KYRKJEBLAD - kyrkje... Austevoll - Den norske kyrkja

14
Austevoll kyrkjeblad nr 2/2013 Austevoll kyrkjeblad nr 2/2013
Jesus oppfyller lova!
Av Bjarte Vigleik Notnæs
Me kjenner godt til at Jesus, då han vart krossfesta,
oppfylte det som var profetert om han. Sal. 34:21,
Jes.53:4-57, 9,12. Lat oss sjå korleis Jesus òg
oppfylte lova fullstendig då han gav sitt liv for oss.
Jesus var konge, profet og prest då han vandra her
nede på jorda. At han var prest står omtala i Hebr.
5, 7 og 8. Ein prest til evig tid etter Melkisedeks vis.
Melkisedek er samansett av to hebraiske ord som
tyder ”Rettferds konge” (Hebr. 7:2). Ein er ikkje ein
prest utan to ting; han må ha eit alter og eit offer. Og
me skal sjå at Jesus hadde begge delar.
Rettsaka mot Jesus:
Matt. 26:57 Menneska samla her var ikkje berre
Kaifas, men Jesus, dei skriftlærde (ein stad mellom
70 og 120 personar), dei eldste (truleg dei 70 eldste
i Jerusalem). Peter og rådet (truleg det fariseiske
rådet) var der og. Grunnen til at dette vert nemnd er
at alle som var samla der, bortsett frå Peter, måtte
ha kjennskap til lova. Det som no hender vidare i
rettsaka vil dei straks forstå meininga med. Kaifas
var øvstefrest utnemnd av romarane. Øvstepresten
hadde stor makt over folket. Difor hadde dei
utnemnd ein som var deira mann.
Matt. 26:61 Klagemålet mot Jesus var at han hadde
sagt at han kunne riva ned tempelet og byggja det
opp att på tre dagar (Joh. 2:19). Dette fylgde Jesus
gjennom heile tenesta hans og førde han opp på
krossen. Trass skuldinga mot seg så svara Jesus ingen
ting. (Matt. 26:62-63) Då reiste øvstepresten seg å sa
til han: ”Svarar du ingen ting? Kva er det desse vitnar
mot deg?” Men Jesus tagde. Og øvstepresten sa til
han: ”Eg tek deg i eid ved den levande Gud at du
seier oss om du er Messias, Guds Son!”
Det øvstepresten gjer er å leggja fram ein eid for
Gud. Det same som å leggja handa på Bibelen og
gjera eid på å fortelja sanninga. No svarar Jesus
øvstepresten: ”Du seier det sjølv. Men det seier eg
dykk: Frå no av skal de sjå Menneskesonen sitja
ved høgre handa at den allmektige og koma på
himmelskyene”. Kvifor gjer han det? Han har vore
still opp til no. Lat oss sjå på lova.
I 3. Mos kap 5 og 6 er det 10 lover som er knytt til
syndofferet og skuldofferet. Lat oss finna ut Kvifor
jesus ikkje Den aller fyrste lova i syndofferet...3.Mos.
5:1 Om nokon syndar ved å la vera å etterkoma eit
offentleg påbod om å vitna om noko han har sett
eller fått greie på, men som han likevel har halde
for seg sjølv, då fører han skuld over seg”. Den
fyrste lova i syndofferet er altså at ein er forplikta
til å fortelja sanninga når du vert teken i eid. Gjer
han ikkje det har han altså brote den fyrste lova i
syndofferet. Så her ser me at Jesus må svara når
øvstepresten har teke han i eid. Gjer han ikkje det så
kan han ikkje gje sitt liv for oss lik eit lytefritt lam. Då
er han ikkje utan synd. Jesus kunne ha svart Kaifas.
Du har sagt det.. Men då hadde ikkje Jesus innrømt
noko. Difor måtte han stadfesta det med det neste
utsagnet. Kaifas visste kva Jesus sa.
Matt. 26:65 Då flerra øvstepresten kleda sine
og sa: Han har spotta Gud! Kva skal me no med
vitne? Sjå, no har de høyrt gudsspottinga. Lat oss
gå til det gamle testamentet og sjå på draktene til
presteskapet og kort sjå på eit av desse plagga. 2.
Mos. 28:31-35. Det fyrste plagget var eit underplagg.
Det andre var ein lang kvit kjortel som gjekk frå
skuldrene og ned til foten. Det tredje plagget, som
me skal sjå på, er eit kort plagg, kalla Efodkjortelen.
Det går berre ned til knea. Dette var eit plagg som
var voven som eit heilt stykke og hadde ingen saum.
Opninga rundt nakken var forsterka slik at det ikkje
skulle vera lett å riva sundt I 3. Mos. 10:6. talar Gud
til Aron og dei to sønene hans gjennom Moses: ”...
de skal ikkje riva sund kleda dykkar, så de ikkje skal
døy.” Så straffa for å riva sund kleda var døden. Legg
så merke til kva Kaifas gjer i Matt. 26:65. Han flerra
kleda sine. Alle dei som var til stades ved rettsaka
visste at han no nulla ut prestedømet sitt og måtte
døy. Men Kaifas døyr ikkje.
Kvifor døyr ikkje Kaifas? Han var ikkje øvstepresten
i rettsaka. Jesus var øvsteprest etter Melkisedeks
vis. Jesus såg ikkje inn i augo til øvstepresten Kaifas.
Det var Kaifas som såg inn i augo til den sanne, store
øvstepresten. Visste Kaifas kven Jesus var? Han
visste det ikkje i tankane, men han tala det ut frå
hjarta (Joh. 11:49-52). Her seier Kaifas at Jesus skal
døy for Israel. Men ikkje berre for Israel, men for
Guds folk i heile verda.
Alle dei som var til stades i rettsaka visste at Kaifas
ikkje lengre var øvsteprest. Men kven skulle då
leggja fram offeret neste morgon? Dei hadde eit
problem som dei ikkje hadde løysinga på fordi dei
ikkje makta ha ein ny kjortel til neste morgon. For
kva skulle øvstepresten gjera då?
La oss gå til 2. Mos. 29:38-42. Kvar morgon og kveld
måtte eit offer leggjast fram. Morgonofferet måtte
døy kl. 0900, ettermiddagsofferet kl. 1500. Så neste
morgon kl. 0900 måtte det vera eit lam som vart
lagt på alteret. Kvar morgon og ettermiddag vil
øvstepresten koma til alteret, dela lammet i fem
delar; hovudet, høgre og venstre frampart, høgre
og venstre bakpart, og legga desse på alteret. Når
øvstepressten såg at dette lammet, som var utan lyte
var heilt brent opp så strekte han ut hendene sine,
løfta hovudet mot himmelen, og erklærte offeret:
NEGMAR. Det er fullført. Han gjorde det same med
offeret kl. 1500. Men Kaifas kunne ikkje gjera dette
fordi han hadde rive sund klede sitt.
Kva hendte under krossfestinga? Joh. 19:23-24.
Jesus var den sanne øvstepresten. Dersom kjortelen
hadde vorten riven sund så ville det ha nullstilt
presteembetet hans. Difor vart kjortelen hans kasta
lodd om og ikkje riven. Joh. 19:30 Jesus sa det er
fullført Men då Jesus ikkje tala norsk så ropte han ut
på arameisk det same ordet som øvstepresten bruka
når han hadde ofra lamma, nemleg ordet NEGMAR.
DET ER FULLBRAKT. Det er perfekt for all tid og for
alle menneska. Jesus sa at ”eg er offerlammet som
tar bort synda frå verda”.
Krossfestinga i Mark. 15:25. Den tredje timen er kl.
0900 då det første lammet skulle døy, vart Jesus
nagla til krossen. Mar. 15:33 Den sjette timen er kl.
1200, 9 timen er kl. 1500. to lam måtte døy kvar dag.
Men ikkje denne dagen for dette er ein heilt spesiell
dag. Ein gong om året er det tre lam som må døy. 2.
Mos 12:3,6 Dette lammet må døy kl. 1500. Så denne
dagen, når Jesus vert krossfesta, vert det lammet
som skulle ofrast kl. 1500 framskunda til kl. 1200
fordi påskelammet skulle døy kl. 1500. Jesus døydde
nøyaktig då påskelammet skulle slaktast kl. 1500.
Då vart vårt påskelam, Jesus, ofra slik paulus seier i
1. Kor. 5:7. Og vegen like inn til Herren vart opna for
oss alle.
I Joh. 20:4-8 les me om Peter og Johannes som
kappspring til den opne grava. Johannes stoggar
utanfor medan Peter går inn. I grava såg Peter at
linkleda var lagt fint saman og Johannes kom inn og
såg det same, og det står at då trudde Johannes.
Kva var det som gjorde at Johannes trudde? Han var
ein lærd mann og kjende skriftene. Han visste kva
Jesus hadde sagt skulle vera eit teikn, ”tre dagar og
tre netter i hjarta av jorda” (Matt 12:39-40). Men
han såg og linklede som låg der. Då visste han for
sikkert at Jesus var øvstepresten. Han kjende til det
som står i 3:Mos 16:21-23 ”Og Aron (øvstepresten)
skal leggja begge hendene sine på hovudet til den
levande bukken og sanna alle misgjerningane og alle
brota og alle syndene til Israels-folket over hovudet
hans. Han skal leggja dei på hovudet til bukken og
senda han ut i øydemarka med ein mann som står
ferdig. Og bukken skal bera alle misgjerningane
deira med seg ut i villmarka, og så skal han sleppa
bukken laus i øydemarka. Deretter skal Aron gå inn i
samlingsteltet og ta av seg linkleda som han tok på
då han gjekk inn i heilagdomen. Og han skal la dei
vera der. Sanneleg, Han er vår øvsteprest.
15