijfplaats. Het OCMW levert (zonder in het bezit te zijn van een
attest van DMH) na het sociaal onderzoek een medische kaart af voor een zorgverstrekker
(waarmee ze een conventie hebben). Op deze medische kaart (en in de conventie) staat dat de
betalingsverbintenis slechts geldig is indien - in geval van ‘Dringende Medische Hulp’ - een attest
van ‘DMH’ afgeleverd wordt. Na de consultatie zend de zorgverstrekker aan het OCMW een
attest van reeds verstrekte DMH.
B. Wanneer de medische hulpverlening onmiddellijk vereist is, gaat de hulpvrager onmiddellijk naar
de zorgverstrekker en is het belangrijk dat de zorgverstrekker de regeling zoals vermeld in 2.3.1.
(OCMW van zorgverstrekker is bevoegd) kent. Het is aangewezen dat deze regeling zowel voor
huisartsen als ziekenhuizen verder uitgewerkt wordt in een conventie die afgesloten werd met het
OCMW van hun grondgebied. De zorgverstrekker weet dan dat hij binnen de X dagen (= zo snel
mogelijk) het attest van (reeds verstrekte) ‘Dringende Medische hulp’ moet opsturen naar (een
welbepaalde dienst binnen) het OCMW en welke info dit attest al dan niet moet bevatten.
Een zekere flexibiliteit van de verschillende partners blijft nodig. We bevinden ons hier immers op het
snijvlak van de deontologische plicht van de geneesheer om ‘Dringende Medische Hulp’ te verstrekken
en de wettelijke plicht van OCMW’s om ‘Dringende Medische Hulp’ zo goed mogelijk op het grondgebied
te regelen 16 .
16 Omzendbrief 24 november 1997 rondschrijven aan artsen, tandartsen, vroedvrouwen en aan de verpleeginstellingen betreffende de dringende
medische hulpverlening aan vreemdelingen die illegaal in ons land verblijven
Medimmigrant vzw – juni 2006 - 12